Αναζήτηση στην κοινότητα

Αγοράστηκε η μοτοσυκλέτα σε κομμάτια Το πλαίσιο και η τιμονόπλακα τρίφτηκαν με γυαλόχαρτα 240-500-800-1000-1200-1500 στο χέρι και μετά περάστηκαν με αλοιφή autosol. Δοκιμάστηκαν και brasso και belgom alu αλλά δεν έμεινα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα, ακόμα δεν έχω καταλάβει αν εγώ έκανα κάτι λάθος. Με το belgom alu φάνηκε να θολώνει. Πριν: Κάπου στη μέση: Τελειωμένο: (Θέλει ένα τελευταίο γυάλισμα γιατί το έχω γεμίσει δαχτυλιές) Τιμονόπλακα και διάφορα: (η τιμονόπλακα γυαλίστηκε μόνο η πάνω γιατί η κάτω δεν θα είναι ορατή και δεύτερον γιατί βαρέθηκα να τρίβω) Διαφορά με belgom alu (αριστερά) και χωρίς (δεξιά) ακόμα αμφιταλαντεύομαι για το αν θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσω σε όλο το σκελετό για να κρατήσει περισσότερο (η belgom alu έχει κερί στη σύνθεση της για αυτό και το θόλωμα) Τα καπάκια του κινητήρα βάφτηκαν όλα με ηλεκτροστατική μαύρο σατινέ. (Υπάρχουν κάποιες ατέλειες αλλά δεν άξιζε ο κόπος να λυθεί ο κινητήρας σε σημείο πέρα από τα καπάκια) Όπως επίσης με ηλεκτροστατική βάφτηκαν ζάντες και δαγκάνες. *Επειδή δεν έχω φωτογραφία με τα καπάκια πριν τη βαφή παραθέτω φωτογραφία με τα καπάκια από το δεύτερο κινητήρα που έχω που ήταν περίπου στην ίδια κατάσταση. Πριν: Μετά: Δαγκάνες: Ζάντες: (Μόνο πριν θα ανέβει και το μετά σύντομα) Η πολλαπλή εξαγωγής σε άθλια κατάσταση (Δυστυχώς λυπήθηκα τα 350 ευρώ που έκανε η aftermarket από ανοξείδωτο ατσάλι και τώρα δεν υπάρχει πια σε στοκ πουθενά) Κολλήθηκε καινούργιο "τελείωμα" τρίφτηκε με μαλακή συρματόβουρτσα και έχει πάει για επιχρωμίωση (την περιμένουμε την Τετάρτη) Το παλιό υποπλαίσιο σε μία υποψηφιότητα για τις χειρότερες ελληνικές πατέντες: Επερχόμενες εργασίες: Γυάλισμα του σκελετού (ξανά) Καθάρισμα μοτέρ (έχω τρίψει πολύ με οδοντόβουρτσα και παραφίνη σκέφτομαι βούρτσα με πλαστικές τρίχες σε τρυπάνι ή καλό κλείσιμο στις τρύπες και νερό με πιεστικό, ακούω προτάσεις) Δέσιμο πολλαπλή εξαγωγής στον κινητήρα και κινητήρας στο πλαίσιο Βάψιμο/φρεσκάρισμα στο δεύτερο υποπλαίσιο που υπάρχει. Γνωστά προβλήματα: Οι μεταλλικοί δακτύλιοι του πιρουνιού (bushings) δεν υπάρχουν σε ανταλλακτικό πουθενά. 2 λύσεις, βάζω τα παλιά μέσα ή ψάχνω να βρω κάποια εταιρία που να μπορεί να κάνει teflon coating είτε για να επισκευαστούν τα παλιά είτε για να φτιαχτούν καινούρια σε μηχανουργείο. Το υποπλαίσιο προφανώς είναι για πέταμα, αγόρασα υποτίθεται καλό από το ebay που ήταν απλά βαμμένο τσαπατσούλικα για να μη φαίνονται οι σκουριές και ήταν και στραβό. Το λινκ με όλες τις φώτο μέχρι τώρα: https://imgur.com/a/5Y4aA

