Αναζήτηση στην κοινότητα

Καλοκαιρακι λοιπον, μερικα μετρα μακρια απο τα νερα της Νεδας, μας λεει ο φιλτατος Νικολας (karellen) , οτι ειμαστε ευπροσδεκτοι να μας ταισει, να μας ποτισει, να μας κοιμησει. Οι μηνες περασαν, ο καιρος δροσισε. Με 2-3 τηλεφωνηματα ειχαμε κανονισει με τον Θωμα την καθοδο μας στην Στουπα (λιγο εξω απο την Καλαματα) οπου και θας περιμενε ο Νικος. Δινουμε ραντεβου με τον Θωμα στα διοδια Ελευσινας, αν και τελικα δεν χρειαστηκε αφου βρεθηκαμε πανω στην Αττικη οδο. Τελικα καναμε την σταση ομως να πουμε μια καλημερα. Μετα απο λιγο, ερχεται ενας αλλος νεαρος. Καλημερα του λεω. Μετα καταλαβα οτι ηταν γνωστη η φατσα του κυριου. Εντελως τυχαια αλλοι δυο ειχαν ορεξη για βολτα εκεινο το Σαββατο :) Ξεκιναμε με τον Θωμακο. Καναμε την πρωτη μας σταση στο νεο Στορκ στην Επιδαυρο (ομολογω πως ειναι πιο ομορφο απο το παλιο και με περισσοτερο χωρο). Ενα γΛηγορο καφεδακι εκει και συναχησαμε για Λεωνιδιο οπου θα καναμε εκπληξη στον Πυξιδα . Με συνοπτικες διαδικασιες εκλεισε το μαγαζι και μας κερασε καφεδακια σε ενα ομορφο καφενεδακι του χωριου. Αφου εκανε το ονειρο του πραγματικοτητα.... Συνεχισαμε Και καποιος χαιροταν για τα επομενα χιλιομετρα Θα περνουσαμε απο Κοσμα για να βγουμε απο την αλλη πλευρα. Ο δρομος πλεον βρεγμενος και ο Θωμας χεσμενος Εβαλα τα Traction Controλ, ABS, CD, VTI, DVD και περασα μπροστα μπας και φταναμε στον Κοσμα Η θερμοκρασια εδειχνε 6 βαθμους εκει, με τους 17 που ειχαμε στο Λεωνιδιο πριν μερικα λεπτα. Τελικα την βγαλαμε στενγοι εκει πανω και συνεχισαμε με προορισμο το Γυθειο. Γλγηγορη σταση εκει για να ενημερωσουμε τον Νικο πως ερχομαστε και να ετοιμασει το τραπεζι :D Φευγοντας απο Γυδειο ειδαμε και κατιτις απο Μανη. Πανεμορφα πετρινα σπιτια παντου. Ενα απο τα χωρια (μαλακια μας που δεν σταματησαμε) ηταν δε ονειρικο. Το Λιμενι. Καναμε ακομα μια γρηγορη σταση στην Πλατανια (νομιζω ετσι λεγοταν) Εκανα και κανα δυο μαλακιουλες και συνεχισαμε με τον ηλιο καταματα. 5 βαθμους μυωπια πρεπει να ανεβασα εκεινα τα χιλιομετρα Μετα απο λιγα χιλιομετρα , μας περιμενε ο Νικος στον δρομο να μας μαζεψει. Αγκαλιες φιλια, καφεδακι και μετα η αγαπητη οικοδεσποινα μας εφτιαξε ενα λαχταριστο βραδινο ! Εννοειται με συνοδεια κρασιου του κυρ Νικολα Ετοιμαζω και την συνεχεια... Γατακια

