Αναζήτηση στην κοινότητα

Πάντα έτσι ήταν...Την παθαίνεις εκεί που δεν το περιμένεις! Το σωληνάκι του δίσκου εμπρός, είχε αλλαχτεί με μεταλλικό. Των 10 ευρώ. Το 2007-8. Άμεση απόκριση + προοδευτικότητα. Όλα καλά, όλα ανθηρά. Σιγά την καταπόνηση που δέχεται απο το παπί και απο τις συνθήκες οδήγησης στο νησί. Έλα όμως που την τελευταία εβδομάδα τα'χει δεί....όλα. Κάτι η διαδρομή απο Πάτρα, πολυ απο καθημερινά πάνω-κάτω το Ποτάμι, ήρθε κι ο Λιμνιώνας και....πάπαλα. Ήδη στον Λιμνιώνα υπήρχε μια ελάχιστη διαρροή στο κάτω ρακόρ, αλλά είχε....ξεσφίξει ελάχιστα όπως είδα. Το έσφιξα και βγάλαμε την Κυριακή, νομίζοντας ότι ΑΥΤΟ ήταν το πρόβλημα της ελάχιστης διαρροής.... Την Δευτέρα όμως είχε στάξει εκει που παρκάρω... Λύσιμο όλα, αγορά υγρού - ήθελε και μια αλλαγή - και σφίξιμο πάλι. Μόλις έσφιξε, πιάνω μετο χέρι να κουνήσω το ρακόρ και...........μου μένει στο χέρι. Απο την ένωση του τρελλού ρακόρ! Τι συνέβη ? Ο χαλκός και η ''φθηνή'' σύνδεση του ρακόρ δεν αντέξαν και κόπηκε. Γι'αυτό είχε ξεσφίξει το ρακόρ! Ήταν ραγισμένο ΗΔΗ ! Δεν είναι αστοχία υλικού, είναι ΦΘΗΝΟ υλικό! Το σημείο που κόπηκε είναι δύσκολο να πάθει ζημιά και είχε πολύ μπόσικο για να ''παίρνει'' την κίνηση του πηρουνιού...Τι να πώ ? Το μαμίσιο σωληνάκι αναπαύεται στο νησί, οπότε δρόμο για αγορά καινούργιου μεταλλικού το οποίο όμως κοστίζει 40 ε. Μέσα στο λεκανάκι, φαίνεται το επίμαχο ρακόρ....Χωρίς μπροστινό φρένο, απλά ΔΕΝ κυκλοφορώ στην Αθήνα. Λύσιμο μάσκες / προβολέας / καπάκι και βγάλσιμο το παλιό για να μπεί το καινούργιο..... Αυτά. Το καινούργιο βέβαια είναι αρίστης ποιότητας και δεν πιστεύω να ξανάχω θέμα.... Το παλιό βέβαια επισκευάζεται με αλλαγή 2 ρακόρ καλής ποιότητας, αλλά δεν είχα καμμία όρεξη να τρέχω... Δίδαγμα. Όταν αγοράζεις ''φθηνά'', κράτα και μια σκέψη στην άκρη του μυαλού σου, ότι ΙΣΩΣ να μην αντέξει. υγ. Πως δεν μ'άφησε σε κάνα Λιμνιώνα ?

"Μωρό μου με πιέζεις, δε μπορώ άλλο, θα σκάσω...άσε με λίγο να αναπνεύσω...έχω πολλά μαζεμένα μέσα μου" Μήπως την παραπάνω ατάκα, εκτός από την κοπέλα σας, έχει αρχίσει να σας τη λέει και το μπροστινό σας φρένο; Αισθάνεστε (Sakis) ότι σε παρατεταμένη χρήση του φρένου, η μανέτα "μαλακώνει" και το φρένο αργεί να ανταποκριθεί; Μπορείτε να φτάσετε τη μανέτα του φρένου στο γκρίπ εύκολα; Νιώθετε ότι η δύναμή σας κάπου χάνεται, στην πορεία; Θέλετε πιο διαρκή και ισχυρά φρένα; η λύση λέγεται "σωληνάκι υψηλής πίεσης", και σήμερα μπήκε ένα τέτοιο στη νίντζα. :shoot: (προετοιμαστείτε ρεμάλια) Σας παρουσιάζω άλλο ένα diy από τα ημερολόγια της πράσινης χλαπάτσας. Προτού προχωρήσω, να σημειώσω