Αναζήτηση στην κοινότητα

Χαιρετώ το φόρουμ! Ζητήθηκε από μέλος να κάνω έναν σχετικό οδηγό και αφού χατήρια δεν χαλάω σας το παρουσιάζω.Το συγκεκριμένο μηχανάκι έχανε λάδια από το καπάκι του βολάν για αυτό ο υπαίτιος είναι η τσιμούχα στροφάλου. Tην τσιμούχα μπορείτε να την βρείτε είτε σε κάποιο κατάστημα ''χόνδα'' είτε σε κατάστημα ανταλλακτικών δίνοντας τον τύπο της ο οποίος αναγράφεται επάνω. Το κόστος είναι γύρω στο 1 ευρώ. Μαζεύοντας τα εργαλεία αυτό που θα σας λύσει τα χέρια είναι αυτός ο εξολκέας.Μπορείτε να τον αγοράσετε από το ίντερνετ με 20 Eurofigthers. Αρχίστε βγάζοντας το λεβιέ για τις ταχύτητες Στην συνέχεια ξεβιδώστε το καπάκι του βολάν και αφαιρέστε το. Εδώ βλέπουμε το μάτι του βολάν καθώς και τα πηνία τα οποία έχουν επισκευαστεί παλαιότερα. Μετά με μιά μακριά μανέλα και κάποιον να κρατάει κόντρα το βολάν ξεβιδώστε τη βίδα από τον ομφαλό. Βιδώστε επάνω τον εξολκέα, κρατόντας κόντρα σφίξτε το παξιμάδι του και το βολάν βγαίνει πανεύκολα χωρίς κόπο, χτυπήματα κλπ. Βγάλτε την ασφάλεια που κρατάει στη θέση του το κουζινέτο της μίζας, τη βίδα ακριβώς από κάτω και τις γλύστρες δεξιά και αριστερά από την καδένα και τραβήξτε τα έξω όλα μαζί. Καρφώστε με ένα κατσαβίδι την τσιμούχα. Την καινούργια καλό θα ήταν να την χτυπήστε μέσα με κάτι στρόγγυλο όπως ένα καρυδάκι για να κάτσει ίσια. Για το δέσιμο ακολουθούμε ακριβώς την ανάποδη διαδικασία. Για να βάλετε εύκολα το βολάν αφήστε πάνω τον εξολκέα και ελαφρά με ένα σφυράκι χτυπήστε πάνω στον εξολκέα για να πατήσει σωστά χωρίς να κάνουμε ζημιά.Σφίξτε καλά τον ομφαλό του βολάν.Προσοχή στο σφίξημο με όλα τα υπόλοιπα, μην το παρακάνετε...

Η μοτοσυκλέτα σκίζει. Ως άλλο επικό άτι, καλπάζει, σκίζει τους αιθέρες και εμείς ευχαριστιόμαστε ως μυθικοί καβαλάρηδες πάνω της. Και μια μέρα, παρατηρούμε λάδια να τρέχουν στην ανάρτηση και να τα έχουν κάνει όλα χάλια. Και η μοτοσυκλέτα μας, από επική και ηρωική γίνεται ''ουστ κρέας'' σαν τον ποδοσφαιριστή στην ταινία με την Βλαχοπούλου.... Να πως μπορούμε να την φτιάξουμε μόνοι μας, αλλάζοντας τσιμούχα και λάδια, χωρίς ιδιαίτερα εξειδικευμένα εργαλεία. ____ Χαλαρώνουμε όλες τις βίδες, και βγάζουμε ότι χρειάζεται, πριν ακόμα σηκώσουμε την μοτοσυκλέτα με κάποιο stand ή γρύλλο. Αυτό περιλαμβάνει όλα τα του τροχού χαμηλά, αλλά χαλαρώνουμε και τις βίδες κλιπον και πάνω πλάκας στο τιμόνι, καθώς επίσης και τις τάπες του πηρουνιού επάνω. Ο λόγος που τα κάνουμε όλα αυτά εκ των προτέρων, είναι γιατί όσο η