estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 9 , 2021 Εισαγωγή Σκάρτα χίλια χιλιόμετρα από το τέλος του 2018. Δεν το πίστευα, αλλά τα κιτάπια δεν έλεγαν ψέματα, 986 για την ακρίβεια. Από τότε που μετακόμισα Ελβετία το αγαπημένο μου CBR παραμένει παρκαρισμένο στο πατρικό μου στο Αγρίνιο. Κάτι άλλα ταξίδια με το VFR, κάτι ο COVID, οι αραιές βόλτες Χριστούγεννα – καλοκαίρι κατέληξαν να είναι αραιότατες, μηδαμινές. Το πήρα απόφαση, φέτος το καλοκαίρι corona ξε-corona ήθελα βόλτα με την αγαπημένη μου μοτοσυκλέτα. Προορισμός δεδομένος, τα Βαλκάνια. Στο παρελθόν είχα κάνει δικάβαλο τα τουριστικά παράλια, επίσης δικάβαλο σε άλλο ταξίδι τις κυριότερες πόλεις, ε, γι’ αυτή τη φορά ήθελα να δω εκκρεμότητες που είχα αφήσει. Μέρη που είτε δε χώρεσαν σε περασμένα ταξίδια, μέρη που είδα βιαστικότερα απ’ ότι αξίζουν, μέρη για τα οποία έμαθα πιο πρόσφατα. Μοναδικό εμπόδιο μια παγκόσμια πανδημία, κάτι κλειστά σύνορα και ένα ραντεβού εμβολιασμού που όλο έπαιρνε αναβολή. Σιγά το πράγμα, δεν είναι δα ότι έχω ΚΤΜ. 12 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 9 , 2021 Προετοιμασία Η μισή χαρά κάθε ταξιδιού είναι ο σχεδιασμός για μένα. Χάρτες, σελιδοδείκτες στον browser, σημειώσεις, αξιοθέατα, με θρέφει ο σχεδιασμός όλων αυτών. Φέτος (...και πέρσι!) βέβαια, ένας ακόμη αστάθμητος παράγοντας, ο COVID. Αν ο Ηράκλειτος ζούσε σήμερα, την γνωστή του φράση θα την έλεγε για τους κανονισμούς εισόδου στις χώρες της Βαλκανικής επί πανδημίας. Ο καθείς τα δικά του, άλλοτε δρακόντεια, άλλοτε μπάτε σκύλοι αλέστε, άλλοτε με κερκόπορτες και ποτέ μα ποτέ με ταύτιση πληροφοριών ανάμεσα στις επίσημες σελίδες μιας χώρας. Ούτε ξέρω πόσες φορές άλλαξα σχέδια και σε πόσα διαγνωστικά κέντρα κωμοπόλεων της Αλβανίας έστειλα mail (πιο αναπάντητα και από το σουξέ της Παπαρίζου) για να μάθω αν δίνουν έγγραφα αποτελέσματα. Από άποψη προετοιμασίας μοτοσυκλέτας, ευτυχώς δεν υπήρχαν πολλές εκκρεμότητες. Έχοντας στην άκρη (ή και την όχι τόσο άκρη...) του μυαλού μου το ταξίδι είχα κάνει ένα τυπικό σέρβις κατά την προηγούμενη κάθοδό μου στην Ελλάδα. Μικρή παραφωνία τα κάπως ξεραμένα ελαστικά, το πίσω μάλιστα είναι και σε λάθος διάσταση, ένα 190άρι που είχα φορέσει στην Βέφα στο Ταλίν της Εσθονίας όταν έμεινα από πίσω λάστιχο κατεβαίνοντας από Νορβηγία τον Αύγουστο του ’19. Κληρονομιά στο CBR λοιπόν. Από ελλείψεις, μία ήταν η κύρια, το ότι στο CBR σε κανένα από τα προηγούμενα ταξίδια δεν είχα τοποθετήσει βάση για στήριξη και φόρτιση GPS. Εύκολα λύθηκε και αυτό, με έναν Ισπανό συνάδελφο ετοιμάσαμε ένα καλώδιο με ακροδέκτες και ασφάλεια. Πρόχειρα μεν, με ασφάλεια δε, έκανα το routing του καλωδίου και την τοποθέτηση του RAM mount σε μισή ώρα και χάνοντας μόνο μισό λίτρο ιδρώτα κάτω από τον αγρινιώτικο ήλιο. Από απρόοπτα, η μπαταρία που παρότι μόνιμα σε φορτιστή, μετά το δεύτερο μιζάρισμα ψόφησε. Ευτυχώς, άμεσα βρέθηκε αντικαταστάτρια στην ντόπια αγορά. Ωραίο πράγμα αυτή η διαθεσιμότητα, όχι πολύ διαδεδομένη κατάσταση στην Ελβετία. Αλλά όλα αυτά ήταν εν πολλοίς μικροπράγματα δυστυχώς. Συγγενικό μου πρόσωπο αντιμετώπιζε πολύ σοβαρά ζητήματα υγείας. Τα αποτελέσματα μιας εξέτασης θα έκριναν αν την καλοκαιρινή μου άδεια θα την περνούσα βολτάροντας τις γείτονες χώρες ή στα νοσοκομεία των Αθηνών. ‘Κάηκε’ το πρώτο πενθήμερο αδείας στην αβέβαιη αναμονή, μαζί του και τα νεύρα όλων μας. Ευτυχώς, με καθυστέρηση το μαντάτο έφτασε τα κρίσιμα μεγέθη ήταν ΟΚ. Ανακούφιση από μια κατάσταση δυστυχώς γνώριμη. Τέλος. Δεύτερες σκέψεις στην άκρη κατά δύναμη. Το επόμενο πρωί έχει αναχώρηση. 11 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 9 , 2021 Ημέρα 1η, 07/07/21 Αγρίνιο (GR) - Κακαβιά (GR) – Kukës (AL) – Pac (AL) – Bajram Curri (AL), 676km Άλλοτε τα ταξίδια ξεκινούν μ’ έναν καφέ. Άλλοτε μ’ ένα πρωινό. Γι΄ άλλους μ’ ένα τσιγάρο. Ε, φέτος νέα δεδομένα, PCR test. Ω καιροί, ώ ήθη; Στο διαγνωστικό κέντρο ήδη περιμένουν στην ουρά για αιμοκάθαρση. Για άλλη μια φορά αναλογίζομαι με χαμόγελο την τύχη του να μην με βρουν οι επόμενες εβδομάδες σε αίθουσες αναμονής νοσοκομείων. Έχω να το δηλώσω πάντως, τα τεστ εν Ελλάδι είναι πολύ πιο ήπια από τα Ελβετικά. Στα βόρεια προσπαθούν να κάνουν το κρανίο σου πιο σουρωτήρι και από τα τυριά τους: Καμια δεκαριά δευτερόλεπτα λήψη επιχρίσματος από το στόμα συν μια αιωνιότητα σε κάθε ρουθούνι. Τουλάχιστον δεν κάνουν τις λήψεις με την ανάποδη σειρά, αλλά όπως και να έχει με βλέπω να θέλω χιτώνιο στη μύτη μετά από όσα τεστ αναμένονται τις υπόλοιπες ημέρες. Μικρή σημασία έχουν πλέον αυτά. Καβαλάω το μηχανάκι και ώρα για την πρώτη μιζιά. Ελέω φρέσκιας μπαταρίας είναι ζωηρότατη, στο μυαλό μου είναι δέκα φορές πιο ζωηρή, επιτέλους ώρα αναχώρησης. 