Αναζήτηση στην κοινότητα

Έφτασε η ώρα να αλλάξω τα υγρά φρένων στο ΧΤΧ. Ήταν,πλέον,καιρός γιατί είχε αρχίσει να διαφαίνεται αυτή η σπογγώδης αίσθηση στη μανέττα και το φρενάρισμα δεν ήταν 100% όπως θα 'πρεπε. Ακολουθεί φωτορομάντσο με αναλυτικές οδηγίες: Κατ' αρχάς,από εργαλεία θα χρειαστούμε ένα σταυροκατσάβιδο,ένα 8ράκι γερμανικό ή πολύγωνο,μια σύριγγα,ένα σωληνάκι 30-40 πόντους,κι ένα μπουκαλάκι άδειο (τα 2 τελευταία χρειάζονται για να μαζέψουμε τα παλιά υγρά τα οποία αφ' ενός είναι καυστικά και δεν πρέπει να πέσουν στη μηχανή,αφ' ετέρου δεν είναι πρέπον να τα χύνουμε αέρα-πατέρα στο έδαφος! ). Αρχίζουμε ξεβιδώνοντας τις δύο βίδες φίλιπς (σταυρόβιδες) για να βγάλουμε το αλουμινένιο καπάκι.Εν συνεχεία βγάζουμε ένα άλλο πλαστικό καπάκι (αν έχει) και μετά αφαιρούμε την λαστιχένια μεμβράνη για να αποκαλύψουμε τα υγρά. Τώρα.Βυθίζουμε τη σύριγγα μέσα στα υγρά και τα ρουφάμε ώστε να αφαιρεθούν εντελώς.Τη σύριγγα την αδειάζουμε στο άδειο μπουκάλι.Ίσως αυτό χρειαστεί να το επαναλάβουμε 2-3 φορές. Ακολούθως με μία χαρτοπετσέτα στεγνώνουμε το δοχείο εντελώς από τα απομεινάρια του υγρού. Επόμενο βήμα ο εξαερωτήρας κάτω.Βγάζουμε το μικρό λαστιχένιο προστατευτικό του και προσαρμόζουμε το σωληνάκι στην μία άκρη του και το άδειο μπουκάλι στην άλλη. Μετά ξεσφίγγουμε την 8ρίτσα βίδα με το κλειδί και την γυρίζουμε λίγο,μισή στροφή. Βλέπουμε ότι τα υγρά που ήταν μέσα στο κύκλωμα βγαίνουν κι αυτά στο σωληνάκι και στο μπουκάλι. Πάμε πάλι επάνω και ρίχνουμε τα καινούρια μας υγρά στο άδειο δοχείο ενώ συγχρόνως πατάμε τη μανέτα κάμποσες φορές για να κυκλοφορήσουν τα νέα υγρά στο κύκλωμα ώσπου να φτάσουν στον εξαερωτήρα. Εκεί θα τα δούμε να περνάνε στο σωληνάκι, που σημαίνει ότι το κύκλωμα των φρένων έχει φουλάρει με καινούρια υγρά πλέον!Σαν τελευταία κίνηση κρατάμε πατημένη τη μανέτα και με το άλλο χέρι σφίγγουμε γερά τη βίδα του εξαερωτήρα και ύστερα αφήνουμε τη μανέτα. Μια σημείωση: Όση ώρα διαρκεί αύτη η διαδικασία του τρομπαρίσματος με τη μανέτα, προσέχουμε να μην αδειάσει το δοχείο από υγρά και μας τραβήξει αέρα η τρόμπα. Άμα χρειαστεί συμπληρώνουμε λίγο. Ακολούθως αφαιρούμε το σωληνάκι από τη βίδα και το στραγγίζουμε στο μπουκάλι.Καλού-κακού περνάμε με ένα βρεγμένο σφουγγάρι όλα τα σημεία μη τυχόν έχουν στάξει υγρά και μας κάνουν ζημιά. Κοιτάμε τώρα το δοχείο επάνω και συμπληρώνουμε με υγρά μέχρι να φτάσει στη στάθμη που έχει σημαδέψει ο κατασκευαστής (μεταξύ upper και lower) και ύστερα τοποθετούμε τη μεμβράνη,τα καπάκια και σφίγγουμε τις 2 βίδες. Η διαδικασία είναι απλή παρά το σεντόνι που διαβάσατε και το αποτέλεσμα θα ανταμείψει τον κόπο σας.