8ο οδοιπορικο ιστοριας απο τη Μοτοπαρεα Λεωνιδιου-7 απριλιου 2019

[PaNick 557]

πριν 2 ώρες, το μέλος Kostas-MotoLover έγραψε:

 

 

 

Tip:  Αν μπορέσω ποτέ να συμμετάσχω, να θυμηθώ να μην μπω στην ομάδα σου....... 

Το αντιθετο θε ελεγα. Εμπειρια ζωης θα ειναι!     

[Wolf1138 2.924]

Να πω κι εγώ 2 κουβέντες.

Καταρχάς και πάλι πολλά μπράβο στα παιδιά της Μοτοπαρέας. Πέρα από την άψογη οργάνωση, το αίσθημα που σου μένει είναι ότι όλοι είμαστε καλεσμένοι σε μια γιορτή που γίνεται με τις αγνότερες προθέσεις. Και πάλι συγχαρητήρια.

Στα του αγώνα εγώ και ο σύντροχος με το ψόφιο ΚΤΜ ξεκινήσαμε χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πλάνο, απλά με σκοπό να τερματίσουμε το συντομότερο (φυσικά ακολουθώντας τη διαδρομή και παίρνοντας τις φώτο) και γενικά να μην χαθούμε πολύ γιατί και οι 2 είμαστε γνωστοί πλοηγοί (έχουμε "χαθεί" στην Αττική Οδό μια φορά )

Δυστυχώς στις Καρυές ο σύντροχος πάτησε πέτρα και έσκασε το πίσω ελαστικό (γενικά τα ΤΤ βγήκαν επιτυχία).

Όχι μόνο αυτό αλλά εκείνη την ώρα ήμασταν κοντά με 2 άλλα ΚΤΜ και εγώ δεν κατάλαβα ότι κάποιος λείπει οπότε μέχρι να το καταλάβω και να γυρίσω πέρασε χρόνος. Ευτυχώς είχα φέρει κιτ επισκευής το μπαλώσαμε και βάλαμε διοξείδιο να κυλάει (ήταν πίτα). Μέχρι βέβαια να βρούμε βενζινάδικο να συμπληρώσουμε αέρα πηγαίναμε σαν κότες αφού αρχικά έχανε ακόμα (μέχρι να δέσει η κόλλα).

Τελικά τερματίσαμε στις 8.25 ώρες περίπου αφού πέρα από το λάστιχο είχαμε την αναζήτηση των Δερβενακίων και χαθήκαμε στο Αγιονόρι και τον Κοσμά ψάχνωντας τις φώτο (ναι ξέρω στο Αγιονόρι πως το καταφέραμε και περάσαμε όλο το χωριό. ΥΓ ελπίζω τα παιδιά/δικάβαλο με το ΚΤΜ να βρήκαν το χαμένο κινητό).

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι λόγω της συμπόρευσης με άλλη ομάδα (τους ΚΤΜ της αρχής που τους ξαναβρήκαμε στα Δερβενάκια) ξεχάστηκα να βάλω βενζίνη και από το Αγιονόρι μέχρι τη Δήμαινα (υπό βροχή εν μέρει) πήγαινα τις κατηφόρες σβηστός για οικονομία καυσίμου

 

Γενικά το οδοιπορικό για να το χαρείς περισσότερο θέλει ένα αξιόπιστο GPS (όχι Google Maps) με waypoints (βαρέθηκα να σταματάω να πω στο google ότι πέρασα από τον προορισμό) και καλή καλή μελέτη το προηγούμενο βράδυ και όχι να προτιμήσεις μπύρες στο Ναυτίλο.

 

Και του χρόνου!

Τροποποιήθηκε Απρίλιος 11 , 2019 από τον Wolf1138

[πυξιδας990 1.212]

Κομματια διαδρομης

 

[Kostas-MotoLover 10.029]

πριν 22 ώρες, το μέλος Kostas-MotoLover έγραψε:

 

 

 

Tip:  Αν μπορέσω ποτέ να συμμετάσχω, να θυμηθώ να μην μπω στην ομάδα σου Gouky....... 

 

πριν 19 ώρες, το μέλος PaNick έγραψε:

Το αντιθετο θε ελεγα. Εμπειρια ζωης θα ειναι!     

 

Ναι. Αναλόγως πώς την εννοεί ο καθένας την........ "εμπειρία ζωής" -----> http://www.lifelinehellas.gr/category/εξαφανισθέντες/  

Τροποποιήθηκε Απρίλιος 12 , 2019 από τον Kostas-MotoLover

[Gouky7 8.591]

Ξεκινάω κι εγώ να γράψω δύο λόγια δίνοντας πρώτα συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που τρέχουν το Οδοιπορικό όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πως μια μικρή ομάδα ανθρώπων καταφέρνει κάθε χρόνο και κατεβάζει εκατοντάδες κόσμου τόσο για την πίτα όσο και για το οδοιπορικό. Είστε ωραίοι και μάγκες. Πολύ σημαντικό κι αυτό που είπε ο Ζώης πιο πάνω, ότι δηλαδή υπάρχουν αγνές προθέσεις και τίποτα πίσω από την κουρτίνα. 