12 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 9 , 2021 Αλλά αναχώρηση για πού; Δεν το έχω πιάσει ακόμη το θέμα αυτό. Λοιπόν, στόχος είναι η μικρή κωμόπολη Fierza στο βορειοανατολικό άκρο της Αλβανίας. Το γιατί θα το πιάσω στη συνέχεια, αλλά στόχος είναι το επόμενο πρωί να είμαι εκεί πάνω. Ως εκεί σε μεγάλο βαθμό τα χιλιόμετρα είναι ψιλοδιαδικαστικά όσον αφορά τη διάσχιση της Ηπείρου και του δυτικού τμήματος της Αλβανίας τουλάχιστον. Με το τεστ και τα συμπαραμαρτούντα, έχει πάει ήδη εννέα ώσπου να καβαλήσω. Κάτι λιγότερο από επτά εκατοντάδες χιλιομέτρων με περιμένουν ως το βράδυ. Τις λατρεύω αυτές τις ημέρες. Εγώ, η μοτοσυκλέτα μου και δρόμος, δρόμος, όόόλη η ατελείωτη καλοκαιρινή μέρα στη διάθεση μου να την απολαύσω όπως θέλω εγώ. Φύγαμε; Πρώτα χιλιόμετρα βγαίνοντας από τα Αγρίνιο οδηγώ αναγνωριστικά: Πρέπει να ξαναβρώ τα πατήματα του CBR μου, πάει πλέον καιρός από το τελευταίο ταξίδι παρέα. Αλλά κυρίως πρέπει να αποβάλλω το να οδηγώ ελβετικά. Έχει πολλά καλά αυτή η μικρή χώρα, η ευχαρίστηση της οδήγησης δεν είναι ανάμεσα τους. Η αστυνόμευση είναι αυστηρή, χωρίς να χαρίζεται. Τα πρόστιμα πέραν του ότι γδέρνουν δεν περιορίζονται στο να σου αλαφρώνουν (με την οκά, όχι το milligram!) το πορτοφόλι, αλλά φτάνουν και σε κατάσχεση οχήματος. Και όλα αυτά με τα όρια σε πλαίσια χαμηλά ακόμη και για πενηνταράκι του ’80. Α και με τους λοιπούς χρήστες της οδού σε ρόλο μυστικού πράκτορα Austin Powers που καταγγέλλει τα ελάχιστα που ξεφεύγουν από τα μάτια του επίσημου νόμου. Ζώντας σε ένα τέτοιo περιβάλλον, θέλοντας και μη το muscle memory κλείνει την γκαζιέρα στα 50kph και αν δεν υπάρχει άλφα διακεκομμένη γραμμή στο οδόστρωμα, βήτα επαρκής χώρος ώστε να επιταχύνεις χωρίς η μαμά εξάτμιση να ξυπνήσει τα παιδιά του γείτονα που κοιμούνται, ε τότε δεν επιχειρείς προσπέραση. 12 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 9 , 2021 Αλλά όλα αυτά τα εξωπραγματικά ουδεμία σχέση έχουν με τις συνθήκες στην Αιτωλία αυτό το πρωινό του Ιούλη. Με έντονη συνειδητή προσπάθεια προσπαθώ να επανέλθω στο τι είναι ασφαλής οδηγική συμπεριφορά στο κομμάτι αυτό της διαδρομής ως την Ιόνια Οδό. Φανταστικό έργο η Ιόνια, αν απλά σε ενδιαφέρει η διέλευση από χιλιοπερπατημένα μέρη είναι εντυπωσιακό πόσο γρήγορα καλύπτεις αποστάσεις. Με το αζημίωτο βέβαια, αλλά τουλάχιστον οι στάσεις για διόδια δεν είναι τόσο συχνές όσο μεταξύ Πάτρας και Κορίνθου. Στα πρώτα-πρώτα διόδια μπαίνοντας από Κουβαρά γεμίζω μερικές ταχύτητες. Τι φανταστική μοτοσυκλέτα το 600F, πριν καλά καλά το καταλάβεις έχει διακοσαρίσει για πλάκα. Σε αντίθεση με άλλες φορές, δεν υπάρχει ούτε συνεπιβάτης, ούτε πλαϊνά σαμάρια, οπότε το (ψυχολογικό ή υπαρκτό; ) άγχος για την συμπεριφορά τους σε υψηλότερες ταχύτητες δεν υφίσταται. Οδηγικά δεν μπορούν να υπάρχουν και πολλά αξιοσημείωτα σε έναν αυτοκινητόδρομο. Προς το παρόν, μια από τις κύριες διαφορές που μπορώ να εντοπίσω σε σχέση με το VFR (μιλάω για το 800FI του 2001, νομίζω δεν το ανέφερα) είναι το πόσο πιο ακλόνητο είναι το εξακοσάρι σε ταχύτητες πάνω απο τα 160. Σε αυτό το εύρος η Βέφα δεν ανταποκρίνεται και με μεγάλη σταθερότητα σε παιχνιδίσματα στο τιμόνι. Αντιθέτως, το CBR (ομοιως του 2001), απλά πλαγιάζει με μεγάλη βεβαιότητα. Άλλο γεγονός που εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει είναι ο λόγος ανεμοκάλυψης προς μέγεθος της μαμά ζελατίνας. Δεν σου γεμίζει με τίποτε το μάτι, πιστεύεις ότι μετά τα..30 θα σε τρώει η βαβούρα, αλλά δεν έχουν καθόλου έτσι τα πράγματα. Σημαντική βοήθεια προσφέρει και το κράνος σαφώς. Αν και είναι κακή ιδέα από άποψη εφαρμογής το να πρωτοφοράς καινούριο εξοπλισμό σε ταξίδι, το RPHA 70 της HJC μου έχει κάνει την καλύτερη εντύπωση. Ως αντικαταστάτης του πολυκαiρισμένου μου RPHA ST, το περασμένο βράδυ με εξέπληξε με το πόσο ήσυχο είναι: Σε πρόβα δίπλα στην αναμμένη μοτοσυκλέτα, ο ήχος του μοτέρ μειωνόταν πολλά dB με το που περνούσε το κράνος στο κεφάλι, ακόμη και με ανοικτή ζελατίνα. Μεγάλη πρόοδος! 10 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 10 , 2021 (τροποποιήθηκε) Κατά τ’ άλλα, τα χιλιόμετρα κυλούν δίχως συγκινήσεις, απλά χαζεύω το τοπίο στην άδεια Ιόνια ξεθάβοντας αναμνήσεις: Μενίδι κάτι εκδρομές με το σχολείο, Άρτα που συγκεντρωνόμασταν κατασκηνωτές για την Λούτσα, ανηφορίζοντας προς Τέροβο εκδρομές με το CBF250 ως φοιτητής, Γιάννενα φανταριλίκι. Ίσως αν τα περνάς συχνά τα μέρη, η καθημερινότητα να τα φθείρει. Αλλά ζώντας καιρό πια εκτός Ελλάδας είναι ευχάριστο συναίσθημα, γαληνευτικό να νιώθεις το δέσιμο, να θυμάσαι ιστορίες, πρόσωπα, καταστάσεις. Τελευταία φορά που ήμουν προς τα εδώ ήταν τα Χριστούγεννα του ’19, τότε που ο COVID ήταν απλά πολύ τοπικό πρόβλημα Κινέζων μηχανουργών μας στη δουλειά. Έκτοτε ο