Αναζήτηση στην κοινότητα

Εδώ και αρκετά χρόνια «ξυνόμουνα» για ένα καλό ταξίδι. Ένα ταξίδι με πολύ χιλιόμετρο, καλή άσφαλτο, στροφιλίκι, φύση, όμορφα μέρη. Με αναπόσπαστο μέρος του το φημισμένο Stelvio, αλλά και άλλα, λιγότερο γνωστά αλλά εξ ίσου, αν όχι πιο ενδιαφέροντα, πάσσα (περάσματα) των Άλπεων και των Δολομιτών. Γύρω στο Φεβρουάριο, σε ένα Βορειοκαφέ, πέφτει η ιδέα, πολλοί οι ενδιαφερόμενοι, τρεις το αποφασίσαμε, ο τρίτος τελικά δεν τα βόλεψε με τις ημερομηνίες, και να ʼμαστε λοιπόν, ο ΑΛΛΟΣ, η ΑΛΛΗ, ο υποφαινόμενος και η Animehia, με το CBF και το Varadero φορτωμένα μέχρι τα…..μπούνια, Κυριακή 2 Αυγούστου το πρωί, να συναντιόμαστε στη Θεσσαλονίκη. Για να είμαστε Ηγουμενίτσα στις 7.00 το πρωί και να πάρουμε το καράβι για Βενετία στις 8.30, αποφασίσαμε να μη ρισκάρουμε να ψάχνουμε βενζινάδικα ξημερώματα Κυριακής προς Δευτέρα στην Εγνατία, αλλά να κάνουμε μια διανυκτέρευση Μέτσοβο. Βενζίνη και καφές λοιπόν στη Βέροια, πέρασμα από Καστανιά, έτσι για προθέρμανση, άφιξη στο Μέτσοβο, επίσκεψη για φαγητό στο Ανήλιο, καφέ με τον Ladau και την Γιούλη που ανέβηκαν Μέτσοβο για να μας δούνε, γλυκάκι στο καπάκι, και νωρίς στα κρεβάτια. Δευτέρα 3/8: Εγερτήριο πριν το χάραμα, φόρτωμα, και βουρ για Ηγουμενίτσα. Μαγικό, δροσερό ξημέρωμα, η ανατολή του ήλιου πίσω μας, τα χιλιόμετρα φεύγουν γρήγορα, λες και τα μηχανάκια αδημονούν, μαζί με μας, να πατήσουν Ιταλική Άσφαλτο (με Α κεφαλαίο). Τσεκάρισμα εισιτηρίων, καφές και πρωινό στο λιμάνι, άντε να έρχεται το παπόρι, να φεύγουμε........... Με μισή ώρα καθυστέρηση επιβιβαζόμαστε, βολευόμαστε στην 4κλινη καμπίνα, καβατζάρουμε σκιερό τραπέζι, άλλος καφές, χάρτες, ιδέες, προτάσεις………Το πρόγραμμα βλέπετε ήταν φιξαρισμένο μόνο για τις πέντε πρώτες μέρες, για κάθε μια από τις υπόλοιπες θα αποφασίζαμε την διαδρομή το προηγούμενο βράδυ. Είχαμε λοιπόν δύο πρώτες διανυκτερεύσεις στο Treviso για να επισκεφθούμε την Βενετία, μία διανυκτέρευση στο Castione della Presolana (δίπλα στο ομώνυμο πάσσο), και δύο στο Brunate, ένα γραφικό, πανέμορφο χωριό, κρεμασμένο ακριβώς πάνω από την λίμνη του Como. Από ʼκεί και πέρα, βλέποντας και κάνοντας, πάντα με γνώμονα την οδηγική μας ευχαρίστηση. Οι ώρες στο πλοίο κυλούν ευχάριστα, γνωρίζουμε και άλλους δίτροχους συνταξιδευτές που πήγαιναν βόρεια, τον Γιώργο με τη Γιώργαινα από την Πτολεμαΐδα με το Busa που πηγαίνουν Αυστρία, τον Παναγιώτη με την Ειρήνη στο πρώτο τους ταξίδι εξωτερικό να πηγαίνουν με το Στρώμα τους για Γερμανία, τον Μπάμπη και τον Κώστα με τα ΖΧ6 τους να την κάνουν για Τσεχία….. Χαβαλές, μπιρίμπα, βιβλίο, άλλοι καφέδες, ύπνος……… Τρίτη 