Αναζήτηση στην κοινότητα

Εισαγωγή Είναι λίγο περίεργη ηλικία τα τριάντα. Ξαφνικά όλοι συγκατοικούν ή και παντρεύονται, οι εγκυμοσύνες πλέον είναι εκούσιες, τα πάρτυ ηπιότερα και τα hangover συχνότερα, τα μαλλιά λιγότερα και τα κιλά περισσότερα. Προφανώς και υπερβάλλω για να δώσω μια χιουμοριστική διάθεση, αλλά η αλήθεια συχνά δεν απέχει πολύ. Εμένα τα τριάντα με βρήκαν να έχω μόλις μετακομίσει για δουλειά στην Ελβετία δοκιμάζοντας σε τρίτη ξένη χώρα την τύχη μου. Νέος τόπος, νέος περίγυρος, νέος τρόπος δουλειάς, νέος απ’ την αρχή κοινωνικός κύκλος. Επιπλέον ανακατατάξεις: Κάποια σοβαρά προβλήματα υγείας στην οικογένεια μου, όπως και σε προσωπικό επίπεδο το ότι με την συνταξιδιώτισσα σε προηγούμενα εκδρομικά που έχω καταγράψει χώρισαν οι δρόμοι μας. Εν ολίγοις γύρισε ο κόσμος μου ανάποδα με διπλό άξελ και πιρουέτα. Ψιλοπράγματα. Η παιδική μου φίλη, η Μαρίνα, ακολούθησε κάπως περισσότερο την πεπατημένη και μου ανακοίνωσε κάπου προς το Φλεβάρη ότι το αγόρι της της έκανε πρόταση γάμου. Θα κατέβαιναν τον Αύγουστο από Γερμανία όπου μένουν για να παντρευτούν στην Κέρκυρα. Πέρα από το ότι ήμουν καλεσμένος, μου πρότεινε να περάσουμε και μερικές μέρες η παλιοπαρέα στο νησί πριν το γάμο. Με έναν ζόρικο χειμώνα εν εξελίξει η ιδέα της χαλάρωσης στην Κέρκυρα ήταν πολύ δελεαστική, άσε που θα μπορούσα να δω και τους Παξούς που χρόνια θέλω να επισκεφθώ και δεν το ‘χω καταφέρει. Για μια φορά έκλεισα και ‘γώ νωρίς αεροπορικά και δεν τα βρήκα σε τιμή νεφρού. Έξοχα.

Τον Αυγουστο που περασε είχαμε κανονίσει το πρωτο μας (γιατι θα υπαρξουν κι αλλα) ταξίδι στο εξωτερικό με το Bandit. Φύγαμε λοιπον από Πατρα με προορισμο τη Βενετια. Μετα απο 32 (ναι 32!!) ωρες ταξίδι ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΠΙΝΑ (δε θα επαναληφθει για κανενα λογο!!!, ευτυχώς είχαμε στο γυρισμό), το καραβι εμπαινε στη Βενετια. Επειδη φτασαμε νωρις και ειχαμε αρκετο χρονο είπαμε να παμε (μετα απο προτροπη ενος φιλου που το ειχαμε συζητησει) στην Παντοβα. Μια πολη 30χλμ εξω απο τη Βενετια στην αντίθετη κατευθυνση απο τον αρχικο μας προορισμο, που ηταν ενα χωριο μες στους δολομιτες. Φευγοντας απο Πατρα είχα αφησει αδειο το μηχανακι απο βενζινη γνωριζοντας οτι εξω η βενζινη ειναι καλυτερη/φτηνοτερη, με σκοπο να γεμισω μολις βγουμε απ το καραβι. Ελα ομως που χανω το βενζιναδικο που ειναι εξω απο το λιμανι και ειμαι αδειος και αγχωμενος... Τελικα καιγοντας αναθυμιασεις εφτασα σε ενα βενζιναδικο και γεμισα με 1.45/lt. Και παμε για Παντοβα!!! Η πρωτη γευση απο το δρομο? Αλλο πραγμα..! Φτανουμε Παντοβα και καθομαστε για καφεδακι. Αφησαμε τη μηχανη σχετικα μακρια απο την πλατεια οποτε