πλανήτης έχει αλλάξει, αυτό που θέλω να δω αν έχει αλλάξει είναι κάτι κόκκινα Χ πάνω από τη λέξη ‘Κακαβιά’ στις ταμπέλες της Ιόνιας. Εν τέλει δεν έχει αλλάξει κάτι και το Tomtom μου λέει να κατευθυνθώ προς την πόλη των Ιωαννίνων. Μάλιστα, καθώς προσπαθεί να με πλοηγήσει φωνητικά, με προτρέπει να κατευθυνθώ προς ‘Ti-i-ai Ipirou’, το οποίο ήταν η προσπάθεια του να αρθρώσει το αρτικόλεξο ΤΕΙ! Από εδώ και πέρα επιτέλους οι ρόδες μου κυλάνε ανεξερεύνητους δρόμους, δεν έτυχε ποτέ να βρεθώ σ’ αυτή τη διαδρομή. Χωριουδάκια που μου είναι γνωστά ως... Υπηρεσίες και Φυλάκια από τις μέρες στα χακί, μνημεία από τον πόλεμο σπαρμένα εδώ κ’ εκεί και ένας δρόμος άδειος από κίνηση. Λίγα χιλιόμετρα μετά, η Κακαβιά. Πρώτη μου φορά σ’ αυτά τα σύνορα και κάνω είσοδο. Βασικά κάνω πολύ κακή έξοδο, αφού ηλιθιωδώς προσπερνώ το ελληνικό σημείο ελέγχου με αποτέλεσμα να βγουν οι συνοριακοί έξω και να μου σφυράνε με τα δάχτυλα στο στόμα για να σταματήσω. Ροοοομπαααα! Εντύπωση μου κάνει ότι ξαναελέγχουν τα χαρτιά μου στο ελληνικό τελωνείο λίγα μέτρα πιο μετά και καταγράφουν τα στοιχεία μου χειρόγραφα σε κάτι σαν βιβλίο συμβάντων. Στην Αλβανική μεριά, η υπάλληλος ανταποκρίνεται στο διστακτικό ‘hello’ μου με ‘Καλημέρα φίλε, από πού είσαι;’ σε άριστα ελληνικά! Πρέπει να το συνηθίσω αυτό, σε τούτο το ‘εξωτερικό’ μιλάνε και ελληνικά! Ξεμπερδεύω επιτέλους με τα διαδικαστικά και να ‘μαι ξανά στην Χώρα των Αετών. Πρώτη επίσημη φωτό του ταξιδιού. Τροποποιήθηκε Νοέμβριος 10 , 2021 από τον estebahn -- 11 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
karellen 11.557 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 10 , 2021 Οι περιγραφές σου πιο γλαφυρές κι από εικόνες Στεφανή! Συνέχισε! Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 10 , 2021 Σ' ευχαριστώ Νικόλα! Η αλήθεια είναι ότι στα αρχικά post δεν έχει πολλές εικόνες, έπειτα γίνεται πιο... οπτικό Η πρώτη εικόνα δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη δυστυχώς: Ένας κρατήρας στην άσφαλτο λες και έσκασε βλήμα πυροβολικού αμέσως με το που περνάς το φυλάκιο, (βασικά μπορεί όντως και να έσκασε βλήμα!) σκουπιδαριό, κιτς διαφημίσεις, κάτι κακομοιραίοι πεζοί που κυνηγάνε λεωφορεία, μερικά καμένα αμάξια (πώς και γιατί; ), κάτι καζίνο της κακιάς ώρας. Δεν είναι η πρώτη μου φορά στην Αλβανία, ούτε σε συνοριακό σταθμό, αλλά αυτή η εικόνα είναι αποκαρδιωτική , όπως και να το κάνεις. Πάμε όμως! Τα βουνά στον ορίζοντα είναι ταυτόσημα με του Ξηρομέρου. Και οι ελληνικοί συσχετισμοί δεν περιορίζονται εκεί, στα πρώτα χιλιόμετρα τα ονόματα των χωριών αναγράφονται και στις δύο γλώσσες. Μην πω ψέματα, οι γνώσεις μου για την ιστορία της περιοχής είναι περιορισμένες και η μίξη, η συνύπαρξη ή όποιος όρος είναι πιο δόκιμος με εντυπωσιάζει. Όπως με εντυπωσιάζει και το κάστρο του Αργυρόκαστρου, δείχνει άψογα διατηρημένο (εικόνα από google). O δρόμος επίσης είναι σε μια χαρά κατάσταση. Από προηγούμενη επίσκεψη θυμάμαι κάτι αρχαίες Mercedes να προσπερνάνε από πάνω τους πάντες στα Τίρανα. Πάει μια πενταετία από τότε, αλλά στο παρόν κομμάτι δείχνει να μην επαληθεύεται κάτι τέτοιο. Τα μπλόκα της τροχαίας είναι πανταχού παρόντα και όλοι πηγαίνουν μαζεμένα. Η αλήθεια είναι πώς σχεδόν σε κάθε ευθεία με κάποιο δέντρο για σκιά στη μέση είσαι μετά από λίγο σίγουρος για την παρουσία αστυνομίας προτού καν οι απέναντι σου παίξουν φώτα. Γελάω αναλογιζόμενος ότι αν έπαιζες φώτα σε Ελβετό θα κατέδιδε εσένα, αλλά και τον εαυτό του που σήκωσε πόδι από το γκάζι. Το Τεπελένι το ξέρω μόνο από το τραγουδάκι της 28ης Οκτωβρίου, αλλά κάπου εκεί αρχίζω να κατανοώ το γιατί οι τροχαίοι γυρεύουν διακαώς την σκιά. Μες στο καταμεσήμερο ο κάμπος καίγεται στο λιοπύρι και με την κίνηση να πυκνώνει η ζέστη αρχίζει να μην παλεύεται. Ακολουθώ δυο θηριώδη ουκρανικά SUV (πού βρέθηκαν εδώ οι Ουκρανοί; ) που κινούνται δίχως αύριο, αλλά σύντομα η κίνηση πυκνώνει τόσο που δεν νοούνται προσπεράσεις ούτε με μοτό. Είπαμε, διαδικαστικά χιλιόμετρα σήμερα, αλλά κάπως παραπάει. Η κατανάλωση νερού από τον αναβάτη σχεδόν ισοφαρίζει την κατανάλωση βενζίνης σ’ αυτό το κομμάτι. 