Στα του αγώνα τώρα, η 5άδα που συμμετείχαμε ήταν όλοι Mybikeίτες και απαρτιζόταν από τους @johni41, @kouler, @Alex_cbr , Χάρη κι εμένα. Οι τρεις μας έχουμε κάνει μαζί χιλιάδες χιλιόμετρα στην κυριολεξία. Με τα άλλα δύο παιδιά είναι η πρώτη βόλτα αλλά η φήμη τους προηγείται. Το πρωί του Σαββάτου βρεθήκαμε με τους @Ravendark και @Wolf1138 και όλοι μαζί αναχωρήσαμε πρώτα για Άργος και μετά για Λεωνίδιο υπό την συνοδεία τόνων νερού. Άφιξη στο καφέ Δίπορτο και δήλωση ονόματος ομάδας στη γραμματεία προκειμένου να πάρουμε ώρα εκκίνησης για την Κυριακή. Η αλήθεια είναι πως το είχαμε ξεχάσει το κομμάτι της ονομασίας της ομάδας και μας έπιασαν απροετοίμαστους. Τα υπόλοιπα παιδιά, για κάποιον λόγο που ποτέ δεν θα καταλάβω, αποφάσισαν να πουν την ομάδα << Οι 5 Γκούκυ >> το οποίο ακόμα και τώρα το βρίσκω άκυρο αλλά οι Δημοκρατικές διαδικασίες δεν επέτρεψαν αντίλογο. Αφού τελειώσαμε με τα διαδικαστικά, πήγαμε δωμάτια, τακτοποιηθήκαμε και βουρ για φαγητό. Η ώρα είχε πάει 6+ και σε δύο ώρες θα έπρεπε να είμαστε έτοιμοι να παραλάβουμε τα roadbook προκειμένου να φτιάξουμε χάρτες και gps. Βγαίνοντας έξω να πάρουμε τις μηχανές, άρχισα την κλάψα στον Ζώη για το πόσο μπουρδέλο είναι το Μουλτιστράντα και πόσο γαμάτο το Tuono και τελικά με λυπήθηκε και κάναμε την τράμπα μέχρι τα ξενοδοχεία μας. Ο καιρός είχε μαλακώσει αρκετά αλλά είχε κρατήσει φουλ υγρασίες οι οποίες σε συνδυασμό με τα supercorsa του καυλακίου και τα 170+ άλογα δεν έφτιαχναν ωραία κατάσταση για τρέλες με αποτέλεσμα να καταφέρουμε να χαθούμε μέχρι να φτάσουμε στα δωμάτια. Ευτυχώς ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που χάθηκα σε αυτό το οδοιπορικό.

 

Οκτώ και κάτι ψιλά παρκάρω έξω από την Φάμπρικα και μέσα σε ένα εικοσάλεπτο έχουμε παραλάβει το roadkit και έχουμε φύγει καρφί για το ξενοδοχείο προκειμένου να ξεκινήσει ο σχεδιασμός. Η σωστή πορεία της διαδρομής κρίνει εν πολλοίς και το τελικό αποτέλεσμα κι επειδή ως τίμιοι που είμαστε είχαμε δηλώσει εξ αρχής πως πάμε να προσπαθήσουμε να χτυπήσουμε βάθρο, αποφασίζουμε να κάψουμε λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις και να αφοσιωθούμε στο στόχο.  Αράζουμε λοιπόν στη reception, ανοίγουμε laptop, χάρτες , gps και ό,τι άλλο είχαμε και πάμε να συνδεθούμε στο δίκτυο. Σοκ πρώτο, το Ίντερνετ είναι κάτω. Το Λεωνίδιο αντιμετώπισε λόγω κακοκαιρίας (;) σοβαρά προβλήματα τόσο με την ύδρευση όσο και με την ηλεκτροδότηση και ξαφνικά το πλάνο πάει στα σκουπίδια πριν καν ξεκινήσουμε. Ο Χάρης τελικά προσφέρεται να κάνει hotspot με το κινητό του και συνδέουμε το laptop εκεί και τα κινητά μας με 4g. Το πλάνο είναι να φτιάξουμε αναλυτική διαδρομή τόσο στο Garmin όσο και στο Maps. Η διαδικασία ξεκινάει 9 παρά και κατά τη 1 το βράδυ έρχεται το δεύτερο σοκ. "Παιδιά πρέπει να κλείσω τη reception "μας ενημερώνει ο κυριούλης και μένουμε μαλάκες. Τα φορτώνουμε όλα όπως ήταν και φεύγουμε καρφί για το πιο ευρύχωρο δωμάτιο που έπαιζε στην παρέα όπου ξαναστήνουμε το αρχηγείο και τελειώνουμε τελικά τα πάντα γύρω στις 3 τα ξημερώματα. Δεν κρύβω πως εκείνη την ώρα ένιωσα ένα μάγκωμα. Αφενός είχαμε χάσει όλη την καυλάντα σε ταβέρνα και μπαράκι με τα παιδιά της Μοτοπαρέας αλλά και με τους υπόλοιπους. Αφετέρου, αν κάτι πήγαινε στραβά με το γαμώGPS , όλος ο κόπος θα πήγαινε χαμένος και τελικά θα είχαμε κάνει και μια τρύπα στο νερό. Ήταν η πρώτη από τις δύο στιγμές στο οδοιπορικό που ξύπνησαν μνήμες από την "καταστροφική" περσινή συμμετοχή μας. Ευτυχώς ο ψόφος ήρθε άμεσα