ξεκινησα μονος μου για να τη φερω στην καφετερια για να φυγουμε... Ελα ομως που το βλημα βγαζω ταχυτητα οπως την ειχα παρκαρισμενη και τσουπ... Παρε κατω το (φορτωμενο) κτηνος. Το σηκωνω και νιωθω ενα κρακ στη μεση... Ωραια αρχισαμε σκεφτομαι... Ξεκινάμε λοιπόν απο autostrada για βορεια Ιταλια. Αρκετη κινηση στην εθνικη και ταχυτητες μεχρι 120χλμ/ωρα. Οσο πλησιαζαμε τοσο βαραινε ο καιρος. Ευτυχως χωρις βροχη φτασαμε τελικα στο Calalzo di Cadore, τον πρωτο μας προορισμο που θα μεναμε τρεις μερες. Αφηνουμε τα πραγματα στο ξενοδοχειο και βγαινουμε για μια βολτιτσα με τα ποδια, να δουμε το χωριο και να τσιμπησουμε κατι. Οπου και να κοιταγαμε, απο τα κτιρια, το τοπιο, ακομα και τις λεπτομερειες στο δρομο, ολα εδειχναν τοσο διαφορετικα απο την Ελλαδα. Ναι κι εκει εχουν ληγουρια...! Γυρναμε στο ξενοδοχειο και πεφτουμε για υπνο νωρις. Οι διακοπες ουσιαστικα τωρα ξεκινανε! Δεύτερη μερα στην Ιταλια και ξυπναμε απο φοβερη μυρωδια ψωμιου που ψηνεται!! Το δωματιο ηταν πανω απο την κουζινα!!! Κατεβαινουμε για πρωινο και παιρνουμε τους καφεδες μας, βγαινουμε εξω για τσιγαρο και τον χαρτη παραμασχαλα να δουμε που θα βολταρουμε σημερα. Μας βλεπει ο τυπακος που χει το ξενοδοχειο να χαζευουμε το χαρτη και ερχεται να μας πει που να παμε. Γρι αγγλικα εκεινος, γρι ιταλικα εμεις... Συνεννοηση καρπουζι. Καποια στιγμη ενω δε βγαινει ακρη μπαινει μεσα στο ξενοδοχειο και βγαινει εξω με χαρτι και μολυβι. Γραφει πασσα και αξιοθεατα στο χαρτι και μας δειχνει στο χαρτη τη διαδρομη. Φοβερος τυπος! Τωρα βολτα!! Το επομενο χωριο απο το δικο μας ηταν το Auronzo di Cadore. Aπιστευτη λίμνη... Μετα το Auronzo πρώτο passo. Passo Tre Croci. Ασφαλτος λες και εχει πεσει χθες. Μετα λίμνη misurina. Το συννεφο στη φωτο μεσα σε 5 λεπτα ειχε κατεβει μες στη λιμνη... Κατσαμε στην Cortina d' Ampezzo για καφε και ανηφορισαμε για Passo Falzarego Mετα Passo Giau Στο γυρισμο μας επιασε βροχη. Την ασφαλτο δεν τη φοβηθηκα ουτε στιγμη. Ο δρομος απλα απιστευτος αν και στενος επαρχιακος. Συνεχεια μες στη φυση. Φτανοντας στο Calalzo μας ειχε κοψει η πεινα και πηγαμε προς τη λιμνη του χωριου να δουμε μηπως εχει καποιο μαγαζι. Λιγο πριν τη λιμνη ειχε αναπαρασταση μονομαχιας (μες στη βροχη) με μονομαχους και κριτες ντυμενους με ρουχα εποχης, μες στη λασπη! Στη λιμνη ειχε οντως μαγαζακι με φαγητο και καφε. Τρωμε λοιπον, παραγγελνουμε και καφεδακι... Λεω στη Μαιρη "δεν εχω πιει καφε σε ομορφοτερο μερος...". Το ξαναειπα και την επομενη μερα...!!! Α! και η τιμη του capuccino...? 1.10€ Nαι. Ενα ευρω και δεκα λεπτα! Επιστροφη στο ξενοδοχειο και ξεκουραση μεχρι την επομενη (και καλυτερη) μερα στους δολομιτες.