μοτοσυκλέτα πατάει στο εδαφος, μπορούμε να βάλουμε δυνάμεις για να ξεσφίξουμε, αν ανέβει στο σταντ μετά είναι επίφοβο για την ισορροπία της μοτό να κρέμεσαι για να ξεσφίξεις βίδες. ____ Στηρίζουμε την μοτό με τρόπο όσο γίνεται σταθερό, ώστε ο μπροστά τροχός να βρεθεί στον αέρα. Αφαιρούμε τροχό, και στην συνέχεια λύνοντας την/τις βίδες των πλακών, παίρνουμε το πηρούνι στο χέρι. Προσέχουμε όταν απελευθερωθεί το πηρούνι, μην φύγει απότομα κάτω και επίσης τα τμήματα που λύθηκαν, να μην κόβουν βόλτες ανεξέλεγκτα και γδέρνουν άλλα μέρη της μοτοσυκλέτας, π.χ. το κλιπον να μην γδέρνει τα πλαστικα. Βάζουμε πανιά ενδιάμεσα αν υπάρχει τέτοιος φόβος. ____ Το πρώτο μέρος στην όλη διαδικασία, που μπορεί να γίνει εύκολα, μπορεί όμως και να μας ταλαιπωρήσει, είναι το αμέσως επόμενο. Λύνουμε την βίδα, συνήθως μεγάλο Άλεν στο κάτω μέρος. Η βίδα αυτή πιάνει στο cartridge από μέσα, το οποίο ενδέχεται να γυρνάει μαζί με την βίδα, χωρίς να ξεβιδώνει έτσι η βίδα. Οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο είναι πιο μεγάλες, αν δεν έχουμε αερόκλειδο, η ταχύτητα του οποίου δεν αφήνει περιθώριο στο cartridge να περιστραφεί, και η βίδα ανοίγει αμέσως. Αν δεν έχουμε αερόκλειδο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ηλεκτρικό τρυπάνι, στο οποίο αντί για λάμα τρυπήματος, θα βάλουμε μύτη άλεν για την βίδα που έχει το πηρούνι. Η ταχύτητα του ηλεκτρικού τρυπανιού θα κάνει την δουλειά. Φυσικά το πηρούνι μπορεί να λύσει και χωρίς όλα αυτά. Είναι λίγο θέμα τύχης, αλλά και το πόσο γερά το έχει σφίξει τυχόν προηγούμενη επέμβαση από άλλον μάστορα. Σε κάθε περίπτωση, χρησιμοποιούμε καλής ποιότητας εργαλείο, το οποίο βάζουμε θετικά και σίγουρα. Τυχόν φτηνοεργαλείο άλεν, θα μας χαλάσει την κεφαλή στην βίδα, και χάιντε βγάλτην μετά. ____ Με το που θα βγάλουμε την βίδα κάτω, θα αρχίσουν να τρέχουν τα λάδια του πηρουνιού, για να μην κάνουμε όλο το σύμπαν χάλια, έχουμε ένα λεκανάκι. Ακολούθως ξεβιδώνουμε την τάπα επάνω, που είχαμε χαλαρώσει από την αρχή. Το cartridge είναι πια ελεύθερο να αφαιρεθεί πλήρως. ____ Το πηρούνι σκέτο, και το cartridge μόνο του. Προσέχουμε να μην χάσουμε κάποιο μικροεξαρτημα, όπως την βίδα από το κάτω μέρος, αλλά και το μικρό πιατάκι δίπλα της στην φωτό, που ήταν στο κάτω μέρος του cartridge. Όλα αυτά, είναι με πολύ λάδι πάνω τους, οπότε εκτός από το λεκανάκι, μπόλικα πανιά και σκουπίζουμε. ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Συμπιέζουμε και αφήνουμε μερικές φορές το cartridge να φύγει το λάδι που έχει μέσα του. ____ Με ένα λεπτό κατσαβιδάκι, προσεκτικά να μην τραυματίσουμε τις επιφάνειες, ανασηκώνουμε την εξωτερική τσιμούχα ''σκουπα'' και ξεασφαλίζουμε την ασφάλεια από μέσα. ____ Πιάνουμε με το ένα χέρι το πάνω μέρος, με το άλλο χέρι το καλάμι, και ΑΝΤΡΙΚΑ εκτείνουμε μέχρι τέρμα το πηρούνι, με κρούση, μια, δύο, τρείς, και χωρίζει. Σειρά έχει το καλάμι. ____ Ανασηκώνουμε προσεκτικά την μικρή γλύστρα (κάτω-κάτω στην εικόνα) στο άνοιγμά της, και βγαίνει από την θέση της. Στην συνέχεια, βγάζουμε την μεγάλη γλυστρα, το μεταλικό δακτυλίδι και επιτέλους την τσιμούχα, που για αυτήν την ρημάδα το κάνουμε όλο αυτό. Την σκούπα, άμα δούμε ότι έχει φθορα, σκισίματα κ.ο.κ. την βγάζουμε να την αλλάξουμε και αυτήν. Αν δεν έχει την αφήνουμε στην ησυχία της. ____ Ώρα να φορεθεί η νέα τσιμούχα. Για να μην τραυματιστούν τα πολύ ευαίσθητα χείλη της, αφενός λαδώνουμε το μέταλο να γλυστράει, αφετέρου, στο σκαλοπάτι του μετάλου, τυλίγουμε μονωτική ταινία, και την λαδώνουμε κι αυτήν. Και την νέα τσιμούχα λαδώνουμε. Όλα τα λαδώνουμε. Και την γάτα άμα περάσει εκείνη την ώρα και πει κανά περίεργο, την λαδώνουμε κι αυτή (λίγο, κρίμα η καημένη) Ή γρασώνουμε, η ουσία είναι να μην τριφτει στεγνό το υλικό. Φοράμε την τσιμούχα με υπομονή, στο σκαλοπάτι δε, την μανουβράρουμε λίγο, να καβαλήσει σταδιακά το χείλος. ____ Αφού βάλαμε τις γλύστρες, δακτυλίδι και τσιμούχα στο καλάμι, το φοράμε στο εξωτερικό του. Μετά πρέπει να σπρώξουμε την μεγάλη γλύστρα και την τσιμούχα μέσα στην θήκη τους. Κανονικα υπάρχουν ειδικά εργαλεία για αυτήν την δουλειά, ειδικά για κάθε πηρούνι. Ο σκοπός αυτού του κειμένου όμως, είναι να βοηθήσει να γίνει η δουλειά χωρίς εξειδικευμένα εργαλεία. Εδώ λοιπόν, με ένα παλιό κατσαβίδι, την μύτη του οποίοι έχουμε φάει ωστε να γίνει χοντρό και επίπεδο στην άκρη του, σπρώχνουμε ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ και λίγο-λίγο και κυκλικά τα εξαρτήματα να μπουν μεσα στις θήκες τους. ____ Το ''ειδικό'' εργαλείο για αυτήν την δουλειά. Το μετράμε και το διαμορφώνουμε σε τροχό, έτσι ώστε να πατάει εκεί που πρέπει, και το εμβαδόν της επιφάνειας επαφής του, να μην έχει μύτη, ώστε να μην τραυματίζει το υλικό που θα ακουμπήσει. Στην τσιμούχα, πρέπει να ακουμπάει στην εξωτερική της περιφέρια, ποτέ και για κανένα λόγο στα χείλη. Απαγορεύεται το σφυρί από πάνω, με το χεράκι μόνο. Υπομονή, θα μπει. ____ Κατόπην αφού πατήσει η τσιμούχα τέρμα μέσα, επανατοποθετούμε