Εγώ βλέπω σημαντική βελτίωση στο φρενάρισμα κάθε φορά που αλλάζω υγρά. Ο συγκεκριμμένος οδηγός αφορούσε σε μπροστινό φρένο,αλλά η διαδικασία είναι ολόιδια και σε πισινό εκτός από το δοχείο που είναι με βιδωτό καπάκι. ΥΓ 1. Εάν,παρ' όλα αυτά,σας 'τσίμπησε αέρα',θα χρειαστεί να κάνετε εξαέρωση η οποία είναι απλούστατη: Έχετε το ένα χέρι στη μανέτα και με το άλλο κρατάτε το 8ράκι κλειδί στη βίδα-τον εξαερωτήρα. Με τη βίδα σφιγμένη πατάτε με δύναμη τη μανέτα.Κρατώντας τη πατημένη λασκάρετε λίγο τη βίδα και αρχίζουν και χύνονται υγρά μαζί με αέρα,ενώ η μανέτα βυθίζεται προς τη χούφτα. Μόλις αυτή τερματίσει σφίξτε τη βίδα και αφήστε τη μανέτα. Επαναλάβετε κάμποσες φορές μέχρι να αρχίσει να βγαίνει από τον εξαερωτήρα μόνο υγρό.Σφίξτε για τελευταία φορά τη βίδα και τρομπάρετε με τη μανέτα αρκετές φορές μέχρι να την νοιώσετε να σφίγγει. Αυτό ήταν,πάει και η εξαέρωση! ΥΓ2 Θέλει πλύσιμο το ΧΤ, το ξέρω!

Χαιρετώ τους συμφορουμίτιες και τις συμφορουμίτισσες! Πρόλογος... Το παρόν θέμα σίγουρα δεν αποτελεί έναν άρτιο οδηγό για τις εργασίες που θα αναφερθούν (αλλαγή τακάκια, αλλαγή υγρών φρένων και εξαέρωση), αλλά μια προσπάθεια απαθανάτισης των βημάτων που απαιτούνται. Ελπίζω να βοηθήσει κάποιον στο μέλλον με το ίδιο μηχανάκι ή γενικά παπί. Πάμε λοιπόν. Αλλαγή τακάκια Το πρώτο μας βήμα είναι να απομονώσουμε τη δαγκάνα και αυτό επιτυγχάνεται ξεβιδώνοντας τις βίδες που τη συγκρατούν, ενδεικνυόμενες με κόκκινα βελάκια. Πριν από αυτό, ξεβιδώνουμε με άλλεν τις βίδες που δείχνουν τα πράσινα βελάκια. Όχι τελείως, αρκεί ένα ‘τακ’ και λίγο ξεβίδωμα. Ο λόγος που το κάνουμε τώρα είναι για να μη μας δυσκολέψουν αργότερα, όταν θα έχει βγει η δαγκάνα (οπότε δεν θα είναι στερεωμένη κάπου σταθερά). Αυτές οι αλλενόβιδες είναι οι πείροι που συγκρατούν στη θέση τους (ώστε να μην παλαντζάρουν) τα τακάκια, όπως θα δούμε παρακάτω. Λύνουμε τις βίδες…. Και ελευθερώνουμε την δαγκάνα * Σημείωση: Όταν ετοιμαζόμαστε να ελευθερώσουμε την δαγκάνα (έχοντας λύσει όλες τις βίδες που την συγκρατούν πάνω στο μπροστινό σύστημα), παρατηρούμε πώς δεν βγαίνει εύκολα! Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να πιέσουμε την δαγκάνα προς τη δισκόπλακα ώστε να πιεστούν τα έμβολα προς τα μέσα και τα τακάκια να απομακρυνθούν τόσο, ώστε να υπερκεραστεί η απόσταση από το «νύχι» της δισκόπλακας. Κατόπιν, ξεβιδώνουμε τις αλλενόβιδες. Κάποια στιγμή αυτές θα ξεβιδωθούν τελείως, αλλά θα παραμείνουν στη δαγκάνα. Τότε πρέπει να τις τραβήξουμε, ώστε να βγει όλος ο πείρος