Ισως το να ανεβασω την πρωτη φωτογραφια,να είναι μια καλη αρχη και να συνεχισω να γραφω… Gerlos Alpenstrasse/Austria Αλλο ενα ταξιδι εφτασε στο τελος του.Οι εικονες πολλες και ανακατεμενες στο μυαλο. Δυσκολεύομαι ομως με το συγκεκριμένο ταξιδιωτικό. Είναι λιγος ακομα ο καιρος που εχω γυρισει,και ειπα να κατσω να γραψω δυο αραδες λεξεις, να ανεβασω και μερικες φωτογραφιες,τωρα που ειναι νωρις,πριν αρχισουν τα συναισθηματα να ξεθωριαζουν. Δεν γινεται ομως...απλα δεν βγαινει νοημα......γραφω,σβηνω,ξαναγραφω,αλλα τιποτα.... Αφηνω και περνανε οι μερες να ξεμπλοκαρω μπας και κατεβει καμμια λεξη στο κεφαλι... ελα μωρε λεω...εχουν περασει πολλοι απο αυτα τα μερη...ριξε μια ματια...δες τι γραφουν οι αλλοι,και θα παρεις καμμια ιδεα....παλι τιποτα...ειχα πεισμωσει ομως...επρεπε να γραψω κατι ασχετα εαν για καποια απο αυτα τα μερη εχετε σιγουρα ξαναδιαβασει... Ξερετε γιατι?γιατι απο την πολυ μικρη εμπειρια που εχω,καταλαβα πλεον,οτι δεν ειναι οι περιοχες που επισκεφτηκε καποιος, ουτε οι φωτογραφιες που εβγαλε...ειναι η μοναδικη οπτικη που τα βλεπει ο καθενας μας ολα αυτα. Με βαση λοιπον το παραπανω,αυτο που μπορω να σας υποσχεθω ειναι πως στις επομενες γραμμες θα διαβασετε ενα ταξιδιωτικο που θα μοιαζει με πολλα αλλα,και θα αναφερεται σε μερη και προορισμους που σιγουρα εχετε ξαναδιαβασει. Να ειστε ομως βεβαιοι πως παλι μεσα απο αυτες τις γραμμες,θα καταλαβετε πως αυτο το ταξιδι ειχε μεσα και κατι που δεν εχουν επισης πολλα αλλα.Τι ειναι αυτο? Ματια και ψυχισμο. Τον δικο μου ψυχισμο. Black Forest/Germany Ειμαι απο αυτους που πιστευουν πως ενα ταξιδι ξεκιναει απο την προετοιμασια του.Θεωρω επισης πως απο το ποσο σωστα εχει γινει αυτη,εξαρταται και κατα ποσο καλα θα περασεις μετα,οποτε ξεκινησα περιπου πριν απο 8 μηνες να το ετοιμαζω...Το google maps και το via michelin ειχαν παρει φωτια... Κατεβασε χαρτες,βγαλε διαδρομες,μετρα αποστασεις,κοιτα διανυκτερευσεις,συγκεντρωσε πληροφοριες,κοιτα ωρες για τα καραβια,και τοσα αλλα που μου φαινονται σαν χτες... Δεν θα σας κρυψω πως οσο ετοιμαζα το συγκεκριμμενο ταξιδι,πολλες φορες εκανα σκεψεις ασχημες και αποκαρδιωτικες.... και εαν παθει κατι η μηχανη?και εαν τα χιλιομετρα ειναι πολλα?εβλεπα την διαδρομη και μου κοβοταν τα ποδια...πολυ βουνο ρε παιδια!και εκει πανω,στον Μελανα Δρυμο,στην Γερμανια...πολυ ερημια ρε παιδια!! Οποιος εχει πει πως ενω ετοιμαζεται για μεγαλο roadtrip δεν εχει κανει τις παραπανω σκεψεις...ειναι μεγαλος ψευτης... Μετα απο μια πολυμηνη αναμονη ειχε ερθει πλεον η ωρα... Εγιναν καποιοι τελευταιοι ελεγχοι στην μοτοσυκλετα και στον εξοπλισμο,ενα αποχαιρετηστηριο ποτακι το προηγουμενο βραδυ με μερικους φιλους,και δωσαμε ραντεβου 18 ημερες αργοτερα στο ιδιο μερος....Σημερα το βραδυ θα σαλπαραμε με το παπορο της ΑΝΕΚ απο Πατρα για Βενετια... Επιτελους! Το ταξιδι μου αρχιζει!!