Αναζήτηση στην κοινότητα

Έχοντας αλλάξει δυο μοτοσυκλέτες, στις οποίες και στις δύο "πείραξα" την μπροστά ανάρτηση για να την κάνω πιο σκληρή, ακολουθώντας όμως δύο μεθόδους (στην μεν μέσω του λαδιού, στην δε με τα ελατήρια), και αποφασίζοντας να ξεθάψω κάποιες γνώσεις μου, τις οποίες τις παραθέτω και για προβληματισμό, αποφάσισα να δημιουργήσω αυτό το τόπικ, να συζητήσω μαζί σας την μη ρυθμιζόμενη μπροστινή ανάρτηση, την συμπεριφορά της, τα περιθώρια βελτίωσης της και τις μεθόδους που έχουμε στο χέρι μας για αυτό. Ελπίζω το θέμα να φανεί χρήσιμο σε όσους θέλουν να μάθουν τι κάνει το λάδι και τα ελατήρια στην ανάρτηση, καθώς και να βοηθήσουν όσους θέλουν να προβούν σε μια βελτίωση. Ας αρχίσουμε από τα βασικά: Τι ζητάμε από την ανάρτησή μας; Οι αναρτήσεις, είναι η τέχνη του συμβιβασμού. Απο τις αναρτήσεις ζητάμε κυριολεκτικά τα ΠΑΝΤΑ. Κατ αρχήν, θέλουμε πάντα να κρατάνε τους τροχούς σε επαφή με το έδαφος. Σε φρενάρισμα, επιτάχυνση, ευθεία και στροφές. Ταυτόχρονα, θέλουμε άνεση αλλά και κράτημα στο δρόμο. Έτσι λοιπόν, μετά τα λάστιχα, οι αναρτήσεις είναιν το δεύτερο σημαντικότερο δυναμικό χαρακτηριστικό του τριπτύχου λάστιχα-αναρτήσεις-φρένα, που συνθέτουν την οδική συμπεριφορά και ασφάλειά μας. Πιο αναλυτικά, θέλουμε άλλη συμπεριφορά από την ανάρτησή μας σε 3 διαφορετικές φάσεις της οδήγησης: επιβράδυνση, επιτάχυνση και πορεία. Στην πρώτη, θέλουμε σκληρή, άκαμπτη συμπεριφορά. Όλες οι δυνάμεις της επιβράδυνσης να φτάσουν στο ελαστικό και όλη η ενέργεια της μοτό μας να φτάσει στα φρένα και να χαθεί. Έτσι, θέλουμε σκληρή συμπεριφορά, σκληρή απόσβεση. Στην επιτάχυνση, θέλουμε το αντίθετο. Η ανάρτηση να απλώσει γρήγορα μα και ομαλά, για να κρατήσει σε επαφή τον τροχό με την άσφαλτο. Στην πορεία, θέλουμε μια σταθερή μοτοσυκλέτα, που να απορροφά τις ανωμαλίες του δρόμου, με τον πιο άνετο τρόπο, μα ταυτόχρονα να εξασφαλίζει το κράτημα κάτω απο όλες τις συνθήκες. Αυτά τα έχουμε αφήσει πάνω στις αναρτήσεις, λοιπόν. Η ανάρτηση, με το ελατήριο και το λάδι της, καθορίζει την συμπεριφορά της και το πως θα αντιμετωπίσει καθεμία απο τις παραπάνω καταστάσεις. Σε πάρα πολλές μοτο, οι αναρτήσεις είναι μη ρυθμιζόμενες. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο κατασκευαστής, έχει καθορίσει με τις επιλογές του σε σκληρότητα ελατηρίου, ιξώδες λαδιού αλλά και σημαντικότερα με την επιλογή των κατάλληλων βαλβίδων, μια συμπεριφορά ανάρτησης που θα καλύψει το μέσο χρήστη της μοτό στις περισσότερες συνθήκες που θα την υποβάλλει. Πάνω κάτω, ξέρουμε το ρόλο του ελατηρίου και του λαδιού, αλλά οι βαλβίδες; Οι βαλβίδες ελέγχουν τη ροή του λαδιού στο εσωτερικό της ανάρτησης. Αυτό καθορίζει τα χαρακτηριστικά συμπίεσης και έκτασης της, ή ακριβέστερα τις αποσβέσεις συμπίεσης και επαναφοράς. Πόσο και με τι ρυθμό δηλαδή, το λάδι θα αντιμετωπίσει τις δυνάμεις που δέχεται. Επειδή αυτές οι βαλβίδες είναι σεταρισμένες