που κρατώ στο δεξί μου χέρι. Μόλις αφαιρεθούν οι 2 πείροι, βγάζουμε τα τακάκια, τα οποία ήταν αυτά. Ήταν τα μαμά της Yamaha και σε μένα κρατούσαν 12.000 km. Κόστος 13,6 ευρώ. Απ’ ότι φαίνεται, τα βγάλανε τα λεφτά τους. Σειρά έχει να καθαρίσουμε ολίγον τί τα έμβολα από τα κατάλοιπα που δημιουργούνται από την τριβή των τακακίων στη δισκόπλακα, κάτι στο οποίο μας βοήθησε το καθαριστικό φρένων. Αφού τα καθαρίσαμε έπρεπε να τα πιέσουμε προς τα μέσα ώστε να χωρέσουν τα καινούρια τακάκια με την γεμάτη πάστα, χρησιμοποιώντας ως μοχλό ένα μακρόστενο αντικείμενο (πχ κατσαβίδι ή σωλήνας). Α και μια εμβόλιμη εργασία…λίγο λαδάκι στους πείρους του σταθεροποιητή αυτού, ώστε να μπει (και να βγει την επόμενη φορά) πιο εύκολα στην δαγκάνα. Εδώ τα καινούρια τακάκια. Μπήκανε Ferodo που όλως παραδόξως ήτανε και πιο φτηνά από τα μαμά… Πριν την τοποθέτηση, τα "τρίψαμε" λίγο μεταξύ τους, ώστε να τραχύνει λίγο η επιφάνεια. Στην τοποθέτηση τώρα, πρώτα βάζουμε το τακάκι που μπαίνει στην θέση προς τα έμβολα, φροντίζοντας να πατήσει καλά. Μόλις πατήσει καλά και σπρώξει προς τα μέσα ένα ελασματάκι, τοποθετούμε τους πείρους ώστε να περάσουν μέσα από τις τρύπες του τακακιού και να το σταθεροποιήσουν μέσα στην δαγκάνα. Με κόκκινο βέλος φαίνεται η θέση όπου βρίσκεται το ελασματάκι (δεν είναι και πολύ ορατό εδώ). Με πράσινο βέλος ο πείρος. Τα τακάκια μας, τοποθετημένα. Και τοποθέτηση στη δισκόπλακα, βίδωμα όλες οι βίδες. Πιέζουμε μερικές φορές τη μανέτα, ώστε να πιεστούν τα έμβολα και να καθίσουνε καλά τα τακάκια πάνω στη δισκόπλακα. Αλλαγή υγρών φρένων Για την αλλαγή υγρών, εφαρμόζουμε ένα ειδικό πλαστικό διαφανές σωληνάκι στον μανιταρόμορφο μεταλλικό εξαερωτήρα (κόκκινο βέλος), το οποίο να καταλήγει σε ένα μπωλάκι προκειμένου να συλλέγεται το παλαιό υγρό φρένων. Με πράσινο βελάκι είναι το λαστιχένιο καπάκι του εξαερωτήρα (ελπίζω να λέγεται έτσι!). Με ένα κλειδάκι πιάνουμε τη βίδα στη βάση του (μπλε βέλος). Ανοίγουμε το καπάκι στο τιμόνι και βάζουμε κανένα παλιό ύφασμα/κουρέλι γύρω από αυτό, ώστε να μην χυθεί υγρό φρένων πάνω στη μάσκα σε καμιά στραβή. Θα καταστρέψει το χρώμα δίχως δεύτερη σκέψη. Σε περίπτωση που πέσει, ρίχνουμε αμέσως άφθονο νερό για να διαλυθεί. Τώρα γιατί να χυθεί? Διότι κάθε φορά που θα χρειαστεί (εάν χρειαστεί) να πατήσουμε την μανέτα, ένας μικρός ‘πίδακας’ υγρού σχηματίζεται, ακόμη και με ελαφρύ, αργό πάτημα. Ο λόγος είναι η μικρή τρυπούλα που μαρτυρεί το βέλος, ακριβώς κάτω από την οποία υπάρχει κάτι μεταλλικό που μια την καλύπτει (από κάτω), μια την αφήνει, ανάλογα με την κίνηση