 

Κυριακή ξυπνητήρι 8:30 για πρωινό, μάζεμα πραγμάτων και αναχώρηση προς το σημείο εκκίνησης. Φεύγουμε πρώτοι εγώ και ο Άλεξ και πάμε στο βενζινάδικο να γεμίσουμε και θα ακολουθούσαν και οι άλλοι 3 όταν τελείωναν με τις πληρωμές των ξενοδοχείων κτλπ. Καβαλάω, βάζω μπρος κι έχω φορέσει γάντια χωρίς να φορέσω κράνος ενώ έχω ξεχάσει να δώσω στον σκουτερά της παρέας και τα γυαλιά ηλίου που φοράω. Γάμα το λέω, θα πάω χωρίς κράνος μέχρι το βενζινάδικο. Τι να πάθω για λίγα μέτρα; Το πολύ πολύ να φασώσω και καμία με το Ντουκάτι Ε, 200μ πριν το βενζινάδικο με τσιμπάει σφήκα στο λαιμό και μου αφήνει μέσα το κεντρί. Το βγάζει ο Άλεξ αμέσως κι εγώ έχω μπει σε mood αναμονής για κάποια αλλεργία διότι δεν μου είχε συμβεί ξανά. Αράζουμε για καφέ και περιμένουμε είτε την εκκίνηση είτε την διακομιδή. Η ώρα περνάει πάρα πολύ γρήγορα , ο Μανώλης μας ανακοινώνει να ετοιμαστούμε , εγώ σταυρώνω το GPS και δίνω όρκο πως αν αρχίσει και φέτος τα δικά του θα φάει πέταμα στον πρώτο κάδο σκουπιδιών μαζί με τη βάση - άρα μαζί και με το Μούλτι. Η εκκίνηση δίνεται και τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία. Ο τερματισμός μας βρήκε στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης έχοντας συγκεντρώσει το απόλυτο των βαθμών, έχοντας φτάσει 10 λεπτά από τον τερματισμό μιάμιση ώρα πριν το προβλεπόμενο 8ωρο κι έχοντας παράλληλα αναγκαστεί να επισκευάσουμε ένα σκασμένο λάστιχο. Οδήγηση και ρυθμός για σεμινάριο απ όλα τα παιδιά. Μου είπαν όλοι πως κατευχαριστήθηκαν την βόλτα κι αυτό είναι που μετράει. Εγώ προσωπικά χάρηκα πολύ για τον @kouler γιατί πέρσι τα σκάτωσα και χάσαμε εξαιτίας μου την διάκριση. Φέτος νομίζω πως τα έκανα σχεδόν όλα σωστά ως πλοηγός αλλά και πάλι, χωρίς τον @johni41 ,δεν θα υπήρχε ούτε φέτος πρώτη θέση. Αυτά κι από εμένα.

 

 

Τροποποιήθηκε Απρίλιος 12 , 2019 από τον Gouky7

[Wolf1138 2.924]

Ωραίος ο Ιωγιάννης

Στο παιχνίδι τί διαλέξατε; Γιατί ο Γιώργος κάτι έλεγε ότι η μπάλα ήταν πολύ φουσκωμένη, η μπασκέτα στραβή και κάτι τέτοια

[Gouky7 8.591]

πριν 7 λεπτά, το μέλος Wolf1138 έγραψε:

Ωραίος ο Ιωγιάννης

Στο παιχνίδι τί διαλέξατε;

Διαλέξαμε ερώτηση ώστε να χάσουμε ως ομάδα και όχι ατομικά. Ευτυχώς ήταν ερώτηση από τα μνημεία όπου είχαμε προετοιμαστεί 

[Wolf1138 2.924]

Χαχα ωραίοι.

Πράγματι εγώ τώρα κατηγορώ τον έταιρο που σουτάρει στο γάμο του Καραγκιόζη και σκάνε τα λάστιχα του

[πυξιδας990 1.212]

πριν 4 ώρες, το μέλος Gouky7 έγραψε:

Ξεκινάω κι εγώ να γράψω δύο λόγια δίνοντας πρώτα συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που τρέχουν το Οδοιπορικό όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πως μια μικρή ομάδα ανθρώπων καταφέρνει κάθε χρόνο και κατεβάζει εκατοντάδες κόσμου τόσο για την πίτα όσο και για το οδοιπορικό. Είστε ωραίοι και μάγκες. Πολύ σημαντικό κι αυτό που είπε ο Ζώης πιο πάνω, ότι δηλαδή υπάρχουν αγνές προθέσεις και τίποτα πίσω από την κουρτίνα. 