4/8 & Τετάρτη 5/8: Φτάνουμε Βενετία στις 8.30 το πρωί, ανασυγκρότηση (πάντα με καφέ) και αποχαιρετισμός των νέων μας φίλων, άφιξη στο Treviso, τακτοποίηση στα δωμάτια, οι μηχανές στο γκαράζ, και επιστροφή στη Βενετία με τραίνο. Οι δύο αυτές μέρες δεν είχαν χιλιόμετρα, είχαν πολύ περπάτημα και στριμωξίδι στα σοκάκια της Βενετίας, βαρκάδες στα κανάλια και επισκέψεις στα νησάκια του Muranο και του Burano. Πέμπτη 6/8: Επιτέλους….. Δρόμος. Το πρόγραμμα σήμερα έχει λίμνη Garda και δύο περάσματα, το Passo Di Croce Domini και το Passo della Presolana. 324 χιλιόμετρα, με στάση στη Βερόνα για καφέ και μίνι-περιήγηση, γύρο της Garda (ωραίο τοπίο, αλλά η «ατμόσφαιρα» μας θύμισε λίγο Καμένα Βούρλα στο πιο γκλάμουρ), στάση για δροσερές γρανίτες, και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, από την Riva dell’ Garda και μετά, τούνελ, βουνά, και γέφυρες, και φιδίσιοι δρόμοι, και ποτάμια, και ...... Πανδαισία….. Στάση για πικ-νικ, πέρασμα του Passo Di Croce Domini το απόγευμα και του Passo della Presolana το βράδυ. Φτάνουνε στο ξενοδοχείο αργά το βράδυ, τα μηχανάκια στο γκαράζ, το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά……. ...................συνεχίζεται............

Περίεργο πράγμα αυτό που αισθάνομαι, αλλά θα αρχίσω την περιγραφή με ένα περιστατικό από το τέλος του ταξιδιού: .............είμαστε στο σαλόνι του πλοίου λίγο μετά τον απόπλου από την Βενετία, άλλοι με τους καφέδες, άλλοι με τα lap-top, άλλοι να κοιτάνε τις φώτο στα monitor των φωτογραφικών μηχανών, εγώ ψιλοχαζεύω ένα ντοκυμαντέρ με αεροπλάνα στην Τι-Βι, άλλοι σε κατάσταση νιρβάνα για αυτά που είδαμε, και κάποια στιγμή κάποιος ρωτάει "Ρε παιδιά, του χρόνου για πού λέτε;" Και αμέσως, λες και ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο, αρχίζουν να πέφτουν προτάσεις, Νότια Ιταλία ο ένας, Γαλλικές Άλπεις ο άλλος, Ισπανία, Σλοβενία........... ολόκληρη την Ευρώπη βάλαμε στο τραπέζι......... Είχαμε (έστω και προσωρινά) ξεχάσει μνημόνια, νέες δέσμες μέτρων, περικοπές και απολύσεις, κλέφτες και επίορκους............. Είχαμε ξεχάσει την μαυρίλα πού γυρνούσαμε......... Ήμασταν ΜΙΑ παρέα, σαράντα-τόσοι ΚΟΛΛΗΤΟΙ, που θέλαμε να ξαναβρεθούμε μαζί, που θέλαμε να το ξαναζήσουμε, πού δίναμε από τώρα ραντεβού για μετά από έντεκα μήνες. Παρασκευή 3 Αυγούστου Ημέρα αναχώρησης, με επιβίβαση από Πάτρα για τους Νότιους και νυχτερινό ταξίδι μέχρι την Ηγουμενίτσα για τους Βόρειους. Το "δρομολόγιο" έλεγε εκκίνηση από την Καβάλα στις 10:00 το βράδυ, καφές, ανεφοδιασμός βενζίνης και συνάντηση με τους Θεσσαλονικείς τα μεσάνυχτα στα ΣΕΑ Πλατάνου, άλλη