από το εργοστάσιο, οι αναρτήσεις λέγονται μη ρυθμιζόμενες (αλλά και επειδή δεν μπορούμε να παίξουμε και με την προφόρτιση του ελατηρίου). Σε ένα ιδανικό σενάριο, παίζοντας με τη σκληρότητα αυτών των βαλβίδων, μπορούμε να ρυθμίσουμε με ακρίβειατην συμπεριφορά που θέλουμε, χωρίς να επέμβουμε στο ελατήριο που έχει επιλέξει ο κατασκευαστής (και το οποίο είναι κρίσιμο για τα δυναμικά χαρακτηριστικά της μοτο, μια και είναι η προέκταση του σασι στο μπροστά σύστημα), αλλά ούτε και με το λάδι, που θα μας βάλει σε άλλες φασαρίες αν το παρακάνουμε. Σε μια μη ρυθμιζόμενη ανάρτηση όμως, είναι ευκολότερο και φθηνότερο να πειραματιστούμε με κάποιο βελτιωτικό ελατήριο ή αλλαγή του λαδιού, από το να πειράξουμε τις βαλβίδες, και για αυτό οι περισσότεροι ακολουθούμε αυτή την οδό. Αλλά τι κερδίζουμε με το μεν και το δε; ποιο δρόμο να επιλέξουμε; Αναφερόμενος σε μοτοσυκλέτες δρόμου, συνήθως αυτό που θέλουμε είναι να σκληρύνουμε την ανάρτηση. Άρα επιλέγουμε σκληρότερα ελατήρια, ή παχύτερο λάδι. Τι κάνουμε στην κάθε περίπτωση; Παχύτερο λάδι Εδώ έχουμε επιλέξει την φθηνότερη και απλούστερη οδό. Αλλάζουμε φερ ειπείν, το 10w λάδι μας, με 15w. Τι κάνουμε;; Κατ αρχήν, αφήνουμε τα στατικά χαρακτηριστικά της μοτό αναλλοίωτα. Η σκληρότητα και κατ επέκταση η συμπεριφορά των ελατηρίων, μένει ίδια. Το SAG, που είναι το βύθισμα της μοτό μόλις τεθεί βάρος στις αναρτήσεις, παραμένει το ίδιο, και άρα η βασική ρύθμιση της ανάρτησης (Πολύ ενδεικτικά, το sag πρέπει να είναι περίπου το 1/3 της διαδρομής της ανάρτησης, με αναβάτη πάνω στη μοτό). Με το λάδι μεταβάλλουμε τα δυναμικά χαρακτηριστικά, θα δούμε διαφορά στο δρόμο. Πράγματι, στο φρενάρισμα, η απόσβεση της συμπίεσης θα είναι πιο σκληρή. Τα φρένα θα αποδώσουν καλύτερα, διότι το ελαστικό θα φορτιστεί περισσότερο. Η αίσθηση που θα λάβουμε θα είναι καλύτερη, πιο στιβαρή. Γιατί οι βαλβίδες, που αντιμετωπίζουν πιο παχύ λάδι απο αυτό για το οποίο σχεδιάστηκαν, έχουν περιορισμένη ροή. Αλλά εδώ έρχεται το πρώτο μας πρόβλημα. Τι θα γίνεται σε μια επιτάχυνση; Ακριβώς το αντίστροφο. Επειδή μαζί με την απόσβεση συμπίεσης σκλήρυνε και η απόσβεση επαναφοράς, τότε σε επιτάχυνση η ανάρτηση θα ανταποκριθεί πιο αργά, και πιθανόν να μας στερήσει πρόσφυση σε μια επιτάχυνση, με συνέπειες απο μιά ασάφεια στο τιμόνι μέχρι ένα tank slapping! Άρα, παίζοντας με το λάδι, κερδίζουμε κάτι και χάνουμε το αντίστροφό του. Αν θέλουμε να κερδίσουμε επαναφορά, θα χάσουμε συμπίεση, και το αντίστροφο. Επίσης βάζουμε το ελατήριο να συνεργαστεί με ένα λάδι, με το οποίο δεν θα ταιριάξει 100%. Τώρα σε κίνηση, το παχύτερο λάδι θα μας δίνει σκληρότερη αίσθηση. Θα μας ανεβάζει περισσότερους κραδασμούς από τις λακούβες, λόγω της μεγαλύτερης αντίστασής του λαδιού, αλλά θα κρατάει και σταθερή τη μοτό γενικά, λόγω ακριβώς των υδραυλικών του ιδιοτήτων. Σύνοψη: η αλλαγή λαδιού είναι φτηνή και γρήγορη βελτίωση, όχι