Στα του αγώνα τώρα, η 5άδα που συμμετείχαμε ήταν όλοι Mybikeίτες και απαρτιζόταν από τους @johni41, @kouler, @Alex_cbr , Χάρη κι εμένα. Οι τρεις μας έχουμε κάνει μαζί χιλιάδες χιλιόμετρα στην κυριολεξία. Με τα άλλα δύο παιδιά είναι η πρώτη βόλτα αλλά η φήμη τους προηγείται. Το πρωί του Σαββάτου βρεθήκαμε με τους @Ravendark και @Wolf1138 και όλοι μαζί αναχωρήσαμε πρώτα για Άργος και μετά για Λεωνίδιο υπό την συνοδεία τόνων νερού. Άφιξη στο καφέ Δίπορτο και δήλωση ονόματος ομάδας στη γραμματεία προκειμένου να πάρουμε ώρα εκκίνησης για την Κυριακή. Η αλήθεια είναι πως το είχαμε ξεχάσει το κομμάτι της ονομασίας της ομάδας και μας έπιασαν απροετοίμαστους. Τα υπόλοιπα παιδιά, για κάποιον λόγο που ποτέ δεν θα καταλάβω, αποφάσισαν να πουν την ομάδα << Οι 5 Γκούκυ >> το οποίο ακόμα και τώρα το βρίσκω άκυρο αλλά οι Δημοκρατικές διαδικασίες δεν επέτρεψαν αντίλογο. Αφού τελειώσαμε με τα διαδικαστικά, πήγαμε δωμάτια, τακτοποιηθήκαμε και βουρ για φαγητό. Η ώρα είχε πάει 6+ και σε δύο ώρες θα έπρεπε να είμαστε έτοιμοι να παραλάβουμε τα roadbook προκειμένου να φτιάξουμε χάρτες και gps. Βγαίνοντας έξω να πάρουμε τις μηχανές, άρχισα την κλάψα στον Ζώη για το πόσο μπουρδέλο είναι το Μουλτιστράντα και πόσο γαμάτο το Tuono και τελικά με λυπήθηκε και κάναμε την τράμπα μέχρι τα ξενοδοχεία μας. Ο καιρός είχε μαλακώσει αρκετά αλλά είχε κρατήσει φουλ υγρασίες οι οποίες σε συνδυασμό με τα supercorsa του καυλακίου και τα 170+ άλογα δεν έφτιαχναν ωραία κατάσταση για τρέλες με αποτέλεσμα να καταφέρουμε να χαθούμε μέχρι να φτάσουμε στα δωμάτια. Ευτυχώς ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που χάθηκα σε αυτό το οδοιπορικό.

 

Οκτώ και κάτι ψιλά παρκάρω έξω από την Φάμπρικα και μέσα σε ένα εικοσάλεπτο έχουμε παραλάβει το roadkit και έχουμε φύγει καρφί για το ξενοδοχείο προκειμένου να ξεκινήσει ο σχεδιασμός. Η σωστή πορεία της διαδρομής κρίνει εν πολλοίς και το τελικό αποτέλεσμα κι επειδή ως τίμιοι που είμαστε είχαμε δηλώσει εξ αρχής πως πάμε να προσπαθήσουμε να χτυπήσουμε βάθρο, αποφασίζουμε να κάψουμε λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις και να αφοσιωθούμε στο στόχο.  Αράζουμε λοιπόν στη reception, ανοίγουμε laptop, χάρτες , gps και ό,τι άλλο είχαμε και πάμε να συνδεθούμε στο δίκτυο. Σοκ πρώτο, το Ίντερνετ είναι κάτω. Το Λεωνίδιο αντιμετώπισε λόγω κακοκαιρίας (;) σοβαρά προβλήματα τόσο με την ύδρευση όσο και με την ηλεκτροδότηση και ξαφνικά το πλάνο πάει στα σκουπίδια πριν καν ξεκινήσουμε. Ο Χάρης τελικά προσφέρεται να κάνει hotspot με το κινητό του και συνδέουμε το laptop εκεί και τα κινητά μας με 4g. Το πλάνο είναι να φτιάξουμε αναλυτική διαδρομή τόσο στο Garmin όσο και στο Maps. Η διαδικασία ξεκινάει 9 παρά και κατά τη 1 το βράδυ έρχεται το δεύτερο σοκ. "Παιδιά πρέπει να κλείσω τη reception "μας ενημερώνει ο κυριούλης και μένουμε μαλάκες. Τα φορτώνουμε όλα όπως ήταν και φεύγουμε καρφί για το πιο ευρύχωρο δωμάτιο που έπαιζε στην παρέα όπου ξαναστήνουμε το αρχηγείο και τελειώνουμε τελικά τα πάντα γύρω στις 3 τα ξημερώματα. Δεν κρύβω πως εκείνη την ώρα ένιωσα ένα μάγκωμα. Αφενός είχαμε χάσει όλη την καυλάντα σε ταβέρνα και μπαράκι με τα παιδιά της Μοτοπαρέας αλλά και με τους υπόλοιπους. Αφετέρου, αν κάτι πήγαινε στραβά με το γαμώGPS , όλος ο κόπος θα πήγαινε χαμένος και τελικά θα είχαμε κάνει και μια τρύπα στο νερό. Ήταν η πρώτη από τις δύο στιγμές στο οδοιπορικό που ξύπνησαν μνήμες από την "καταστροφική" περσινή συμμετοχή μας. Ευτυχώς ο ψόφος ήρθε άμεσα

 

