Leaderboard

Ημέρα Τέταρτη 6/9/2021 Ξυπνάμε στο χανόπουλο όπου χαιρεταμε τους φιλους με τις αλλες δυο μοτοσυκλέτες και συνεχιζουμε μόνοι μας πλέον το ταξιδι μας. Επόμενος προορισμος Πάργα. Εκει βλεπουμε ενα ωραιοτατο καρφι να ειναι αγεροχο στο πισω ελαστικο μου. Παιρνω τηλ στο πιο κοντινο βουλγκανιζατερ και κατα καλη μου τυχη εχει σαμπρελα, οποτε φυγαμε για φιλιπιαδα και σαμπρελα. Φτανοντας στην Παργα παμε κατευτεθειαν στο ξενοδοχειο για το check in και το ξεφορτωμα. Εκει παιρνουμε πληροφοριες για το που να παμε για φαγητο και κατηφοριζουμε για την πολη οπου και τρωμε για μεσημερι (παλι). Απο κει γυρναμε στο ξενοδοχειο για ξεκουραση, καθως το προγραμμα μας τις 2 αυτες μερες ηταν πολυ πιο ξεκουραστο. Το Απόγευμα, λοιπόν, κανουμε μια βολτα στο κάστρο της παργας, το οποιο αξιζει να το περπατήσετε και να καθισετε και για καφε στο μαγαζι που εχει εκει. Απο κει κατεβήκαμε για να περπατήσουμε μέσα στην πολη, η οποια είχε αρκετο κοσμο και αρκετους τουρίστες ακομα. Ημέρα πεμπτη 7/9/2021 Ξυπναμε στην παργα, φορτωνουμε και παιρνουμε ενα ''σωστο'' πρωινο. Επόμενη σταση η παραλία στην λυγια πρεβεζης, γιατι μετα απο τοσο βουνο την θες και την θαλασσα. πραγματικα μια απο τις πιο καθαρες και ωραιες παραλιες που εχω κανει μπανιο. Μετα απο το μπανιο συνεχισαμε για πρεβεζα οπου θα μέναμε εκει το βραδυ. Ημερα εκτη 8/9/2021 επιστροφη. Ημερα επιστροφης και τελευταια μερα, ξυπναμε στην πρεβεζα, φορτωνουμε και ξεκιναμε για βόνιτσα που θα πιουμε και τον τελευταιο καφε του ταξιδιου μας πριν γυρισουμε σρο Αγρινιο. Μετα λοιπόν απο 6 μερες πανω στην σελα του 700, δικαβαλος και με παντου πραγματα, εχω να πω πως ηταν αυτο το μηχανακι ακριβως που επρεπε να εχω για αυτο το ταξιδι. παντου ηταν ανταξιο των περιστασεων. Μια καταναλωση ακριβως στο 6.4 με αρκετα πιεσμενο επαρχειακο και απειρες ανηφορες. αρκετη ωρα στο χωμα και πραγματικα δεν εκανε κιχ πουθενα. ισως θα ηθελα να εχει 20 αρι τουλαχιστον τεποζιτο να μην ψαχνω βενζιναδικα μετα τα 200-220 χλμ. Αντε και του χρονου με μεγαλυτερο κυκλο.

Νέο λάστιχο επιτέλους

Οδήγησα το νέο Aprilia RS660 και αυτή είναι η εντύπωση που μου άφησε. Διαβάστε, απολαύστε. https://bit.ly/2XxBCxk

Φροντίδα και προδερμ για την μπροστινή δαγκάνα σήμερα, ανάθεμα κι αν είχε καθαριστεί ποτέ

@crussifier Έπεσες πάρα πολύ κοντά, δεν είναι Λουκέρνη, είναι ένα χωριουδάκι καμιά ώρα μακριά που λέγεται Wangen an den Aare. Αν τύχει να πας καλοκαίρι στην Λουκέρνη, στολίζουν τις γέφυρες με λουλούδια και είναι κουκλιστικες. Δυστυχώς χειμώνα τα χρωματα είναι μουντά, αλλά με λιακάδα το νερό εκεί είναι καταγάλανο. Ήμουν σήμερα στην λίμνη της Λουκερνης και τα χρώματα ήταν παραμύθι

