Jump to content
mm 2 1/2

Kύπελο Enduro Νοτίου Ελλάδος 2012

Recommended Posts

Ήρθε το tzoutzάκιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!! :clapping2: :clapping2: :clapping2:

:shock: :shock:

:clapping2: :clapping2: :clapping2: :clapping2: :clapping2:

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

τέλεια Δανάη....αυτή την αφήγηση περιμέναμε όλοι!

πραγματικά πολυ δύσκολος αγώνας όπως έγραψαν οι αγωνιζόμενοι....ζέστη,πέτρα και σκόνη!

σίγουρα έχεις βελτιωθεί πολύ από τον προηγούμενο αγώνα κυπέλου!!

πολλά μπράβο στην αδελφή σου!

στο Λουτράκι θα σκίσεις.. :cheers:

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Ετοιμάζεται κειμενάκι με μίνι-αφιέρωμα στον Katana και παρασκηνιακές περιγραφές...

να'ναι καλά το αδελφάκι μου! :)

Ευγένιε.................... τα καλύτερα !!!!!!!!!! :) :) :)

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Ευγενιε;;;;;Για ριξε....

Μπραβο σου Δαναη...η συμμετοχη ειναι ομορφοτερη απο το αποτελεσμα :)

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Έχοντας βρει τον Ελισσαίο και αφού του επέστρεψα σε καλή κατάσταση το «μωρό» του, έψαξα να βρω το αδελφάκι μου.

Χαχχχ τι να σας πω? Οτι την είδα στην τέντα των Χοντογρεβεναίων, να μου δείχνει το ρολόι της, σε στυλ «άργησες» ? Της εξήγησα πώς είχε η κατάσταση, της εξήγησα πως όλα καλά για εμένα, και οτι πέρναγα καλά, και έτσι χαλάρωσε λίγο το αγριεμένο της μάτι. Ψιλοήταν έτοιμη να πάει να δείρει το ακρίδι επειδή χάλασε, αλλά την κράτησα...

Κάνοντας έναν γύρω, περίμενα να δω τα... αγόρια μου. Το 102, το 103 και τον Κατάνα. Τα δύο νουμεράκια είναι τα παιδιά που παίρνουμε μαζί εκκίνηση στο Κύπελλο, και αφού είχαμε συστηθεί την πρώτη φορά, είχαμε κάνει ωραίο τημ. Ε και τους είχα έγνοια, πώς τα πάνε, αν είναι οκ, αν θέλουν τίποτα. Αστέρια και οι δύο τους, τερμάτισαν σε 1η και 2η θέση στην Ε1 και επαληθεύσαμε την υποψία πως όταν τρέχουμε και οι 3 μαζί, τους φέρνω τύχη. Στο Άργος που έλλειπα, είχαν πολλές ατυχίες και οι δύο. Να ξέρετε λοιπόν, θα νοικιάζω υπηρεσίες τύχης στο μέλλον !!! ^_^

Και φυσικά, περίμενα και ανησυχούσα για τον Σταύρο. Από την αρχή της εβδομάδας, ο Σταύρος έτρεχε σαν τον Βέγγο. Για δουλειές – όπως όλοι μας, για τα δικά του (βλέπε λαμπατέρ ο σκύλος), για το ένα, για το άλλο, για ΜΕΝΑ όταν χρειάστηκα κάποιον να με γυρίσει από τον ΒρωμοΧάρη, γενικά, είχε γίνει λάστιχο. Πέμπτη βράδυ και ίσα που προλάβαινε να ασχοληθεί με το μηχανάκι και τον εαυτό του. Και Παρασκευή βράδυ, ξέροντας οτι ακόμα δεν είχα λύσει το πρόβλημα της μεταφοράς μου, μου έστειλε μήνυμα τα μεσάνυχτα σχεδόν, οτι θα φροντίσει να βρει λύση και οτι δεν θα μ’αφήσει μόνη μου. Δεν ξέρω κι εγώ για πόσα πράγματα έτρεχε, σίγουρα πάντως το Σάββατο το βράδυ ΔΕΝ ήταν ξεκούραστος, ΔΕΝ ήταν ήρεμος και ΔΕΝ χαμογέλαγε πολύ.

Κυριακή πρωί, ήταν κάπως καλύτερα, αλλά και πάλι, το χαμόγελό του δεν ήταν το γνωστό. Και επειδή ο Σταύρος είναι ένας εντουράς από αυτούς που εγώ κατατάσσω στους «ρομαντικούς», αν δεν χαμογελάει πραγματικά, δεν ευχαριστιέται την οδήγηση.