τα εξής: Οι παρακάτω εργασίες αφορούν το σύστημα των φρένων. Καθώς δε χρειάζεται να αναλύσουμε τη σημασία των φρένων, όταν επιχειρούμε να εργαστούμε με αυτά πρέπει να ξέρουμε τι κάνουμε, και να ξέρουμε ότι οτιδήποτε συμβεί είναι υπ'ευθύνη μας. Αν δούμε ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, καλύτερα να κλείσουμε την εργασία και να απευθυνθούμε σε μηχανικό. Δεν οδηγούμε την μοτό αν δε βεβαιωθούμε ότι τα φρένα μας λειτουργούν όπως πρέπει και έχουμε κάνει σωστή έξαέρωση στο κύκλωμα. Τώρα που σας προειδοποίησα, ας προχωρήσουμε στην εργασία. Για να την πραγματοποιήσουμε, χρειαζόμαστε: το νέο σωληνάκι μας, τα κατάλληλα κλειδιά για τις τάπες εξαέρωσης και για τις βίδες του σωλήνα στη δαγκάνα και την τρόμπα, αρκετό χαρτί κουζίνας ή πανιά, ένα δοχείο για τα υγρά, καθώς και τα νέα υγρά που οπωσδήποτε θα χρειαστούμε. Στη δική μου μοτό, χρειάστηκα κλειδιά 8, 10, 11, 12. Επίσης ένα σταυροκατσάβιδο και ένα πλακέ κατσαβίδι χρησιμεύουν πάντα. ΤΟ ΛΕΠΟΝ. Αρχικά στήνουμε την μηχανή στο χώρο εργασίας μας. Ξεκινάμε αδειάζοντας (όσο μπορούμε) το σύστημα. Ανοίγουμε λοιπόν την τάπα εξαέρωσης, αφού της βάλουμε ένα σωληνάκι πάνω της, και το δοχείο των υγρών στην τρόμπα. Τρομπάροντας όπως όταν αλλάζουμε υγρά (πατάμε μανέτα-ανοίγουμε βαλβίδα-κλείνουμε και αφήνουμε μανέτα), αδειάζουμε όσο γίνεται το κύκλωμα (θα πάρει αέρα από πάνω, δε μας ενδιαφέρει καθώς θα βγάλουμε όλη τη σωλήνα). Φροντίζουμε να έχουμε πρόχειρα τα πανιά μας και το δοχείο, για να μαζέψουμε το υγρό. Αν έχουμε μια σύριγγα, μπορεί να μας βοηθήσει στην αναρρόφηση του υγρού από το κύκλωμα. Αφού κάνουμε την πρώτη φάση του αδειάσματος, βάζουμε ένα πανί η μια χαρτοπετσέτα στο δοχείο των υγρών για να μην πέσει κάτι μέσα, και προχωράμε στην αφαίρεση του σωλήνα. Στην νίντζα, πρέπει να ανοίξεις τις δύο τρυπητές βίδες στην αντλία και στη δαγκάνα, καθώς και μια τρίτη που είναι προσαρμοσμένη σε ένα λαμάκι και κρατάει τη σωλήνα περίπου στη μέση της, σταθερή σε ένα σημείο. Κατόπιν, αφαιρούμε τις βίδες και το λαμάκι και βγάζουμε τον παλιό σωλήνα απο τη μοτοσυκλέτα. Προτού τον βάψουμε μαυροπράσινο και τον πετάξουμε στο θερμαικό τον παροπλίσουμε, μια φωτό εδώ με τον καινούργιο. Και περνάμε στην τοποθέτηση του κινούργιου σωλήνα! Το κουρμπαριστό άκρο πάει στη δαγκάνα, και το ίσιο στην αντλία-εν γένει, κάθε σωληνάκι είναι συγκεκριμένο για κάθε μοτό και τοποθετείται με τον ίδιο τρόπο που ήταν το προηγούμενο εκεί. Αρχικά λοιπόν τοποθετούμε το σωληνάκι και βάζουμε τις βίδες προσωρινά πάνω, χωρίς να σφίξουμε, για να δούμε σε ποια θέση το σωληνάκι εργάζεται ελεύθερα