μία στάση ανεφοδιασμού/καφέ και συνάντηση με τους Θεσσαλούς στο Strata μετά τα Γρεβενά, και άφιξη ξημερώματα Ηγουμενίτσα για επιβίβαση στις 7:00. Το Ντέρο φορτωμένο από το μεσημέρι, ο εξοπλισμός όλος διπλοτσεκαρισμένος (νόμιζα), οι ώρες δεν περνάνε με τίποτα. Πάντα πριν το ταξίδι, το κάθε ταξίδι, με τρώει η έγνοια μην ξεχάσω κάτι από τα απαραίτητα. Δεύτερα κλειδιά - check, πράσινη κάρτα - check, δίπλωμα - check, αδιάβροχα - check, τριπλά γάντια - check, λίστες επιβίβασης - check, διευθύνσεις και τηλέφωνα ξενοδοχείων - check, κωδικοί εισιτηρίων - check, ............. τί στο διάτανο είναι αυτό που με κατατρώει; Επιτέλους φτάνει η ώρα και στις δέκα ακριβώς έξω από την Μοτολέσχη, εφτά μηχανάκια καρφώνουν την πρώτη και ξεκινάνε. Η βραδιά είναι μαγική, έχει δροσίσει αρκετά, έχει και πανσέληνο, τα χιλιόμετρα φεύγουν γρήγορα, οι σκέψεις ταξιδεύουν γρηγορότερα, είμαι ήδη στο Stelvio και στο Giau και ας έχουμε μόλις περάσει τον Στρυμώνα. Έξι φώτα στους καθρέφτες μου δείχνουν πως όλα πάνε καλά. Μου αρέσει να ταξιδεύω βράδυ το καλοκαίρι. Πιο δροσερά, πιο ξεκούραστα, λιγότερη κίνηση, περισσότερες σκέψεις. Χωρίς να το καταλάβουμε έχουμε ήδη φτάσει στα Μάλγαρα, μια γκαζιά ακόμα και φτάσαμε στο ραντεβού με τους Θεσσαλονικείς. Και όσο και αν φαίνεται απίστευτο, εικοσιεπτά άτομα και ούτε ένας μας δεν σκέφτηκε να τραβήξει μια φωτογραφία............... Πού μυαλό όμως, όλοι είμαστε ήδη αλλού. Αντάμωμα με φίλους και παλιούς αγαπητούς συνταξιδιώτες, γνωριμία με νέους, καφέδες, πειράγματα, χαβαλές, όλοι βιαζόμαστε να ξεκινήσουμε και ας ξέρουμε πως έχουμε πάρα πολύ χρόνο μπροστά μας. Βενζίνη λοιπόν και δρόμο. Το κονβόι ξεκινάει, μένω σκούπα και μπροστά μου δεκαοκτώ προβολείς σκίζουν την νύχτα καθώς πιάνουμε τις ανηφορικές στροφές της Βέροιας. Φτάνουμε γρήγορα στα διόδια Πολυμύλου, όπου και η πρώτη επίσημη φώτο της εκδρομής, δια χειρός ΑΛΛΟΥ: Πιάνουμε την κατηφόρα για Κοζάνη, το GPS δείχνει πως ταξιδεύουμε σταθερά με 130 χαω, ο νους ταξιδεύει και αυτός, τα δεκαοκτώ κόκκινα φωτάκια μπροστά μου χορεύουν στις στροφές, το πορτοκαλί φωτάκι του βολτόμετρου αναβοσβήνει............... ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΕΕΙ; Τί στον κόρακα; Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει ΤΩΡΑ αυτό το πράγμα........ Σβήνω GPS και μεσαία φώτα, το λαμπάκι επιμένει να μου δείχνει ελλειπή φόρτιση. Πλησιάζω τον ΑΛΛΟ που είναι και αυτός σκούπα, με νοήματα του δίνω να καταλάβει περίπου το πρόβλημα και συνεχίζουμε μέχρι τα Γρεβενά. Εκεί πλέον το λαμπάκι έχει γίνει κόκκινο (μηδενική φόρτιση) και οι σκέψεις μαύρες.........