Το φετινό ταξίδι μας είχε λίγο πολύ τα πάντα. Βουνό, θάλασσα, καταρέκτες, ποτάμια, λίμνες, καλούς δρόμου, κακούς δρόμους, χωματοδρόμους πολυ φαγητό, χωριό, πόλη ενα σκασμένο λάστιχο και την καλύτερη παρέα. Ημέρα πρώτη. 3/9/2021 Αφού έχουμε φορτώσει τις μηχανές απο βραδύς και τις είχαμε φουλάρει με καύσιμο, το ραντεβού είχε δοθεί 7 μιση το πρωί εντός Αγρινίου, για τον πρώτο καφέ πριν το ξεκίνημα. 8 λοιπόν ξεκινάμε με πρώτη στάση το Βουλγαρέλι. Σκοπός μας ήταν να μην παμε πουθενά απο Αυτοκινητόδρομο, με σκοπό να δούμε οσο δυνατόν περισσότερα χωριά. Περνώντας από την Άρτα, καταλήγουμε στο Βουλγαρέλι. Κατεβαινουμε στο Γεφυρι που έχει εκεί για τις φωτογραφίες και μετα ανηφορίζουμε για την κεντρική πλατεια του χωριού για καφέ. Φεύγοντας από το Βουλγαρέλι, επόμενη στάση είναι τα Θεοδόριανα, ενα χωριο 17 χιλιόμετρα μετα. Μπαίντας στο χώριο, βλέπουμε παντού πινακίδες που λένε για τον καταράκτη Σούδας, οπότε λέμε να τις ακολουθήσουμε. Καταλήγουμε σε ενα πλάτωμα οπου αφήνουμε τις μηχανές και συνεχίζουμε με τα πόδια. Μετα απο περίπου 25 λεπτά περπάτημα μεσα στο δάσος καταληγουμε σε ενα μέρος που σίγουρα ανταμείβει το περπάτημα. Γυρίζοντας στις μηχανές η ομόφωνη απόφαση ήταν πως ήρθε η ώρα για φαγητό. Έτσι λοιπόν σκολουθούμε τις άλλες πινακίδες που βλέπαμε παντού στο χωριό, που έλεγαν για μια ταβέρνα με όνομα Πανόραμα. Φτάνοντας εκεί βλέπουμε πως δεν ειναι κανείς, ολα κλειστα. Χαζέψαμε λίγο την θέα και απογοητευμένεοι πήγαμε να φύγουμε, τοτε βγαινει μια κυρία και μας κράτησε για φαγητο, μετα απο λιγο βγαινει και ο αντρας της, κανει το κλασικο τέντωμα που κανεις μολις σηκωνεσαι απο το κρεβάτι, φορα την ποδιά του και παει να βάλει φωτιά, Εκει λοιπόν φάγαμε το καλύτερο φαγητό που θα φαμε σε όλο το ταξιδι. Αν φτάσετε μεχρι εκεί, αξιζει να πατε για φαγητο εκει, αν δεν ειναι κανεις, φωνάξτε και ολο και καποιος θα βγει. Επόμενη στάση καλλιροη και το ξενοδοχειο που θα διανυκτερεύαμε. Εννοειται πως το gps μας βγάζει λάθος. Μας βαζει σε εναν αρκετα κακο χωματόδρομο, σε ωρα που αν πηγαιναμς λάθος θα μας επιανε βραδυ για να το διορθώσουμε. Όταν πια ειχαμε αποφασισει να γυρισουμε, βρήκαμε ενα βοσκο που μας είπε πως καλα πάμε και πως απο δω θα βγουμε και ετσι συνεχίσαμε τον χωματόδρομο. Από τα 34 χιλ συνολικης αποστασης τα 21 ηταν χωματόδρομος, κατι που μας κούρασε αρκετα καθως τα μηχανακια ηταν φουλ φορτωμένα και εγω ημουν και δικαβαλος. Φτάνουμε λοιπόν στο ξενοδοχείο, ο ιδιοκτήτης αρκετα εξυπηρετικός και μας άφησε να βαλουμε τις μηχανες μεσα στον προαύλιο χωρο του ξενοδοχειου. Μας είπε πως αρκετός κόσμος κάνει λάθος και παίρνει το χωματόδρομο γιατ αυτόν βγαζει το gps . Δυστηχώς δεν ύπηρχε τιποτα για βραδινό, περα απο κλαμπ σαντουιτς, οποτε ξεκινήσαμε να πάμε να βρόυμε κάτι στο χωριο. Στα 6 χιλιόμετρα απο το ξενοδοχείο υπάρχει ενα κλασσικό και πολυ τίμιο ουζερι, πανω στον δρόμο με πολυ δυνατό κοντοσούβλι. Μετα απο κει, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ... Η μάζωξη. Το γεφύρι στο Βουλγαρέλι Η πλατεία στο Βουλγαρέλι Το πλάτωμα που αράζεις τις μηχανές για να περπατήσεις ως τον καταράκτη της Σούδας Ο δρόμος μέσα που βγάζει στον καράκτη ο καταράκτης Πλατεία θεοδώριανων Φράγμα Μεσοχώρας Μερικές φώτο απο την διαδρομή το ξενοδοχειο που μειναμε το βραδυ

Ο δρόμος κάτω από το χιονοδρομικό στις Αγριόλευκες. Πρόσφατα τον φτιάξανε με καινούρια άσφαλτο.

Τις βραδυνές επισκέψεις μεταφορικής εταιρίας

Έχουν καλύτερες γέφυρες από το Ρίο - Αντίρριο, γι' αυτό και βρέθηκα εδώ Πέραν της (κακής!) πλάκας, αν και δεν το περιμένει κανείς, η Ελβετία έχει μπόλικη βιομηχανία και όχι μόνο σε ωρολογοποιία / φαρμακευτικές. Μηχανολόγος Μηχανικός εγώ, οπότε μετά από περιπλανήσεις κατέληξα να δουλεύω σε μια κωμόπολη εδώ πέρα. Στα των εκδρομών, για ολιγοήμερη επίσκεψη αξίζει και η Thun, η οποία παραμένει άγνωστη, σε αντίθεση με την Τούνη Λίμνη, βουνό, κάστρο, ποτάμι, έχει απ' όλα. Αν ξαναβρεθείς στην περιοχή, την προτείνω ως προορισμό.