της μανέτας. Όπως πληροφορήθηκα, σε κάποια μηχανάκια (πχ στο TTR.... ) το κουτί των υγρών περιέχει ένα έλασμα το οποίο δεν αφήνει τον πίδακα να βγει έξω από το κουτί κατά το πάτημα της μανέτας. Αντ’ αυτού, ο πίδακας σκάει στο έλασμα και την υπόλοιπη δουλειά την κάνει η βαρύτητα... Ξεβιδώνουμε ελάχιστα τη βίδα του εξαερωτήρα και βλέπουμε το παλαιό, σκούρου χρώματος υγρό φρένων να ρέει μέσα από το σωληνάκι και να καταλήγει στο μπωλ. Ταυτόχρονα, γεμίζουμε το κουτάκι στο τιμόνι με καινούριο υγρό, ώστε οι τρύπες που είδαμε στην προηγούμενη φωτό να είναι ΠΑΝΤΑ καλυμμένες με υγρό. ΠΑΝΤΑ. Κάποια στιγμή, θα παρατηρήσουμε αλλαγή του χρώματος του υγρού προς το πιο ανοιχτό, που σημαίνει ότι το υγρό έχει αντικατασταθεί. Βιδώνουμε τον εξαερωτήρα, συμπληρώνουμε με υγρό το κουτάκι λίγο πιο πάνω από το τζαμάκι και κλείνουμε το κουτί. Our job is done, let’s move to the next challenge... Εξαέρωση Αφού πιέσουμε μερικές φορές τη μανέτα, την κρατάμε πατημένη δυνατά και ξεσφίγγουμε τη βιδούλα του εξαερωτήρα. Τότε, ‘πετάγεται’ υγρό μέσα στο σωληνάκι, ενώ βλέπουμε και αέρα (άρα συμπεραίνουμε ότι ήθελε όντως εξαέρωση). Παράλληλα, η μανέτα έχει κολλήσει στο γκριπ και εκεί πρέπει να μείνει. Με πατημένη μανέτα, σφίγγουμε τη βιδούλα. Αφού επαναληφθεί 1-2 φορές ακόμα, είμαστε έτοιμοι. Αν χρειαστεί, συμπληρώνουμε ξανά με υγρό στο κουτάκι. Η εργασία μας έφτασε στο τέλος της. Πολύ προσοχή στα πρώτα χιλιόμετρα, μέχρι να ‘πατήσουν’ καλά τα τακάκια, τα έμβολα να πιέζουν σωστά κοκ. Εντυπώσεις εντός των επόμενων ημερών, όταν γίνουν μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα και στρωθούν πλήρως τα καινούρια τακάκια. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω το μέλος HLIAS για τον πολύτιμο χρόνο που αφιέρωσε προκειμένου να εκτελεστούν οι παραπάνω εργασίες. Πραγματικά εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο που χειρίζεται έναν νέο που θέλει να μάθει, προσπαθώντας να του μεταλαμπαδεύσει όσο το δυνατόν πιο χρήσιμες γνώσεις με ιδιαίτερα κατατοπιστικές συμβουλές και φυσικά με κατανοητό και όμορφο τρόπο. Ελπίζω να μην τον ζάλισα με τις απορίες μου και να το ευχαριστήθηκε όσο εγώ, που δεν κατάλαβα καν για πότε πέρασε η ώρα και έπρεπε να φύγω. Τον ευχαριστώ και για το χώρο που παρείχε για να κάνουμε τις εργασίες, τα σύνεργα (κλειδιά, γάντια, σωληνάκι, μπωλάκι, καθαριστικό φρένων, λιπαντικά/αντισκουριακά μιας και έγιναν και κάποια συμμαζέματα σε ντίζα, αρθρώσεις κτλ), αλλά και την εμπιστοσύνη που μου επέδειξε. Τον ευχαριστώ φυσικά και για την καλή του διάθεση! Ελπίζω να αφομοίωσα