8 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 10 , 2021 Η κατάσταση συνεχίζεται σε παρόμοιο μοτίβο (ζέστη + πηγμένος δρόμος) μέχρι το παραθαλάσσιο Durres. Το ότι είναι παραθαλάσσιο βέβαια το βλέπω σχεδόν αποκλειστικά στην οθόνη του GPS: Η λεωφόρος που το διασχίζει σε ελάχιστα σημεία σου επιτρέπει να πάρεις μυρωδιά ότι βρίσκεσαι στις ακτές, πιο πολύ ένα ελαφρύ θαλασσινό αεράκι προδίδει την φάση. Μου κάνει τρομερή εντύπωση ότι τόσο μέσα στην πόλη, όσο και έξω στα χωριά, πεζοί διασχίζουν κάθετα την Εθνική Οδό ή την λεωφόρο πηδώντας πάνω από τις μπαριέρες. Και δεν μιλάω μόνο για πιτσιρικάδες, μαντηλοφορούσες γριές πιάνονται από την λαμαρίνα και χοπ! λες και κάνουν στίπλ στον στίβο! Συνεχίζω αδιάκοπα να ανηφορίζω ιδροκοπώντας, μες στην ζέστη δεν μου κάνει ιδιαίτερο κέφι να σταματήσω για φωτογραφίες. Ο είρων μέσα μου δεν μπορεί να αντισταθεί όμως στο καρέ στο παγκοσμίου φήμης… Munaz: Βενζινάδικο swiss oil! Ναι ναι σίγουρα! Τι ακολουθεί μετά; Έμενταλ από τα Εμιράτα; Το μυαλό μου δεν μπορεί να μην θυμηθεί την σάχλα των 90ies με το ‘Αλβανός τουρίστας’. Το επόμενο κομμάτι της διαδρομής είναι πραγματικά υπεραπροσδόκητο: Από εκεί που σιχτίριζα σε πηγμένα δρομάκια του κάμπου, ξαφνικά το τοπίο και ο δρόμος μεταλλάσσονται και βρίσκομαι να οδηγώ σε έναν εξαιρετικό ορεινό αυτοκινητόδρομο άδειο από κίνηση. Όχι, το εξαιρετικός δεν είναι σχήμα λόγου, ο δρόμος είναι α-ψο-γος. Φανταστική άσφαλτος, προβλέψιμη χάραξη, διαζώματα, σήμανση, όλα αψεγάδιαστα καθώς ανεβοκατεβαίνει το βουνό. Έχοντας πλέον ιδίαν άποψη, είναι ξεκάθαρα καλύτερος δρόμος από τους αντίστοιχους της Αυστρίας, για Ελβετία δεν συζητάμε καν. Και μπορείς να τον χαρείς όσο θες. Σκεπτόμενος ότι δεν θέλω να μείνω πάλι από λάστιχο, όπως στο περασμένο ταξίδι, ‘περιορίζομαι’ στα 180, δεν θα το περίμενε κανείς αυτό το νούμερο στην Αλβανία έτσι; Μιλάμε αν είναι κανείς λάτρης του cruising υψηλών ταχυτήτων, ε αυτό είναι το μέρος να φέρει το FJR ή το Paneuropean του! Με αυτούς τους ρυθμούς βέβαια δεν αργώ να χρειαστώ βενζινάδικο και αυτό που βρίσκω είναι τουλάχιστον ισάξιο βορειοευρωπαϊκών. Μόνη διαφορά ότι εδώ έχει υπάλληλο να σου βάλει βενζίνη και δεν γεμίζεις μόνος σου! Όσο ο κυριλέ ντυμένος τυπάκος φουλάρει το μάτι μου χαζεύει την μάνικα και χρειάζεται να κοιτάξω και δεύτερη φορά για να βεβαιωθώ ότι είδα καλά: Έχει διαφήμιση για Ελβετική σελίδα! Να που καταλήγει ότι αποσύρεται από Ελβετία μετά το πέρας πενταετίας χρήσης! Παίρνω το εικοστό μπουκαλάκι νερού από το εξαιρετικό, κλιματιζόμενο market και μέχρι να πιω δυο γουλιές ο τυπάκος της αντλίας τρέχει έντρομος προς εμένα και έναν σκουτερα και σε νοηματική μου λέει να μετακινήσουμε τα μηχανάκια, ‘boss, boss, big boss’! Παραμερίζει τις κορίνες και σκάει σοφεράτος με ζαντωμένο Range ο ιδιοκτήτης με το πουράκι. Αααααααχ Βαλκάνια μου! 9 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 10 , 2021 O δρόμος παραμένει πολύ καλός ως την κατάβαση για Kukes. Από εκεί το GPS επιμένει και ξαναεπιμένει ότι στη γέφυρα πρέπει να συνεχίσω μέσω Κοσόβου. Το αγνοώ και απλά χαζεύω για λιγάκι την θέα. Σημείωση: Η τράπεζα που διαφημίζεται δίπλα στο.. DP βενζινάδικο (if u know, u know!), είναι η ίδια στην οποία έχω λογαριασμό στην Ελβετία. Μάλλον πελατολόγιο από γερμανόφωνες χώρες έχει καταγωγή από ετούτα τα μέρη! Ο δρόμος συνεχίζει παραλίμνια, σταματώ να αποθανατίσω την επόμενη γέφυρα λόγω του ότι έχει κρεμασμένο ένα δίχτυ που καταλήγει στο νερό. Τι στο καλό είναι αυτό; Ίσως τιμωρία με πνιγμό για τους αυτόχειρες; Δεν έχω ιδέα! Αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος είναι το ότι το ταβερνάκι με το μπαλκόνι πάνω από το νερό δείχνει ομορφότατο και το στομάχι μου είναι άδειο. Ώρα για μάσα! 11 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
ksino1100 13.310 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 11 , 2021 Ωραίο πρωινό ξύπνημα με ταξιδιωτικό ρε αλήτη stF4νάκο!!!! Θα περίμενα περιγραφή κ φωτό του dp βενζινάδικου, αντιστάθηκες βλέπω 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
steven_04 2.152 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 11 , 2021 ΩΩΩ ωραιος ο φιλος. Ευγε. Αναμενουμε τη συνεχεια με περισσοτερες φωτο. Κατεβηκα κι'εγω φετος Ελλαδα (απο Ολλανδια) με το Μουλτι αλλα βαριεμαι να γραψω οδειπορικο. 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 11 , 2021 @ksino1100 σε επόμενο κεφάλαιο αυτά @steven_04 όποια διαδρομή και να διάλεξες κατηφορίζοντας από Ολλανδία, κάτι όμορφο σε Άλπεις σίγουρα πέρασες πάντως! ____________________________________________________________________________________________________ Περιποιημένο μαγαζί με λουλουδάκια στα μπαλκόνια και θέα στην λίμνη. Το όρος Kurab (2751m!) στο βάθος πολύ επιβλητικότερο απ’ ότι δείχνουν οι φωτο, κρατάει μάλιστα και λίγο χιονάκι στην κορυφή Ιούλιο μήνα. Στην απέναντι όχθη κάτι σαν μνημείο; Δεν παίρνω όρκο τι ακριβώς, πάντως μια βαρκούλα πηγαινοέρχεται στην πλωτή πλατφόρμα-λιμανάκι. Ο πιτσιρικάς σερβιτόρος δεν μιλάει αγγλικά, αλλά παραδόξως συνεννοούμαστε στα γερμανικά. Πόσο αλλόκοτο αυτό, τρίτη φορά από το πρωί που εσανς Ελβετίας με ακολουθεί. Το μενού δείχνει λαχταριστό και μάλιστα λιχουδιές όπως… Lamb head / goat κοστίζουν μόλις 500 money! Μπορεί να δέχονται και credits ή simoleons, θα ρωτήσω! Φωτογραφίζω την χλωρίδα μέχρι να έρθουν τα μεζεδάκια