Μετά την επιτυχή έκβαση της περσινής μας εκδρομής στην Τοσκάνη για την παρακολούθηση του Moto GP του Mugello, αποφασίσαμε, κατά παράκληση πολλών φίλων και σε πείσμα των καιρών, να διοργανώσουμε μια ακόμα συναρπαστική περιήγηση, αυτήν την φορά στα πασίγνωστα βουνά και πάσσα των Άλπεων. Φέτος λοιπόν θα πάμε Δολομίτες! Η 10ήμερη εκδρομή μας θα ξεκινήσει στις 3 Αυγούστου το βράδυ από την Πάτρα και 4 Αυγούστου το πρωί από την Ηγουμενίτσα, και στις 5 Αυγούστου το πρωί αποβιβαζόμαστε στην Βενετία και κατευθυνόμαστε προς τους Δολομίτες. Χρησιμοποιώντας σαν ¨ορμητήριο¨ την πανέμορφη περιοχή του Bolzano που θα μείνουμε για έξι βράδια, έχουμε σχεδιάσει δέκα διαφορετικές διαδρομές, πέντε ¨οδηγικές¨ και πέντε ¨περιηγητικές¨ που θα δώσουν στον καθένα μας να την ευκαιρία να ¨γευτεί¨ τις ομορφιές τις περιοχής με τον τρόπο και τον ρυθμό που αυτός θα επιλέξει. Passo di Stelvio, Lago di Garda, Passo di Gardena, Grossglockner, Innsbruck, Passo di Giau, Cortina d’ Ampezzo, Sellajoch, Passo di Gavia είναι μερικά μόνο από τα μέρη που περιλαμβάνονται στις βόλτες μας. Ακολουθεί μία διανυκτέρευση στην ιστορική πόλη της Padova την προηγούμενη της αναχώρησής μας από Βενετία. Το κόστος της εκδρομής είναι 525 € για έναν αναβάτη με την μηχανή του και 485 € για τον συνεπιβάτη, και στην τιμή αυτή συμπεριλαμβάνονται: Εισιτήρια πλοίου Ελλάδα - Βενετία -Ελλάδα σε 4κλινη καμπίνα με μπάνιο. Έξι διανυκτερεύσεις σε δίκλινα δωμάτια με πρωινό και γκαράζ για τις μηχανές στο Bolzano. Μια διανυκτέρευση σε δίκλινα δωμάτια με πρωινό και πάρκινγκ για τις μηχανές στην Padova. Ήδη ο βασικός κορμός της παρέας έχει σχηματιστεί και θέλουμε μερικά ακόμη άτομα για να μοιραστούμε αυτή την εμπειρία. . Ζητείται λοιπόν παρέα με τις παρακάτω (μη διαπραγματεύσιμες) προδιαγραφές: • ΚΕΦΙ • Καλοσυντηρημένη μηχανή για μην καθυστερούμε την παρέα μας με τυχόν προβλήματα, και να απολαύσουμε οδήγηση χωρίς άγχος. • Πλήρη ταξιδιωτικό εξοπλισμό (κορντούρες ή δερμάτινα πάνω – κάτω, αδιάβροχα κλπ). Οι δρόμοι κρατάνε εκεί, αλλά αν είσαι μούσκεμα ή κρυώνεις, δεν λέει…….. • Πειθαρχία και σεβασμό στους συνοδοιπόρους μας και στους νόμους της χώρας που θα είμαστε. Όσοι λοιπόν ταιριάζετε στην περιγραφή, είστε ευπρόσδεκτοι να μας ακολουθήσετε. Για περισσότερες πληροφορίες: http://dolomites2012....wordpress.com/ Παναγιώτης – Βίκτωρας – Ντένης – Αλέξανδρος

