Αναζήτηση στην κοινότητα

Το θεματάκι μπαίνει για όποιον τολμηρό οπαδό του <<Φτιάξτο μόνος σου >> ερασιτέχνη, επιθυμεί να αλλάξει μόνος του στο συγκεκριμένο ή σε αντίστοιχης νοοτροπίας μπροστινό, τσιμούχες, γλύστρες, λάδια, ελατήρια. Αν επιθυμεί να αλλάξει μόνο λάδια ή και ελατήρια, φυσικά η δουλειά μειώνεται στο μισό και δεν είναι και τόσο απαιτητική. Ζητώ συγγνώμη εξαρχής για τα πολλά βιντεάκια αλλά δυστυχώς το μικρό μου λαπτοπάκι δεν έχει τη δύναμη να τα έκανα όλα ένα,οπότε θα τα βάζω σταδιακά γιατί δεν επιτρέπονται πολλά πολυμέσα σε ένα μήνυμα από το φόρουμ. Το θεματάκι μεταφέρεται αυτούσιο από την παρέα μας στο σκουτεροφόρουμ, ελπίζω να φανεί χρήσιμο. Μιας και η μία τσιμούχα έσκασε και παρόλο ότι το εν λόγο μοτοσακό είχε αλλάξει λάδια μπροστινού κλπ μόλις πριν από 4.000 χλμ, έπρεπε να ανοιχθεί ξανά προκειμένου να αντικατασταθούν οι τσιμούχες με νέες και φυσικά οι γλύστρες και με την ευκαιρία να μπούν και δύο OHLINS επάνω. Οι τσιμούχες και οι ξύστρες αγοράστηκαν SKF σε μικρή τιμή μιας και της μάνας Χόντα η τιμή ήτανε αστρονομική. Οι τσιμούχες ταιριάξανε μια χαρά αλλά οι γλύστρες θέλανε την βιαιοπραγία τους μιας και από την μία πλευρά αρνιόντουσαν να μπούν κατηγορηματικά. Για να μπούν οι τσιμούχες απαιτήθηκε η κατασκευή δύο σωληνωτών εργαλείων από παρεμφερές υλικό του τεφλόν αλλά πολύ φθηνότερο. Αφού αγοράστηκε το εν λόγο υλικό από Άρταλον (αν το θυμάμαι καλά ) από τον Ρέπα (μαγαζί κάθετο στην Αθηνάς) μετά διαμορφώθηκε σε μηχανουργείο. Το εργαλείο διαμορφώνεται ανάλογα με τις διαστάσεις των τσιμουχών που θέλουμε να τοποθετήσουμε. Εν προκειμένω οι τσιμούχες είναι 54/43/11 mm άρα το ποτήρι πρέπει νάναι 1,5 με 2 mm λιγότερο δηλαδή έξω 52 εσωτερικά 41 και το μηκος τουλάχιστον 15cm. Από αυτά φτιάχνουμε δύο, τόνα για να σπρώχνει και το άλλο για να χτυπάμε. Χωρίς το συγκεκριμένο εργαλείο ούτε καν να προσπαθήσετε να το κάνετε. Το πως δουλεύει θα το δείτε στα βίντεο που θα ακολουθήσουν. Επίσης πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο πόσο λάδι χρειάζονται τα καλάμια μας και να παίρνουμε πάντα παραπάνω γιατί ναι μεν λέει ποσότητα τόσο αλλά όταν μετρήσει το μέτρο μπορεί να χρειαστεί συμπλήρωμα. Το <<Mastrohalastra Team >>λοιπόν επί τω έργω. Πρώτα ξεσφίγγονται τα απαραίτητα ενώ το μηχανάκι πατάει ακόμα κάτω και χωρίς να έχει αφαιρεθεί ο τροχός. Το λύσιμο είναι αρκετό. Πάμε να δείξουμε τι θα λυθεί : Ετοιμάζουμε το γρύλο για να σηκώσουμε το μηχανάκι, έχουμε έτοιμα και δύο τρίποδα για ασφάλεια και ξεκινά το λύσιμο : Συνεχίζεται............