Κυριακή ξυπνητήρι 8:30 για πρωινό, μάζεμα πραγμάτων και αναχώρηση προς το σημείο εκκίνησης. Φεύγουμε πρώτοι εγώ και ο Άλεξ και πάμε στο βενζινάδικο να γεμίσουμε και θα ακολουθούσαν και οι άλλοι 3 όταν τελείωναν με τις πληρωμές των ξενοδοχείων κτλπ. Καβαλάω, βάζω μπρος κι έχω φορέσει γάντια χωρίς να φορέσω κράνος ενώ έχω ξεχάσει να δώσω στον σκουτερά της παρέας και τα γυαλιά ηλίου που φοράω. Γάμα το λέω, θα πάω χωρίς κράνος μέχρι το βενζινάδικο. Τι να πάθω για λίγα μέτρα; Το πολύ πολύ να φασώσω και καμία με το Ντουκάτι Ε, 200μ πριν το βενζινάδικο με τσιμπάει σφήκα στο λαιμό και μου αφήνει μέσα το κεντρί. Το βγάζει ο Άλεξ αμέσως κι εγώ έχω μπει σε mood αναμονής για κάποια αλλεργία διότι δεν μου είχε συμβεί ξανά. Αράζουμε για καφέ και περιμένουμε είτε την εκκίνηση είτε την διακομιδή. Η ώρα περνάει πάρα πολύ γρήγορα , ο Μανώλης μας ανακοινώνει να ετοιμαστούμε , εγώ σταυρώνω το GPS και δίνω όρκο πως αν αρχίσει και φέτος τα δικά του θα φάει πέταμα στον πρώτο κάδο σκουπιδιών μαζί με τη βάση - άρα μαζί και με το Μούλτι. Η εκκίνηση δίνεται και τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία. Ο τερματισμός μας βρήκε στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης έχοντας συγκεντρώσει το απόλυτο των βαθμών, έχοντας φτάσει 10 λεπτά από τον τερματισμό μιάμιση ώρα πριν το προβλεπόμενο 8ωρο κι έχοντας παράλληλα αναγκαστεί να επισκευάσουμε ένα σκασμένο λάστιχο. Οδήγηση και ρυθμός για σεμινάριο απ όλα τα παιδιά. Μου είπαν όλοι πως κατευχαριστήθηκαν την βόλτα κι αυτό είναι που μετράει. Εγώ προσωπικά χάρηκα πολύ για τον @kouler γιατί πέρσι τα σκάτωσα και χάσαμε εξαιτίας μου την διάκριση. Φέτος νομίζω πως τα έκανα σχεδόν όλα σωστά ως πλοηγός αλλά και πάλι, χωρίς τον @johni41 ,δεν θα υπήρχε ούτε φέτος πρώτη θέση. Αυτά κι από εμένα.

 

 

μπραβο παιδια.....πολυ το χαρηκα,,γιατι το θελατε!!!!!

[FeatherBrain 15]

πριν 18 ώρες, το μέλος Gouky7 έγραψε:

Ξεκινάω κι εγώ να γράψω δύο λόγια δίνοντας πρώτα συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που τρέχουν το Οδοιπορικό όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πως μια μικρή ομάδα ανθρώπων καταφέρνει κάθε χρόνο και κατεβάζει εκατοντάδες κόσμου τόσο για την πίτα όσο και για το οδοιπορικό. Είστε ωραίοι και μάγκες. Πολύ σημαντικό κι αυτό που είπε ο Ζώης πιο πάνω, ότι δηλαδή υπάρχουν αγνές προθέσεις και τίποτα πίσω από την κουρτίνα. 

Στα του αγώνα τώρα, η 5άδα που συμμετείχαμε ήταν όλοι Mybikeίτες και απαρτιζόταν από τους @johni41, @kouler, @Alex_cbr , Χάρη κι εμένα. Οι τρεις μας έχουμε κάνει μαζί χιλιάδες χιλιόμετρα στην κυριολεξία. Με τα άλλα δύο παιδιά είναι η πρώτη βόλτα αλλά η φήμη τους προηγείται. Το πρωί του Σαββάτου βρεθήκαμε με τους @Ravendark και @Wolf1138 και όλοι μαζί αναχωρήσαμε πρώτα για Άργος και μετά για Λεωνίδιο υπό την συνοδεία τόνων νερού. Άφιξη στο καφέ Δίπορτο και δήλωση ονόματος ομάδας στη γραμματεία προκειμένου να πάρουμε ώρα εκκίνησης για την Κυριακή. Η αλήθεια είναι πως το είχαμε ξεχάσει το κομμάτι της ονομασίας της ομάδας και μας έπιασαν απροετοίμαστους. Τα υπόλοιπα παιδιά, για κάποιον λόγο που ποτέ δεν θα καταλάβω, αποφάσισαν να πουν την ομάδα << Οι 5 Γκούκυ >> το οποίο ακόμα και τώρα το βρίσκω άκυρο αλλά οι Δημοκρατικές διαδικασίες δεν επέτρεψαν αντίλογο. Αφού τελειώσαμε με τα διαδικαστικά, πήγαμε δωμάτια, τακτοποιηθήκαμε και βουρ για φαγητό. Η ώρα είχε πάει 6+ και σε δύο ώρες θα έπρεπε να είμαστε έτοιμοι να παραλάβουμε τα roadbook προκειμένου να φτιάξουμε χάρτες και gps. Βγαίνοντας έξω να πάρουμε τις μηχανές, άρχισα την κλάψα στον Ζώη για το πόσο μπουρδέλο είναι το Μουλτιστράντα και πόσο γαμάτο το Tuono και τελικά με λυπήθηκε και κάναμε την τράμπα μέχρι τα ξενοδοχεία μας. Ο καιρός είχε μαλακώσει αρκετά αλλά είχε κρατήσει φουλ υγρασίες οι οποίες σε συνδυασμό με τα supercorsa του καυλακίου και τα 170+ άλογα δεν έφτιαχναν ωραία κατάσταση για τρέλες με αποτέλεσμα να καταφέρουμε να χαθούμε μέχρι να φτάσουμε στα δωμάτια. Ευτυχώς ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που χάθηκα σε αυτό το οδοιπορικό.