την ασφάλεια στο αυλάκι της, και βυθίζουμε και την σκούπα στην θέση της. Περνάμε και το cartridge μέσα, προσέχοντας τυχόν εξαρτηματάκια του να μπουν κι αυτά, όπως το ποτηράκι σε προηγούμενη φωτό. Το πηρούνι μας μοιάζει πια έτσι. ____ Βιδώνουμε την κάτω βίδα στο cartridge. Εδώ ισχύει, ότι και στο βγάλε πιο πριν, από την αντίστροφη μεριά όμως. Στο σφίξιμο μπορεί να γυρνάει το cartridge από μέσα και η βίδα να μην σφίγγει. Φροντίζουμε να πιέζουμε το cartridge από πάνω, για να μειωθεί η πιθανότητα να συμβεί αυτό. Και αν όλα τα άλλα αποτύχουν, αερόκλειδο ή ''τρυπανόκλειδο''. Προσοχή δεν του αλλάζουμε τον αδόξαστο στο σφίξιμο. Κάποιος καημένος θα το λύσει κάποτε στο μέλλον. ____ Κοιτάμε στο σέρβις μάνιουαλ, ποσότητα και τύπο λαδιού που παίρνει το πηρούνι. Με δοσομετρητή, ετοιμάζουμε το λάδι, και με το χωνάκι στην εικόνα, το βάζουμε σιγά-σιγά. ΠΡΟΣΟΧΗ: Σιγά σιγά λέμε. Με υπομονή. Ο λόγος είναι ότι μέχρι να πλημυρίσουν οι εσωτερικοί χώροι, και να ''πιουν'' το λάδι, παίρνει κάποιο χρόνο. Αν δεν του δώσουμε αυτόν τον χρόνο, το λάδι θα ξεχειλίσει από το πηρούνι και θα το μαζεύουμε από το πάτωμα. Κακό το λέρωμα , και ακόμα πιο κακό, θα έχουμε χάσει την ακρίβεια στην ποσότητα που βάζουμε. ____ Βιδώνουμε και την τάπα, και αντίστροφα από ότι τα βγάλαμε, τα ξαναδένουμε όλα στο μοτό. Κατά την διάρκεια του δεσίματος, καθαρίζουμε κιόλλας ότι έχει λαδωθεί, και ΣΩΠΟΔΗΠΟΤΕ ότι αφορά δίσκους και δαγκάνες, από λάδια που το έχουν λερώσει. Μπόλικο πανί και κάποιο διαλυτικό σπρέι για ΦΡΕΝΑ θα το χρειαστούμε. Κουνάμε την ανάρτηση μερικές φορές, να πάνε τα λαδάκια παντού όπου πρέπει, πατάμε και το μπροστινό φρένο να πατήσουν τα τακάκια στους δίσκους αν άνοιξαν με το βγάλε. Έτοιμο, μεγειά, και να μην τρέχετε. ____ Μερικά πραγματάκια λεπτομέρειες ακόμα. >Θα χρειαστεί προφανώς να αγοράσουμε λάδι και ανταλλακτικές τσιμούχες. Αν θα τα πάρουμε από την αντιπροσωπεία, χρειαζόμαστε τον αριθμό πλαισίου της μοτό, ώστε ο υπάλληλος να μας δώσει το σωστό λάδι και τις σωστές τσιμούχες. Αν θα τα πάρουμε στο εμπόριο ανταλλακτικών, χρειάζεται να ξέρουμε τι λάδι θέλουμε, και τι τσιμούχα. Για το λάδι, το βλέπουμε στο service manual. Την τσιμούχα όμως απίθανο να την αναφέρει, οπότε παίρνουμε δείγμα την παλιά, και πεταγόμαστε με αυτήν μαζί για να βρούμε νέα. Οι τσιμούχες έχουν τρία νούμερα διαστάσεων π.