Δευτερη μέρα 4/9/2021. Ξυπνάμε λοιπόν Καλλιροη και εκει τρώμε ενα απο τα καλύτερα πρωινά που έχω φάει σε ξενοδοχείο, πραγματικά είχε τα πάντα. Αφού φάγαμε το πρωινό μας και αφήσαμε το ξενοδοχείο, το πλάνο ήταν ένα, να περάσουμε το πάσσο Μπάρος, άλλωστε για αυτό είχαμε κανονίσει όλη την εκδρομή. Ηταν μια απο τις 5 διαδρομές που έχω ως στόχο να κανω στην μοτοσυκλετιστικη μου καριέρα. Το θέμα ηταν πως ήμουν ηδη απο την προηγούμενη μερα με μια παύλα στον δεικτη βενζινης και ειχα αρχισει ηδη να αγχωνομαι. Μετά απο αναζητηση στο διαδυκτιο βρισκω 2 βενζιναδικα κοντα (40 χιλ μακρια) και πηρα τηλ να δω ποιο ειναι ανοικτο ετσι ωστε να κανονιστει η διαδρομη της μέρας χωρις να μεινω απο βενζινη. Πρώτη στάση της διαδρομής Παναγία γαλακτοτροφούσα Ανθούσας. Μια εκκλησια κτισμενη το 1799 και απο κει ξεκινησε η αναβαση για το πασσο μπαρος, επομενη σταση η γνωστη πετρινη πινακιδα για τις αναλογες φωτογραφιες. κατεβαινοντας επόμενη σταση ειναι οι καλαρρυτες. Μετά τον καφε και τα απαραίτηρα δωρα που αγοράστηκαν απο το μοναδικο τοπικο μαγαζι, ξεκινήσαμε για την μονη κηπίνας. Ενα μοναστηρι πραγματικα στον γκεμο. Υπηρχαν μοναχοι εως το 1920. το μοναστηρι χτιστικε το 1212. υπαρχει ενα σπηλαιο που ειναι χαρτογραφημενο καπου στα 250 μετρα εντος του μοναστηριου. Αφού πια η ρεζερβα έχει αρχίσει εδω και χιλιόμετρα να μου κλείνει το ματι, επομενη σταση ηταν τα πραμαντα, οπου ηταν και το σπιτι που θα μεναμε το βράδυ και το βενζινάδικο που θα γεμίζαμε. Αφου γεμίσαμε ρεζερβουαρ και αδειασαμε βαλίτσες, ξεκινήσαμε για τους μελίσσουργούς οπου θα τρώγμαμε μεσημεριανο. φευγοντας απο κει γεματοι φαγητο, παμε στο καταγύγιο πραμαντων. Απο κει γυρνάμε στο χωριο και αποφασιζουμε να παρουμε μπυρες και να κατσουμε στο σπιτι το βραδυ μιας και δεν υπήρχε κοσμος γενικα στο χωριο ή τουλαχιστον οσο νομίζαμε εμεις οτι θα ειχε. Τρίτη Μέρα 5/9/2021 Αφού έχουμε ξθπνήσει στα πράμαντα και η βροχη να ειναι ετοιμη, ειπαμε να ξεκινησουμε για χανοπουλο που θα ηταν το ξενοδοχειο που θα μεναμε το βραδυ ετσι ωστε να ξεφορτωσουμε για να μην βραχουν ολα τα πραγματα μας. Οσο προχωρούσαμε τοσο και καθάριζε ο καιρος οπότε το πρόγραμμα άλλαξε. Πρώτη σταση λοιπόν το χωριό ροδαυγη για τον προβλεπόμενο καφε. Επομενη σταση το γεφυρι της πλακας. Είχε πέσει πρόσφατα αλλα το είχα φτιαξει. απο κει φευγουμε και φτανουμε στο χανοπουλο οπου θα κανουμε check in στο ξενοδοχειο και θα ξεφορτωσουμε τα μπαγκαζια μας, για να συνεχισουμε για το ρωμαικο υδραγωγειο. φευγοντας απο κει παμε στην λίμνη ζηρου, οπου εκει εχει και μια ωραια ταβερνα με θεα ολη την λιμνη. μετα το φαγητο (παλι) παμε στο ξενοδοχειο για λιγο ξεκουραση καθως η βροχη ηταν παλι κοντα και ειχαμε ολοκληρωσει το προγραμμα που ειχαμε για την ημερα. Αλλα για αλλη μια φορα ο καιρος μας εκανε την χαρη και ετσι αποφασησαμε να παμε για εναν απογευματινο καφε στην Αρτα. Γυρνωντας καναμε μια βολτα μεσα στην Φιλιπιαδα όπου καταληξαμε σε ενα ωραιο ουζερι (παλι) 500 μετρα απο το ξενοδοχειο καθως ειχε αρχισει ηδη να βρεχει και δεν θελαμε να ταξιδευαμε βραδυ με βροχη.

Οοοοχιιιιιιι.... Ρε συ, ούτε εγώ δεν τα λέω αυτά.

Στη θέση σου, θα πήγαινα στο Ζ300. Χωρίς καμία απολύτως 2η σκέψη. Καλύτερο μηχανάκι, σαφώς. Τόσο μηχανολογικά όσο και ποιοτικά. Ο ψεκασμός του θα δουλεύει παντού σωστά, τα ηλεκτρικά του το ίδιο. Και μετά από λίγα χρόνια που θα θέλεις να το δώσεις, θα πουληθεί δραματικά ευκολότερα.

Μαγική εικόνα: Πόσα υπάκουα γαϊδουράκια βλέπετε στη φωτογραφία;

Πάντως, το να πεις "φεύγω από Αθήνα και πάω βολίδα για αγριάδες στην Πίνδο" εμένα μου λέει Tenere 700 και KTM 790/890. Οι ως τώρα προτάσεις είναι εξαιρετικές αλλά δεν έχουν το ταξίδι. Νομίζω αναγκαστικά πρέπει κάπου να κόψεις. Θα "κόψεις" από το budget; Θα κόψεις από τις εκτός δρόμου δυνατότητες; Ή θα κόψεις από την άνεση ταξιδιού; Αμφιβάλλω αν μπορείς να έχεις και τα 3

Το φράγμα Παναγιώτικο από ψηλά Είναι κρυμμένο ανάμεσα στο Νεοχώρι και τις Μηλιές, δεν φαίνεται από κανένα σημείο του δρόμου και μόνο από χωματόδρομο μπορείς να φτάσεις εκεί. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1999 και ολοκληρώθηκε το 2004.