 

Οκτώ και κάτι ψιλά παρκάρω έξω από την Φάμπρικα και μέσα σε ένα εικοσάλεπτο έχουμε παραλάβει το roadkit και έχουμε φύγει καρφί για το ξενοδοχείο προκειμένου να ξεκινήσει ο σχεδιασμός. Η σωστή πορεία της διαδρομής κρίνει εν πολλοίς και το τελικό αποτέλεσμα κι επειδή ως τίμιοι που είμαστε είχαμε δηλώσει εξ αρχής πως πάμε να προσπαθήσουμε να χτυπήσουμε βάθρο, αποφασίζουμε να κάψουμε λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις και να αφοσιωθούμε στο στόχο.  Αράζουμε λοιπόν στη reception, ανοίγουμε laptop, χάρτες , gps και ό,τι άλλο είχαμε και πάμε να συνδεθούμε στο δίκτυο. Σοκ πρώτο, το Ίντερνετ είναι κάτω. Το Λεωνίδιο αντιμετώπισε λόγω κακοκαιρίας (;) σοβαρά προβλήματα τόσο με την ύδρευση όσο και με την ηλεκτροδότηση και ξαφνικά το πλάνο πάει στα σκουπίδια πριν καν ξεκινήσουμε. Ο Χάρης τελικά προσφέρεται να κάνει hotspot με το κινητό του και συνδέουμε το laptop εκεί και τα κινητά μας με 4g. Το πλάνο είναι να φτιάξουμε αναλυτική διαδρομή τόσο στο Garmin όσο και στο Maps. Η διαδικασία ξεκινάει 9 παρά και κατά τη 1 το βράδυ έρχεται το δεύτερο σοκ. "Παιδιά πρέπει να κλείσω τη reception "μας ενημερώνει ο κυριούλης και μένουμε μαλάκες. Τα φορτώνουμε όλα όπως ήταν και φεύγουμε καρφί για το πιο ευρύχωρο δωμάτιο που έπαιζε στην παρέα όπου ξαναστήνουμε το αρχηγείο και τελειώνουμε τελικά τα πάντα γύρω στις 3 τα ξημερώματα. Δεν κρύβω πως εκείνη την ώρα ένιωσα ένα μάγκωμα. Αφενός είχαμε χάσει όλη την καυλάντα σε ταβέρνα και μπαράκι με τα παιδιά της Μοτοπαρέας αλλά και με τους υπόλοιπους. Αφετέρου, αν κάτι πήγαινε στραβά με το γαμώGPS , όλος ο κόπος θα πήγαινε χαμένος και τελικά θα είχαμε κάνει και μια τρύπα στο νερό. Ήταν η πρώτη από τις δύο στιγμές στο οδοιπορικό που ξύπνησαν μνήμες από την "καταστροφική" περσινή συμμετοχή μας. Ευτυχώς ο ψόφος ήρθε άμεσα

 

Κυριακή ξυπνητήρι 8:30 για πρωινό, μάζεμα πραγμάτων και αναχώρηση προς το σημείο εκκίνησης. Φεύγουμε πρώτοι εγώ και ο Άλεξ και πάμε στο βενζινάδικο να γεμίσουμε και θα ακολουθούσαν και οι άλλοι 3 όταν τελείωναν με τις πληρωμές των ξενοδοχείων κτλπ. Καβαλάω, βάζω μπρος κι έχω φορέσει γάντια χωρίς να φορέσω κράνος ενώ έχω ξεχάσει να δώσω στον σκουτερά της παρέας και τα γυαλιά ηλίου που φοράω. Γάμα το λέω, θα πάω χωρίς κράνος μέχρι το βενζινάδικο. Τι να πάθω για λίγα μέτρα; Το πολύ πολύ να φασώσω και καμία με το Ντουκάτι Ε, 200μ πριν το βενζινάδικο με τσιμπάει σφήκα στο λαιμό και μου αφήνει μέσα το κεντρί. Το βγάζει ο Άλεξ αμέσως κι εγώ έχω μπει σε mood αναμονής για κάποια αλλεργία διότι δεν μου είχε συμβεί ξανά. Αράζουμε για καφέ και περιμένουμε είτε την εκκίνηση είτε την διακομιδή. Η ώρα περνάει πάρα πολύ γρήγορα , ο Μανώλης μας ανακοινώνει να ετοιμαστούμε , εγώ σταυρώνω το GPS και δίνω όρκο πως αν αρχίσει και φέτος τα δικά του θα φάει πέταμα στον πρώτο κάδο σκουπιδιών μαζί με τη βάση - άρα μαζί και με το Μούλτι. Η εκκίνηση δίνεται και τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία. Ο τερματισμός μας βρήκε στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης έχοντας συγκεντρώσει το απόλυτο των βαθμών, έχοντας φτάσει 10 λεπτά από τον τερματισμό μιάμιση ώρα πριν το προβλεπόμενο 8ωρο κι έχοντας παράλληλα αναγκαστεί να επισκευάσουμε ένα σκασμένο λάστιχο. Οδήγηση και ρυθμός για σεμινάριο απ όλα τα παιδιά. Μου είπαν όλοι πως κατευχαριστήθηκαν την βόλτα κι αυτό είναι που μετράει. Εγώ προσωπικά χάρηκα πολύ για τον @kouler γιατί πέρσι τα σκάτωσα και χάσαμε εξαιτίας μου την διάκριση. Φέτος νομίζω πως τα έκανα σχεδόν όλα σωστά ως πλοηγός αλλά και πάλι, χωρίς τον @johni41 ,δεν θα υπήρχε ούτε φέτος πρώτη θέση. Αυτά κι από εμένα.

