kalimera8764 1.984 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 19 , 2012 Μοιάζει με ΒΕΤΑ αλλά είναι φρέσκο δίχρονο Gas Gas 200. Δίχρονα BETA μόλις βγήκαν για πρώτη φορά by the way και είναι πριόνια! Εδώ διάβασε που γράφει και ο αντιπρόσωπος. Ευχαριστώ Tzoutz! Απλα ειδα ασπρο μηχανακι με ωραια γραφικα και κοκκινο σκελετο και το Beta ηταν η πρωτη μου σκεψη! Κουκλια παντως ειναι και τα 2!!! Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
HLIAS 7.581 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 19 , 2012 Ευχαριστώ Tzoutz! Απλα ειδα ασπρο μηχανακι με ωραια γραφικα και κοκκινο σκελετο και το Beta ηταν η πρωτη μου σκεψη! Κουκλια παντως ειναι και τα 2!!! Οντως μοιαζει με ΒΕΤΑ. Το πετυχαμε τις προαλλες στου Παπαγου μετα την βολτα και το χαζευαμε απο κοντα.. ....ναρα το μηχανακι. Μπραβο στον Λιακο... :) Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
dirty_girl 1.015 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 3 , 2012 H ΑΜΛΕΧ Αθλητική Μοτοσυκλετιστική Λέσχη Χαλκίδας διοργανώνει τήν Κυριακή 14 Οκτωβρίου αγώνα ΕNDURO στήν ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, ο οποίος προσμετρά στό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ελλάδας 2012 και στό Κύπελλο Νοτίου Ελλάδας. Η εκκίνηση , ο τερματισμός, Ρark ferme, τεχνικός έλεγχος και η απονομή του αγώνα ENDURO θα γίνει την ίδια μέρα στο χώρο του Ανω Κρηπιδώματος στό τέρμα της Παραλίας της Χαλκίδας και μπροστά στο Κόκκινο Σπίτι. Oχήματα ομάδων, τέντες εταιρειών κ.λ.π. θα λειτουργήσουν στην προέκταση του κάτω κρηπιδώματος, στο χώρο της προβλήτας των αγαλμάτων, κάτω από την πλατεία του Αγίου Νικολάου. Οι αγωνιζόμενοι με τις ομάδες τους θα αρχίσουν να έρχονται από το Σάββατο 13 Οκτωβρίου το πρωί και ο τεχνικός έλεγχος θα γίνει 16.00 με 20.30 το βράδυ. ^_^ ^_^ ^_^ Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
dirty_girl 1.015 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 8 , 2012 Η αφίσα του αγώνα... και η προκήρυξη ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ H ΑΜΛΕΧ Αθλητική Μοτοσυκλετιστική Λέσχη Χαλκίδας υπο την αιγίδα της Αθλητικής Μοτοσυκλετιστικής Ομοσπονδίας Ελλάδος ΑΜΟΤΟΕ, διοργανώνει τήν Κυριακή 14 Οκτωβρίου αγώνα ΕNDURO στήν ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, ο οποίος προσμετρά στό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ελλάδας 2012 και στό Κύπελλο Νοτίου Ελλάδας. Ο Αγώνας διεξάγεται κυρίως σε δασικούς και αγροτικούς δρόμους αλλά και δασικά μονοπάτια με έντονες εδαφικές εναλλαγές και ποικιλόμορφη σύσταση τερέν. Η εκκίνηση , ο τερματισμός, το Ρark ferme, ο τεχνικός έλεγχος και η απονομή του αγώνα ENDURO θα γίνει την ίδια μέρα στο χώρο του Ανω Κρηπιδώματος στό τέρμα της Παραλίας της Χαλκίδας και μπροστά στο Κόκκινο Σπίτι. Oχήματα ομάδων, τέντες εταιρειών κ.λ.π. θα στηθούν & θα λειτουργήσουν στην προέκταση του κάτω Κρηπιδώματος, στο χώρο της προβλήτας του Αγίου Νικολάου, από το Σάββατο13 Οκτωβρίου το πρωί ενω ο αγώνας θα εκκινήσει & τερματίσει εμπρός απο το Κόκκινο Σπίτι. Εκκίνηση το πρωί της Κυριακής στις 9.00. Η διαδρομή του αγώνα ειναι σχήματος εννέα, συνολικου μηκους 190 χλμ για το Πρωτάθλημα και 109 χλμ για το Κύπελλο, ο κύκλος του αγώνα θα γινει 3 και 2 φορες αντίστοιχα, περιέχει 2 ειδικές διαδρομές. Η πρωτη ειδική τύπου ENDURO TEST μηκους 5 χλμ βρίσκεται στην τοποθεσία ΛΕΥΚΟ ΑΦΡΑΤΙΟΥ και προσεγγίζεται απ τους θεατές ακολουθώντας το δρόμο από Χαλκίδα προς ΔΟΚΟ - ΔΕΗ - Αφράτι, στρίβοντας αριστερά αμέσως ΜΕΤΑ την γέφυρα του Αφρατίου και ακολουθώντας τον στρωμένο