χ. 43-55-11. Αυτά σημαίνουν εσωτερική διάμετρος 43mm, εξωτερική 55mm και ύψος 11mm. Αν τα νουμεράκια τα αναγράφει πάνω της η παλιά τσιμούχα, δεν είναι τελείως απαραίτητη σαν δείγμα, ψωνίζουμε τσιμούχα με ίδια νούμερα. ____ >Το service manual αναφέρει ποσότητα, ιξώδες του λαδιού που πέρνει το πηρούνι μας, αλλά λέει και στάθμη του λαδιού μέσα στο πηρούνι. Κανονικά λοιπόν, η διαδικασία αλλαγής λαδιού είναι ολίγον πιο περίπλοκη, και περιλαμβάνει λύσιμο του cartridge ώστε να αφαιρεθεί το ελατήριό του, και να μετρηθεί η στάθμη του λαδιού μέσα στο πηρούνι, αφού έχει μπει το λυμένο μέρος του cartridge, χωρίς το ελατήριο, και με το πηρούνι τέρμα συμπιεσμένο. Αφού μετρηθεί και η στάθμη και είναι σύμφωνη με το manual , τότε δένεται το άνω μέρος του cartridge, και ακολούθως μπαίνει η τάπα επάνω. Όλο αυτό απαιτεί εξειδικευμένα εργαλεία, εμπειρία στο λύσε-δέσε τέτοιων εξαρτημάτων, και ξεφεύγει από το νόημα αυτού του κειμένου. Συνήθως, αν έχουμε φροντίσει να αδειάσουμε το παλιό λάδι πλήρως, και να αδειάσουμε και το λάδι μέσα στο cartridge, η ποσότητα του λαδιού που λέει το manual ταυτίζεται κιόλλας με την στάθμη, οπότε αρκεί να αδειάσουμε σχολαστικά το παλιό λάδι, και δεν χρειάζεται κιόλλας να μπαίνουμε στον κόπο της στάθμης. ___ >Μια διαφωνία είναι αν αξίζουν οι συνήθως μεγαλύτερες τιμές των ανταλλακτικών τσιμουχών από την αντιπροσωπεία, από τις φτηνότερες σε τιμή aftermarket τσιμούχες του εμπορίου. Γνώμη μου, ο καθένας βάζει αυτό που κρίνει ο ίδιος για τους λόγους του, αλλά οι επώνυμες μάρκες τσιμουχών του εμπορίου, είναι ίδιας ποιότητας με τις μαμίσιες, συχνά δε οι μαμίσιες είναι οι ίδιες ακριβώς με σακουλάκι της αντιπροσωπείας. Μια φορά τόσα χρόνια, δεν είδα διαφορά σε αξιοπιστία, επώνυμης aftermarket και μαμίσιας. ___ >Τέλος, ίδια είναι ουσιαστικά η διαδικασία και στο συμβατικό πηρούνι με cartridge. Απλά οι τσιμούχες, οι γλύστρες και τα λοιπά εξαρτήματα, βγαίνουν και μπαίνουν με τον αντίθετο προσανατολισμό και σειρά στο καλάμι.

Ολα τα ανταλλακτικά τα προμηθευόμαστε απο kawasaki για KLV 1000 και αυτο γιατι η suzuki ειναι απάτη!! suzuki καρβουνάκια + τσιμούχες + εργατικά 100€~ Kawasaki για τα ίδια πράγματα με δική μας εργασία 24€ Η απόδειξη πως η Kawasaki παίρνει τα ανταλλακτικά απο Suzuki Και ξεκινάμε αφαιρώντας την καρίνα και έπειτα τις βίδες που συγκρατούν την μίζα. Στην συνέχεια ξεβιδώνουμε τον + πόλο της μίζας και τραβώντας σχετικά απότομα και δυνατά αφαιρούμε την μίζα πάνω απο τον κινητήρα. Λύνουμε την μίζα και αφαιρούμε ολα τα επιμέρους κομμάτια. Να λοιπόν γιατι όπως και δήποτε καινούριες τσιμούχες μαζί με τα καρβουνάκια. Αφου