 

 

Από το πρωί του Σαββάτου στο σταθμό 14 φαινοσασταν οργανωμένοι και με πολύ όρεξη παρόλη τη βροχή! Σας χάρηκα με την ψυχή μου και σας ζήλεψα μιας και δεν κατάφερα την δική μου παρέα να συμμετάσχει. 

[karellen 11.557]

Ας βάλω κι εγώ το κάτι τις μου.
Αναχώρηση Σάββατο μεσημέρι από Καλαμάτα με τον Μιχάλη με το R1150.

Δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου νερά στο ρέμα

 
Η Πλάκα τη νύχτα

Η Πλάκα πρωί πρωί.Μαγεία.

Καφεδάκι περιμένοντας την εκκίνηση

Βοηθάμε και το Γιάννη να απογειώσει το Φάντομ!

Παρ' ότι το έβλεπα χρόνια από μακρυά περνώντας εθνική,από κοντά σε πιάνει δέος αλλά και συγκίνηση για τον ήρωα αυτό! 

 

Εν κατακλείδι.Ήταν ένα οδοιπορικό όπως έπρεπε,με τα ανοιχτά του κομμάτια αλλά και τα σφιχτά,όσο χρειάζεται για να σκέφτεσαι από τώρα το επόμενο!Λίγο ο καιρός μας τα χάλασε αλλα κι αυτά στο πρόγραμμα είναι.

Και φυσικά όλη η ομορφιά είναι την παραμονή!Φιέστα κανονική.Κάθεσαι στο καφέ και σε χαιρετάνε διάφοροι παλιοί γνωστοί,άγνωστοι που έχετε ίδιο μηχανάκι ή είδαν το νικ στη μπλούζα και τελικά γράφετε στο ίδιο φόρουμ.Τα ίδια το βράδυ στα μπαράκια.Μια γιορτή της μοτοσυκλέτας ανεπανάληπτη που -φυσικά- τη συντηρούν τα παιδιά της Μοτοπαρέας με το γέλιο και την εγκαρδιότητά τους!Αξίζει να έρθει κανείς έστω και σαν επισκέπτης το Σάββατο.

Είναι το 6° στη σειρά οδοιπορικό που συμμετέχω και ένας λόγος γι αυτό είναι ακριβώς αυτό το ετερόκλητο πακέτο,χαλαρουίτα- τζέρτζελο τη μία μέρα,τα κεφάλια κάτω και σιδηρόκωλα την επόμενη!

 

Και του χρόνου παίδες να είστε καλά να το ξανακάνουμε!

Τροποποιήθηκε Απρίλιος 13 , 2019 από τον karellen

[πυξιδας990 1.212]

πριν 30 λεπτά, το μέλος karellen έγραψε:

Ας βάλω κι εγώ το κάτι τις μου.
Αναχώρηση Σάββατο μεσημέρι από Καλαμάτα με τον Μιχάλη με το R1150.

Δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου νερά στο ρέμα

 
Η Πλάκα τη νύχτα

Η Πλάκα πρωί πρωί.Μαγεία.

Καφεδάκι περιμένοντας την εκκίνηση

Βοηθάμε και το Γιάννη να απογειώσει το Φάντομ!

Παρ' ότι το έβλεπα χρόνια από μακρυά περνώντας εθνική,από κοντά σε πιάνει δέος αλλά και συγκίνηση για τον ήρωα αυτό! 

 

Εν κατακλείδι.Ήταν ένα οδοιπορικό όπως έπρεπε,με τα ανοιχτά του κομμάτια αλλά και τα σφιχτά,όσο χρειάζεται για να σκέφτεσαι από τώρα το επόμενο!Λίγο ο καιρός μας τα χάλασε αλλα κι αυτά στο πρόγραμμα είναι.

Και φυσικά όλη η ομορφιά είναι την παραμονή!Φιέστα κανονική.Κάθεσαι στο καφέ και σε χαιρετάνε διάφοροι παλιοί γνωστοί,άγνωστοι που έχετε ίδιο μηχανάκι ή είδαν το νικ στη μπλούζα και τελικά γράφετε στο ίδιο φόρουμ.Τα ίδια το βράδυ στα μπαράκια.Μια γιορτή της μοτοσυκλέτας ανεπανάληπτη που -φυσικά- τη συντηρούν τα παιδιά της Μοτοπαρέας με το γέλιο και την εγκαρδιότητά τους!Αξίζει να έρθει κανείς έστω και σαν επισκέπτης το Σάββατο.