χαλικόδρομο για 3 χλμ περιπου πέφτεται στην αρχή & τέλος της ειδικής. Η δεύτερη ειδική τύπου MOTOCROSS μήκους 3 χλμ βρίσκεται στον ποταμό Λήλα και προσεγγίζεται ακολουθώντας το δρόμο από Χαλκίδα προς ΔΟΚΟ - ΔΕΗ - Αφράτι, στρίβοντας αριστερά αμέσως ΠΡΙΝ την γέφυρα του Αφρατίου και ακολουθώντας τον καινούργιο στρωμένο ΑΣΦΑΛΤΟΔΡΟΜΟ δίπλα στο ποτάμι, για 9 χλμ περιπου & κατεύθυνση γιά Πισσώνα, πέφτεται πάνω στην ειδική. ( θα υπάρχουν κατευθυντήριες πινακίδες) Η ΑΜΛΕΧ και τα μέλη της φροντίζουν για την αψογη διοργάνωση του όλου εγχειρήματος με την βοήθεια των επαγγελματιών του χώρου και της πόλης, τού Δήμου Χαλκιδαίων, του Λιμενικού Ταμείου, του Επιμελητηρίου Χαλκίδας και της RED BULL δίνοντας ιδιαίτερο χρώμα στον αγώνα.. Η παρακολούθησή του είναι δωρεάν και η ΑΜΛΕΧ σας προσκαλεί όλους στην πόλη μας για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.... ...και της RED BULL... οπότε, ξέρουμε πού να ψάξουμε ΚΑΤΕΜΑΚΙΑ και Postmankav... Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
dirty_girl 1.015 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 8 , 2012 Η διαδρομή για την Ειδική του ΜΧ (και χάζι από ψηλά της πίστας) εδώ και ΜΑΛΛΟΝ η διαδρομή για να φτάσει κανείς στην αρχή/τερματισμό της Ειδικής Εντούρο εδώ Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
motoris 499 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 13 , 2012 καλή επιτυχία και καλό τερματισμό σε όσους-ες τρέξουν αύριο!! B) Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
motoris 499 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 14 , 2012 ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ,ΤΑ ΠΗΓΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!!! ο αγώνας ήταν διπλός,πανελλήνιο κ κύπελο.. ειδική μνεία στη Δανάη,μιας κ ήταν η μοναδική γυναίκα που έτρεξε!! μπράβο Δανάη για το δυνατό σθένος σου! ολα τα αποτελέσματα εδώ: http://sportstiming.gr/live/results/moto/en/EN12AMO4CHA/ 2 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
tzoutz 3.515 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 14 , 2012 ειδική μνεία στη Δανάη,μιας κ ήταν η μοναδική γυναίκα που έτρεξε!! μπράβο Δανάη για το δυνατό σθένος σου! Γεια σου ρε Σώτο! Παρακολούθησες από κοντά; Σχόλια; Φωτό; Δανάη περιμένουμε queen size σεντονάκι. Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
KTMAKIAS 600 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 14 , 2012 Δανάη δώσε πόνο σε όλους τους παγκοσμιάκιδες................ :punk: Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
Billanti 931 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 14 , 2012 (τροποποιήθηκε) Μπράβο Δανάη! :thumbsup: Τροποποιήθηκε Οκτώβριος 14 , 2012 από τον Billanti Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
HLIAS 7.581 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 14 , 2012 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
tzoutz 3.515 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 14 , 2012 (τροποποιήθηκε) Το διάβασα παραδίπλα και πραγματικά μου έπεσε το σαγόνι. Ο δάσκαλος-Χελιώτης-Μήτσος-Χελμαν έτρεξε πάλι με το XR400R, πήρε την δεύτερη θέση στην κατηγορία του και την 15η της γενικής του ΠΠ. Θα μου πείτε ότι κάτι παρόμοιο έκανε και στον προηγούμενο αγώνα. ΟΚ, μόνο που υπάρχουν δύο διαφορές. Η μία είναι ότι αυτός ήταν αγώνας Πανελληνίου πρωταθλήματος και όχι Κυπέλου, περίπου διπλός σαν να λέμε σε μήκος. Η άλλη είναι ότι πήγε οδικώς με το XR στην Χαλκίδα, έτρεξε, και γύρισε πάλι οδικώς με το XR. Δεν υπάρχει λέμε ο άνθρωπος, το αστείο κατά του κατεστημένου συνεχίζεται.... ΥΓ. Για να διαβάζετε το αγωνιστικό section χρειάζεστε συνδρομή. Τροποποιήθηκε Οκτώβριος 14 , 2012 από τον tzoutz Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