Όπως ίσως κάποιοι γνωρίζετε από εδώ >>> http://www.vfrh.net/t277-topic , έχω αυτό το κόσμημα να το χαζεύω στο σαλόνι μου. Είναι σε κατάσταση, του βάζεις βενζίνη, ψυκτικό, μπαταρία, βγάζεις την τάπα από την εξάτμιση και εκκινείς. Uploaded with ImageShack.us Όμως ο χαρακτηριστικός ήχος και αίσθηση του cam gear train 360 V4 μου είχε λείψει και καιρό τώρα έψαχνα να βρω ένα άλλο NC30 για να το κυκλοφορώ. Λένε, όσα δεν φέρνει ο καιρός τα φέρνει η στιγμή. Και όπως τα θέλεις, συμπληρώνω. Βρέθηκε NC30 χωρίς μοτέρ, σε καλή κατάσταση το υπόλοιπο και σε καλή τιμή. Τσακ μπαμ και ήταν στο υπόγειό μου. Μαζί και το τρακαρισμένο RVF με κομμένο σκελετό, που είχα αγοράσει προ τριετίας για ανταλλακτικά, και έχει ΗΔΗ βγάλει τα λεφτά του, αφήνοντάς μου ένα καλό μοτέρ RVF. Uploaded with ImageShack.us Σε πρώτο πλάνο: το τρακαρισμένο RVF που έχει καλό κινητήρα. Σε δεύτερο πλάνο: To VFR400nc30 σχεδόν άριστο σε όλα, που όμως δεν έχει κινητήρα. Η συνέχεια, ευνόητη. θα κατέβει το μοτέρ του RVF και θα ανέβει στο VFR. Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε να γίνουν ορισμένες αλλαγές, για να συνεργαστεί το RVF μοτέρ με το VFR. Τα μοτέρ είναι σχεδόν ίδια, αλλά έχουν τρείς ουσιώδεις διαφορές: Το μοτέρ του RVF έχει, 1.Ανάφλεξη με μονό PickUp, στην φωτό φαίνεται η θέση στην οποία απουσιάζει το δεύτερο pickup που έχει το VFR μοτέρ. 2.Ρότορας ανάφλεξης με διαφορετικό αριθμό ακίδων. 3.Βάση μοτέρ που δεν χρησιμοποείται στο πλαίσιο του RVF αλλά χρησιμοποιείται από το πλαίσιο του VFR Uploaded with ImageShack.us Βγήκαν λοιπόν τα διαφορετικά και τοποθετήθηκαν τα VFR απαιτούμενα, δλδ 1.Μπήκε σύστημα με 2 PickUp από VFR 2.Μπήκε ρότορας VFR 3.Φτιάχτηκε σπείρωμα για το δέσιμο με το πλαίσιο του VFR που χρησιμοποιεί αυτήν την βάση. Uploaded with ImageShack.us Με αυτόν τον τρόπο, το RVF μοτέρ, μετατράπηκε σε VFR μοτέρ. Διακρίνονται οι διαφορετικοί ρότορες ανάφλεξης, στο χέρι ο RVF ρότορας. Uploaded with ImageShack.us Ένα άδειο κύτος Εδώ θα ανέβει το μοτέρ, αφού όμως πρώτα, καθαριστεί κάπως η κατάσταση. Με την παραδοσιακή μέθοδο του πετρελαιώματος, καθαρίστηκε το πλαίσιο από τις μούργες και τα γράσσα ετών. Μετά με σαπουνάδα και τρίψιμο, αφαιρέθηκε το μεγαλύτερο ποσοστό του πετρελαίου. Για πλήρη απομάκρυνση του πετρελαίου, έμεινε μπάνιο νερού για αρκετή ώρα, μέχρι να μην φαίνεται η παραμικρή ίριδα στο πάτωμα... Ξαναφάνηκε το χρώμα του εξελασμένου αλουμινίου, ειδικά στα οριζόντια τμήματα χαμηλά και το ψαλίδι, το ξεραμένο γράσσο της αλυσίδας, είχε καλύψει τελείως τις επιφάνειες. Αφού όλα στέγνωσαν, το μοτέρ ανέβηκε, ή μάλλον το