Πίσω στο 2004. Είναι περίπου Μάης, ψήνομαι για μηχανάκι τούρινγκ και γυρίζω από αντιπροσωπεία σε αντιπροσωπεία. Είμαι αναποφάσιστος εντελώς και σε αυτό συμβάλλει και το ότι δεν ήξερα τι –απόλα- ήθελα. Είμαι 2 χρόνια και 25,000 χλμ με ένα τελειωμένο ΕΝ500 Καβασάκι και όλο σκέφτομαι τη μεγάλη λαχτάρα, ZZR1200 και κρυφοκοιτάξω και τα χωμάτινα αλλά υπάρχουν και σκέψεις για ονόφια τρελά. Είμαι κατά 90% για το zzr1200 αλλά στο μυαλό μου υπάρχουν δυο «αλλά». Πολλά τα άλογα - πρώτο και χωρίς ABS-δεύτερο. Είχα εμπειρία από το zzr600 αλλά δεν μου έκανε τόσο κέφι – ούτε σε μένα αλλά και η γυναίκα μου ήταν ολίγον κρύα. Παρόλα αυτά, προσφορά πήρα για το 1200άρι, σε καλή τιμή μου έπαιρνε την παλιά, ήμουν έτοιμος…. Και πέφτει στα χέρια μου το ΜΟΤΟ με κύριο άρθρο το MEGA TEST ONOF… και μάλιστα ξεκινάει από τα μέρη μου στην Ήπειρο. Χώματα που τα ήξερα καλά. Με έκπληξη διαπιστώνω (απόσα γράφει στο άρθρο) πως εκτός από τα υπόλοιπα (ΚΤΜ 950, R1200gs, RAID, Capo, XT, Transalp, v--strom…κα) έχουν μαζί τους και ένα βαραντέρο που ακολουθεί στις πέτρες και τα υπόλοιπα…. Οχι και άσχημα σχόλια, ούτε πάρα πολύ θετικά για την κίνηση στο χώμα αλλά επειδή γνώριζα από πού ξεκίνησαν μου έκανε εντύπωση…. Ακου να δεις… «Βαραντέρο στο χώμα, χαχαχα»…. Δεν ήθελα άλλα! Τη άλλη μέρα καρφί στην Χόντα και παραγγελιά το μοντέλο 2004 με ABS. Στην προτροπή του εμπόρου για τεστ ραιντ ούτε που δέχτηκα. Ισως, εάν το έκανα τεστ ραιντ να μην το αγόραζα. Μεγάλο βάρος και ψηλό αυτό, κοντός εγώ…. Ερχεται Ιούνιο, βαλιτσωμένο, σιδερωμένο (μπρος-πίσω) και με μπάγκστερ, του αφήνω πάνω τις βαλίτσες (δεν είχα ξαναοδηγήσει με τέτοιες βαλίτσες και ήθελα να δω συμπεριφορά) ανεβαίνει και η γυναίκα μου πάνω και κάνουμε μονοκοπανιά, σε μια μέρα την κύκλα σχεδόν της Πελοποννήσου. Στρώσιμο και αυτό, και εγώ. Μάνα μου χιλιόμετρα που κάνει. Μάνα μου κύλιση… Μάνα μου ταξίδι! Από τα πρώτα που προστέθηκαν ήταν μπαράκι τιμονιού (έκοψε κραδασμούς και ομόρφηνε λιγάκι-κυρίως το πρώτο) και κεντρικό στάν (και καλά για το φόρτωμα). Επίσης στο δεύτερο σέρβις αλλάχθηκε και το φίλτρο με ένα της DNA και αλλάχθηκαν τα γκριπ με ένα ζευγάρι της HARRIS γιατί τα μαμά μαύριζαν τα χέρια. Παράλληλα ξεκίνησαν και οι πρώτες προσπάθειες στο χώμα με το θηρίο. Ότι ήξερα μέχρι τότε τα ξέχασα, αλλά παρόλα αυτά μου άρεσε. Κάτσε καλά! Όχι μονοπάτια βέβαια αλλά όπου υπήρχε ίχνος δρόμου ανέβαινε. Και όπου βρίσκαμε χωριουδάκι κάτι που να μας αρέσει, σε εκδρομούλα το βαραντέρο μας πήγαινε. Το 2005 ήταν υπέροχη χρονιά και