vaelsod 3.032 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 14 , 2012 στον επόμενο αγώνα του διαθέτω δωρεάν και το δικό μου xr250... αρκεί να μου το επιστρέψει πίσω στην ίδια κατάσταση που διατηρεί το 400άρι.... το έχετε δει από κοντά? μιλάμε λαμποκοπάει το άτιμο!!! τρελό μωρό αυτό το μηχανάκι! κ@αύλα σκέτη!!!! Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που προσπάθησαν, σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν, σε όλα τα παιδιά που τερμάτισαν και σε όλα τα παιδιά που διακρίθηκαν!!! Από τους δικούς μας: Δανάη, Σταυρος (Κατάνας), Μάριος (συμμετείχε τελικά?), κανας άλλος? Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
motoris 499 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15 , 2012 (τροποποιήθηκε) ο Μάριος οχι γιατι ετοιμαζει το honda για το παγκοσμιο.. ο Ηλιας Κυριλης τερματισε 1ος στη junior κ 4ος γενικης! ..αρα το τρίο τα πηγε πολυ καλα Τροποποιήθηκε Οκτώβριος 15 , 2012 από τον motoris 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
dirty_girl 1.015 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15 , 2012 (τροποποιήθηκε) Through a girl’s goggles 4ος αγώνας Κυπέλλου Νοτίου Ελλάδος... 4ος αγώνας Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Εντούρο Alias: Gologtha Προειδοποίηση: ακολουθεί μακροσκελές κείμενο, με όχι ιδιαίτερα ουσιαστικές πληροφορίες... όσοι περιμένουν ανάλυση και λεπτομερή περιγραφή του αγώνα, διαβάζουν λάθος κείμενο... Αυτή είναι η δική μου εκδοχή – κοινώς τίποτα το ιδιαίτερο, απλώς ολίγον χαβαλετζίδικο ^_^ Σάββατο Αρχίζω λέγοντας οτι είχα την φαεινή ιδέα, να τρέξω στο ΠΠΕ και όχι στο Κύπελλο... για περίπου 3-4 λόγους που βαριέμαι να αναλύσω και δεν ενδιαφέρουν και κανέναν, αλλά τέλος πάντων, όταν έφτασε η στιγμή της δήλωσης, πάτησα ΠΠΕ και όχι Κύπελλο. Όλα καλά προς το παρόν. Οι του ΠΠΕ λοιπόν, όφειλαν να έχουν τα μηχανάκια τους για τεχνικό έλεγχο από το Σάββατο στο άνω κρηπίδωμα της Χαλκίδας και φροντίσαμε να είμαστε σχετικά εγκαίρως στο σωστό σημείο την σωστή ώρα. Το ακρίδι ήταν σε υπεράριστη κατάσταση, μιας και το είχε φροντίσει ο dirty harry και έτσι το μόνο που είχα να κάνω, ήταν να το γεμίσω βενζίνη και να του κολλήσω τα άθλια αυτοκόλλητα της κατηγορίας των γυναικών. Ροζ φόντο, μπλε νούμερα. Άθλιο? Τραγικό? Κιτς? Ανελέητο? Τέλος πάντων, μερικά πράγματα απλώς τα υπομένεις... Έτσι, το πανέμορφο ακρίδι μου λεκιάστηκε με 3 ροζέ βούλες. Καθώς του τα κόλλαγα, του ψυθίριζα στις χούφτες «είναι από Α4... σκίζονται και μουλιάζουν εύκολα, μέχρι να τελειώσει ο αγώνας θα έχουν φύγει, μην σκας!» και έτσι το παρηγόρησα λίγο- κι εμένα μαζί! Δίπλα μου ήταν ο φανταστικός μάνατζερ, τεχνικό και ψυχολογικό σαπόρτ – το αδέλφι μου. Χωρίς να έχει ιδέα πού πάνε τα τέσσερα από μηχανές, ήταν συνέχεια δίπλα μου, με βοηθούσε με ο,τι κι αν πήγαινα να κάνω, ακόμα και στο ξεφόρτωμα του ακριδιού από το τρέηλερ του Κατεμάκια (Σταύρο σ' ευχαριστώωωωωω!!!). Και φτάνει η ώρα και η στιγμή του ΤΕ. Πάμε οι αδελφές ωσάν κυρίες με το ακρίδι μας, το συστήνουμε στην γραμματεία, το κοιτάνε στα δόντια, το κοιτάνε στα πέταλα, και όλα οκ. Το μαντρώνουν μαζί με τα άλλα στο παρκ φερμέ. Γιέεεεεεεεεεει!!! Τέλεια! Τελειώσαμε! Πάμε να κάνουμε ο,τι θέλουμε μέχρι τις 21.00 που έχει ενημέρωση... Χμ... μέσα σε 2 ώρες δεν προλαβαίναμε να κάνουμε και πολλά, έτσι σύστησα το αδελφάκι μου ως