πλαίσιο κατέβηκε, τέλος πάντων, μια μικτή κατάσταση. Εδώ προέκυψε και άλλη μια διαφορά σε σχέση με το VFR, οι βάσεις που δεν χρησιμοποιούσε το πλαίσιο του RVF ήταν αφινίριστες. Αποτέλεσμα, να χρειαστούν μισό χιλιοστό φάγωμα, οι αποστάτες που μπαίνουν ανάμεσα σε πλαίσιο και μοτέρ, στις δύο αυτές επαφές, ώστε το πλαίσιο να κάτσει φυσικά πάνω στο μοτέρ, χωρίς ''τάση''. Συνεχίζοντας, εξατμίσεις ανέβηκαν, ψυγεία ανέβηκαν, καπάκι αλυσίδας μπήκε, ντίζα συμπλέκτη έτοιμη, λάδια, φίλτρο λαδιού καινούρια, φις και καλώδια τακτοποιήθηκαν (όχι όλα ακόμα, έμεινε η ανόρθωση σε εκκρεμότητα). Γύρισε και προς την έξοδο... αι κάπου εδώ, here comes the pain... Τα carbs του... Αρχικά παρατηρώ φλαντζόκολλα στα λεκανάκια, την αφαιρώ με πολύ υπομονή, ευχόμενος διάφορα καλά για χριστούληδες και παναγιούλες του εγκληματία μάστορα που τις έβαλε. Βλέπω τα στεγανοποιητικά λαστιχάκια πατημένα από τα χρόνια, λέω ας κάνω ένα τεστ πριν τα τοποθετήσω, βάζω βενζίνη στο σωληνάκι, αποτέλεσμα, ντουζιέρα οι λεκάνες... Φτιάχνω καινούρια λαστιχάκια, και μετά από 2 προσπάθειες τα πετυχαίνω όλα στεγανά. Χαίρομαι και πάω να τα βάλω, έλα όμως που τα λάστιχα των εισαγωγών στο RVF μοτέρ είχαν γίνει σκληρά ωσάν πέτρωμα Μερέντας. Απλά ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΑΝΕ τα carbs. Τελεία. Και πάνω που ήμουν έτοιμος να παρατήσω προσπάθεια και να κάνω παραγγελία καινούρια, θυμάμαι ότι έχω κάτι κεφαλές NC30 από ένα άλλο μοτέρ που μου είχε ξεμείνει κάποτε, κοιτάω, είχαν λάστιχα επάνω, και είναι και μαλακά, τα μεταφέρω στο δικό μου μοτέρ, κάνω μια και ζμπλιιιπ! μπαίνουν τα κάρμπς με απλό σπρωξιματάκι με το ένα χέρι. Οι δύο παραπάνω παράγραφοι ίσως διαβάζονται εύκολα, ήταν όμως ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ που κάθε project που σέβεται τον ευατό του ωφείλει να παρουσιάσει... Με αυτά και αυτά λοιπόν μπήκαν και τα carbs. Μετά από βασανισμό 24 ωρών σχεδόν συνεχούς προσπάθειας, τα carbs επιτέλους τοποθετήθηκαν σωστά και δουλεύουν σωστά. To μοτό πήρε μπροστά, δουλεύει πολύ σωστά, και είναι ιδιαίτερα τσαντισμένο!!! Ίσως επειδή το μοτέρ κοιμόταν ξεχασμένο και άτυχο, τόσα χρόνια. Ξύπνησε όμως και ΞΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ!!! Μάθημα χωροταξίας, σχεδιασμού μηχανολογίας και τεχνολογίας που ΔΕΝ υπάρχει πια σήμερα, από μια εποχή που όλα ήταν πλούσια δωσμένα και κανείς δεν κοίταγε την ''οικονομία παραγωγής''. Το μικρό V4 ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ, με κίνηση εκκεντροφόρων με γρανάζια, απίστευτη ποιότητα και ακρίβεια κατασκευής, εξαιρετική απόδοση, αγκαλιάζεται από το κτηνώδες