όμως 100% ουσιαστική. Επειδή ακριβώς είναι διφορούμενη, μπορεί να μας βελτιώσει μια όψη της μοτό, εις βάρος μιας άλλης. Ωστόσο, όταν δε ζητάμε πάρα πολλά από τη μοτό μας, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα βελτίωση για δυνάμωμα του φρεναρίσματος και βελτίωση της σταθερότητας της μοτό, χωρίς μεγάλο κόστος και χωρις να πειράξουμε τη θεμελιώδη γεωμετρία μας. Ωστόσο πρέπει να προσέξουμε, διότι αν το παρακάνουμε, μπορεί να σκάσουμε την τσιμούχα μας, ακριβώς για το λόγο του ότι θα δεχτεί μεγαλύτερες πιέσεις από τις οποίες σχεδιάστηκε να αντιμετωπίσει! Ένα νούμερο παραπάνω το λάδι και είμαστε κομπλέ. Όπως βλέπουμε, η αλλαγή του λαδιού έχει αρκετά μελανά σημεία. Γιατί λοιπόν μας στέλνουν όλοι για ελατήρια; Διοτι αλλάζοντας ελατήρια αλλάζεις πιο ριζικά τα χαρακτηριστικά της μοτό. Και πιο ασφαλώς. Πάμε να δούμε. Έχουμε τα χρήματα να αγοράσουμε ένα καλό ζευγάρι βελτιωτικά, σκληρότερα ελατήρια. Και τα τοποθετούμε, χωρίς να αλλάξουμε το λάδι της ανάρτησης. Τι πρέπει να περιμένουμε;; Στο φρενάρισμα, πάλι όλα είναι καλύτερα. Το ελατήριο δε βυθίζει, ακριβώς διότι θέλει περισσότερη δύναμη να το συμπιέσει. Οι δυνάμεις φτάνουν πάλι στο λάστιχο περισσότερο. Αλλά με μια βασική διαφορά. Ότι οι δυνάμεις πάνε κατευθείαν από το σασί, στα ελατήρια. Μηχανικά. Στην περίπτωση του λαδιού, οι υδραυλικές δυνάμεις του λαδιού μεταφέραν αρκετές απο αυτές τις δυνάμεις. Άρα εδώ, η αίσθηση και το αποτέλεσμα είναι αμεσότερα. Το σκληρότερο ελατήριο κρατά το λάδι πιο ξεκούραστο, και το αποτρέπει από το να ζεσταθεί περισσότερο από το έργο, το οποίο θα μετέβαλλε την συμπεριφορά του. Το σηματικότερο, το ελατήριο θα σου προσφέρει καλύτερη πληροφόρηση. Ότι συμβαίνει, θα στο ανεβάσει στα χέρια καλύτερα. Σε μια επιτάχυνση τώρα. Ακόμα καλύτερα, διότι το σκληρότερο, άρα και δυνατότερο ελατήριο, θα απλώσει πιο άμεσα και θα κρατήσει τον τροχό σε επαφή με την άσφαλτο. Θα ξεπεράσει γρήγορα την αντίσταση του λαδιού και θα απλώσει. Βέβαια εδώ έρχεται το πρώτο μελανό σημείο, ή σημείο που πρέπει να προσέξουμε: ένα αρκετά πιο σκληρό ελατήριο, μπορεί να ακυρώσει σε κάποιο βαθμο την απόσβεση του λαδιού, και έτσι να εκταθεί πολύ γρήγορα, αποσταθεροποιώντας κάπως το μπροστινό και αποφορτίζοντάς το στο τέλος της διαδρομής του, που και πάλι μπορεί να μας οδηγήσει σε μια απώλεια πρόσφυσης. Το σκληρότερο ελατήριο, είναι πιο ισορροπημένο δηλαδή, αλλά προφανώς έχει και αυτό τα όριά του. Για αυτό το λόγο, πολλά κιτ ελατηρίων αναφέρουν τι λάδι χρειάζονται, για να αποδώσουν τα μέγιστα. Και αυτή είναι μια οδηγία την οποία καλό είναι να μην την παρακάμπτουμε. Σε πορεία, το σκληρότερο ελατήριο θα είναι πιο απότομο. Επειδή θα κρατάει τις ίδιες αποσβέσεις, η μοτο πιθανόν να είναι πιο νευρική, και θα ανεβάζει τις ανωμαλίες του δρόμου πιο σκληρά πάνω. Ένας τραχύς, "κυματιστός" δρόμος, θα δυσκολέψει την ανάρτηση, διότι το ελατήριο θα ανταποκρίνεται