Αναζήτηση στην κοινότητα

Καλησπέρα παίδες. Απορία γενική αλλά όσοι είχαν και το συγκεκριμένο μοτοσακό ίσως μπορούν να βοηθήσουν λίγο παραπάνω με οδηγίες. Πάω λοιπόν μετά την δουλεία να βάλω μπροστά το μπρίκι μου και , ενώ πήρε με την μία, η μίζα γύρισε λίγο νωχελικά. Λέω κλαιν. Το σβήνω μετά από 5 χλμτρ. Πάω να βάλω πάλι μπροστά και ακούω απλά την μίζα να γυρνάει. Κλάιν λέω. Σμπρωχτό και πήρε με την μία. Κάνω άλλα 10 χλμτρα περίπου. Την τρίτη φορά με το ζόρι άναβε το κοντέρ. Ισάδι παντού, ο δρόμος γλύστραγε οπότε το πήγα μεγάλη βόλτα με τα χέρια. Εν τέλη όμως στο πρώτο κομμάτι που είχε λίγη πρόσφυση κάτω πήρε. Θα έλεγα μπαταρία, αλλά αυτό που με άγχωσε είναι ότι το κοντέρ και τα φώτα έπαιζαν πολύ όσο το μηχανάκι ήταν με νεκρά στο φανάρι. Οκ , γυρισα σπίτι. Απλά ήμουν λίγο πιό τριγκάγκουρας απ'ότι συνήθως με ξερόγκαζα όλη την ώρα στα φανάρια. Δεν αρνούμε την καγκουριά σύντροχοι. Αυτό που με αγώνει είναι τι πάει να μου πει το μηχανάκι. Μπαταρία? Πηνία? Ανορθωτής? Μήπως κάποιο καλώδειο κάπου που μπορώ να τσεκάρω και εγώ? 'Η έφυγα για μάστορα? Αν μπορώ να κάνω κάτι πέρα απο το να τρέχω κάθε μέρα για να πάρει μπροστά θα μου ήταν τέλειο. Τα φώτα σας ζητώ λοιπόν μπας και ανάψουν και τα δικά μου.

Αφορμή για το εν λόγω θέμα ήταν η τραγική αντιμετώπιση ενός φίλου, όταν πήγε να επισκεύασει τα πηνία από το μηχανάκι του εκεί που τον έστειλα. Το μαγαζί πήρε για επισκευή 25KW μοτέρ 290€ και ζήτησε (με ύφος χιλίων πιθήκων) 150€ για τα πηνία από το φτωχό, πλην όμως τίμιο, VStrom 650. Για τη συνέχεια, ο συγκεκριμένος τρόπος δε λέω οτι είναι ο καλύτερος, ο σωστότερος ή ευκολότερος. Άλλωστε, μην ξεχνάτε ότι για όλα υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος και ο δικός μας τρόπος. Τα πηνία έγιναν όπως έπρεπε, εύκολα και με κόστος που δεν ξεπέρασε τα 20€ σε υλικά. Φυσικά λειτουργούν. Ο δε χρόνος επισκευής (αν εξαιρεσει κανείς το χρόνο που απαιτεί το βερνίκι να στεγνώσει) δεν είναι με τίποτα πάνω από 4 ώρες. Τα συμπτώματα ήταν ότι το μηχανάκι ρετάριζε, όσο κουλό κι αν ακούγεται, χωρίς να υπάρχουν άλλα σημάδια στη μπαταρία (βράσιμο, συχνή αποφόρτιση κλπ) που κανείς θα περίμενε. Η αυτοψία έγινε από το μηχανικό του φίλου μου, αν και είναι προφανής η ζημιά και στα μάτια του πιο ανίδεου: Η μία "φάση" της γεννήτριας είχε καεί κι έκανε επαφή με το στάτη των πηνίων, το "σώμα" στη μαστορική. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην παράγει αρκετό ρεύμα και, χωρίς να κάθεται στη λογική μου, να ρετάρει από τις 4.000rpm και πάνω. Όπως προείπα, το κόστος κυμαίνεται γύρω στα 130€ και το μαγαζί που έστειλα το φίλο για καλύτερα, ζήτησε 150€. Ο κύβος όχι μόνο είχε ριφθεί, είχα σταματήσει κιόλας. Όπως σε όλες τις εργασίες που κάνουμε, η αρχή των πάντων είναι το προσεκτικό λύσιμο/ξήλωμα έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να βάλουμε/φτιάξουμε τα πάντα ακριβώς όπως ήταν. Στη φώτο που βλέπετε παρακάτω, παρατηρούμε ότι η γεννήτρια αποτελείται από 18 πηνία: Για να μη γίνει κάτι λάθος στο τύλιγμα των πηνίων, έγινε ένα πρόχειρο σχέδιο όπου απεικονίζονται τα 18 σημεία όπου βρίσκονται τα πηνία. Στο χαρτί αυτό σημειώθηκε όχι μόνο η σειρά τύλιξης αλλά και η φορά, η οποία είναι μείζονος σημασίας για την ορθή λειτουργία της γεννήτριας. Όταν ξεκίνησε το ξετύλιγμα για την αποτύπωση την συνδεσμολογίας της περιέλιξης από το πρώτο άκρο, σημειώνα με τρόπο σαφή τόσο τη φορά τύλιξης όσο και τη σειρά με την οποία είχε γίνει η περιέλιξη, Το ξετύλιγμα καλό είναι να γίνει με τη βοήθεια μυτοτσύμπιδου καθώς, λόγω του βερνικιού της περιέλιξης, τα σύρματα έχουν κολλήσει μεταξύ τους και οι αμυχές του ξεραμένου βερνικιού κόβουν σα μαχαίρια. Εγώ έχω ένα τέτοιο: Αφού ξηλώθηκε η πρώτη φάση, αποτελούμενη από 6 πηνία, η δουλειά της αποτύπωσης είχε τελειώσει. Οι άλλες δύο φάσεις της γεννήτριας είναι ακριβώς πανομοιότυπες και έτσι δεν είχε νόημα να αποτυπωθεί κάτι παραπάνω. Και εδώ εντελώς καθαρός ο στάτης Όπως αντιλαμβάνεστε, από κει και ύστερα ξεκινούσε η διαδικασία της προετοιμασίας του στάτη για το τύλιγμα των πηνίων. Μια κοντινοτερη ματιά δείχνει το πρόβλημα: τα ξεραμένα παλιά βερνίκια έχουν δημιουργήσει αυλάκωση η οποία δε θα επιτρέψει στο νέο σύρμα το ομαλό στρώσιμο. Έτσι, με τη βοήθεια μιας λίμας και μετά από λίγη ώρα, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και κόπο, ο στάτης έγινε έτσι: Όσο σπαστική και σιχαμένη είναι η διαδικασία του καθαρίσματος, είναι τόσο σημαντική που εξαρτάται η επιτυχία του εγχειρήματος αλλά και η μακροβιότητα της γεννήτριας. Με τη λίμα επιδιώκουμε να αφαιρέσουμε το παλιό βερνίκι, χωρίς όμως να αφαιρέσουμε τη μόνωση του μετάλλου του στάτη. (το πράσινο παχύ στρώμα που "φαίνεται" στη φωτογραφία) Στη συνέχεια και για να είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει σημείο όπου να έχει τραυματιστεί η μόνωση του στάτη, περνάμε με ειδικό μονωτικό σπρέυ: Δημιουργεί ένα στρώμα παχύρευστο μπογιάς, η οποία κατά το στέγνωμά της διαστέλλεται ελαφρώς με αποτέλεσμα να αποτελεί ασπίδα προστασίας για το σύρμα. Στεγνώνει γρήγορα, γύρω στη μισή ώρα. Στο μεταξύ κι ενώ περιμέναμε να στεγνώσει το σπρέυ, έπρεπε να μετρήσουμε το πάχος του σύρματος. Η δουλειά αυτή γίνεται με τη βοήθεια μικρομέτρου, αλλά αν δεν έχετε δεν πειράζει. Στο μαγαζί που θα πάτε να προμηθευτείτε το σύρμα, πάρτε για δείγμα ένα κομμάτι από τα παλιά