το βαραντέρο μας έκανε και μια κύκλα στην Ιταλία για διακοπές. Μια χαρά, ασταμάτητο ακούραστο. Το 2006 ήταν καλύτερη χρονιά. Πολλά χώματα, πολλές βόλτες πολλές εκδρομές. Και μεγάλες αλλαγές. Ηρθαν δεύτερα ζευγάρια λάστιχα-τακουνάτα- για τις αναζητήσεις στο χώμα. Μαζί με αποστάτες τιμονιού, προστατευτική ποδιά, ακράπεες. Και ένα ζευγαράκι WP μπρος-πίσω. Αποτέλεσμα? Το μηχανάκι διορθώσε κατά πολύ την συμπεριφορά του και στην άσφαλτο αλλά και στο χώμα. Στην άσφαλτο μένει βιδωμένο στην πορεία που θα επιλέξεις και στο χώμα έπαψε να τερματίζει…. Πολύ καλό και χρήματα που πιάσαν τόπο… Οι εξατμίσεις, όταν δουλεύουν ξετάπωτες σηκώνουν τον τόπο στο πόδι αλλά κάνουν τις μεσσαίες αφηνιασμένες, ταπωμένες δουλεύουν λιγάκι καλύτερα, ψηλά όμως. Το 2007 τέλεια χρονιά από κάθε άποψη. Γερές εκδρομές και πολύ προετοιμασία. Στα χωμάτινα προστέθηκαν μασπιέ τούρατεκ (όταν είναι να πάμε χώμα αφαιρούνται τα μαμά και μπαίνουν αυτά) χούφτες τούρατεκ (σαν πιο όμορφες). Παράλληλα αγοράσθηκε μια ζελατίνα MRA ώστε να τοποθετείτε η μαμά στα χώματα γιατί είχε ήδη αποκτήσει πολλά σπασίματα. Επίσης ένα πριζάκι για ρεύμα, ένα μπαράκι κόκπιτ και βολτόμετρο (καλού – κακού να υπάρχει). Μας οδήγησε μέχρι την Ισπανία χωρίς ίχνος κόπωσης από μέρους της. Παράλληλα μπήκε (σε αλλαγή αλυσίδας-γραναζιών) και ένα νούμερο μικρότερο μπροστινό γρανάζι. Η μηχανή ζωήρεψε, και επιτέλους υπήρχε μια 6η με πλεόνασμα δύναμης… Μπήκε και ένα speedohealer ώστε να μην γράφει βλακείες στα όργανά της. Και αυτές οι αλλαγές μου κάτσανε πολύ καλά. Ενώ είχα αρχίσει να το βαριέμαι, ξαφνικά το μηχανάκι πήρε τόση ζωή που άρχισα να το φοβάμαι….. Το 2008 ήταν μετριότατο από πλευράς χιλιομέτρων. Με δυο –τρεις μεγάλες και φωτεινές εξαιρέσεις. Μια κατά τον Απρίλη η πίστα στις Σέρρες όπου το θηρίο μου απόδειξε πως έχει μπόλικα ψωμιά ακόμη να μου δώσει, και οι διακοπές σε Ελβετία – Αυστρία. Η συμμετοχή μας τον Απρίλη στο οδοιπορικό στης ΑΧΛΕΜΟ μας έδωσε το κύπελλο στην μεγάλη κατηγορία (συμμετοχή μαζί με το cbr1100xx του ΠΓΑ). Πάλι αγόγγιστα, ξεκούραστα… και ως συνήθως, χωρίς μεγάλη προσοχή από μέρους μου….. Από αναβαθμίσεις αυτή τη χρονιά μπήκαν 2 ηλεκτρικά κυκλώματα, ένα ώστε να ανάβουν τα φώτα εφόσον πάρει μπροστά η μηχανή και άλλο ένα ώστε να απενεργοποιήτε η μίζα μόλις πάρει μπροστά ο κινητήρας. Συντήρηση. Ευλαβικά τηρείτε το χρονοδιάγραμμα της Χόντα για τα διαστήματα του σέρβις. Επιπλέον, μια φορά το χρόνο αλλάζονται τα λάδια στις μπουκάλες του πιρουνιού ενώ ακόμη δεν έχει γίνει σέρβις στο