πλαίσιο με το οποίο συνεργάζεται δομικά για την ακαμψία του συνόλου, ενώ ΟΛΑ τα άλλα εξαρτήματα, βρήσκουν ταιριαστά το δρόμο τους χωρίς τίποτα το παράταιρο και πρόχειρο. Έργο τέχνης, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΟΜΩΣ, όχι κάτι πασαλλείματα που κάνουν κάτι ζωγράφοι και γκαρίδες που πετάνε κάτι μουσικοί. Η φωτό, ''μια δύναμη σβηστή'' © Ντάνης Φώτος Με αυτήν την εξέλιξη, μένει πια το ντύσιμο και οι λεπτομέροιες δλδ τα κουσούρια που πάντα προκύπτουν στην αρχή. Μπήκε ντεπόζιτο σωστά, μπήκαν πλαστικά μούρης, μπήκαν πλαστικά fairing, φτιάχτηκαν εκ νέου φισάκια ανόρθωσης και μπήκε και η ουρά μετα σελάκια... Πρώτη σύντομη δοκιμή, και τα αποτελέσματα τραγικά. Η μοτοσυκλέτα πάει όπου θέλει. Σαν να είναι το ψαλίδι χαλαρό και παίζει στον άξονά του. Ο λεβιές ταχυτήτων είναι πολύ ψηλά. Που και που, σβήνει. Τελείως όμως. ΟΛΑ μέχρι και τα λαμπάκια. Η αλυσίδα είναι τόσο στραβή που καθώς κινείται, τεντώνει-ξετεντώνει και όλο το μοτό πάει πάνω-κάτω. Γυρνάω και τα αρχίζω ένα-ένα. Για την κακή διεύθυνση τελικά έφταιγε το stabilizater. Μια σφαιρική βάση του, ήταν φαγωμένη, με τζόγους. Αυτό έκανε την μοτοσυκλέτα να συμπεριφέρεται αθλιότατα. Το stab πήρε τον δρόμο για την αποθήκη, έτσι κι αλλοιώς η μοτό αυτή ΔΕΝ το χρειάζεται σε δημόσια χρήση. Αλυσίδα, γρανάζι αλλάχθηκαν με καινούρια, που τα είχε πακέτο προίκα το μοτό όπως το αγόρασα. Λεβιές ρυθμίστηκε πιο χαμηλά. Για τις διακοπές, εβρέθη κομμένος ο χαλκός σε καλώδιο που πήγαινε στην κλειδαριά. Μόνο ο χαλκός, το πλαστικό μονωτικό ήταν ΟΚ. Κολλήθηκε, πάει κι αυτό. Δεύτερη δοκιμή και το μοτό ΠΥΡΟΒΟΛΑΕΙ ( για 400, ντάξει; ) Uploaded with ImageShack.us Είναι απίστευτα γραμμικό, έχεις 50 με 5η, ανοίγεις γκάζι και λες δεν πάει, όμως μετά από πολύ λίγο, κοιτάς κοντέρ, και βλέπεις ένα ωραιότατο 180... Θέλει ακόμα πράγματα. Τα φρένα μπροστά είναι υποτονικά ακόμα και με κριτήρια παπιού. Πίσω τα τακάκια είναι έτοιμα να μείνουν χωρίς πάστα. Τα Carbs δουλεύουν καλούτσικα, θέλουν όμως συχρονισμό στο μοτέρ, θα γίνει και αυτό. Βιδάκια στα πλαστικά έβαλα προσωρινά ότι βρήκα, πρέπει όμως κάποια στιγμή να μπουν ωραία φρέσκα και ένας τύπος όλα. Οι κλειδαριές έχουν άλλο κλειδί το τιμόνι και άλλο σελλάκι-ντεπόζιτο. Θα φτιαχτούν να ανοίγουν όλες με ένα. Το σελλάκι οδηγού, θέλει την πατέντα στήριξης, που είχα κάνει και στο άλλο. Η εξάτμιση κάνει σαν RC212V. Σκέψεις να αλλαχτεί με κάτι ήσυχο. Αυτά για την ώρα, τις επόμενες μέρες θα προσπαθήσω να ποστάρω και βίντεο αφού φτιάξω και ότι άλλο προκύψει. Ερωτήσεις απορίες, εδώμαστε, μεγειά μου, να προσέχω να μην τρέχω μπλα μπλα μπλα...