χωρίς να τραβιέται η να σκαλώνει με τις κινήσεις του τιμονιού. Με κάθε τρυπητή βίδα που βάζουμε, πρέπει να προσθέσουμε και δύο στεγανοποιητικές ροδέλες, σύνολο 4 για όλη τη δουλειά. Σε κάθε ακρο του σωλήνα, η μία ροδέλα πάει ανάμεσα στη βίδα και το ρακόρ, και η άλλη ανάμεσα στο ρακόρ και την τρόμπα-δαγκάνα. Προσοχή στον προσανατολισμό τους: οι δύο τους όψεις είναι η μία φλάτ, και η άλλη ελαφρά κοίλη. Οι δύο κοίλες πλευρές πρέπει να κοιτάνε το ρακόρ. Επίσης ΔΕΝ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΡΟΔΕΛΕΣ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΟΤΙ ΘΑ ΣΦΡΑΓΙΣΟΥΝ. Βλέπετε την διακεκκομένη γραμμή στη μέση της σωλήνας; Αυτή είναι η twistline. Οταν θα σφίξουμε το σωλήνα, αυτή η γραμμή θα μας βοηθήσει να μην τον στρέψουμε υπερβολικά-και ο σωλήνας πράγματι, πρέπει να συστραφεί από καθόλου έως ελάχιστα. Στρίβουμε το τιμόνι τέρμα δεξιά (εκεί είναι που ο σωλήνας παίρνει όλες τις περίεργες θέσεις που μπορεί να τον ταλαιπωρήσουν), και αφού παίξουμε με τις θέσεις των ρακόρ, σφίγγουμε οριστικά τόσο τις τρυπητές βίδες, όσο και τα παξιμάδια πάνω στον ίδιο το σωλήνα, που θα συγκρατήσουν το σωλήνα στην ευθεία που τον έχουμε φέρει. Για τα παξιμάδια του σωλήνα καλό είναι να έχουμε κόντρα μια πένσα, για να γραπώσουμε το μεταλλικό άκρο του σωλήνα, όσο θα σφίγγουμε το παξιμάδι, γιατι αν δε το κάνουμε ο σωλήνας θα συστραφεί μόλις σφιχτεί και δεν θα κάνουμε τίποτα! Στη δική μου περίπτωση, η βαλβίδα εξαέρωσης εμπόδιζε την πένσα, οπότε, την αφαίρεσα. Το κύκλωμα είναι άδειο και δε μας νοιάζει, αρκεί να μην ξεχάσουμε να την ξαναβάλουμε! Μόλις, τέλος, σφίξουμε τις άκρες του σωλήνα, καλό είναι να βάλουμε πίσω και το λαμάκι που αφαιρέσαμε πρίν, έτσι ώστε ο σωλήνας να κρατιέται κάπου τη μέση του και να μην παλατζάρει πολύ εδώ και εκεί όσο κινούμαστε. Αφού λοιπόν έχουμε σφίξει το σωληνάκι μας στη θέση του και έχουμε βάλει πίσω την βαλβίδα εξαέρωσης, ήρθε η ώρα να ξαναγεμίσουμε το κύκλωμα. Τοποθετούμε πάλι λοιπόν ένα σωληνάκι στην βαλβίδα εξαέρωσης, και γεμίζουμε αρχικά το δοχείο της αντλίας με υγρό. Με τη βαλβίδα ανοιχτή, τρομπάρουμε σιγά σιγά, μέχρι που θα αναβλύσει υγρό από τη βαλβίδα εξαέρωσης. Σε εκείνο το σημείο, το υγρό έχει διατρέξει όλο το κύκλωμα και μένει να κάνουμε μια καλή εξαέρωση (που θαρρώ όλοι ξέρουμε πως γίνεται, οπότε το παραβλέπω) Done! Απολαύστε διάρκεια και ένταση με τα νέα durex σωληνάκια σας, και μη διστάσετε να κάνετε αυτή τη βελτίωση σε οποιαδήποτε μοτο. Ενω περίμενα ανάμικτα αποτελέσματα, τελικά το αποτέλεσμα με ενθουσίασε. Σας το παρουσιάζω εδώ λοιπόν, yours faithfully.