πίσω αμορτισέρ (και δεν το έχει χρειαστεί ακόμη). Αλυσίδες, αλλάχθηκε μια στα 37500 χλμ και άλλη μια στα 76000 μαζί με γρανάζια. Ό τι άλλο, όπως προβλέπει το βιβλίο. Η καμπάνα μου κάνει θόρυβο με αποτέλεσμα όλοι να ρωτούν εάν είναι χαλασμένο (είναι από αυτές που κτυπούν και όχι από αυτές που σφυρίζουν – και έχουν συνήθως τα βαραντέρο). Από τακάκια- φρένα μπαίνουν πάντα τα μαμά τακάκια και στα 96000 αλλάχθηκε η πίσω δισκόπλακα γιατί από όριο τα 3,5 ήταν στα 3,6 και αλλάχθηκε προληπτικά (σειρά έχουν τα μπροστά σιγά-σιγά). Επιπλέον αλλάζονται περίπου μια φορά το χρόνο και τα ζοάν των εξατμίσεων. Προβλήματα. Το μεγαλύτερο. Ξεχνούσα ανοικτά τα θερμενόμενα (κάτι oxford με σχρατσάκια που είχα πάρει από το Πράκτικερ) με αποτέλεσμα να πέφτει η μπαταρία. Την έχω αλλάξει δυο φορές μέχρι τώρα με κάτι φθηνές των 20 ευρώ και πλησιάζει η ώρα να την ξανααλλάξω. Το δεύτερο μεγαλύτερο, σε μια χωμάτινη στούκα στράβωσε το τιμόνι και από τότε παραμένει ολίγον τι στραβό και παρά το βάψιμο που του έχω κάνει σκουριάζει. Πέρσι στο οδοιπορικό έσπασε μια κόλληση στην καλωδίωση του HISS με αποτέλεσμα η μηχανή να σβήνει και με ταλαιπώρησε για κάμποσες μέρες (μέρχι να φτιάξω την κόλληση δηλαδή). Το κεντρικό σταν έσπασε κάποια στιγμή από χτύπημα που έγινε σε χώματα. A, είχαμε και 2 καμένα λαμπάκια στο στοπ. Επίσης, έχω βάψει τα κάγκελα μπρος-πίσω, αλλά φαίνετε τόση αστεία η δουλειά που έχω κάνει που ξαναθέλουν μάστορη. Τα πλαστικά μπρος στα όργανα αλλαχθήκαν στην εγγύηση γιατί ψήθηκαν (κάτι με τη ζελατίνα λέει η χόντα) αλλά το θέμα ξαναεμφανίζεται σιγά-σιγά..... Το ίδιο συνέβει με τα πλαινά πλαστικά καπάκια που αλλάχθηκαν και αυτά σε εγγύηση γιατί είχαν ασπρίσει από τον ήλιο. Τα δεύτερα τα προσέχω λιγάκι περισσότερο...... Χρήση. Η χρήση της μηχανής είναι κυρίως ταξίδια. Βέβαια κατά καιρούς σηκώνει και όλο το βάρος της μεταφοράς μας στην πόλη. Περίπου τα χιλιόμετρά της είναι κανά 10000 χλμ σε χώματα, περίπου 15000 σε ταξίδια σε εξωτερικό, 60000 σε ταξιδια στην ελλάδα. Τα περισσότερα από αυτά τα έχει κάνει δικάβαλη, τριβάλιτση…. Και έχει λειώσει 1 ζευγάρι λάστιχα της μάνας της (ούτε το όνομά του δεν μπορώ να αρθρώσω) 1 ζευγάρια anakee,2 tourance, 2 batlewing, 3 ζευγάρια karroo και είναι αυτή τη στιγμή στο δεύτερο ζευγάρι pilot road (ότι καλύτερο έχει φορέσει έως ώρας για άσφαλτο). Α, ναι ξέχασα… Το μηχανάκι έχει 100,000 χλμ. και συνεχίζουμε για την δεύτερη κατοστάρα. Ακολουθούν μερικές "στιγμές" με το βαραντέρο από τα μέρη στα οποία μας έχει ταξιδέψει....