Είναι το 6° στη σειρά οδοιπορικό που συμμετέχω και ένας λόγος γι αυτό είναι ακριβώς αυτό το ετερόκλητο πακέτο,χαλαρουίτα- τζέρτζελο τη μία μέρα,τα κεφάλια κάτω και σιδηρόκωλα την επόμενη!

 

Και του χρόνου παίδες να είστε καλά να το ξανακάνουμε!

γεια σου νικολα φιλε...το φαντομ απογειωθηκε?

[Gouky7 8.591]

@FeatherBrain Έλα ρε φιλαράκο, που ήσουν; 

[πυξιδας990 1.212]

version 1

version 2

[FeatherBrain 15]

πριν 5 ώρες, το μέλος Gouky7 έγραψε:

@FeatherBrain Έλα ρε φιλαράκο, που ήσουν; 

Με το  versys το πράσινο που σας μίλησα το πρωί. Όταν ήρθα φεύγατε, εκτός και αν δεν ήσασταν εσείς..

[Gouky7 8.591]

Τώρα δα, το μέλος FeatherBrain έγραψε:

Με το  versys το πράσινο που σας μίλησα το πρωί. Όταν ήρθα φεύγατε, εκτός και αν δεν ήσασταν εσείς..

Το παιδί που μιλήσαμε για λίγο φεύγοντας από Περίπτερο; Έέέέέέλα ρε φίλε. Εσύ που πήγαινες;

[FeatherBrain 15]

πριν 36 λεπτά, το μέλος Gouky7 έγραψε:

Το παιδί που μιλήσαμε για λίγο φεύγοντας από Περίπτερο; Έέέέέέλα ρε φίλε. Εσύ που πήγαινες;

Μία καταδρομική μέχρι τις Ερυθρές για προπόνηση στην βροχή :D .. περίμενα ένα φιλαράκι!

[Gouky7 8.591]

Και επισήμως έχουμε τις φωτογραφίες από όλη την ομάδα από τον φωτογράφο της διοργάνωσης, όπως αυτός τις αποτύπωσε και τις ανέβασε.

@Alex_cbr + @johni41

 

 

Μουά

@kouler + Χάρης

 

 

@kouler

 

 

Τροποποιήθηκε Απρίλιος 15 , 2019 από τον Gouky7

[FlyingInADream 10.349]

Ευτυχώς που έβρεχε και δεν τρέχατε :P

[πυξιδας990 1.212]

ταπα το team GOOKY-5

[Gouky7 8.591]

πριν 34 λεπτά, το μέλος πυξιδας990 έγραψε:

ταπα το team GOOKY-5

Το setup για το 9ο έχει κλειδώσει. Θα σε παρακαλούσαμε να έχει μόνο κατηφόρες

Τροποποιήθηκε Απρίλιος 16 , 2019 από τον Gouky7

[pitapola 3.497]

Δεν ξέρω αν ο Ροσι(46) της πρώτης φωτογραφίας είναι ο Alex ή ο John, πάντως αν κρίνω από την άψογη στάση σώματος και το ανύπαρκτο περιθώριο μεγαλύτερης κλίσης, πιστεύω πως το σκούτερ κυριολεκτικά με τρία χιλιόμετρα παραπάνω να έμπαινε δε θα την έβγαζε τη στροφή. Respect μεγάλο, φαντάζομαι πόσοι "γρήγοροι" με φτιαγμένα ss θα πίνανε τσαγάκι από το συγκεκριμένο σκούτερ σε στροφιλίκι...

[Gouky7 8.591]

@pitapola ο σκουτεράς είναι ο Άλεξ με το Forza μου. Ο Άλεξ είναι θεωρώ ο καλύτερος και πιο έμπειρος οδηγός της παρέας οπότε εγώ, γνωρίζοντας παράλληλα τις δυνατότητες του σκούτερ, είχα προσαρμόσει ως πλοηγός την ταχύτητα όλου του group με βάση τόσο τις ικανότητες του αναβάτη όσο και την αντικειμενική έλλειψη δύναμης και κλίσης του σκούτερ. Αυτό που εισέπραξα από τα παιδιά στον τερματισμό ήταν πως ο Άλεξ το ευχαριστήθηκε φουλ επειδή δεν βαρέθηκε πουθενά παρά τα 25 άλογα του Forza ενώ οι υπόλοιποι με τις μηχανές απόλαυσαν την συνεχόμενη ροή που είχαμε κάνοντας ουσιαστικά μια σβέλτη βόλτα. 

[Wolf1138 2.924]

Ο κωλοσούρτης ήταν στεγνός παρά τον κακό καιρό όλες εκείνες τις ημέρες.

[πυξιδας990 1.212]

πριν 6 ώρες, το μέλος Gouky7 έγραψε:

Το setup για το 9ο έχει κλειδώσει. Θα σε παρακαλούσαμε να έχει μόνο κατηφόρες

Και κιτ ελαστικων χορηγια!!