Οφφίσιαλ Σαπόρτ μου στους Χοντογρεβενιώτες και γείτονες στο πάρκινγκ, και τους ανέθεσα την Κυριακή να μου την φροντίζουν. Το MX Monster Shop εκ Γρεβενών υιοθέτησε την μικρή μου αδελφή ως μικρό καλό πετ, και αφού ψυχανεμίστηκαν μεταξύ τους οτι τα συμφωνούν στα τσίπουρα και τα γλέντια, ησύχασα οτι θα είναι σε καλά χέρια! Και κάπως έτσι, πήγαμε όλοι για την ενημέρωση. Λοιπόν. Τον κύριο που μας έκανε την ενημέρωση, εγώ τον φοβήθηκα. Αλήθεια ρε παιδιά. Άρχισε να μιλάει και ήταν εντελώς μες την αγριάδα. Στραβωμένος ήταν? Κουρασμένος ήταν? Εγώ πάντως, τον φοβήθηκα. Για να μην σας πω οτι φοβήθηκα και αυτά που έλεγε. «Λοιπόν παιδιά, ο αγώνας, θα το δείτε κι εσείς, είναι κυρίως δασικό μονοπάτι. Δεν έχει πολλά ανοίγματα για προσπεράσεις, έχει και κάτι ανηφορικά δύσκολα. Έχει ένα με κλίση και κάτι πέτρινα δόντια, εμείς εδώ το λέμε Γολγοθά. Στην 1η ειδική, δεν έχει σχεδόν κανένα πέρασμα για προσπέραση, θέλει ροή και όχι ηρωισμούς με το γκάζι γιατί θα πέσετε να σκοτωθείτε...» και κάπως έτσι συνέχιζε... ο Κατάνας, με κοίταζε με την άκρη του ματιού του και γέλαγε με τις γκριμάτσες μου. Ε ναι. Πρέπει να είχα αστεία φάτσα... Με ξέρετε τώρα εμένα, τι μαλακία με πιάνει με τα εκτός-τόπου-και-χρόνου... Τι ήθελε να πει για την ανηφόρα του Γολγοθά? Μου ήρθε στο μυαλό η ταινία «Γολγοθάς μιας ορφανής» και φυσικά «Ιησούς της Ναζαρέτ». Η βλακεία, χτυπάει ΚΑΙ βράδυ... Και όσο συνέχιζε ο πρόεδρος της ΑΜΛΕΧ να περιγράφει και να εξηγεί, τόσο να με ζώνουν εμένα τα φίδια. Και αφού είχα πάρει την γνωστή απόχρωση εκρού-του-νεκρού, έρχεται ένας άνθρωπος από την διοργάνωση και μου λέει «εσύ θα τρέξεις Κύπελλο». Δεν κατάλαβα αν ήταν δήλωση ή ερώτηση, αλλά πετάγεται ο μάνατζερ-αδελφάκι μου, με ύφος «μην μου πειράζετε την αδελφή, σας δάνγκασα όλους στον λαιμό» και λέει «όχι, στο ΠΠΕ θα τρέξει». Μπλοκάραμε όλοι μαζί ταυτόχρονα. Ο κύριος από την διοργάνωση, με την ατάκα ΚΑΙ ύφος του μάνατζερ. Εγώ επίσης. Η αδελφή μου με το ύφος μας - ιδιαίτερα το δικό μου. Οι άλλοι με το σκηνικό γενικά. Το μπλοκάρισμα κράτησε ίσα με ένα πικοσεκόντ και μετά αρχίσαμε όοοοοοολοι μαζί ταυτόχρονα να μιλάμε: - Είναι ΠΑΡΑ πολύ δύσκολη η διαδρομή, θα την βγάλεις? – Όχι ρε παιδιά, το κορίτσι, πού το στέλνετε, θα τσακιστεί στον Γολγοθά, βάλτε την να κάνει το κύπελλο, δεν θα βγάλει το ΠΠΕ – Όχι, στο ΠΠΕ θα τρέξει, αφού αυτό δήλωσε, εκεί να τρέξει/μην με κοιτάς έτσι, εκεί θα τρέξεις σου λέω – και αν κολλήσει κάπου και την φτάσουν οι πρώτοι και τους κόψει τον δρόμο? Αφού δεν θα μπορεί να βγει ή να γυρίσει πίσω - τελικά σε τι χρόνους να την υπολογίζω? πού θα τρέξει? – εεεεεεεεεμ να πω κάτι? Κάπου στο τέλος βρήκα και εγώ τα λόγια μου να μιλήσω... Και η αλήθεια είναι πως ο εγωισμός μου (θα τρέξω ΠΠΕ) με το ένστικτο αυτοσυντήρησής μου (σκάσε ρε κότα και πήγαινε στο κύπελλο) έδιναν γερή μάχη. -Να μπω να κάνω την διαδρομή του ΠΠΕ και όταν/αν κολλήσω κάπου, να κάνω στην άκρη μέχρι να με περάσουν οι άλλοι αγωνιζόμενοι και να με φτάσει η σκούπα, και όταν με φτάσουν, να με στείλουν στου Κυπέλλου? -Χμμμμμμμμμναι. Ωραία. Λοιπόν, έτσι θα γίνει. Θα έρθουμε σκούπα πίσω σου, αν κολλήσεις κάπου στην διαδρομή του ΠΠΕ, σε βγάζουμε και μπαίνεις για το Κύπελλο. Ωραία. Κανονίστηκε λοιπόν. Με τα πάντα να είναι κόντρα, θα έτρεχα ΠΠΕ. Και όταν λέω τα πάντα, εννοώ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Επί μια βδομάδα, μου τύχαιναν αναποδιές, και μόνο επειδή γίνομαι γαϊδούρα όταν πεισμώνω βρέθηκα τελικά στην Χαλκίδα. Χωρίς τρέηλερ, χωρίς χρόνο, χωρίς τρέηλερ, χωρίς σαμπρέλα, χωρίς τρέηλερ... Και το χειρότερο. Μέχρι