Μετά από πολύ καιρό απραξίας και με τα όσα πολύ σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν στην ζωή μου και έφεραν τον κόσμο μου πάνω-κάτω, ένοιωθα μέσα μου πως όχι απλά χρειάζεται να κάνω ένα ταξιδάκι, αλλά πως επιβαλλόταν να βγω ξανά στους δρόμους, να αδειάσει το μυαλό μου, να ανοίξει το μάτι μου και να δει τον ορίζοντα, να γεμίσω τις μπαταρίες μου βρε αδερφέ! Φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να συμβιβαστώ με μια ημερήσια διαδρομή πήγαινε-έλα, που χωρίς αντίρρηση πρόκειται για μια εγγυημένη λύση, αλλά προφανώς όχι για το δικό μου πρόβλημα….4 μήνες χωρίς χιλιόμετρα στον μετρητή μου! Γι’ αυτόν τον λόγο η απόφαση επάρθει, η ανάλογη άδεια από την δουλειά το ίδιο και η περίπτωση αρκετά καλότυχη, το τετραήμερο Σ-Κ-Δ-Τ της 28ης Οκτωβρίου! Που να πάμε όμως; Προφανώς έπρεπε κάπου που δεν είχαμε ξαναπάει, κάπου μακριά, μέσα από βουνά, ποτάμια, θάλασσες και πολλή περιπέτεια….χμμμ Μα φυσικά ο παλιόκαιρος δεν θα μας έκανε το χατίρι και τα δελτία λυσσάξανε να λένε για τις θεομηνίες που επέρχονταν εκείνες τις ημέρες και πάλι φυσικά σε ΟΛΟ τον ελλαδικό χώρο! Πολλοί μου είπαν μην πας….οι συγγενείς «μα είσαι τρελός;», κάποιοι φίλοι μου έδωσαν μερικές ιδέες και οι επιλογές ήταν είτε βόρεια προς Ιωάννινα μεριά (μ’ αρέσουν πολύ τα μέρη εκεί), είτε νότια προς Καλαμάτα-Μάνη….Ο καιρός παντού σκατά, οπότε δεν υπήρχε και μεγάλη δυσκολία στην επιλογή…Πάμε Μάνη! Το πρόβλημα: Είναι λογικό και επόμενο τέτοιες εποχές να φας βροχή στον δρόμο….είναι όμως ολίγον μακ@κία να ξεκινήσεις βρέχοντας…Το foreca, σε αντίθεση με όλα τα άλλα, έδειχνε πως από Σάββατο πρωί, μετά τις 10 και την Κυριακή κάτι θα έφτιαχνε. Έτσι έλυσα το θέμα ως εξής: έκλεισα ξενοδοχείο στην Μάνη μέσω net, για 2 βράδια (Κυριακή-Δευτέρα) και του Σαββάτου, το άφησα στο φλου. Το σχέδιο ήταν να μην σηκωθούμε πολύ πρωί, κατά τις 10, να δούμε τι λέει από καιρό και ανάλογα φεύγουμε ή μένουμε και ξεκινάμε την επόμενη που ίσως ήταν καλύτερα. Το βράδυ στην Πάτρα έγινε χαμός από κρύο-βροχή και αέρα…κοινώς Ο σκατόκαιρος!....υπομονή μέχρι την επόμενη. Σάββατο πρωί λοιπόν, χωρίς κανένα άγχος, ξυπνάμε, ντουσάκι-πρωινό….ο καιρός; Ένα θαύμα! Ηλιοφάνεια παντού….Χα! μαλακισμένα σάϊτς! Ο foreca σας έβαλε και πάλι γυαλιά! Ισοθερμικά, μπότες, τζάκετς, τα πράγματά μας στα καινούρια sidebags (παρθενικό ταξίδι, ανυπομονούσα να τα δοκιμάσω), ρύθμιση ανάρτησης, τσεκ πίεση λάστιχα, βενζίνη και βοοοοουυυυυυυρρρρρ!!! Ξεχυθήκαμε στους δρόμους με το fazeraki μου να θέλει ακόμα 2.000χλμ για σέρβις, να βαράει λίγο ο τεντωτήρας, αλλά γενικά σε τρομερή φόρμα και με περίσσια όρεξη!