Και έτσι, τον περίμενα στο 3ο ΣΕΧ. Έφτασε. Δεν χαμογέλαγε και πολύ, βιαζόταν, προσπάθησα να του πω κάτι χαρούμενο και έτρεξα να τον προλάβω στο τελείωμα της ειδικής. Τον είδα να βγαίνει λοιπόν και κατάλαβα οτι κάτι δεν πήγαινε καλά. Είναι φορές που μπορείς να καταλάβεις πότε ο άλλος είναι ξενερωμένος, ή σε φάση να γκρινιάξει, ή κουρασμένος, πριν βγάλει καν το κράνος. Ο Σταύρος, όπως τον έβλεπα να έρχεται, δεν ήταν καλά. Οι αγκώνες του ήταν πεσμένοι και το κάθισμά του στην σέλα, βαρύ. Βγάζει κράνος, πίνει νερό, και μας λέει ξενερωμένος, οτι έπεσε και οτι έχει αρχίσει να κουράζεται... τι να κάνουμε... ο πατέρας Κυριλής του δίνει νερό, εγώ να προσπαθώ να του ξεκουράσω τα χέρια, και όλοι μαζί, να του ανεβάσουμε το ηθικό! Τελικά, σηκώνεται, καβαλάει την μηχανή και ξεκινάει... ο χειρότερος εχθρός του Σταύρου δεν είναι οι άλλοι, είναι το μυαλό του και ελπίζαμε όλοι να καταφέρει να το κερδίσει πάλι, να φτιάξει την διάθεσή του και άρα, να γουστάρει την οδήγησή του και να πάει καλύτερα. Φαίνεται πως παρά την αγωνία μας, ο Σταύρος τα κατάφερε!

Και όταν λέω πως ο Σταύρος είναι για μένα ο καλύτερος εντουράς, εννοώ πως είναι ο άνθρωπος που αγαπάει το εντούρο σαν άθλημα, το αγαπάει σαν χόμπυ, σαν επαφή με την φύση και επαφή με άλλους ανθρώπους. Και αυτό του βγαίνει κάθε φορά που από καθαρό ενδιαφέρον και αγάπη στο εντούρο, και με απόλυτη ανιδιοτέλεια, προσφέρεται να βοηθήσει κάποιον, ακόμα και άγνωστο, να του φτιάξει το ηθικό, να του μάθει κάτι – το οτιδήποτε. Μοιράζεται την αγάπη του για το εντούρο με όλους, και γι’αυτό όταν δεν χαμογελάει, για μένα είναι πολύ κακό... Σαν να πετάνε κοράκια στον γαλανό ουρανό του εντούρο! Ενώ όταν χαμογελάει, όλα είναι καλά και πάλι :)

Αφήνοντας λοιπόν τα αγόρια σε καλή κατάσταση, έμεινα και εγώ με το αδελφάκι μου να περιμένουμε να τελειώσει ο αγώνας, για να επιστρέψουμε με τους Χοντογρεβενιώτες πίσω. Ο Σιαφαρίκας ερχόταν στην τέντα, και ήταν ο ορισμός της ήρεμης δύναμης. Ξεκούραζε τα χέρια, ρώταγε πολύ ήρεμα σε πόση ώρα μπαίνει, έπαιρνε μια ανάσα και συνέχιζε... στην δίπλα τέντα, η ΚΤΜ είχε κόσμο και κοσμάκι... αναβάτες έφταναν, έφευγαν, αλλάλαζαν, και επιπλέον, ήμασταν και εμείς, οι περαστικοί... είδα και τον ΒρωμοΧάρη σε άντερκόβερ φωτορεπορτάζ – ε πού αλλού θα συναντιόντουσαν τόσα πορτοκαλί πνεύματα? Και προχώρησα στην ΒΕΤΑ, όπου η φοβερή μου αδελφή, είχε βρει φιλενάδα που ήταν μαζί σε μια παράσταση του Προμηθέα Δεσμώτη στην Πέργαμο. Ό,τι να ‘ναι σας λέω, στα βουνά της Χαλκίδας...

Βρήκα και τον «κατέβα θα σε χωρίσω» Σπύρο απο το Αλεποχώρι, που περίμενε τον «δεν κατεβαίνω, ανεβείτε εσείς» φίλο του, που έτρεχε!