σε super tenere φιλου παντως που του εκανε ακριβως το ιδιο προσφατα,ειχε απλα ξεβιδωθει το μπροστα γραναζι. ξεκινηστε απο τα πιο απλα πρωτα και μετα φερνετε την καταστροφη.

Το φίλτρο παρήχθη 10 Οκτ. 2020. Και δεν παθαινει τίποτα, όσα χρόνια κι αν μεινει αχρησιμοποίητο.

Παρηγγειλα διακοπτη βεντιλατερ επιτελους για το 640!

Αν έφτασε σε σημείο να έλιωσε το τακάκι, πρέπει να το λύσεις όλο, να βγάλεις το κυλινδράκι, να το καθαρίσεις, να βάλεις καινούργιες τσιμούχες, προφανώς τακάκια και να ελέγξεις τη δισκόπλακα για στρέβλωση. Edit: Εννοείται και καινούργια υγρά φρένων. Καλημέρα!

Update: το θέμα του κάρτερ έχει λυθεί εδώ και καιρό. Μου έφτιαξε νέο σπείρωμα και μπήκε μια λίγο μεγαλύτερη τάπα. Πλέον ξέρω τον τρόπο... Σε άλλα νέα... Σήμερα το κοντέρ έφτασε τα 100.000... Από το 2016 μέχρι σήμερα έχω κάνει ουσιαστικά 90.400χλμ...

Αχ, έψαχνα ένα τέτοιο thread να βγάλω τον πόνο μου. Λοιπόν! Ένα χρόνο με το Babydero, ήρθε ώρα να πούμε τα εξής... Στα Θετικά: Ψηλή θέση οδήγησης Honda *Θα επανέλθω.* Δικύλινδρο (αν και για κάποιους θα είναι μειονέκτημα) Πολυθρόνα κάθισμα Κάποια κομμάτια από το Transalp 650/600 κάνουν στο 125 Ταξιδιάρικο, όσο πάει δηλαδή για ένα 125 Είναι ένα πολύ καλό μηχανάκι για να ξεκινήσεις πάνω σε δίκυκλο. Προσωπικά, δεν μπορούσα με τίποτα να πάρω Παπί ή Σκούτερ. Βέβαια, αν έχεις Α2 ή Α δεν το αγγίζεις το μικρό το βαραντέρο και πας για κάτι καλύτερο εξαρχής. Εγώ που ξεκίνησα και κόλλησα με το Α1, δεν είχα και κάτι καλύτερο για αυτά που ήθελα. Στα Αρνητικά: Βαρύ, πολύ βαρύ για 125. Δικύλινδρο (αν και για κάποιους θα είναι πλεονέκτημα!) Απαρχαιωμένο Δυσκολία σε εύρεση ανταλλακτικών FI XL125V δεν θα βρεις ΠΟΤΕ στην Ελλάδα Δεν έχει δείκτη βενζίνης (Παλεύεται.) Βέβαια, ένα μηχανάκι που υγρό ζυγίζει 168/172 κιλά και έχει έναν δικύλινδρο κινητήρα από 62 κυβικά/κύλινδρο, ΔΕΝ έχει και πολύ γκάζι, αλλά ούτε και μπορείς να το πολυζορίσεις. Με 110 τελική, ακούγεται σαν παπί που βαράς κόφτη 24/7. Βάλτο μαζί με την κατανάλωση του (με 17.5 Λίτρα ντεπόζιτο μεν) σου βγάζει 280χλμ πριν χρειαστείς γέμισμα, χωρίς την ρεζέρβα. Περίπου 25 ευρώ δηλαδή, που μιλάμε ξανά για ένα 125 κυβικά μηχανάκι. Στο θέμα Απαρχαιωμένο, εννοώ ότι ίσως υπάρχουν και καλύτερα για να ξεκινήσεις. Η δυσκολία στα ανταλλακτικά είναι μάστιγα, καθώς το παραμικρό να πάθεις, θα βάλεις το χέρι βαθιά στην τσέπη (Πίσω αναβατήρες μου ζήτησε 40 ευρώ, ενώ πήγα και του έβαλα από Astrea με 8.) Εν κατακλείδι, είναι ένα σκυλί γερό που το μόνο που το κρατάει πίσω είναι ο κινητήρας του. Νομίζω (τα νομίσματα στην τράπεζα...) εάν έβγαινε σε 250/300 κυβικά, θα ήταν ένας μικρός Βασιλιάς στα κυβικά του. Ίσως σε ένα άλλο σύμπαν... Όταν ανέφερα ότι θα επανέρθω στο θέμα Χόντα είναι ότι έχει αντέξει αρκετό σκληρό έρωτα αυτό το μηχανάκι... Το ανέβασα Λυκαβηττό μια μέρα, Δικάβαλο, στους 35 Βαθμούς, Καλοκαίρι με καύσωνα χωρίς σταγόνα λάδι. Εφόσον άνοιξα τον κινητήρα μια εβδομάδα μετά, έχοντας καταλάβει τι βλακεία έκανα, προς έκπληξη μου, όλα ήταν κομπλέ. Ελατήρια ήταν εντάξει, Πιστόνια μια χαρά, απλά το λάδι είχε γίνει ποιο μαύρο και από αργό πετρέλαιο... Specifications! Κινητήρας: 124cc, V-Twin, Υδρόψυκτος, Πεντατάχυτος. Ίπποι: 15HP στις 11000RPM (12χιλ πέφτει κόφτης... Φαντάσου.) Τελική: 110 χλμ/ώρα (120 με ευνοϊκό τυφώνα...) Βάρος: 170 Κιλά. Ντεπόζιτο: 17.5Λ (2.5Λ Ρεζέρβα) Αυτά έχω από το βιβλίο... Που έχω σώσει περίπου. Ότι παραπάνω να βρω, είναι σε άθλια κατάσταση ή είναι από περίεργες πηγές.