μου όταν ένας πιο-στερεοτυπικός-πεθαίνεις πατέρας με ρωτά σε σπαστά γερμανικά ‘Τόσο ωραία πουλιά δεν έχετε στην Γερμανία;’ ΟΡΙΣΤΕ;;;; Έχοντας ακούσει τον διάλογο με το γκαρσόνι με περνά για Γερμανό τουρίστα, παρότι οι κάλτσες μου δεν είναι άσπρες. Ο ίδιος δούλευε σε (μαντέψτε!) κεμπαμπ στη Γερμανία. Φαίνεται πως όσοι Αλβανοί δεν πέρασαν από Ελλάδα την προπερασμένη δεκαετία, ανηφόρισαν προς Ντόιτσλαντ μεριά! Απολαμβάνω τα κρεατικά, πληρώνω 2 mana και 4 gold και με γεμάτο στομάχι συνεχίζω τον δρόμο μου. Διαδικαστικά χιλιόμετρα τέλος, όμορφος επαρχιακός από εδώ και πέρα. 5 2 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 11 , 2021 Πρώτο πλάνο γαϊδουράγκαθα, δεύτερο Kukes, φόντο η κορυφή του Kurab. Ερημιά σχεδόν απόλυτη, κάτι χαλάσματα πού και πού. Ενδείξεις ότι στο παρελθόν, μάλλον κομμάτι της χώρας εγκαταλείφθηκε. Αφήνω την λίμνη πίσω μου, αλλά όχι και τα ερείπια. Τι είναι πάλι αυτό; Βιομηχανία; Κάτι στρατιωτικό; Και αυτό το αλλόκοτο ψηλό υπόστεγο; Το δυνατό οπτικό zoοm της κάμερας ξετρυπώνει το εσωτερικό του κτιρίου με σωρούς υλικών, μυστήριο! Διασταύρωση Golaj, το GPS ωρύεται πώς πρέπει να μπω Κόσοβο, αλλά παραμένω Αλβανία στον SH23. Φιδογυριστός δρόμος, βγαίνει όλος με δευτέρα. Τόσο στενός που δεν χωράς να διασταυρωθείς με αυτοκίνητο, αλλά η άσφαλτος είναι μια χαρά, πάρα πολύ ευχάριστη διαδρομή για να κρατήσεις σβέλτο ρυθμό. Παρατηρώ ότι το GPS θεωρεί ως όριο τα 20 σ’ αυτό τον δρόμο, να λοιπόν η εμμονή του να τον αποφύγω. Αναλογίζομαι ότι δεν είναι πολλές οι φορές που κινείσαι με ταχύτητα πενταπλάσια του ορίου! 5 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 11 , 2021 Μιναρές στο ορίζοντα. Να ‘μαι στο χωριουδάκι Pac, κάτι σαν παρατημένο περίπτερο με αλυσίδες και είδη σιδηροπωλείου για κάποιον λόγο; Οι ντόπιοι που φαίνονται στα δεξιά (άραγε λέγονται pacmen?) καρφώνονται στον ξένο που περπατάει στο χωριό τους. Πλήρης εγκατάλειψη στο κοινοτικό γραφείο, ξεχαρβαλωμένα κάγκελα, παράθυρα κακοχτισμένα με τσιμεντόλιθα και αυτό το μισητό VW Sharan, μια απέχθεια για οτιδήποτε ωραίο αυτή η φωτογραφία. Κάποτε υπήρχαν σοβάδες, σκεπή τζάμια, χάλι μαύρο τώρα. Εδώ πάλι, πλήρης κατάρρευση, αλλά το δορυφορικό πιάτο απαραίτητο αξεσουάρ. Απορώ με αυτούς τους πεντε-εξι που πίνουν καφέ στη μουριά, πώς είναι να ζεις μέσα σε τόση εγκατάλειψη, σε τόση αίσθηση ότι κάποτε υπήρχαν κάτοικοι, διάθεση να χτίσουν και τώρα απλά φυτοζοούν; 6 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 12 , 2021 Πάμε παρακάτω, ο δρόμος δεν ισιώνει πουθενά, η χαρά του παιδιού. Και έχει αυτό το υπέροχο (για εμένα!) χαρακτηριστικό που απλά ακολουθεί το ανάγλυφο του εδάφους. Στην Ελβετία θα είχαν τραβήξει μια ευθεία με ένα τούνελ, εδώ απολαυστικά τραβερσάρεις κάθε ράχη, ρεματιά και μελίστα για να βγεις πιο κάτω. Εναλλαγές τοπίου ατελείωτες, από κατάφυτο δάσος σε ξερή γη και πάλι δάσος. Αν διαβάζω τον χάρτη σωστά, ο προορισμός μου είναι χοντρικά εκεί που σμίγουν όλα αυτά τα βουνά. Στο ιντερνετ αναφέρονται ως ‘ Αλβανικές Άλπεις’ και οι όγκοι αυτοί μάλλον το επιβεβαιώνουν! Εγκαταλελειμμένο βαρούλκο και στροφές, στροφές, ατελείωτες στροφές! Ίσως δεν αποτυπώνεται πολύ καλά, αλλά το έδαφος έχει μια πολύ ιδιαίτερη μορφολογία: Τα απόκρημνα βουνά κόβονται έξαφνα από μια επίπεδη πεδιάδα η οποία με τη σειρά της κόβεται μαχαίρι και κατακόρυφα από κάτι που δεν μπορεί παρά να είναι ποτάμι. Τι μέρος! Έχω σχεδόν φτάσει, τελευταίο γεφυράκι γι’ απόψε με καταγάλανα νερά και μια θεμελίωση πολύ κοντά στο νερό. Αφού ξαναφουλάρω για τέταρτη φορά σήμερα, αρχίζω την αναζήτηση του ξενοδοχείου. Ο κεντρικός δρόμος τιμά τα σουβλάκια στο Μοναστηράκι, λεωφόρος Μπαϊρακτάρη. 6 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 12 , 2021 Το ξενοδοχείο είναι η μέρα με την νύχτα (την μαύρη και άραχνη!) σε σχέση με όλη την υπόλοιπη πόλη, ένα κτήριο εξωτερικά μοντέρνο που δείχνει άψογο. Η πιτσιρίκα στην ρεσεψιόν παίζει και να είναι σε ηλικία Λυκείου, μιλάει ‘αγγλικά του netflix’ και όχι του φροντιστηρίου, όπως μιλούσαμε στην ηλικία της. Το δωμάτιο άψογο και πεντακάθαρο σε τιμή… κοκτέιλ του κέντρου της Αθήνας. Μέχρι και καθρέφτη με λειτουργία αφής που ενεργοποιεί εμφωλευμένα LED για μακιγιάζ έχει. Ενόσω ξεφορτώνω το μηχανάκι ένας τύπος μου πιάνει κουβέντα με την χαρακτηριστική αλβανική προφορά των ελληνικών, αυτή που άψογα κάνει ο Τσουβέλας. Μου επισημαίνει καμια δεκαριά φορές ότι είναι επικίνδυνο να βολτάρεις μόνος σου με την μηχανή. Όταν μαθαίνει ότι έρχομαι από Αγρίνιο μου αραδιάζει όλους τους πλακατζήδες, ξυλουργούς και υδραυλικούς του Νομού και δείχνει πολύ χαρούμενος, λες και βρήκε φιλαράκι από το Στρατό. Με προσκαλεί και για καφέ μάλιστα. Μετά το μπανάκι μου δεν τον βρίσκω στο ισόγειο, οπότε το