σωστά αυτά που κάναμε και το κείμενο να μην έχει πολλά λαθάκια.... Και τέλος, πιο σημαντικό απ’ όλα, να ευχαριστήσουμε την επιβλέπουσα, άριστη μηχανικό μας, χωρίς τη βοήθεια και καθοδήγηση της οποίας δεν θα μπορούσαμε να εκτελέσουμε με αρτιότητα και ακρίβεια τις άνωθεν εργασίες. Το γουργουρητό της, τα χάδια της, το τρίψιμό της…εμμμ…Ευχαριστούμε Ηλιάννα! Ματάρες..... Επίλογος... Το παρόν θέμα αποδεικνύει ότι τα φόρα δεν παρέχουν μόνο καλούς συμβούλους σε λόγια, αλλά εν καιρώ μπορούν να προσφέρουν κάτι πολύ πιο χρήσιμο από την μεταλαμπάδευση γνώσης: Φίλους σε έργα. Ηλία σε ευχαριστώ... :)

Καλησπέρα. Ανοίγω αυτό θέμα μπας και βγάλω άκρη. Άλλαξα λάστιχα πρόσφατα και επιτα νιώθω το μπροστά φρένο την μανετα πολύ ποιο σκληρή . Και λέω δε πάω στον μάστορα να δω τι είναι. Τα βλέπει λέει όλα καλά και μετά πήγε και αληψε την δησκοπλακα με μια αιδια δεν θυμάμαι καλά νομίζω γρασο αλουμινιου το είπε πάστα αλουμινίου δεν θυμάμαι καλά. Και το πήρε βόλτα το έφερε λέει δες το. Κάνω βόλτα και τα φρένα δεν ποιαναν καθόλου όσο και να τα πάταγα δεν σταματάει ο τροχός ενώ πριν τα φρένα τούμπανα άνετα έκανα εντο. Του λέω σκατα τακανες. .. λέει το έβαλα γιατί τρίζουν και μετά το καθαρησε με σπρέι και χαρτί. Και τώρα είναι καλητερα αλλά νομίζω όχι ακριβός όπως πριν. Ερωτώ λοιπόν είναι σωστό να βάζεις τέτοια στα φρένα? Εγώ ξέρω ότι απαγορεύεται να βάζεις τέτοια στα φρένα! Τι είναι αυτό π έβαλε? Παίζει να ποτίσει το τακακι και να γλυστραει? Η είναι κάτι που είναι ο να γίνει και δεν το ξέρω εγώ. Παρακαλώ έχω ανχοθει και την Δευτέρα έχω ταξίδι . Στα φρένα μ βασιζομε μόνο να μην σκοτοθω

Καθως το μωρο μου εχει μονο μπροστα σωληνακι υψηλης πηρα να του βαλω και πισω .. το λοιπον 1) αφαιρούμε το κυκλωμα μας τα υγρα ξεβιδωνοντας τη βιδα εξαερωσης που βρισκετε στη δαγκανα τοποθετοντας ενα σωλινακι το οποιο καταληγει σε ενα μπουκαλακι ωστε να μη χυθουν τα υγρα οπου να ναι καπως ετσι αφου αφαιρεσουμε ολα τα υγρα πιεζοντας πολλες φορες τον λεβιε του φρενου αφαιρουμε τυχον πιαστρακα που συγκρατουν το σωλινακι(μαρκουτσι) σταθερο σε καποια σημεια και 2) ξεβιδωνουμε το σωλινακι απο α) τρομπα πισω φρενου και β)δαγκανα 3) αφου εχουμε αφαιρεσει το παλιο μαρκουτσι τοποθετουμε το καινουριο αλλαζοντας και τις 2 χαλκινες ροδελες που υπαρχουν σε καθε ρακορ(ακρο) ωστε να στεγανοποιει το κυκλωμα σωστα . 4) ηρθε η ωρα να ξεκινησουμε τη διαδικασία της εξαερωσης http://www.mybike.gr...9%CE%BD-%C2%A9/ αφου καθαρισουμε επιμελος το δοχειο υγρων αφου ολοκληρωσουμε με επιτυχια και την εξαερωση με τα απαραιτητα για την καθε μηχανη υγρα dot 4, 5.1 κλπ το φρενο μας ειναι ετοιμο .. Υ.Γ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΥΓΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΓΤ ΕΙΝΑΙ ΚΑΥΣΤΙΚΑ