Τα μπροστά φρένα μου έχουν χειροτερέψει πολύ τους τελευταίους μήνες, τόσο που πλέον φλερτάρω σχεδόν καθημερινά με τους προφυλακτήρες των προπορευόμενων αμαξιών, γεγονός που με κάνει να έχω αρχίσει να ανησυχώ. Πιστεύω πως χρειάζεται άμεση λύση πριν έρθει ο χειμώνας. Τακάκια και υγρά φρένων αλλάχτηκαν τον Μάιο. Η αλλαγή αυτή όμως αποκάλυψε μια μάλλον στραβωμένη δισκόπλακα, αφού η μανέτα κλώτσαγε. Πλέον δεν κλωτσάει παρά απειροελάχιστα, αλλά για να πεις πως πάτησα το μπροστά φρένο πρέπει να τραβήξω τη μανέτα τέρμα, σχεδόν να ακουμπάει στο γκριπ. Αλλιώς είναι σαν να έχω δύο πισινά φρένα. Διάβασα λίγο στο thumpertalk περί βελτίωσης φρένων και κατέληξα στα εξής: Θα πρέπει να αλλάξω δισκόπλακα, σωληνάκια φρένων, και να ανοιχτεί και καθαριστεί σχολαστικά η δαγκάνα. Ξεχνάω κάτι άλλο σημαντικό? Στα επιμέρους, στο thumpertalk γράφουν να προτιμηθεί μαμά δισκόπλακα γιατί οι φτηνές αφτερμάρκετ ζεσταίνονται πιο γρήγορα και σε ένα γερό φρενάρισμα μπορεί ν ασου στραβώσει η δισκόπλακα μόνο και μόνο από την υπερθέρμανση. Ισχύει? Να τα χώσω πάλι στον Σαρακάκη? Η να βαλω αφτερμάρκετ. Κι αν βάλω αφτερμάρκετ ποια να βάλω? Γίνεται ένας χαμός στο ιντερνετ με τιμές που ξεκινούν από 25 ευρώ για το μηχανάκι μου μέχρι πολλά πολλά παραπάνω...! Για τα σωληνάκια επίσης γράφουν ότι στα παλιά μηχανάκια καλό είναι να αλλαχτούν γιατί καποιες φορές αυτά δημιουργούν όλο το πρόβλημα λόγω παλαιότητας. Εκεί προφανώς πάω σε μαμά έτσι? Αρα την επίσκεψη στον Σαρακάκη την έχουμε δεδομένη. Τα σωληνάκια υψηλής τα έχω μάλλον αποκλείσει γιατί για το συγκεκριμένο μηχανάκι θα είναι μάλλον περισσότερο εφφέ παρά θέμα πρακτικότητας και ουσίας. Δαγκάνα... αυτή η άγνωστη (για εμένα) περιοχή! Προφανώς δεν θα το κάνω μόνη μου (ακούει Αλ?), αλλά προσπαθώ να πάρω μια γεύση του τι ακριβώς πρέπει να γίνει. Οκ να ανοιχτεί και να καθαριστεί εξωτερικά, αλλά κάτι διάβασα για κάτι τσιμουχάκια που βρίσκονται εξωτερικά και εσωτερικά (τα είχε αλλάξει και ο Βροχίδης). Δεν κατάλαβα αν είναι τα τσιμουχάκια από τα έμβολα της δαγκάνας, και αν τελος πάντων είναι εύκολη δουλειά να τα ελέγξει κάποιος και τα εσωτερικά και τα εξωτερικά που συνήθως φθείρονται πιο εύκολα από το δρόμο και το χώμα. Προφανώς αν αλλαχτεί δισκόπλακα και σωληνάκια πρέπει να αλλαχτούν και υγρά φρένων. Τα τακάκια όμως δεν κατάλαβα... είναι υποχρεωτικό να αλλαχτούν κι αυτά? Δεδομένου κιόλας ότι τα φοράω μόλις 4 μήνες, αλλά με στραβωμένη δισκόπλακα... Ολες οι απόψιει, συμβουλές, βοήθεια ευπρόσδεκτες και μιλ μερσί ντ' αβάνςςς!!

Καθως το μωρο μου εχει μονο μπροστα σωληνακι υψηλης πηρα να του βαλω και πισω .. το λοιπον 1) αφαιρούμε το κυκλωμα μας τα υγρα ξεβιδωνοντας τη βιδα εξαερωσης που βρισκετε στη δαγκανα τοποθετοντας ενα σωλινακι το οποιο καταληγει σε ενα μπουκαλακι ωστε να μη χυθουν τα υγρα οπου να ναι καπως ετσι αφου αφαιρεσουμε ολα τα υγρα πιεζοντας πολλες φορες τον λεβιε του φρενου αφαιρουμε τυχον πιαστρακα που συγκρατουν το σωλινακι(μαρκουτσι) σταθερο σε καποια σημεια και 2) ξεβιδωνουμε το σωλινακι απο α) τρομπα πισω φρενου και β)δαγκανα 3) αφου εχουμε αφαιρεσει το παλιο μαρκουτσι τοποθετουμε το καινουριο αλλαζοντας και τις 2 χαλκινες ροδελες που υπαρχουν σε καθε ρακορ(ακρο) ωστε να στεγανοποιει το κυκλωμα σωστα . 4) ηρθε η ωρα να ξεκινησουμε τη διαδικασία της εξαερωσης http://www.mybike.gr...9%CE%BD-%C2%A9/ αφου καθαρισουμε επιμελος το δοχειο υγρων αφου ολοκληρωσουμε με επιτυχια και την εξαερωση με τα απαραιτητα για την καθε μηχανη υγρα dot 4, 5.1 κλπ το φρενο μας ειναι ετοιμο .. Υ.Γ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΥΓΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΓΤ ΕΙΝΑΙ ΚΑΥΣΤΙΚΑ