πηνία και θα το μετρήσουν εκεί. Ο στάτης καθαρίτηκε και προετοιμάστηκε κατάλληλα, το σύρμα μετρήθηκε και ήμασταν έτοιμοι για τη (φαινομενικά) δύσκολη δουλειά του τυλίγματος. Α, χρειαζόμασταν βέβαια και φρέσκο συρματάκι περιέλιξης.... Ακολουθώντας πιστά το σχέδιο που είχαμε κάνει και φροντίζοντας το τύλιγμά μας να είναι σφιχτό και ακριβώς παράλληλο, σύντομα βρισκόμασταν εδώ: και μετά από μερικά διαλλείματα, χαβαλέ κλπ φτάσαμε στο πολυπόθητο αποτέλεσμα: Και....... κάπου εκεί βαρεθήκαμε τις φωτό κλπ και θα πρέπει να φανταστείτε τη συνέχεια. :) Όπως φαινεται στην τελευταία φώτο, τα τρία τυλίγματα της γεννήτριας έχουν χωρισθεί με χρώματα με τη βοήθεια ειδικου μονωτικού υλικού. (βλέπε μακαρόνι). Το πονηρό σημείο εδώ, είναι η σύδεση των άκρων της περιέλιξης με το σωστός τρόπο. Αν θεωρήσουμε ότι οι τρεις αρχές είναι τα νούμερα 1, 3 & 5 ενώ τα τρία τέλη 2, 4 & 6 με ζεύγη (ίδιο χρώμα) 1-2, 3-4 & 5-6, η σύνδεση γίνεται ως εξής: - 1 μαζί με 6 - 3 μαζί με 2 - 5 μαζί με 4 (σύνδεση τριφασικής περιέλιξης σε διαταξη τρίγωνο ή DELTA, στην αγγλική) Κολλάμε το καλώδιο που είχε η γεννήτρια επάνω της (στο στρώμα έχει μαζί και τον αισθητήρα στροφάλου, προσοχή μην του βγάλουμε τα μάτια) και είμαστε έτοιμοι για το τελικό στάδιο: το βερνίκωμα της περιέλιξης, το οποίο φροντίζει να "δέσει" η περιέλιξη μας και να αποκτήσει μηχανική αντοχή. Για τη δουλειά αυτή επιλέχθηκε πολυστερικό βερνίκι περιέλιξης της εταιρείας elektrotek 428. Απίστευτη μυρωδιά, σου έρχεται ζαλάδα κατευθείαν, αλλά έγινε δουλειά τρομερή. Και βεβαια, δεν επηρεάζεται από τα λάδια της μηχανής. Προσέξτε το αυτό..... Πάμε και στο ρεζουμέ τώρα, πόσο κόστισε αυτή η ιστορία: 1. Σύρμα, χρειάζεται περίπου 500gr και κοστίζει γύρω στα 8€/kgr 2. Βερνίκι πολυεστερικό, 1Kgr και κοστίζει 7€/δοχείο 3. Μακαρόνια για τη μόνωση των καλωδίων 2€ 4. Σπρέυ μονωτικό 4€/δοχείο Ήτοι, η ιστορία αυτή μας κόστισε λιγότερο από 20€ και ο χρόνος που μας πήρε, από το μηδέν μέχρι να αράξουμε, δεν ήταν πάνω από 4 ώρες. Αν σας κάτσει η στραβή, παλέψτε το. Δεν είναι Τ Ι Π Ο Τ Α απολύτως, αλλά δυστυχώς μας πίνουν το αίμα λόγω κόστους αγοράς καινούργιου. Για το στρώμα η γεννήτρια είχε κοντά τα 300€, από ότι είπε ο μάστορας.

Ξέρουμε κάποιον καλό και σχετικά "οικονομικό" άνθρωπο που να κάνει περιελίξεις πηνίων; Προτιμώ Πάτρα,αλλά και για Αθήνα δεν έχω πρόβλημα.

Εχθες πρόσεξα οτι ο παπιος αρνείται πεισματικα να αναψει τα φωτα του! Και οταν λεω τα φωτα εννοω τα φαναρια μπρος πισω. Όλα τα υπόλοιπα ηλεκτρικά δουλεύουν κανονικά. Έψαξα σήμερα όλες τις φισες μήπως εχει ξεκουμπώσει κάποια αλλα είναι όλες στη θέση τους! Για ρηχτε καμιά ιδέα ακομα τι μπορεί να φταίει...