Σάββατο πρωί, δεν είχα λύσει το θέμα της μεταφοράς μου. Ο Katanas είχε γίνει χίλια κομμάτια να προλάβει τα δικά του, και ήταν έτοιμος να γίνει 1000+1 για να με μαζέψει με τρέηλερ. Τελικά, βρέθηκε μια λύση και τα BETA boys σεταρίστηκαν μεταξύ τους και εγώ με μένα και το τρέηλερ του Κατεμάκια :) Όπως είπε και ο Σταύρος (Katanas) αυτόν τον αγώνα, όλοι μας, τον τρέχαμε από την Δευτέρα, ο καθένας μόνος του... εννοώντας το παράλληλο τρέξιμο με δουλειές και προετοιμασία. Και τελικά, είχε δίκιο. Πολύ κούραση το πριν ενός αγώνα και πολύ ψυχική φθορά, όταν όλα σου κάθονται κόντρα... Τροποποιήθηκε Οκτώβριος 15 , 2012 από τον dirty_girl 2 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
HLIAS 7.581 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15 , 2012 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
dirty_girl 1.015 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15 , 2012 Δίνει λοιπόν ο Αλλάχ, ο Θεός και όποιος άλλος, και ξημερώνει Κυριακή. Έγερση, ντύσιμο, πρωινό. Μήνυμα για ψυχολογική υποστήριξη στο αγόρι, κράνος ανα χείρας και πάμε... Στον δρόμο μέχρι την γραμματεία, σκεφτόμουν ξανά και ξανά τα της ενημέρωσης, αλλά και όσα μου είχαν πει όσοι είχαν περπατήσει τις ειδικές. Η ΜΧ έχει άμμο. ΠΟΛΥ άμμο. Κάτσε πίσω και μην κλείσεις γκάζι πουθενά! Η εντούρο σε ένα ανέβασμα, έχει δύο πατήματα, να θυμηθώ να πάρω το δεξί – αυτό μου το είπαν τουλάχιστον 5 άτομα. Να έχω νερό μαζί μου – εκεί διαφωνούσα. Νεράκι θα έπινα μόνο στα σημεία της διοργάνωσης, αλλιώς όσο πίνω, τόσο ιδρώνω και διψάω. Λάθος μου, αλλά έτσι λειτουργώ, τι να γίνει... Φτάνει η ώρα λοιπόν και ξεκινάνε... και κάποια στιγμή, παίρνω μια πολύυυυυυυυυυυυυ βαθειά ανάσα, φοράω το κράνος, καβαλάω το ακρίδι, πάω στο ρολόι, πιάνω το λεπτό μου και... ξεκινάω! Πάντα αυτό γίνεται. Πεθαίνω από το άγχος πριν καβαλήσω. Ακόμα και βόλτα να πάμε, αγχώνομαι. Με το που καβαλάω, μετά τα 20 πρώτα μέτρα, αρχίζω να γουστάρω. Στα 100 μέτρα, έχω θυμηθεί οτι το ακρίδι είναι ανίκητο και μαζί μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα, αρκεί να πιστεύω σ'αυτό! The two of us, against the world! Βλακείες ε? Ε τι να γίνει, έτσι δουλεύει το μυαλό μου... χαζοχαρούμενα... Τάπα το ακρίδι λοιπόν (μιας και ήμασταν στην άσφαλτο), από navigation δόξα τον Θεό πάμε καλά, φτάνουμε χωματόδρομο, μπαίνουμε, φτάνουμε στο πρώτο ΣΕΧ και μάλιστα, με προπορεία. Βγάζω κράνος, και βλέπω τον μάνατζερ/αδέλφι μου να έρχεται προς τα πάνω μου. -Να προσέχεις. Τράκαρε ένας με ένα τζιπ καθώς ερχόταν, έχε λίγο το νου σου? Μόλις ετοιμάστηκα να ρωτήσω αν χτύπησε ο αναβάτης, είδα οτι μου έδειχνε τον Χελιώτη. Αμέσως, άλλαξα την ερώτηση: -Το τζιπ είναι οκ? Γιατί ο Χελιώτης, δεν παθαίνει ποτέ τίποτα! Φτάνει η ώρα μου κάποια στιγμή και μπαίνω στην 1η Ειδική, τύπου εντούρο. Όλα καλά και ωραία. Ο πισινός σταθερά στην σέλα στην αρχή, κάποια στιγμή σηκώθηκα, πήρα θάρρος, το ξανάχασα, ξαναέκατσα. Ξανασηκώθηκα. Ανηφόρες, κατηφόρες, όλα οκ. Κατηφόρα διαρκείας, στροφή αριστερά, ανηφόρα με δύο πατήματα. Παίρνω το πρώτο που βρέθηκε μπροστά μου - το αριστερό. Καθώς το ανέβαινα, άρχισα να σκέφτομαι "το άλλο δεν μου είπαν να πάρω?" Μέχρι να το σκεφτώ αυτό, είχα πέσει. Σκατά. Δεν μπορώ αυτή την βλακεία, να πέφτω πριν οδηγήσω καλά καλά... Ξανά στην σέλα, παίρνω λίγο φόρα, και το ανεβαίνω το αριστερό... Βγαίνω από την ειδική, έχοντας κάνει κάποιον αδιάφορο/αστείο χρόνο, έχοντας πέσει και επιτέλους, έχοντας ξυπνήσει ! Και τώρα? 2 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