βάλουμε μια τάξη ξεκινάμε με τον καθαρισμό και καλό θα ήταν οσο καθαρίζουμε την μίζα να βάλουμε μια μάσκα αν εργαζόμαστε σε εσωτερικό χώρο και βέβαια δεν βάζουμε τα χέρια στα μούτρα ή στο στόμα Καρκίνος σκέτος!! Και ιδού μετά τον στεγνό καθαρισμό με ενα μαλακό πανί. Τρίβουμε καλά την επαφή του ρότορα με ενα 1000άρι ντουκόχαρτο Γρασάρουμε το ρουλεμάν και την βάση της μίζας. Τοποθετούμε τα καινούργια καρβουνάκια με την βοήθεια ενός κατσαβιδιού (μικρό και ίσιο) Αφού περάσουμε τον + πόλο κλείνουμε την μίζα με αυτόν τον τρόπο. Περνάμε το τσιμουχάκι στεγανοποίησης και καπάκι στον πόλο και σφίγγουμε οτι βλέπουμε και είμαστε έτοιμοι να γίνει η τοποθέτηση πάνω στην μοτοσυκλέτα. Κάπου εδώ θα ηθελα να επισημάνω πως η μίζα του 1000 είναι της DENSO και ειναι όπως θα προσέξατε λίγο πιο ενισχυμένη σε σχέση με αυτή 650 μιας και έχει δυο θετικά και αρνητικά καρβουνάκια. Την αντικατάσταση την έκανα εντελώς προληπτικά μιας και το μηχανάκι το εχω 9 χρόνια, ως τοσο τα καρβουνάκια ειχαν οπως αποδείχτηκε πολύ ψωμί ακομα. εύχομαι καλή επιτυχία σε όποιων το επιχειρήσει!

Καθαρισε μεσα απο τις τσιμουχες / ελαστικους δακτυλιους που κρατανε οξω νερα και σκονες απο το εμβολο και βάλε εκει μεσα λιγο γρασο με το χέρι. Θα συνελθει το εμβολο και δεν θα κολλαει. Το ίδιο και τις γλυστρες της δαγκανας. Νο 13,14 οι γλιστρες. Νο 2,3 οι δακτυλιοι στα εμβολα. Νο 18 ο πείρος τακακιών. Και αυτός θέλει καθάρισμα με σφουγγάρι πράσινο κουζίνας. Μην το κάνεις με γυαλόχαρο φεύγει η επίστρωση + πιάνει σκουριά... http://images.cmsnl....4f0900_0ecc.gif Δες στη φωτό τα Νο16 + 15. Είναι ελαστικά εξαρτήματα εύκαμπτα και προστατεύουν τα εμβολα + γλύστρες αντίστοιχα, απο σκόνες και νερά. Αυτά ανασηκώνονται ελαφρά και ''ξεκουμπώνουν''. Τότε θα δεις μέσα θα εχουν πολυκαιρισμένο....γράσσο + μόλυνση απο μουργα του δρόμου.. Τα καθαρίζεις με πανί ποτισμένο με βενζίνη και τα ξεπλένεις με νερό. Μόλις στεγνωσουν, βάζεις γράσο με το δάχτυλο και τα κουμπώνεις. Σκουπίζεις ότι περίσσεψε απο το γράσσο + είσαι έτοιμος. Πριν ξεκινήσεις πλύνε τα με μια οδοντόβουρτσα + κάνα σαμπουάν ότι να'ναι για να φύγουν τα χοντρά και να μαλακώσει λίγο το λάστιχο, ωστε να μην σου κοπεί... Το Νο 2 είναι η τσιμούχα που κρατάει τα υγρά πίσω απο το έμβολο. Δεν χρειάζεται εκει κάτι. Το γράσο θα φτάσει μόνο του ως εκεί.... Δεν θελει πολύ - μην το γεμίσεις - διότι με τις θερμοκρασίες εκεί, θα το ξεράσει και μετα φρενα γιοκ! Λίγο, να πάρει μεσα να ''δουλεύουν γλυκά'' όλα...