Κουίζ: βρείτε τι είναι το υγρό της φωτογραφίας. α) κοκα κόλα β) βερνίκι παπουτσιών γ) τηγανέλαιο φαστφουντάδικου δ) υγρό μπροστινού φρένου ΑΑΑΑΑ τι κρίμα σας έχω κάψει την απάντηση;; και όμως ναι. Αυτό είναι το υγρό φρένων από το μπροστινό μου φρένο. Μετά απο 6 μήνες, και μικτή χρήση (τόσο σε πόλη όσο και βία σε επαρχιακές και καγκουρόβολτες). Έχοντας παραξενευτεί από το "μαλάκωμα" στη μανέτα μου, και αποφασίζοντας να δω αν το κύκλωμα χρειάζεται εξαέρωση, βρέθηκα μπροστά σε αυτόν το εξάμβλωμα και προέβην σε άμεση αλλαγή του υγρού στο κύκλωμα. Το υγρό πρέπει να είχε υποστεί μεταστοιχείωση σε νερό, συγκεκριμένα ΛΑΣΠΟΝΕΡΟ. Μέσα στο νερό αιωρούταν μια "σκόνη" η οποία του έχει δώσει αυτό το μαύρο χρώμα (περνάει το υλικό απο τα τακάκια στο υγρό; μαζεύουν σκόνη τα πιστονάκια της δαγκάνας και μπαίνει μέσα;) Κυριολεκτικά εξεπλάγην, αλλά εξήγησα αμέσως και την αιτία για την οποία μαλάκωσε το φρένο μου. Πώς μπορεί το υγρό να φτάσει σε τέτοιο βαθμό φθοράς; παίζει να έφτασε σε θερμοκρασίες ικανές να ξεκινήσουν την αποσύνθεσή του; πρέπει να κάνω κάτι παραπάνω στο κύκλωμα του φρένου, που η κατάσταση του υγρού μαρτυράει; Προσέχετε λοιπό τα υγρά φρένων σας!!! Κάθε τόσο ας ανοίγουμε τη βίδα εξαέρωσης και ας κάνουμε μία άντληση για να δούμε τι θα βγάλει...εμένα μου έβγαλε αυτό το πράμα!!! Είναι ζωτικό σημείο της ασφάλειάς μας, και δε λέει εκεί που περιμένεις να φρενάρεις να φτάσει η μανέτα στο γκάζι και εσύ να πετάς ακόμα!!!!

Μιας και ζητήθηκε Για να κάνουμε εξαέρωση στο σύστημα των φρένων (μπροστινό ή πισινό) χρειαζόμαστε: Ένα μπουκαλάκι υγρών φρένων για το απαραίτητο συμπλήρωμα από αυτά που θα χαθούν κατά την εξαέρωση. Ένα κομμάτι πανί που θα τυλίξουμε γύρω από το δοχείο των υγρών ώστε να μην πέσει υγρό φρένων στις βαμμένες επιφάνειες. ΠΡΟΣΟΧΗ αν πέσει υγρό στις βαμμένες επιφάνειες, καταστρέφεται το χρώμα. Όμως αν συμβεί, σκουπίστε γρήγορα με ένα υγρό πανί. Ένα διαφανές λαστιχένιο σωληνάκι με εσωτερική διάμετρο περίπου σαν καλαμάκι του φραπέ. Ένα οποιοδήποτε δοχείο που θα μαζεύει τα υγρά που θα φεύγουν κατά την εξαέρωση. Επίσης θα χρειαστούμε τα εργαλεία που χρειάζονται για το άνοιγμα του καπακιού του δοχείου φρένων (άλεν ή σταυρωτό κατσαβίδι) Γερμανοπολύγωνα κλειδιά Νο 10 Νο11 ή Νο12 για τον εξαερωτήρα. Η εργασία πρέπει να γίνει σε επίπεδο έδαφος χωρίς κλίσεις για να μπορέσουμε να βάλουμε σωστή ποσότητα υγρών στο