Και μέσα σ’όλα αυτά, ένα σας λέω. Μέχρι να τελειώσει η μέρα, το αδελφάκι μου είχε γίνει εξπέρ σε ορολογία «καπέλο», «μπαίνω στο λεπτό μου» και «ειδική». Ήξερε να λέει σε πόση ώρα έμπαινες στο ΣΕΧ, ήξερε να βγάζει σε πόσο χρόνο να περιμένουν να ολοκληρωθεί ο γύρος κάποιου, έμαθε να μας μπουκώνει με παστέλια και να μας ποτίζει νερά. Το αχλαδάκι μου πάντως, δεν την πρόλαβα και το είχε ήδη ταΐσει όταν την βρήκα.

Ένοιωθα λίγο τύψεις, γιατί όσο εγώ χαζοχαιρόμουν στο ΣΕΧ, έδινα νερά, κράταγα τσάντες για την ειδική, χτύπαγα πλάτες για κουράγιο και ξεναγούσα την μικρή, οι φίλοι μου τράβαγαν την ταλαιπωρία της αρκούδας – αλλά τι να έκανα, λες και είχα επιλογές. Τουλάχιστον, ευχαριστήθηκα χώμα και σκόνη, στο έπακρο!

Τι θα μου μείνει από αυτόν τον αγώνα?

Για άλλη μια φορά, η χαρά του να γνωρίζω τους ανθρώπους της Λέσχης που οργανώνει τον αγώνα, και να βλέπω την ικανοποίησή τους, πως οι κόποι τους έπιασαν και τα κατάφεραν πολύ καλά! Ο αγώνας ήταν όντως πολύ καλά οργανωμένος, με νερά παντού, επιτήρηση σε όλα τα πιθανά κοψίματα στις ειδικές και καλή ενημέρωση στην αρχή και ωραία διαδρομή. Ναι εντάξει, δεν λέω οτι την είχα όλη και άνετα, αλλά όση έκανα, μέχρι εκεί που έφτασα, μου άρεσε.

Η χαρά, να τολμήσω να ακολουθήσω μια διαδρομή που ήταν δύσκολη και που όλοι περίμεναν να μην τα καταφέρω – και που τελικά, τα κατάφερα

Η χαρά να τρέξω δύο ειδικές σε έναν αγώνα, ΜΧ και εντούρο και να θεωρηθεί η συμμετοχή μου οτι τερμάτισε

Το απωθημένο, να τρέξω κάποια στιγμή έναν αγώνα από την αρχή ως το τέλος, με τις 2 ειδικές του, χωρίς απρόοπτα και ατυχίες και ξένα μηχανάκια και τούμπες και δράματα !

Τι να λέμε τώρα, μου έχει μείνει στα μούτρα ένα χαμόγελο ΝΑ (με το συμπάθειο).

υγ. αν μιλάει κανείς με άτομα της ΑΜΛΕΧ, τις ευχαριστίες μου για όλα :)

Τροποποιήθηκε από τον dirty_girl

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Και λίγες φωτογραφίες

Riding with skills (Katanas)

rpxa296.jpg

Riding with MORE skills (Kyrilis)

rpxa45.jpg

Riding with chicken skills

rpxa722.jpg

Κάτι που δεν έχω γράψει αλλά όσο περνάνε οι μέρες, το συνειδητοποιώ σιγά σιγά. Αυτό που κέρδισα στον αγώνα αυτόν ήταν αυτοπεποίθηση. Για δύο λόγους. Ο πρώτος, επειδή πέρασα ένα δύσκολο κομμάτι, παρά τα όσα μου λέγανε. Και η αλήθεια είναι, πως το περίμενα πιο δύσκολο.

Ο δεύτερος, επειδή μπόρεσα να σηκώσω το 450. Γιατί δεν ήταν εύκολο. Δεν μπορούσα να το σηκώσω. Έπρεπε να βγάλω κράνος και θώρακα, να πάρω ανάσες, να ΣΚΕΦΤΩ το ΠΏΣ θα μπορούσα να το μετακινήσω, να προσπαθήσω ξανά και ξανά, και στο τέλος να τα καταφέρω μόνη μου.

Περίεργο άθλημα το εντούρο. Ενώ μπορεί να φέρει κόσμο κοντά και να δημιουργήσει φιλίες, όταν βρεθείς μόνος, είσαι εντελώς μόνος. Και το ερώτημα είναι...

Όταν βρεθείς μόνος με τον εαυτό σου, αντέχεις?

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

φτου μη σε ματιάσουν!

αν δεν ειχες τα ροζ περισσότερο για έμπειρο αγωνιζόμενο περνάς,με αυτό το 'μάτσο' στάιλ!

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

φτου μη σε ματιάσουν!