Αντίο Sir Clive Sinclair. Εγώ, θα σε θυμάμαι όσο ζω ως πραγματικά σπουδαίο άνθρωπο, ως αυτός που εξαιτίας του, βρήκα ενδιαφέρον, τρόπο σκέψης και ενασχόληση με κάτι που ήθελε ορθολογική σκέψη, στην εφηβεία μου. Ήσουν για εμένα, εκθετικά πιο σημαντική παιδεία, από όλο το εκπαιδευτικό σύστημα μαζί. Πριν από εσένα οι υπολογιστές ήταν κάτι ντουλάπια με φωτάκια που αναβόσβηναν στις σειρές-ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Μετά από εσένα, οι υπολογιστές ήταν κάτι που είχε ο καθένας στο σπίτι του, και μπορούσες να το προγραμματίσεις, να μάθεις πως δουλεύει, να παίξεις παιχνίδια ή να τρέξεις προγράμματα. Μάθαμε τον Ζ80Α (και γράψαμε και κώδικα για αυτόν) , την ULA και το TV Modulator, ενώ ακόμα αναγνωρίζουμε ηχητικά το header και το κυρίως μέρος, σε ένα αρχείο που φορτώνει από κασέτα. Ολοι οι ΖΧ80, ΖΧ81, ZX Spectrum, οι QL και τα C5 θα εκτελέσουν 1 λεπτού HALT. Και μετά θα συνεχίσουν βουβοί να λειτουργούν, χωρίς τον πατέρα τους και δημιουργό τους. https://www.theguardian.com/technology/2021/sep/16/home-computing-pioneer-sir-clive-sinclair-dies-aged-81

Ωωωω πως και βρέθηκε ο Innova στα μέρη σου;

Έγχρωμο το wiring του Ax, με την διαφορά ότι αλλαξα τα χρωματα των διακοπτών (στους καινούργιους που έχω πάνω αν και μοιάζουν αρκετα με τα εργοστασιακά χρωματα) και προσαρμογή του κοντέρ στο νέο. Ειναι σε καλή αναλυση, οπότε όποιος το χρειάζεται ας το κατεβάσει. https://ibb.co/hFpXhnh

Το CCM δε μου αρεσει σαν εντουρο. Προτιμω το drz, λογο μοχλικου και μικροτερου μεταξονιου. Που ειναι ηδη λιγο γουρουνι για εντουρο, ακομα και το Ε. Σιγουρα δε σε περνει για 2 μηχανακια; Γιατι δεν κοιτας κατι σε 125 2χρονο για αρχη (ακομα και καποιο dt, wre πχ), που εχει χαμηλα εξοδα για τελη-ασφαλειες? Εχε επισης κατα νου οτι μηχανακι που το πας για εντουρο, να το εχεις και για καθημερινο, εχει εναν Α κινδυνο να ξεμεινεις απο οχημα η να εχεις ενα οχημα-παρταλι για καθε μερα. Απο απλα στραβωσε το τιμονι, εσπασε λεβιες, πλαστικο κτλ. ειτε απο πιο χοντρα πχ σε βολτα με συμφορουμιτη, του εσπασε το κεντρο του μπροστινου τροχου, εμενα ραγισε το στεφανι και τρυπουσε σαμπρελα, εσπασα καπακι καρτερ κτλ.

Θα κρατήσεις πατημένο το μπροστα και το πίσω φρένο ταυτόχρονα και θα ανοίξεις και θα κλείσεις 3 φορές τον κεντρικό διακόπτη, αυτό θα κάνει reset και το μηχανάκι θα είναι έτοιμο.

Στο δικό μου που έκανα διπλή χρήση, για το βουνο είχα τα μαμα 15/45 και για δρόμο 16/42, με 15/45 σε μοταρντ θα έκανε σούζα με ξερογκαζο και η 5η.

Γεια σας και πάλι! Μόλις ολοκληρώθηκαν και οι διακοπές μου στο Μεσολόγγι και στο νομό Αιτωλοακαρνανίας! Σας στέλνω το φωτογραφικό αρχείο που δημιούργησα! https://postimg.cc/gallery/W0fWsHj

Ελλίνοικως νοτ γειωρ ναίητοιβ λάνγκουατζ;

Πολύ σωστά. Άρα θέλουμε συγκριτικό Tracer 7 , Tiger 660 και T-Roc 660

Άλλο βασικό. Το πόσο κάνει αυτή η μηχανή σήμερα, δεν έχει καμία σημασία. Αν ήταν μια μηχανή καινούργια των 15.000 θα σου φαίνονταν κανονικό το ποσό δηλαδή; Σημασία έχει μόνο πόση δουλειά (ώρες) χρειάζονται.

Δεν ειναι κατι δυσκολο να γινει, απλα θελει καποιος να ασχοληθει σοβαρα, δες το βιντεο μετα το 9:25 για να καταλαβεις πως μπορεις να κανεις τη μετατροπη.

Δεν λυπήθηκαν κανέναν, απλά βλέπουν την μία ταινία πίσω απ'την άλλη που χρησιμοποιεί identity politics και virtue signaling να φλοπάρει.