πρόγραμμα έχει αυτό που εξ’ αρχής ήταν ο σκοπός μου: Εξερεύνηση μιας κωμόπολης του Αλβανικού βορρά. Πώς ζουν άραγε εδώ; Αρχική απάντηση: Όχι καλά! Με το που αφήνω το ξενοδοχείο, δέκα μέτρα μακριά, μια αγελάδα (!) και ένα κουτάβι τσιμπολογούν τα πεταμένα σκουπίδια. Ακριβώς πίσω τους, στο ισόγειο πολυκατοικίας πιτσιρίκια έχουν γράψει ‘Welcome to my hood’, ‘AK47’, ‘Dangerous zone 2021’ μαζί με κάτι σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κάτι σαν θλιβερό wanna be αστικό γκέτο. Μόνο θλίψη! Ο κύριος δρόμος χαρακτηρίζεται από ένα επίμηκες πλακόστρωτο μνημείο κουμμουνιστικής αισθητικής με το άγαλμα του πιο coοl τύπου να ατενίζει τον οικισμό με επικές βουνάρες στο φόντο. Badass όσο δεν πάει! Εκατέρωθεν του μνημείου, η εικόνα νομίζω είναι ότι χαρακτηριστικότερο της νοοτροπίας όσο αυτή αποτυπώνεται στην αρχιτεκτονική: Πρώτο πλάνο μπαλκονάρες, καφέ, νυχούδες και κιτς και καλά αρχαιοελληνικοί κίονες. Προτεραιότητες της τοπικής κοινωνίας. Δεύτερο πλάνο φρίκη: Πρώην μπαλκόνια που από ημιυπαίθριοι έγιναν δωμάτια με τον μάστορα να μισεί βαθιά την καλαισθησία. Τρώγλη της οποίας η ανομοιομορφία θα έστελνε Ελβετό να κάνει εισπνοές Εντελβάις. 7 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 12 , 2021 Εξερευνώντας, το μοτίβο γίνεται εμφανές. Λες και κανείς δεν ενδιαφέρεται το μέρος που μένει να είναι στοιχειωδώς περιποιημένο, ελαχιστότατα να μην σου βιάζει το μάτι: Κάτι άβαφα κτήρια – κουτιά που ίσως είναι εργατικές κατοικίες με την Μερσέντα την 190Ε αραγμένη από κάτω. Οκ ως εδώ, αλλά ρε γαμώ την τρέλα σου, αν θες να απλώσεις την μπουγάδα, γιατί να το κάνεις πάνω στην ντάνα από λάστιχα; Όλα μοιάζουν σα να πρόκειται για έποικους, σαν να μην υπάρχει πρόθεση μόνιμης εγκατάστασης. Και όσο απομακρύνεσαι από τον κεντρικό δρόμο, το πράμα εκθετικά χειροτερεύει. Κουλούρες καλώδια, αρχαίες κουζίνες, τοίχοι πενήντα αποχρώσεις του γκρι. Δεν είναι θέμα φτώχιας, και στα βιομηχανικά χωριά της Ταϋλάνδης δεν έχουν να φάνε, αλλά δεν ήταν έτσι. Καρτ ποσταλ, ισοδύναμο των 50ies Cadillac στην Κούβα, αλλά στο Αλβανικότερο. Σπίτια δίχως τζάμια, δίχως κουφώματα, αλλά με την βαλκανική λουλουδένια κουβέρτα. Για λόγο που δεν μπορώ να φανταστώ, τα μισά παράθυρα είναι χτισμένα και η ταράτσα έχει όσες κεραίες έχει ο πύργος του ΟΤΕ στην Κηφισίας. Τι τόπος! Απρόσμενα καλοστοιχισμένα καυσόξυλα στο μαγαζάκι μιας άλλης εποχής. Ο τύπος στο μπαλκόνι με το ιδιαίτερο πηλίκιο (;) με κοζάρει παραξενεμένος. Οικήματα που μοιάζουν με post apocalyptic παραπήγματα, πώς σκατά βγάζουν χειμώνα τόσο βόρεια και ορεινά σε τέτοιες κατασκευές; 7 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
DaniD 2 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 12 , 2021 αρε estebahn μου θύμησες τα καλοκαίρια στα πάτρια εδάφη πρέπει να γίνει ένα αντίστοιχο ταξίδι από εμένα σύντομα είναι πραγματικά θέαμα η αλβανία Αναμένουμε την συνέχεια με μεγάλη ανυπομονησία 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
noodles 6.082 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 12 , 2021 Απιστευτες φωτο και περιγραφη Στεφανε, ευχαριστουμε!!! κατι μου λεει πως αυτοι, εκει μενουν μονιμα και ολα ειναι στο ελεος απλα γιατι "δε βαριεσαι" το οικονομικο σιγουρα ειναι ενα θεμα, αλλα δεν ειναι μονο αυτο... 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 13 , 2021 @DaniD, πολύ καλά το λες, θέαμα. Την δεύτερη μέρα του ταξιδιού εντυπωσιάστηκα με το ακόμη βορειότερο κομμάτι της Αλβανίας. @noodles ________________________________________________________________________________ Από τις ελάχιστες ευχάριστες νότες, δυο που ακούγονται αμερικανίδες έχουν μαζέψει τα πιτσιρίκια σε κάτι σαν θεατρικό παιχνιδάκι. Με εντυπωσιάζει η παρουσία αγγλόφωνων, κοντοστέκομαι αναλογιζόμενος αν αξίζει να τους πιάσω κουβέντα, τελικά αποφασίζω να μην διακόψω. Τι να τις φέρνει στο Bajram Curri? Και αν αναρωτιέστε τι περίεργο όνομα είναι αυτό, η απάντηση βρίσκεται ακριβώς πίσω μου. Δίπλα στο πολεμικό μουσείο που μοιάζει πάρα πολύ με τα αντίστοιχα της Ογδόης Μεραρχίας στα Γιάννενα, η επιγραφή τα λέει όλα. Πρόκειται για τοπικό οπλαρχηγό που έζησε πριν μια κατοσταρια χρόνια. Η ιδέα του να ονομάζεις κωμόπολη βάσει οπλαρχηγού ξενίζει; Εεεε ναι δίπλα από τον Αστακό υπάρχει το χωριό Καραϊσκάκης, παρόμοια μοίρα. Ο Μπαιράμ δεσπόζει μεγαλοπρεπής στο χώρο με τον πεντάμετρο ανδριάντα του να χρησιμοποιεί την Δύναμη για να εξωθήσει τους Οθωμανούς. Άλλο στοιχείο που μου θυμίζει ελληνική επαρχία είναι το τεράστιο αμφιθέατρο με τις μπασκέτες. Εύκολα φαντάζομαι όλο το χωριό να μαζεύεται βραδάκι καλοκαιριού στις κερκίδες για το ισοδύναμο του Καραγκιόζη, κάτι σαν τα ξακουστά (ειρωνεύομαι ξανά!, μην τα γκουγκλάρετε) Δοκίμεια στον κάμπο του