αν δεν ειχες τα ροζ περισσότερο για έμπειρο αγωνιζόμενο περνάς,με αυτό το 'μάτσο' στάιλ!

:blush2: :blush2: :blush2: ευχαριστώ !!! ^_^

το "μάτσο" στάιλ, οφείλεται στον θώρακα και ουχί στους ατσάλινους μυς μου χχααχαχααα

*φτύνε φτύνε γιατί με μάτιαξαν !!! :(

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

5ος και τελευταίος αγώνας για το 2012, για το Κύπελλο Enduro Νοτίου Ελλάδος !

Πηγή

loutraki-550.jpg

Ο ΜΟ.Λ.Π. διοργανωνει τον 5ο αγωνα κυπελλου νοτιου Ελλαδος στην Περαχωρα - Λουτρακιου την Κυριακη 18 Νοεμβριου, ωρα εκκινησης στις 11:00

Πληροφοριες

6972317531 - 274462300)

Γ. Γ. ΜΟ.Λ.Π.

Κολλιακος Βασιλης

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Η Δαναη εκανε την μεγαλη εκπληξη στο Stage1 ηταν μποστα απο ποιον ; ...............................................

91 101 ΜΑΥΡΑΚΗ ΕΛΕΝΗ-∆ΑΝΑΗ E1 PADDOCK512. VONZIPPER. ΟΙΦΊΛΟΙΜΟ KTM / EXC 125 Λ.Ε.ΜΟΤ. 6:22.321 2:41.282 27/E1

92 408 ΧΕΛΙΩΤΗΣ ∆ΗΜΗΤΡΙΟΣ CH WORKSIBIKE.M.DESIGNS.EXTRA PRODU HONDA XR 400 Λ.Ε.ΜΟΤ. 6:26.731 2:45.692 16/CH :stunned:

Δαναη ημουν στο ΣΕΧ στα Στραβα κατα της 12:30 σε ειδα τελευταια στιγμη και δεν προλαβα να σου μιλησω. :_hi:

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Ο χθεσινός αγώνας ένοιωσα πως ήταν το... κερασάκι του Κυπέλλου για φέτος!

(θα ακολουθήσει σεντόνι για όσους είναι κρυωμένοι και κρεβατωμένοι και βαριούνται, αλλά εν συντομία, έχω να πω οτι ήταν απλά υπέροχη η διαδρομή... )

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Δαναη ημουν στο ΣΕΧ στα Στραβα κατα της 12:30 σε ειδα τελευταια στιγμη και δεν προλαβα να σου μιλησω. :_hi:

πέτα καμιά πέτρα άλλη φορά, να με πετύχεις να σταματήσω ^_^

Χεμμμ στο ΣΕΧ με τα σουβλάκια ή στο ΣΕΧ με τις μπριζόλες? γιατί τα μπέρδεψα... :P

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Ο χθεσινός αγώνας ένοιωσα πως ήταν το... κερασάκι του Κυπέλλου για φέτος!

(θα ακολουθήσει σεντόνι για όσους είναι κρυωμένοι και κρεβατωμένοι και βαριούνται, αλλά εν συντομία, έχω να πω οτι ήταν απλά υπέροχη η διαδρομή... )

'Αντε ακόμα;;;;

:clapping:

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Μικρό μπισκοτάκι:

Ήμουν με πυρετό και έκανα μόλις 1 γύρο. Και κόντευα να βάλω τα κλάματα από την στεναχώρια που έχανα μια τόσο ΟΜΟΡΦΗ διαδρομή και ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ειδική.

Σεντονοπάπλωμα, από το σπίτι... :)

Σκέφτομαι την χθεσινή μέρα, και μέχρι το σημείο που εγκατέλειψα, χαμογελάω σαν τον βλάκα μόνη μου - είμαι στο γραφείο εντωμεταξύ και με βλέπουν οι άλλοι και καρφώνομαι οτι χαζεύω ^_^ Μόλις η αναπόληση της μέρας φτάνει στην εγκατάληψη, μου πέφτουν τα μούτρα, τα αυτιά, η ουρά :(

Τροποποιήθηκε από τον dirty_girl

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Εεεε ψιτ! Μούτρα, αυτιά και ουρά πάνω, αφού το βρωμοκόριτσο δεν εγκαταλείπει εύκολα και το ξέρουν όλοι αυτό. :D

Μοιράσου αυτό το μήνυμα


Σύνδεσμος στο μήνυμα
Μοιράσου σε άλλες ιστοσελίδες

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντησε σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Create New...