Το θεματάκι μπαίνει για όποιον τολμηρό οπαδό του <<Φτιάξτο μόνος σου >> ερασιτέχνη, επιθυμεί να αλλάξει μόνος του στο συγκεκριμένο ή σε αντίστοιχης νοοτροπίας μπροστινό, τσιμούχες, γλύστρες, λάδια, ελατήρια. Αν επιθυμεί να αλλάξει μόνο λάδια ή και ελατήρια, φυσικά η δουλειά μειώνεται στο μισό και δεν είναι και τόσο απαιτητική. Ζητώ συγγνώμη εξαρχής για τα πολλά βιντεάκια αλλά δυστυχώς το μικρό μου λαπτοπάκι δεν έχει τη δύναμη να τα έκανα όλα ένα,οπότε θα τα βάζω σταδιακά γιατί δεν επιτρέπονται πολλά πολυμέσα σε ένα μήνυμα από το φόρουμ. Το θεματάκι μεταφέρεται αυτούσιο από την παρέα μας στο σκουτεροφόρουμ, ελπίζω να φανεί χρήσιμο. Μιας και η μία τσιμούχα έσκασε και παρόλο ότι το εν λόγο μοτοσακό είχε αλλάξει λάδια μπροστινού κλπ μόλις πριν από 4.000 χλμ, έπρεπε να ανοιχθεί ξανά προκειμένου να αντικατασταθούν οι τσιμούχες με νέες και φυσικά οι γλύστρες και με την ευκαιρία να μπούν και δύο OHLINS επάνω. Οι τσιμούχες και οι ξύστρες αγοράστηκαν SKF σε μικρή τιμή μιας και της μάνας Χόντα η τιμή ήτανε αστρονομική. Οι τσιμούχες ταιριάξανε μια χαρά αλλά οι γλύστρες θέλανε την βιαιοπραγία τους μιας και από την μία πλευρά αρνιόντουσαν να μπούν κατηγορηματικά. Για να μπούν οι τσιμούχες απαιτήθηκε η κατασκευή δύο σωληνωτών εργαλείων από παρεμφερές υλικό του τεφλόν αλλά πολύ φθηνότερο. Αφού αγοράστηκε το εν λόγο υλικό από Άρταλον (αν το θυμάμαι καλά ) από τον Ρέπα (μαγαζί κάθετο στην Αθηνάς) μετά διαμορφώθηκε σε μηχανουργείο. Το εργαλείο διαμορφώνεται ανάλογα με τις διαστάσεις των τσιμουχών που θέλουμε να τοποθετήσουμε. Εν προκειμένω οι τσιμούχες είναι 54/43/11 mm άρα το ποτήρι πρέπει νάναι 1,5 με 2 mm λιγότερο δηλαδή έξω 52 εσωτερικά 41 και το μηκος τουλάχιστον 15cm. Από αυτά φτιάχνουμε δύο, τόνα για να σπρώχνει και το άλλο για να χτυπάμε. Χωρίς το συγκεκριμένο εργαλείο ούτε καν να προσπαθήσετε να το κάνετε. Το πως δουλεύει θα το δείτε στα βίντεο που θα ακολουθήσουν. Επίσης πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο πόσο λάδι χρειάζονται τα καλάμια μας και να παίρνουμε πάντα παραπάνω γιατί ναι μεν λέει ποσότητα τόσο αλλά όταν μετρήσει το μέτρο μπορεί να χρειαστεί συμπλήρωμα. Το <<Mastrohalastra Team >>λοιπόν επί τω έργω. Πρώτα ξεσφίγγονται τα απαραίτητα ενώ το μηχανάκι πατάει ακόμα κάτω και χωρίς να έχει αφαιρεθεί ο τροχός. Το λύσιμο είναι αρκετό. Πάμε να δείξουμε τι θα λυθεί : Ετοιμάζουμε το γρύλο για να σηκώσουμε το μηχανάκι, έχουμε έτοιμα και δύο τρίποδα για ασφάλεια και ξεκινά το λύσιμο : Συνεχίζεται............

Καλησπερα! Θελω να αλλαξω τσιμουχες στις μπουκαλες στο ΧΤ . Να το κανω μονος μου η δεν αξιζει το κοπο? Ειναι πολλα τα λεφτα για το μαστορα.. Να μαστε καλα τα χερια μας πιανουν και εχουμε και τα manual. Λοιπον εσεις τι λετε ?? Το χει κανει κανεις μονος του ?