Αγρινίου. Το στοιχείο που θυμίζει περισσότερο Ινδία παρά Ελλάδα, είναι το ότι κανείς δεν πειράζει τις αγελάδες που βολοδέρνουν παντού τριγύρω. Τα μαστόρια επεκτείνουν το γήπεδο μπάσκετ και τα βοοειδή μόνο που δεν παίρνουν μυστρί να βοηθήσουν. Το μάτι μου τραβάει η επιγραφή αριστερά τους. Ένα σκοτεινό υπόγειο στην είσοδο του οποίου έχουν γράψει με πινέλο ‘PLAYSTATION’. Μου φαντάζει πιο dodgy και από το να γράψεις ‘free candy’ σε Σεβρολέ βανάκι, από την άλλη ίσως είναι και το τοπικό ουφάδικο, δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις. Πίσω από τις αγελάδες κάτι σαν πρώην πάρκο που σχεδιάστηκε σαν στίβος μάχης: Ένα δαιδαλώδες δίκτυο από τσιμεντένια δρομάκια, μικρά αίθρια, σκαλάκια που φτιάχτηκε από ποιόν για ποιους; Όποιες και αν είναι οι απαντήσεις, έχει σίγουρα αφεθεί στη μοίρα του να σαπίζει από μάλλον δεκαετίες. Δεν ξέρω αν γραπτώς ακούγομαι αποτροπιασμένος, αλλά η διάθεσή μου κάθε άλλο παρά αυτή είναι: Όλος ο τόπος μου βγάζει μια αγνή περιέργεια, μια απορία, ένα ΓΙΑΤΙ, γιατί στο καλό δεν τους νοιάζει, πώς ήρθαν έτσι τα πράγματα και εμφανώς έφυγε κόσμος, πώς είναι η ζωή για τους εναπομείναντες; 5 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 13 , 2021 Με πολλές απορίες ξαναβρίσκομαι στον κεντρικό δρόμο, θυμίζει παζάρι της Ηπείρου με μικρομάγαζα που τέτοια ώρα έχουν κατεβάσει ρολά. Βομβαρδισμένο πεζοδρόμιο, σκουπίδια, μαντηλοφορούσες και παρέες αντρών που παίζουν το πιο παθιασμένο τάβλι/ντάμα που έχω δει κοπανώντας με όλη τους τη δύναμη τα πούλια. Κωλώνω να βγάλω φωτογραφία, αλλά εξαιρετικό να τους χαζεύεις. Meanwhile, στο Νέο Δελχί, γελάδα τρώει τα καρπούζια του μανάβη και κανείς δεν νοιάζεται. Εκεί που παραλίγο να υπάρξει σύρραξη είναι όταν αρχαίο ricer corsa προσπερνάει σπινιάροντας Cayenne βρίζοντας από το ανοικτό παράθυρο. Η φυσιολογικότατη αντίδραση του Cayenne είναι να τον καταδιώξει ναι να σταματήσει κάθετα μπροστά στο αμάξι του και να τον αρπάξει από τον γιακά. Περιμένω να ακούσω και Kalashnikov, κάτι που τελικά δεν συμβαίνει. Live your myth in San Andreas, μόνο που εκεί έπαιρνες και 2 αστεράκια για τέτοια συμπεριφορά, εδώ χέστηκε η… γελάδα στο αλώνι. Δεν χορταίνω να βολτάρω παρατηρώντας τον κόσμο. Άλλο στοιχείο που μου κάνει εντύπωση είναι οι αμέτρητοι καφενέδες και ψησταριές αναλογικά με τον πληθυσμό του μέρους, μιλάμε κάθε ισόγειο και από μια. Και φυσικά τι κάνεις όταν θες να βάζεις κάρβουνα αλλά έχεις τέσσερις ορόφους από πάνω σου; Μα φυσικά και τραβάς την πιο στραβή, την πιο άσχημη και αστήριχτη καμινάδα που χωράει ο νους! Και επειδή ουδέν σημαντικότερο της ανατροφής, η σωστή διαπαιδαγώγηση ορίζει πως στο πιτσιρίκι αγοράζει ηλεκτρική μεσεντΈ για να μαθαίνει από νωρίς τι πρέπει να πετύχει για να μετράει. 4 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
FlyingInADream 10.349 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 13 , 2021 (τροποποιήθηκε) Όπως λέει κι ένας φίλος, η σύγκριση της ανθρώπινης ζωής, μεταξύ Δύσης και Κουμμουνισμού, φαίνεται όταν ανοίγεις τις πύλες μεταξύ τους: Ανθρωποι τρέχουν από το δεύτερο στο πρώτο, και ποτέ, μα ποτέ, το αντίστροφο. Για αυτό και οι άνθρωποι αυτοί, στερούνται πλήρως αισθητικής, μόρφωσης, κουλτούρας, είναι κουτοπόνηροι, είναι χαφιέδες, είναι ανάξιοι να τους εμπιστευτείς κ.ο.κ. Γιατί, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, σε αυτό το καθεστώς μεγάλωσαν, οι δε νεώτεροι, από αυτούς τους γονείς επηρεάζονται. Ισως τα παιδιά των σημερινών νέων, όταν μεγαλώσουν, θα έχουν εγκλιματιστεί πλήρως στην σύχρονη Δυτική πραγματικότητα. Το πως σου φαίνονται οι πόλεις τους, είναι τίποτα, μπροστά στην δομή τα ήθη και τις πρακτικές των οικογενειών, μέσα στο σπίτι. Θα πάθαινες πλάκα. Υπάρχει ο πάτερ Φαμίλιας, που ότι λέει γίνεται. Η γυναίκα είναι άλλο είδος, κατώτερο. Αν για παράδειγμα θα μαζευτούν οι άντρες να δουν μπάλλα, οι γυναίκες, θα πάνε σε άλλο δωμάτιο, να μην έχουν επαφή. Από μόνες τους, χωρίς καν να τους ζητηθεί, και θα μαζέψουν ακόμα και τα μικρά κορίτσια να μην έχουν επαφή. Αγόρια-κορίτσια, θα παντρευτούν όποια-ον τους βρει ο πάτερ Φαμίλιας, αυτό δε, ισχύει και για τους νέους που ζουν Ελλάδα, κάποια στιγμή έρχεται η ''εντολή'' να έρθουν Αλβανία να παντρευτούν. Γενικά η κοινωνία, είναι όπως ήταν η δική μας, περίπου την εποχή της Ελληνικής επανάστασης αν προσθέσεις τα σύχρονα μέσα και τεχνολογίες. Τροποποιήθηκε Νοέμβριος 13 , 2021 από τον FlyingInADream 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 13 , 2021 @FlyingInADreamΠαραδόξως για κάποιον που πήγε σχολείο στα '90s στην ελληνική επαρχία, δεν είχα σχεδόν καθόλου συμμαθητές από τις Βαλκανικές χώρες. Έτσι η πρώτη μου στενότερη επαφή ήταν στα εργασιακά, το πρώην αφεντικό μου ήταν αλβανόφωνος