άμεσα και η αυξημένη του δύναμη έναντι στην απόσβεση που αντιμετωπίζει, θα δημιουργήσει κάποιες ταλαντώσεις και κάποιες ασάφειες. Ωστόσο η προσωπική μου θέση είναι ότι το ελατήριο είναι πιο ουσιαστική και σωστή βελτίωση, διότι δίνει χαρακτηριστικά και σε επαναφορά, και σε συμπίεση, είναι μια βελτίωση άρρηκτα συνδεδεμένη με το πλαίσιο και τον τροχό της μοτοσυκλέτας, δε χρησιμοποιεί ως ενδιάμεσο μια υδραυλική δύναμη. Επιπλέον, με ένα σκληρότερο ελατήριο, θα μεταβληθεί το sag της μοτό. Η μοτό δε θα βυθίζει όσο πριν, όταν την καβαλήσεις. Αυτό είναι άσχημο διότι, σε μιά δυνατή επιτάχυνση, πιθανόν η ανάρτηση να μη μπορεί να εκταθεί άλλο και να ξεκολλήσει ο μπροστά τροχός, με όλα τα συνεπακόλουθα...Για αυτό, τα σκληρότερα ελατήρια, είναι πάντα καλό να τα ρυθμίζουμε όσον αφορά την προφόρτιση, δηλαδή να εξασφαλίσουμε ότι θα έχουμε το sag που πρέπει μόλις καθίσουμε στη μοτό, αλλά και τα χαρακτηριστικά τα οποία ζητήσαμε από τα βελτιωτικά ελατήρια. Πολύ σημαντικό! Όμως, όπως είδαμε, κάθε μέθοδος έχει τα υπερ και τα κατά της! Ελπίζω το θέμα να φανέι χρήσιμο και να είναι σωστό και καταρτισμένο. Σας παραθέτω τις γνώσεις και την εμπειρία των ελάχισων χρόνων που οδηγώ δίτροχο-μόλις 4- και ελπίζω να είμαι τόσο πληροφοριακός, όσο και ανοιχτός σε διορθώσεις, συζήτηση ή κριτική. Cheers to all :cheers: Και συγγνώμη για το σεντόνι!

Καλημερα Θελω να αλλαξω λαδια στα καλαμια του wrf το οποιο ειναι μετατροπη supermotard.Πρωτη φορα θα γινει,ξερω την διαδικασια αλλα δεν ξερω τι παιζει με τα λαδια..Το μηχανακι ειναι με 17αρες κ κυκλοφορει μονο δρομο οποτε δε μπορω να συμβουλευτω το μανουαλι...Τι μαρκα να επιλεξω? Ποσοτητα? Ιξωδες? Ειμαι 75 κιλα κ δεν μπαινω πιστα. Επισης η τσιμουχα στο πισω αμορτισερ αρχιζει να δακριζει...Υπαρχουν στο εμποριο? Με λιγα τηλεφωνα που εκανα δεν βρηκα τιποτα ολοι μου λεγανε φερε να στο φτιαξω αλλα εγω θελω μονο μια τσιμουχα για να το κανω μονος μου...Που τις βρισκω? Επισης τι λαδια να επιλεξω πισω?

Καλησπερα! Θελω να αλλαξω τσιμουχες στις μπουκαλες στο ΧΤ . Να το κανω μονος μου η δεν αξιζει το κοπο? Ειναι πολλα τα λεφτα για το μαστορα.. Να μαστε καλα τα χερια μας πιανουν και εχουμε και τα manual. Λοιπον εσεις τι λετε ?? Το χει κανει κανεις μονος του ?

Στις μπουκαλες μας συνηθιζουμε να βαζουμε το λεγομενο fork oil. Συνηθως το βρισκουμε-βαζουμε ιξωδες, 5W,10W, 15W. Μαλιστα τα πληρωνουμε αρκετα ακριβα σε σχεση με ενα αντιστοιχο λαδι πχ sae 10w. Ερωτηση λοιπον. Βλεποντας σε ξενη ιστοσελιδα tips συγκεκριμμενα για το tdm, καπου αναφερει οτι μπορεις να βαλεις και 5-40 συνθετικο λαδι, με μονο μειονεκτημα, οτι στις χαμηλες θερμοκρασιες θα ειναι ακομα πιο σκληρο. Ας το αφησουμε ομως αυτο. Γενικα, μπορω να βρω απλο SAE 15W και να βαλω στις μπουκαλες? Θα εχω καποιο προβλημα? Επισης, τα χρονια εχουν περασει. Λεω αντι για 10αρι λαδι, να βαλω 15αρι και 20-30 ml παραπανω ποσοτητα. Να το κανω? :)