δοχείο, όταν θα συμπληρώσουμε. Καλό θα είναι να γίνει από δύο άτομα γιατί με έναν είναι δύσκολο. Αφαιρούμε το καπάκι του δοχείου υγρών αφού πρώτα το έχουμε καθαρίσει καλά γύρω γύρω για να φύγουν τυχόν σκόνες και βρωμιά και αφήνουμε στην θέση της την ελαστική μεμβράνη (πάνω στο δοχείο δηλαδή) για να αποφύγουμε αναπηδήσεις υγρών προς τα έξω. Προσαρμόζουμε το διάφανο σωληνάκι πάνω στον εξαερωτήρα και την άλλη του άκρη την βάζουμε στο δοχείο που έχουμε βρει για να μαζεύονται τα υγρά που θα φεύγουν. Στην συνέχεια βάζουμε τον φίλο που μας βοηθά να τρομπάρει μερικές φορές την μανέτα (ή το πεντάλ αν πρόκειται για πισινό φρένο) και στο τελευταίο πάτημα, του λέμε να κρατήσει πατημένη την μανέτα (ή το ποδόφρενο αν κάνουμε στα πισινά φρένα εξαέρωση) το γνωστό "πατημένος" που λέγανε (και λένε) τα μαστόρια. Καθώς είμαστε με πιεσμένη την μανέτα, ξεσφίγγουμε στιγμιαία τον εξαερωτήρα και αφήνουμε να τρέξει λίγο υγρό το οποίο θα παρασύρει μαζί του και τον εγκλωβισμένο αέρα που υπάρχει στο κύκλωμα και ξανασφίγγουμε.Ο αέρας θα φαίνεται σε μορφή φυσαλίδας μέσα στο διάφανο σωληνάκι. Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία από την αρχή, αρκετές φορές. Δηλαδή τρομπάρισμα της μανέτας που στο τελευταίο πάτημα μένει δυνατά πατημένη, και στιγμιαίο άνοιγμα του εξαερωτήρα τον οποίο ξανασφίγγουμε πάντα. Την ώρα που εμείς ξεσφίγγουμε τον εξαερωτήρα, ο φίλος μας θα αισθανθεί την μανέτα να κατεβαίνει καθώς την κρατάει πατημένη.Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, αφού χάνεται η πίεση από τον εξαερωτήρα που άνοιξε. Σημαντικό είναι να ελέγχουμε κάθε φορά, (και να συμπληρώνουμε αν έχει κατέβει) το ύψος των υγρών μέσα στο δοχείο, ανασηκώνοντας την μεμβράνη, ώστε να μην αδειάσει και πάρει ξανά αέρα. Όταν δούμε σε διαδοχικά ανοίγματα του εξαερωτήρα ότι πλέον βγαίνει μόνο υγρό χωρίς να παρεμβάλλονται φυσαλίδες (το βλέπουμε μέσα στο διάφανο σωληνάκι που έχουμε προσαρμόσει στον εξαερωτήρα) είμαστε ΟΚ. Σφίγγουμε καλά τον εξαερωτήρα και συμπληρώνουμε τα απαιτούμενα υγρά στο δοχείο υγρών. Αν έχουμε δύο δισκόπλακες, κάνουμε εξαέρωση με τον ίδιο τρόπο και στην δεύτερη δαγκάνα. Στο τέλος κι αφού έχουμε συμπληρώσει τα απαιτούμενα υγρά που χάθηκαν, τοποθετούμε σωστά την μεμβράνη στο δοχείο και κλείνουμε καλά το καπάκι σκουπίζοντας τυχόν υπολείμματα υγρών γύρω από το δοχείο ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτός ο τρόπος εξαέρωσης δεν ισχύει σε συστήματα φρένων με ABS. Η εξαέρωση του συστήματος φρένων με ΑBS προϋποθέτει εξαέρωση και του δοχείου του ABS με ειδική τρόμπα. ALX©