Billanti 931 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15 , 2012 Δεν θα κοιμηθούμε σήμερα,Την βλέπω τη δουλειά! Γεια σου ρε Δαναού!! Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
dirty_girl 1.015 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15 , 2012 Και τώρα, όπως θα έλεγε ο φίλος Σάκης, αρχίζουν τα δύσκολα, τώρα τον έλεγχο χάνουμε-ώπα ώωωωωωωωωωωπα... μια χαρά τον έχουμε τον έλεγχο! Συνεχίζουμε λοιπόν, εγώ, το ακρίδι και οι 2 ιππότες (μπλακεντέκερ φάση) ακολουθώντας την σήμανση! Και φτάνουμε στην φαρμακερή διασταύρωση. Μπλε βέλος αριστερά για κύπελλο. Κόκκινο βέλος δεξιά για ΠΠΕ. Εγώ στην μέση. -Πού θα πας τελικά? με ρωτάνε... Ζορίζομαι... το μπλε καλώδιο ή το κόκκινο? - Πάμε ΠΠΕ! Και αν κολλήσω, γυρίζουμε! Και έτσι λοιπόν, η ομάδα των γενναίων, μπήκε στην κόκκινη διαδρομή... Εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση. Χρόοοοοοονια τώρα, άκουγα για το πόσο ονειρεμένο είναι το εντούρο στην Χαλκίδα. Και τι ωραία χώματα που έχει, αφράτα και παχιά και μαλακά. Ε ρε παιδιά, εγώ τέτοιο χώμα δεν είδα πουθενά! Βασικά, δεν είδα χώμα πουθενά! Εναλλαγή πέτρας με πετρούλα, με κροκάλες, με βράχια και ξανά σε πέτρες! Ρε μπας και μου έλεγαν για την Χαλκιδική και όχι την Χαλκίδα? Πέτρα στην πέτρα λοιπόν (πετραδάααααααααααακι πετραδάκι, για τα σένα το χτισα) και πηγαίναμε. Και πολύ ξύλο από τα δέντρα! Βαράγανε τα κλαδιά όπου έβρισκαν - μια δυο φορές και το τιμόνι. Ξύλο ανελέητο και πάμε... Είχα και το άγχος με τα άλλα τα λυσσασμένα... αν με πετύχαιναν μπροστά τους, από πάνω μου θα περνάγανε! Όσο γίνεται λοιπόν, μπροστά! Εδώ να πω οτι στα διάφορα κατηφορικά, θα ήσασταν όλοι σας περήφανοι για μένα - ΕΙΔΙΚΑ σε κάτι κατηφορικά με βράχια. Πισινός όρθιος, ισσοροπία και ψύχραιμο κατέβασμα. Κυρία λέμε! Τον Ευγένιο σκεφτόμουν σε μια φάση, να πω την αλήθεια χαχχχ ^_^ Και εκτός από το κατέβα, είχαμε και ανέβα... Ανεβαίναμε κάποια στιγμή μια σκατοπέτρινη βραχώδη ανηφόρα με κλίση, και αφού είχα τρίξει δόντια, οτι όοοοοοοοοοοοοοχι κουκλίτσα μου, εδώ ΔΕΝ θα πέσεις γιατί δεν έχεις αυτή την επιλογή, είχα φτάσει στην κορυφή. Είχα ανέβει! Ζήτω! Ζήτω! Ζήτ-μπαμ. Έπεσα στην κορυφή, στο ίσιωμα. Σαν τον βλάκα. Ακόμα δεν ξέρω γιατί. Αυτό που ξέρω, είναι οτι το ακρίδι ήταν κάτω και έκλαιγε... είχε τρυπήσει το κολάρο του και έτρεχε το δάκρυ-παραφλού, κορόμηλο! Με φτάνουν οι ιππότες μου, σταματάνε, και με κοιτάζουν. -Άντε, τι έγινε? συνέχισε! Τα κατάφερες! Πέρασες τον Γολγοθά! (έλα μου? εγώ? τι? τον ποιον? ΑΛΗΘΕΙΑ???????????????) -Να... χάνω υγρά :( (βλέμμα κουταβιού που το παράτησαν στην βροχή) -Ωωωωωωωωω όχι ρε γαμώτο. Για να δω. Ναι. Γκαντεμιά! Άντε τώρα να το γυρίσουμε... (βλέμμα κουταβιού που το παράτησαν στην βροχή και πεινάει εγώ...) -Εεεεεεεεεεε δεν γίνεται να του βάλουμε παραφλού και να τρέξω την ΜΧ? (βλέμα "δν πας καλά" ο ιππότης Α) -Ε όχι, θα το κολλήσεις! (παύση) θες να συνεχίσεις με το δικό μου? (βλέμμα φρίκης ο ιππότης Β, χαμόγελο ουράνιου τόξου εγώ) -Αλήθεια? ΑΛΗΘΕΙΑ? ΜΠΟΡΩ? γίνεται? μπορώ να συνεχίσω? Τέλος πάντων, αλλάξαμε τον σένσορα από το ακρίδι στο άλλο ΚΤΜ, με την έγκριση του αλυτάρχη (ε όχι οτι είχε και σημασία, εδώ καλά καλά η κατηγορία μου δν υπήρχε) και αφού έκατσα καλά καλά, ρώτησα για επιβεβαίωση -διομισάρι είναι, ε? η διόρθωση ήρθε ακαριαία -Τεσσεράμισι! Εγκεφαλικό η δικιά σας. Σιωπηλό, βουβό εγκεφαλικό *Νταφάκ θα κάνω εγώ με ένα τεσεράμισι?????????* ο_Ο -Εεεεεεεεεεεεεεε...