Κοσοβάρος, σοβαρός άνθρωπος Engineering Manager σε εργοστάσια ανά την Ευρώπη και την Ασία. Αλλά η περιγραφή σου ταιρίαζει πάρα πολύ, όσες φορές ήμουν καλεσμένος σπίτι του, αυτός ο διαχωρισμός ανδρών-γυναικών, αλλά και τα των γάμων κάθε καλοκαίρι στην πατρίδα του. Για την δεύτερη γραμμή σου, ένα παράδοξο που παρατήρησα στην ελβετική κοινωνία και δεν το περίμενα: Ντόπιοι έφηβοι αλλάζουν την προφορά τους σε αλβανογερμανική επειδή θεωρείται μαγκιά και badass. Εντελώς απροσδόκητο! _______________________________________________________________________ Υπόσχομαι στον εαυτό μου πώς θα κάνω μια και μόνο μια τελευταία βόλτα πριν αναζητήσω φαγητό, έτσι χώνομαι στην πιο παρακμιακή απ’ όλες τις γειτονιές. Αφήνω τις εικόνες να μιλήσουν, από πού να πιάσεις την περιγραφή; Αλάνες με παρατημένα σαράβαλα, σκουπίδια, σομπολιασμένες πέτρες και παλιότουβλα, η έννοια ‘αχούρι’ αποκτά άλλη έννοια σε τούτο εδώ το μέρος. Ναι οκ, δεν υπάρχουν χρήματα για σοβά, για μπογιά, για τίποτε, αλλά ρε γαμώ το μυαλό που κουβαλάς, πώς γίνεται να μην ξεκαλούπωσες ποτέ το τσιμέντο στο σπίτι που μένεις; Πώς είπε κάποιος ‘αστο καλό είναι’, πώς δέχτηκε αυτός που μένει δεκαετίες εκεί να μην το ξηλώσει ποτέ; Όσο γι’ αυτά τα πανταχού παρόντα μπλε δοχεία, δεν είμαι σίγουρος αν έχουν ζεστό νερό, αν απλά έχουν νερό και λειτουργούν ως ταμιευτήρες επειδή το δίκτυο δεν λειτουργεί διαρκώς; Βγαίνουν και σε μεταλλική έκδοση αν χρειάζεσαι λίγη σκουριά στο νεράκι σου. Κλιματιστικά, καυσόξυλα στα παράθυρα του κλιμακοστασίου και 190E. Όταν γυρίσουν το επόμενο Mad Max τους έχω εκπληκτικό μέρος για εξωτερικά γυρίσματα. Το ξενοδοχείο είναι Βερσαλίες και βάλε μπροστά σε οτιδήποτε υπάρχει τριγύρω. Έχοντας περιπλανηθεί αρκετά κατηφορίζω με άδειο στομάχι στο εστιατόριο που μου προτείνει το κοριτσάκι της ρεσεψιόν. Μιναρέδες και παρατημένα φορτηγά μιας άλλης εποχής καθώς ο ήλιος παίρνει να γέρνει. Κάτι σαν συνεργασία μεταξύ Αλβανίας και Κουβέιτ αυτό το σχολείο, όσο το ψάχνεις τόσο περισσότερο ερωτήματα γεννώνται εδώ πέρα! Κατεβάζω δυο μπυρίτσες με το φαγητό και επιστρέφω κατάκοπος για ξεκούραση, έχει πρωινό ξύπνημα αύριο. Σπουδαία ημέρα η σημερινή, δυνατός προορισμός η Βόρεια Αλβανία. 5 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
estebahn 7.692 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 13 , 2021 Ημέρα 2η, 08/07/21 Bajram Curri (AL) – Fierza (AL) – Koman (AL) – Gusinje (MNE) – Kralje (MNE) – Lipovo (MNE), 261km Αλλά γιατί έχω πρωινό ξύπνημα; Και τι στο καλό με έχει φέρει στο Bajram Curri; Όσο και να με ευχαρίστησε η χθεσινή εξερεύνηση του, δεν είναι δα και τόπος που κυριαρχεί στις προτιμήσεις κάποιου. Ε λοιπόν το αρχικό πλάνο διέφερε αρκετά. Για την πρώτη μέρα του ταξιδιού είχα σκεφτεί να διασχίσω τα Σκόπια και να περάσω μεγάλο μέρος της ημέρας στο Μαύροβο και το Εθνικό Πάρκο του. Το δεύτερο μισό της ημέρας σκόπευα να τραβήξω ανατολικά προτού μπω Κόσοβο με κατεύθυνση ξανά δυτική προς Prizren, ιστορική πόλη της περιοχής. Το Κόσοβο είναι περιοχή που δεν έχω περάσει ακόμη οπότε με ελκύει αρκετά σαν ιδέα να περιπλανηθώ προς τα εκεί. Το πρώην αφεντικό μου είναι Κοσοβάρος, εξαιρετικός Μηχανικός και σπουδαίος άνθρωπος, η φιγούρα του μου δημιουργεί μια προδιάθεση. Ωστόσο ελάχιστες ημέρες πριν την προγραμματισμένη αναχώρηση πληροφορούμαι ότι είναι εφικτό κάτι που είχα αρχικά βγάλει από τα πλάνα μου: Η τεχνητή λίμνη Κομάν διαθέτει φέρι που την διατρέχουν κατά μήκος, φέρι που περνούν από μαγικά φαράγγια που δεν περιμένεις να συναντήσεις τόσο νότια στον πλανήτη. Οι πληροφορίες γι’ αυτό το μέρος είναι πολύ περιορισμένες και δεν μιλώ για ελληνόφωνες πηγές. Σε μια αρχική αναζήτηση είχα δει για κάποια δρομολόγια σε ώρες που δεν βολεύουν. Ωστόσο, με πιο εντατική έρευνα βρίσκω ότι υπάρχει (πολύ) πρωινό δρομολόγιο με φορά από Ανατολή προς Δύση που σημαίνει ότι ταιριάζει με το πρόγραμμα μου. Άψογα, το Prizren μπορεί να περιμένει, εντοπίζω το Bajram Curri ως κοντινότερη πόλη με ξενοδοχείο και να ‘μαι! Γράφοντας για ‘πολύ πρωινή’ αναχώρηση, το καραβάκι σαλπάρει στις οκτώ. Το κατάλυμα είναι κοντά χιλιομετρικά, αλλά δεν ξέρω πόσο Οκ είναι ο δρόμος και πόσο χρόνο θα χρειαστώ. Συνυπολογίζοντας το ότι θέλω να είμαι κάπως νωρίτερα στο λιμανάκι, ότι χρειάζομαι κάποιο χρόνο για να φορτώσω τα συμπράγκαλα, το ξυπνητήρι μπαίνει για τις έξι, φανταρικό ωράριο. Στην ρεσεψιόν ούτε να ακούσουν ότι θα φύγω χωρίς πρωινό, ‘κύριε μου, το έχετε πληρώσει (εικοσιδύο ολάκερα και ολογράφως ευρώπουλα), τι λέτε, θα βάλουμε τον μάγειρα να έρθει πιο πρωί, δεν μπορείτε να φύγετε έτσι. Γενικότερα παντού η αντιμετώπιση από τους Αλβανούς είναι υπερφιλόξενη, αλλά τόσο πολύ δεν το περιμένω! 7 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