Είδα εχθές το No time to die, 2021 , imdb Υπόθεση: O James Bond έχει αποσυρθεί από την δράση του πράκτορα, και ζει αγαπημένα με την Madeleine, μέχρι που δέχεται επίθεση και υποψιάζιεται ότι η Madeleine τον πρόδωσε, οπότε και την παρατάει. 5 χρόνια μετά αναγκάζεται να επιστρέψει στην δράση, αρχικά βοηθώντας ανεπίσημα την CIA και στην συνέχεια κανονικά στην MI6, για να σταματήσει έναν παρανοικό κακό, που θέλει να εκδικηθεί την Spectre επειδή του σκότωσε την οικογένεια και την ανθρωπότητα στο σύνολο. Στην πορεία θα ανακαλύψει κάτι πολύ σημαντικό που δεν πρόλαβε να του πει η Madeleine. Διαβάστε άφοβα παρακάτω, δεν έχω spoilers, μόνο γενική περιγραφή, δεν λέω τι γίνεται στην ιστορία. Για αρχή, αυτό που φοβόντουσαν πολλοί να ξεμπερδεύουμε: Η ταινία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ woke. Ναι έχει γυναίκες πράκτορες, αλλά αυτές βοηθούν τον James Bond και δεν τον παραμερίζουν. Ο James Bond στην ταινία, ΔΕΝ υποβαθμίζεται, ΔΕΝ γυναικοποιείται, ΔΕΝ περνάει κάποια προπαγάνδα του πόσο κακοί-κουτοί-ανάξιοι είναι οι άνδρες, και γενικά δεν υπάρχει τίποτα από αυτήν την κατάρα του Hollywood τα τελευταία χρόνια. Τουναντίον, οι γυναίκες της ταινίας ΚΑΙ τον βοηθούν ΚΑΙ τον σέβονται ΚΑΙ τον συμπαθούν-αγαπούν. Καταπληκτικό τελείωμα της ιστορίας του James Bond στην ενσάρκωση του Daniel Craig, η οποία είχε το χαρακτηριστικό ότι κάθε ταινία συνέχιζε την ιστορία της προηγούμενης, σε αντίθεση με όλους τους προηγούμενους James Bond που κάθε ταινία ήταν ασυνεχής, και το πολύ πολύ να υπήρχε μια κάποια αναφορά σε προηγούμενες. Ο Daniel Craig James Bond, ολοκληρώνει στην ιστορία του στο No Time To Die. Τον είδαμε να ξεκινάει σαν πράκτορας 00 στο Casino Royal, να εκδικείται για την Vesper στο Quantum of Solace, να αντιμετωπίζει έναν πρώην πράκτορα με εκδικητικές τάσεις στο Skyfall και να αντιμετωπίζει τον μεγάλο εχθρό του Blofeld στο Spectre. Κάποιος εδώ μπορεί να πει, ότι σε καμία ταινία δεν τον είδαμε σαν κανονική αποστολή της υπηρεσίας του, όλο ιδιωτική του υπόθεση κυνηγάει, ή καινούριος είναι ή παλιός είναι, στην κυρίαρχη εποχή του και επί δουλειάς της υπηρεσίας του, δεν τον είδαμε ποτέ. Δεν μας πειράζει. Η ταινία είναι χορταστική, ωραία φωτογραφημένη-κινηματογραφημένη και με ωραίο ρυθμό που την πίνεις νεράκι παρά τα 160-τόσα λεπτά. Ούτε βαριέσαι, ούτε ζαλίζεσαι από υπερβολική δράση. Εκτός από αναφορές στα προηγούμενα Daniel Craig James Bond (λογικό αφού είναι συνέχεια η ιστορία), έχει μεγάλη αναφορά και μια κάποια ομοιότητα με το On Your Majesty's Secret Service. Μουσικά, δεν μου έκανε κάποια εντύπωση, δεν μου έμεινε κάποιο καινούριο μουσικό θέμα του Hans Zimmer. Κλασσικός Zimmer, αγχωτικά-απειλητικά ρυθμικά μπάσσα, χωρίς ιδιαίτερη μουσική, θα πρέπει όμως να το ξανακούσω μπας και προσέχοντας την ταινία, δεν πρόσεξα όσο έπρεπε την καινούρια μουσική. Εχει ενσωματώσει παλιότερα μουσικά θέματα, το λυπημένο θέμα της Vesper, το θέμα της Madeleine, το τραγούδι We have all the time in the World του Louis Armstrong από το On Your Majesty's Secret Service και το ίδιο ορχηστρικό θέμα του υπέρτατου John Barry καθώς επίσης και το ίδιο το κυρίως θέμα του John Barry από το On Your Majesty's Secret Service. Από αυτοκίνητα, υπάρχει μια υπέροχη αρχική σκηνή με την κλασσική DB5, αλλά κατά μεγάλη μου προσωπική ευχαρίστηση, βλέπουμε ΚΑΙ την Vantage V8 από το The Living Daylights στην μέση της ταινίας. Γενικά υπάρχουν πάρα πολλές αναφορές σε προηγούμενες ταινίες. Nα πάτε να το δείτε οπωσδήποτΑ Και λίγο πιο προσωπικά. Ο James Bond πάντα ήταν για μένα ένας πολύ αγαπημένος κινηματογραφικός ήρωας, κατά κάποιο τρόπο πρότυπο ανδρός. Είναι ένας άνθρωπος ακέραιος, με σωστές αρχές, που πάντα παίρνει στα σοβαρά την αποστολή του, και την φέρνει σε πέρας αποτελεσματικά παίρνοντας τις ευθύνες πάνω του, ενώ είναι γνώστης των πραγμάτων, ορθολογικός, συστηματικός, ψύχραιμος και κυρίαρχος της κατάστασης, χωρίς όμως να ψωνίζεται ή να παίρνει τον ευατό του πολύ στα σοβαρά, είναι στωικός . Προσπαθώ κι εγώ στην ζωή μου να είμαι έτσι. Η πρώτη ταινία James Bond που είδα ήταν το For Your Eyes Only και ήξερα ότι θα μου αρέσει πολύ, πριν καν την δω, από όσα ήξερα για τον ήρωα. Είχα πάει με τον πατέρα μου, σε καλοκαιρινό σινεμά να δούμε κάποια άλλη ταινία, και στα προσεχώς για την επόμενη Τετάρτη βλέπουμε το trailer με τον Bond να πηδάει με τα σκι από τις στέγες των σαλέ στα τραπέζια, να λέει με αυτοπεποίθηση ''we are not dead yet'' ενώ κυνηγιέται με το Ντεσεβό στους δρόμους της Κέρκυρας, και όλα αυτά που κάνει ο Bond. Γυρνάει ο πατέρας μου χωρίς δεύτερη σκέψη και μου λέει ενθουσιωδώς ''αυτο θα έρθουμε να το δούμε οπωσδήποτε!''. Και αυτό ήταν, εκείνη την επόμενη Τετάρτη, μπήκα για πάντα στον κινηματογραφικό κόσμο του πράκτορα 007. Το No Time To Die μου άρεσε πολύ, αλλά φεύγοντας από την αίθουσα μου έμεινε μια γλυκόπικρη αίσθηση. Μέχρι τώρα όλοι οι ηθοποιοί που παίξαν τον James Bond ήταν μεγαλύτεροι ή πολύ μεγαλύτεροι σε ηλικία από εμένα, και ο ήρωας πάντα ήταν ένας ''μεγάλος κύριος'' από την ηλικία που τον έβλεπα εγώ. Κατά πάσα πιθανότητα ο επόμενος ηθοποιός που θα αναλάβει τον ρόλο θα είναι κάποιος μικρότερος σε ηλικία από εμένα, και αυτό με κάνει να συνειδητοποιώ ότι μεγαλώνω και δεν μου αρέσει και πολύ αυτό. Αυτό, σε συνδυασμό με την ιστορία του πολύ συμπαθή Daniel Craig James Bond να τελειώνει, είχε ως αποτέλεσμα αυτήν την γλυκόπικρη αίσθηση που είχα οδηγώντας από το σινεμά στο σπίτι μου. Όσοι βρήκατε κοινά με εμένα σε ότι έγραψα, όσοι είπατε ''ρε συ κι εγώ το ίδιο'' , να πάτε ΧΘΕΣ να το δείτε.

Θα σου έλεγα να το πας σε ένα συνεργείο, αν είναι και εξουσιοδοτημένο ακόμα καλύτερα. Δεν έχει και πολύ νόημα να σε αρχίσουμε στα ''κοιτα το ένα'' και ''κοίτα το άλλο'', κι αυτό γιατί αν δεν ξέρεις από αυτά όσο και να στα πούμε δεν θα τα κάνεις, κι αν ξέρεις από αυτά δεν θα ρώταγες στο forum. Αν παρόλαυτά κάτι ξέρεις και θέλεις να το ψάξεις, κοίτα για αισθητήρα πτώσης μήπως έχει φύγει από την θέση του (ενα κουτάκι σαν ρελέ, που κλείνει το μοτέρ όταν η κλίση περάσει τις 60 μοίρες), κοίτα όλα τα βύσματα που μπορεί με το χτύπημα να ξεκούμπωσαν, καλώδια που με το χτύπημα μπορεί να κόπηκαν-γδάρθηκαν-λιώθηκαν και τσέκαρε ότι η αντλία βενζίνης δεν κάνει ασυνήθιστο ή καθόλου ήχο πράγμα που δείχνει πρόβλημα στην αντλία.

Καλημερα σε ολους! Πριν λιγες μερες ειχα την τυχη κ τη χαρα να κανω ενα 2ημερο ταξιδακι με ενα σπανιο και μοναδικο μοντελο της VW ,το Volkswagen Transporter t3 η t25 camper van του 1984. Το αυτοκινητο ειναι πολυ καλα συντηρημενο ,φρεσκοβαμενο, εχει γινει γενικο σερβις , οπως εχουν προστεθει καποια πραμματακια εδω κ κει. Λεπτομερειες δε ξερω μιας και ειναι ενος κολητου μου απο Θεσ/κη κ η βολτα ηταν προς Δεβελικι Χαλκιδικης. Εδω και ενα βιντεακι απο τη σχετικη βολτα

I2 κινητήρας 649cc, 68 hp / 8.000 rpm, ροπή 6,5 kgm / 6.700 rpm, συμπλέκτης περιορισμένης ολίσθησης, ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο, πιρούνι 41 mm, οριζόντια τοποθετημένο πίσω αμορτισέρ με μοχλικό, ρυθμιζόμενο ως προς την προφόρτιση, τετραπίστονες δαγκάνες σε δίσκους 300 mm μπροστά, μονή δαγκάνα σε δίσκο 200 mm πίσω, δικάναλο ABS της Bosch, LED στρογγυλός προβολέας, ρεζερβουάρ 12 λίτρων, γεμάτο βάρος:187 κιλά. Διαθέσιμο σε τρία χρώματα. Θα υπάρχει και έκδοση για οδηγούς Α2 διπλωμάτων. Πηγή

Δεν θα ήτανε άσχημα, αλλά το budget μου με τους προχειρούς-ταπεινούς υπολογισμούς μου αυτή την στιγμή, θα είναι κάπου στα 2400-2500€. Συνεπώς τις παραπάνω επιλογές ενδέχεται να μην τις φτάσω. Από τα 250cc, το πιο ολοκληρωμένο φαίνεται να είναι το Ninja 250R, με 33 ίππους και δικύλινδρο κινητήρα. Μέχρι τότε, ανάλογα και το πόσα ακριβώς €€€ θα έχω μαζέψει και παράλληλα και τι θα βρεθεί από 2τροχο.