τέλεια, ωραία, ευχαριστώ! Θα προσέξω να μην στο χαλάσω! (λέμε τώρα...) Και συνεχίζουμε... εγώ, το τέρας και ο ιππότης Β. Ακρίδι και ιππότης Α πήραν τον κατηφορικό δρόμο της επιστροφής... Το τέρας λοιπόν, ήταν τέρας. Πιο βαρύ, πιο μεγάλο, πιο άγριο και ίσως πιο φαρδύ από το ακρίδι. Αλλά πήγαινε. Στο περίπου. Εδειχνα εγώ πού ήθελα να πάω, και περίπου προς τα εκεί, πηγαίναμε... Φυσικά η τούμπα δεν άργησε πολύ, και ήταν από αυτές τις κατηφορικές τούμπες. Λοιπόν. ΔΕΝ μπορούσα να το σηκώσω. Απλά δεν μπορούσα. Δεν. Ασήκωτο. Ο ιππότης Β έδωσε φυσικά λύση στο πρόβλημα, αλλά τον είδα οτι ζορίστηκε. Σαν να πόνεσε. Ναι, σίγουρα πόνεσε, μιας και είχε πρόβλημα υγείας και δεν έπρεπε να σηκώνει τέτοια κιλά. Σκατά... Συνεχίζουμε όμως την πορεία μας ακάθεκτοι! 2 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
dirty_girl 1.015 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15 , 2012 Με όλα τα κόντρα πριν τον αγώνα, και με την ατυχία που είχα με το ψυγείο, αλλά και με το γεγονός πως πάντα κάπως βρισκόταν η λύση για να συνεχίσω, οδηγούσα με περίεργη ψυχολογία. Όχι πεσμένη, όχι ανεβασμένη, αλλά θα έλεγα, πεισμωμένη. Με θέλει - δεν με θέλει, εγώ αυτόν τον αγώνα, θα τον κάνω! Το 450 φαινόταν να είναι σχετικά συνεργάσιμο και για αρκετή ώρα, ανηφόρα και κατηφόρα, φαινόταν να τα πηγαίνουμε καλά. Λίγο ζοριζόμουν που δεν πάταγα καλά, αλλά εντάξει. Προχωράγαμε! Και τα φέρνει η ώρα και η στιγμή και χάνομαι για λίγο σε μια διασταύρωση. Μέχρι να γυρίσω σωστά, ο ιππότης Β είχε περάσει μπροστά και με έψαχνε. Με 450 εγώ και 520 αυτός, καταλαβαίνετε πως όσο κι αν φώναζα, δεν ακουγόμουν. Και έκανα την επόμενη βλακεία της ημέρας. Βιάστηκα να τον προλάβω. Και άνοιξα σε στενό μονοπατάκι το γκάζι στο 450... Η αναμενόμενη τούμπα δεν άργησε να έρθει από ένα καταραμένο κορμό, και βρέθηκα στην all times classic ηλίθια θέση, με την πλάτη σε πουρνάρι, σε κατηφόρα, και το τέρας πάνω στο γόνατό μου. Το οποίο είχε μια πολύ περίεργη κλίση και πόναγε. Ευτυχώς που ήμουν πάνω σε πουρνάρι και όχι στο χώμα, γιατί δεν ξέρω αν θα ήμουν οκ τώρα ή αν θα ήμουν σε κανένα ΚΑΤ. Μάιστα. Έκτακτα! Και τώρα? Και τώρα τίποτα. Ήμουν μόνη μου και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Μφφφφφφφφφφφ... Κάποια στιγμή, κατάφερα και σύρθηκα μακριά από το πουρναροτέρας. Δοκιμάζω να σηκώσω το μηχανάκι - τα ξέρετε, μην τα ξαναλέω. Ξαναδοκιμάζω, ξανατίποτα. Η βενζίνη, από την κάτω πλευρά, έρεε άφθονη και να μην μπορώ να την κλείσω. Κόρνα ούτε για πλάκα. Πετάω κράνος, παίρνω ανάσες. Και τώρα? Εδώ που είμαι, κόβω την διαδρομή, δεν μπορώ να το αφήσω και να φύγω. Ούτε μπορώ άλλωστε, δεν μπορώ να περπατήσω καλά με το γόνατο έτσι. Και πού να πάω? Αρχίζω να σέρνω προς τα πάνω το ΚΤΜ, από τις ζάντες και αφού το έφερα στο μονοπάτι, κάνω το ζόρι, το πιάνω από την κατηφόρα και αρχίζω να το σηκώνω. Το ΚΤΜ σηκώθηκε! Αλλά εγώ πήγα κι ήρθα από τον φόβο μου. Έχετε ακούσει τον ήχο της καρδιάς σε καρδιογράφημα? Ε εγώ την άκουγα να κάνει ζουπ ζουπ ζουπ στ'αυτιά μου. Αυτό ήταν λέω, ή από καρδιά ή από πίεση θα πας. Ε ρε τι σταυρό κουβαλάω σκέφτηκα... Και φυσικά, στα καπάκια μου ήρθε αυτό Ε δεν γαμιέται λέω. Άστο, μην πεθάνεις σήμερα. Βάζω το ΟΡΘΙΟ ΚΤΜ στην άκρη, και έμεινα να παίρνω ανάσες... μέχρι που άκουσα ένα μηχανάκι να έρχεται... ήταν ο τρομακτικός κύριος από την ενημέρωση! Χαλαρός, άνετος, με τα πόδια, ήρθε, με μάζεψε, πήγαμε λίγο παραπάνω και βρήκαμε και τον ιππότη Β. Χάρης λεγόταν. Εμ δεν το ήξερα όταν το χρειαζόμουν... Μόνο κάτι Εεεεεεεεεεεε σαν πρόβατο φώναζα στα βουνά σαν την τρελή... βρισκόμαστε λοιπόν και οι 3 και λέει ο Χάρης οτι έχει πέτρα στα νεφρά και το σήκωμα του 450 τον είχε πεθάνει στον πόνο. Ντάξει, αυτό ήταν, τέλος. Καλός ο