Οπως καθε μοτοσυκλετιστης που ονειρευεται ταξιδια ετσι και γω εδω και χρονια ονειρευομουν ενα ταξιδη σε μερη που ειναι ιδιαιτερα δημοφιλη στους μοτοσυκλετιστες.Ειχα βαλει λοιπον στοχο να παω Grossglogner και το Passo dello Stelvio. Δυστυχως λογω της δουλειας μου που εχει να κανει με τον τουρισμο μου ειναι πολυ δυσκολο να παρω αδεια μεσα στο καλοκαιρι και οταν παιρνω συνηθως ειναι για λιγες μερες και αυτες συνηθως δεν γνωριζω ποτε παρα μονο την τελευταια στιγμη. Φετος λοιπον βρεθηκε μια λυση και καταφερα να ενωσω τα Σαββατοκυριακα της βδομαδας του 15αυγουστου και να κανω αυτο το ταξιδι που πολλα χρονια ονειρευομουν. Χωρις να εχουμε κανονισει σχεδον τιποτα μεχρι την τελευταια στιγμη(λογω της αμφιβολου αδειας μου)αποφασισαμε να φυγουμε.Το παρεακι θα ηταν τεσσερα ατομα,δυο μηχανες.Εγω μετην κοπελα μου την Μαρια και ο φιλος απο το Transalp club ο Τασος μαζι με το φιλαρακι του τον Τολη που ειχα γνωρισει μια-δυο μερες πριν. Εκκινηση απο Θεσσαλονικη μονος μου για να παω να βρω την Μαρια στην Σερβια και κοντα στην πολη Γκουτσα οπου ηταν ο πρωτος μας προορισμος και οπου εκει γινοταν ενα φεστιβαλ χαλκινων πολυ γνωστο τα τελευταια χρονια στη Σερβια και πολυ δημοφιλη.Φετος θα ηταν η 51η φορα που γινοταν. Μετα απο καποιες ωρες θα ξεκινουσε και οΤασος με τον Τολη γιατι μεχρι τελευταια στιγμη ο Τολης δουλευε και δεν μπορουσαν νωριτερα. Φτασαμε λοιπον λιγο εξω απο την Γκουτσα οπου ειχαμε κλεισει το ξενοδοχειο μας και περιμεναμε και τους αλλους δυο να ρθουνε.Το ξενοδοχειο διεθεται εσωτερικη πισινα θερμαινομενη οποτε δεν χασαμε την ευκαιρια με την Μαρια να την απολαυσουμε. Μολις εφτασαν και οι αλλοι ετοιμαστηκαμε να παμε στο φεστιβαλ.... Με ειχε προειδοποιησει η Μαρια πως προκειται για ενα μεγαλο παρτι αλλα αυτο που ειδα ειληκρινα δεν το περιμενα.Ηταν γεματο με νεους ανθρωπους που χορευαν και γλεντουσαν με τους ρυθμους των χαλκινων και γενικα ηταν ενα ξεφρενο παρτι με χιλιαδες νεους. Πισω απο αυτη την ανθρωπινη πυραμιδα ηταν ενα αγαλμα Uploaded with ImageShack.us Το γηπεδο οπου γινοταν ο διαγωνισμος για την καλυτερη μπαντα Uploaded with ImageShack.us και τελος εγω με το παρεακι σε τρελα κεφια Uploaded with ImageShack.us συνεχιζεται...