Καιει κανεις τα λαστιχα του πριν βαλει τα καινουρια? Αλλαξα χθες και αναρωτιεμαι μηπως εχασα μια καλη ευκαιρια να δοκιμασω τα πρωτα μου burnout

αυτα που κοιτας ειναι ακομα καινουργια και δεν εχουν βγει ολες οι παιδικες ασθενειες , και το nc23 γιαυτο χρειαζεται restoring γτ ειναι και αυτο σχετικα καινουργιο και βγαινει οφφ. Προτινω να παρεις κτ παλιο και δοκιμασμενο , επειδη λες οτι θες και φορτωμα προτινω μια βοιδαμαξα , ειναι παλια και δοκιμασμενη τεχνολογια και δεν προκειται να γινει ποτε project bike και φτανει ευκολα τα 1,8 χλμ ανα ωρα που εχεις βαλει για στοχο

Μάιο κλείνω και τα 24, βγάζω και το Α....μέχρι τότε "σχολείο" παρέα με το φάδερ όποτε μπορεί. Εγώ κοιτάω προς άλλες μοτοσυκλέτες όμως για αγορά... Από αυτές τις 3 φορές όμως που το έχω οδηγήσει μου άρεσε!

Εξαιρετικός!!!!!!!

Πάρε τους τηλέφωνο να τους ρωτήσεις, εμείς στο mybike που να ξέρουμε; Αλλιώς να σου δώσω το τηλέφωνο του innova που κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, να σας εξυπηρετήσει όλους σας. Έλα να πέφτουν τα likes βροχή μην σας απαυτώσω παλιομηχανόβιοι τσιράκια των ΕΛΤΑ.

Όχι. Αντί να πάρεις τηλέφωνο εκεί που το αγόρασες πριν 2 ημέρες θεωρείς καλύτερο και γρηγορότερο να εγγραφείς στο mybike και να ποστάρεις για τηλεδιάγνωση από τις στρατιές μέντιουμ της SYM που διαθέτουμε. Πήγαινε το άνθρωπε μου αμέσως εκεί που το αγόρασες, καινούργιο είναι. ELEOC!!! ex lineage II player.

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα σου έλεγα, να κάνεις ένα test drive και να λύσεις ο ίδιος τις απορίες, και ειδικά όσες επιδέχονται υποκειμενικότητα. Το μοτέρ είναι πολύ γεμάτο, αλλά δεν είναι και εντελώς γραμμικό. Την έχει την προτίμησή του στις ψηλές στροφές. Στις 4000 θα φαινόταν η τρύπα αν είχα δοκιμάσει ρεπρίζ με 6η, αλλά δεν έφτασα σε αυτό το σημείο. Δεν μου έδωσε πάντως το μοτέρ ποτέ αίσθηση απροθυμίας, τρύπας ή ότι θα κρεμάσει κάπου. Παντού είναι ζωντανό, τώρα αν μπορούσε στις 4000 να ήταν λίγο ακόμα...who cares... αν με καταλαβαίνεις τι λέω. Η Sport Touring πλευρά του, όπως το εννοώ εγώ , είναι ότι τα clipons είναι σχετικά ψηλά, η στάση του σώματος δεν είναι πολύ σκυφτή, μια κάποια προστασία από τον αέρα την έχει, και γενικά είναι άνετο ώστε αν θες να βγάλεις πολλά χιλιόμετρα (απόσταση), δεν θα γίνει κουραστικό. Τώρα αν θα παίρνει κάποιου είδους βαλίτσες, αν βολεύεται δεύτερο άτομο, σε αυτά δεν τα βλέπω να είναι και πολύ sport touring. Ο επίλογος αν εννοείς την φράση ''παρτε ένα, θα με θυμηθείτε'', με εκφράζει 100%, έτσι ένοιωσα μαζί του και επιμένω. Αν εννοείς την παράγραφο ''καυλάκι'' , να ζήσουμε να την θυμόμαστε, την έσβησα γιατί δέχτηκε μεγάλη παρερμηνεία και διάβασα πολλές γκρίνιες, υποκρισίες και χαζομάρες, οπότε πιστός κι εγώ στο πνεύμα του Alan Michael Sugar όταν τον πρήζανε που δεν είχε ανεμιστήρα ψύξης ένα PC που είχε βγάλει (δεν τον χρειαζόταν) και είπε ''αφού θέλετε ανεμιστήρα, θα βάλω και τον γαμ.... ανεμιστήρα, και ροζ βούλες θα βάλω άμα αυτό θέλετε'' , την πήρε ο διάολος την παράγραφο.

Για να μπει το FCR σίγουρα θα χρειαστείς άλλη μπότα εισαγωγής και ντίζες. Στα LC4 δεν το έχω ψάξει ιδιαίτερα πολύ το θέμα για να είμαι ειλικρινής, αλλά αν συγκρίνεις δίπλα δίπλα τους καταλόγους ανταλλακτικών ενός 625 και ενός 640 λογικά θα καταλάβεις τι αλλάζει και τι όχι. Το kit που αναφέρθηκε παραπάνω έχει μέσα όλα τα απαραίτητα για να γίνει ένα φρεσκάρισμα στα τσιμουχάκια/o-ring κ.λπ. εξαρτήματα του καρμπ.

Δεν υπάρχει FCR 41,5.... Βάλε δύο εξατμίσεις και άστο όπως είναι, βαρέλι χωρίς πάτο γίνεται μετά.