αγώνας, καλή η προσπάθεια, αλλά με μηχανάκι άλλου να επιβάλλω σε άνθρωπο που θέλει αλλά πονάει, να με προσέχει, δεν έχω κανένα λόγο να το κάνω. Αντ'αυτού λοιπόν (διαδρομή), αποφασίσαμε να πιάσουμε λίγο την διαδρομή του κυπέλλου και λίγη άσφαλτο, και να βγούμε στην ΜΧ. Αν μη τι άλλο, να την οδηγούσα, έτσι, για το γαμώτο. Φτάσαμε στην 2η ειδική μέσα από μια όμορφη διαδρομή, και αυτό που αντίκρισα δεν το είχα ξαναδεί ποτέ. Η πιο παχιά άμμος έβερ. Και χαλίκι. Αλλά η άμμος ήταν σοκαριστική, ειδικά επειδή έπρεπε να στρίψω κιόλας! Πίνω λίγο νερό, στήνομαι στην γραμμή, παίρνω το οκ και ξεκινάω. Με το που ανοίγω τέρμα το γκάζι, όπως μου είχαν πει όλοι, συνειδητοποιώ οτι ανοίγω τέρμα το γκάζι σε ένα 450 και όχι στο 125. Και οτι εγώ αυτό το γκάζι ούτε το ξέρω, ούτε το διαχειρίζομαι. Σπλέντιτ... Κόβω λίγο - βυθίζεται ο μπροστινός τροχός, το ξανανοίγω. Εκβιασμός σκέτος. Συνεχίζω λοιπόν με ανοιχτό το γκάζι, κώλο όσο πιο πίσω γίνεται. Ο μπροστά τροχός να χορεύει, ο πίσω να κάνει σλάλομ και εγώ να απορώ, τι κάνω εδώ μέσα και εδώ πάνω! Έπεσα και 1-2 φορές, έτσι για να μην με πιάνει το μάτι. Έκανα και ένα χοπ σε ένα αλματάκι. Μικρό χοπ, ίσα ίσα να χαρώ λίγο. Γιατί σ'όλη την υπόλοιπη διαδρομή, σκεφτόμουν ένα πράγμα. "Πώς στρίβουμε εδώ μέσα??" Αυτή την απορία, δεν την έλυσα. Σε κάθε στροφή έμπαινα και αλλιώς, αλλά τελικά βολεύτηκα ως εξής. Απλά έμπαινα στα μπερμ με τα όσα, και το άφηνα να στρίψει μόνο του. Λες κι ήξερε πού να πάει. Τελείωσα και βγήκα. Χέρια κομμάτια. Χαμόγελο ως τα αυτιά! Είχα κάνει τον μικρό μου άθλο της ημέρας. Έβγαλα την δύσκολη ανηφόρα του ΠΠΕ, οδήγησα την ειδική εντούρο, οδήγησα την ειδική ΜΧ. Δεν με νοιάζει τίποτα πια, φέρτε μου ένα νερό !!! Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
dirty_girl 1.015 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15 , 2012 Γυρίζοντας στην γραμματεία για τερματισμό, είχα ζαλίσει τον Χάρη στα "ευχαριστώ" και τα "συγνώμη". Δεν έκανε και λίγα για μένα, και η αλήθεια είναι πως ταλαιπωρήθηκε. Το θέμα ήταν, όταν βγάλαμε τον σένσορα, να επιστρέψω το ΚΤΜ στον Ελυσσαίο, ΑΚΑ Ιππότης Α. Βασικά, νύσταξα, τα υπόλοιπα αύριο. Έχω να αφιερώσω κείμενο στον Κατάνα, που για μένα είναι ο πιο καλός οδηγός εντούρο. Μπορεί να μην είναι ο πιο γρήγορος και τεχνικός αγωνιζόμενος, αλλά σίγουρα είναι ο καλύτερος εντουράς :) Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
tzoutz 3.515 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15 , 2012 Δανάη το κείμενο σου ήρθε να με βρει ένα βράδυ το οποίο δεν νομίζω να ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου. Να είσαι καλά. Ξεπέρασες τον εαυτό σου τόσο στην σέλα όσο και στο πληκτρολόγιο. Φιλάκια, Ευγένιος. Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
HLIAS 7.581 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 16 , 2012 Γεια σου ρε Ευγενιε 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
Billanti 931 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 16 , 2012 Ήρθε το tzoutzάκιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!! :clapping2: 3 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
GeorStrat 5.541 Αναφορά μηνύματος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 16 , 2012 Δαναη δινεις ρεστα με την αφηγηματικοτητα σου.....σαν να ημουν καπου εκει κοντα και τα ζουσα αυτα....Μπραβο για αλλη μια φορα κι αν γινει κανα ενουρο απο τα μερη μας σε περιμενουμε (χωρις ασπιρινες αυτη τη φορα). 1 Παράθεση Μοιράσου αυτό το μήνυμα Σύνδεσμος στο μήνυμα Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες
