Roads untravelled: Ψαχνοντας τη χαμενη αθωοτητα του ταξιδιου...

[Ταξιδευτής 6.945]

Δεν ειχα κλεισει ουτε δωδεκα ωρες σε αυτη τη χωρα και ηδη αναθεωρουσα πολλα με τα οσα εβλεπα μπροστα μου. Μ' αυτες τις σκεψεις στο μυαλο φτασαμε στο αμφιθεατρο και το θεαμα που αντικρυσαμε ηρθε να σφραγισει οριστικα και αμετακλητα το κασονι στις προκαταληψεις και τους παλιους φοβους που διακαως προσπαθουσαν καποιοι να μας καλλιεργησουν.

Το μερος ηταν καταμεστο. Πραγματικα δεν επεφτε καρφιτσα -εμοιαζε λες και ολη η πολη βρισκοταν σε αυτο το μεγαλο θεατρο αποψε. Ανθρωποι ολων των ηλικιων, γεροι, παιδια, οικογενειες... καθε ηλικια ηταν εκει.

Στη σκηνη υπο τα εντονα πολυχρωμα φωτα που στροβιλιζονταν μια μεγαλη ομαδα μαυροφορεμενων ανδρων με πνευστα, ζουρναδες και ακορντεον επαιζε ενα δαιμονισμενα χαρουμενο ρυθμο -ιδιος και απαραλλακτος με εκεινους που παιζουν τα περιφημα χαλκινα της Γουμενισσας- και πραγματικα χαλουσε το κοσμο.

Ηταν αδυνατον να μεινεις ακινητος με τετοιες μελωδιες! Ηταν η καλυτερη μου -λατρευω με παθος αυτη τη μουσικη και εδω την ειχα ολοζωντανη μπροστα μου.

Αξαφνα, εκει που η μουσικη ηταν στο αποκορυφωμα της στο κεντρο της σκηνης εμφανιστηκε μια ελαφρως ηλικιωμενη γυναικα ντυμενη με παραδοσιακη φορεσια και σταθηκε μπροστα στο κοινο.

Ο ρυθμος καταλαγιασε και σταματησε και η γυναικα ξεκινησε να τραγουδαει a capela κατι που εμοιαζε με παραδοσιακο Ηπειρωτικο και ο κοσμος που ειχε κατακλυσει το θεατρο αρχισε να τραγουδα μαζι της το κομματι στιχο προς στιχο, νοτα προς νοτα, χιλιες φωνες που ειχαν γινει μια.

Ηταν ενα ακρως εντυπωσιακο θεαμα να βλεπεις ενα τοσο μεγαλο πληθος να συντονιζεται και να λειτουργει ως ενα. Ολοι τραγουδουσαν -απο τον καλοντυμενο γραβατωμενο μεσηλικα μεχρι τον emo πιτσιρικα διπλα μου- και σκεφτομουν αν θα γινοταν και εδω στην Ελλαδα κατι τετοιο... Ποιος θα παθιαζοταν αραγε με μια συναυλια παραδοσιακης μουσικης; Ποσοι θα πηγαιναν καν εκει και ποσοι θα γνωριζαν τα λογια για να τα τραγουδησουν;

Ενας λαος που δεν γνωριζει τις ριζες του ειναι καταδικασμενος να πεθανει, σκεφτηκα -για μια ακομα φορα η συγκριση πραγματων και καταστασεων με τη χωρα που τοσο αγαπω με μελαγχολουσε...

Το τραγουδι της ηλικιωμενης γυναικας εγινε πιο γρηγορο και τα χαλκινα μπηκαν με δυναμη στο κομματι, αρχιζοντας το τρελο τους ρυθμο και ο τρομπετιστας ηρθε διπλα στην τραγουδιστρια και ξεκινησε ενα καταπληκτικο σολο οπου και εγινε το ελα να δεις.

Ο κοσμος ειχε σηκωθει απο τις θεσεις του και χορευε στα διαζωματα, ενω κατω στην αρενα καποιοι επιασαν να χορευουν κυκλικους χορους που θυμιζαν εντονα Ελληνικους παραδοσιακους.

Με αυτη την εικονα μπροστα στα ματια μου, ειλικρινα ΤΙ θα μπορουσα να χωρισω με αυτους τους ανθρωπους; Ιδιες μουσικες, ιδιοι χοροι, ιδια γλεντια, ιδιες χαρες και λυπες... ΑΔΕΡΦΙΑ ημασταν και οχι εχθροι οπως μας θα ηθελαν καποιοι -και μακαρι ολοι να το καταλαβαιναν γιατι θα ημασταν σε πολυ καλυτερη μοιρα απο αυτη που εχουμε τωρα...

Με τους βαλκανικους ρυθμους στα αυτια ανηφορισαμε προς τον ξενωνα με τη διαθεση ανεβασμενη στα υψη και κατω απ' το λοφο η πολη μας χαριζε την πιο ομορφη της εικονα για καληνυχτα και μας εκλεινε το ματι -υποσχεσεις για τις ακομα πιο ομορφες εικονες που μας περιμεναν αυριο...

Τροποποιήθηκε Ιανουάριος 24 , 2014 από τον Ταξιδευτής

[brains 29]

aaaaaaaxxxxxx....... τι μας κάνεις....

[Θάνος.Κ 133]

Σαφώς κ με επηρεάζεις, αν κ έχω επιφυλάξεις, στο να επισκεφτώ τη χωρα κάποια στιγμή.

[Αιγαιοπλόος 1.661]

Εγνωσμένης αξίας τα οδοιπορικά του Ταξιδευτή.

Νίκο, τα καλύτερα χιλιόμετρα σου εύχομαι. Αναμένω με ενδιαφέρον τη συνέχεια του οδοιπορικού.

[pablo 122]

νικολα σημερα ειναι σαββατοβραδο. Οικογενειαρχης γαρ ο γράφων, οπως ξερεις αλλωστε, θα μ εφτιαχνε δεοντως μια καποια συνεχεια, ετσι για το βροχερο και χουχουλιαστικο της ημερας βρε παιδι μου...

[lupus 4]

εχουν θεση σχολια τυπου΄΄ημασταν αδελφια,τι εχουμε να χωρισουμε΄΄εδω?

[ValeRR 2.857]

εχουν θεση σχολια τυπου΄΄ημασταν αδελφια,τι εχουμε να χωρισουμε΄΄εδω?

Αυτο νιωθει αυτο γραφει!

Μπορει να μην εκφραζει εμενα ,εσενα και αλους χιλιους εδω μεσα αλλα αυτο το τοπικ ειναι του Νικου και εκραζεται οπως αυτος νιωθει!

[lupus 4]

σωστα,εχουν χωρο εδω?

[agnostos_xxx 101]

Φιλε Ταξιδευτη απολαμβανω χρονια τωρα τα πολλα και πολυ ενδιαφεροντα ταξιδιωτικα σου θεματα και σε ευχαριστουμε πολυ για αυτα.

--off topic on--

Ισως θα φανω υπερβολικος σε μερικους(γνωστους στο forum μας) ισως παλι οχι σε καποιους αλλους αλλα νομιζω πως εχεις κανει ενα λαθος στον τιτλο :

Λευκάδα (GR) - Ohrid (MK) .

Λαθος το οποιο δειχνει πως τελικα εκεινοι εχουν καταφερει να περασουν στην καθημερινοτητα μας αυτο που εχουν επιλεξει σαν κρατος.Να καπηλευθουν την ιστορια.

Δεν θελω να μπω σε αντιπαραθεση με ατομα τα οποια εχουν διαφορετικη γνωμη(μπορουν να πιστευουν οτι θελουν αλλωστε)και δεν θα επανελθω στο θεμα.

--off topic off--

Ευχαριστουμε και παλι για τα ταξιδιωτικα σου και τον χρονο που αφιερωνεις για να τα γραψεις για να τα δουμε και εμεις.

[Ταξιδευτής 6.945]

Day 6

Ohrid (FYROM) - Nis (SRB)

385 km

Σηκωθηκα νωρις οπως συνηθιζω να κανω οταν ταξιδευω. Μου αρεσει αυτο το μεσοδιαστημα αναμεσα στη νυχτα και το πρωι, αυτη η σιωπη που υπαρχει οταν ολοι γυρω ακομα κοιμουνται τον υπνο του δικαιου. Βγηκα στο μικρο μπαλκονι του δευτερου οροφου του ξενωνα για να απολαυσω αυτο τον πολυτιμο χρονο προτου τα ξενυχτισμενα πιτσιρικια απο τα γυρω δωματια αρχισουν να ξυπνανε.

Το φως του ηλιου ηδη καθρεφτιζοταν πανω στην τεραστια λιμνη και εδινε υποσχεσεις για μια ακομα λαμπρη μερα. Χαμογελασα. Για καποιο λογο καθε μερα που με εβρισκε στο δρομο παντα μου φαινοταν ιδανικη και υπεροχη, ακομα κι αν ειχα να αντιμετωπισω καταιγιδες, θυελλες και ολα τα στοιχεια της φυσης μαζι οπως τοτε στο Βορειο Ακρωτηρι.

Για τωρα ομως τα πραγματα εδειχναν να ειναι οντως ιδανικα, μια ζεστη καλοκαιρινη μερα του Αυγουστου, ακριβως οπως θα την ηθελες σε ενα τετοιο γραφικο μερος. Αποφασισαμε να προσπερασουμε το οποιο πρωινο του ξενωνα για να περιπλανηθουμε με την ησυχια μας στην Οχριδα και να τη δουμε καλυτερα -ποτε δεν εφευγα απο μια πολη σαν τον κλεφτη χωρις να παρω μια γευση απο τα αξιοθεατα της πρωτα.

Τι νοημα εχει εξαλλου να ταξιδευεις αν δεν μπαινεις στο κοπο να εξερευνας τα οσα συναντας στη πορεια; Ταξιδι δεν ειναι μονο οι γραμμες στο χαρτη αλλα και ολες οι μικρες τελειες που αυτες ενωνουν...

Ιδου η περιφημη πινακιδα που ψαχναμε χθες και θα μας εδειχνε το δρομο για τον ξενωνα!

[Ταξιδευτής 6.945]

Ohrid

Η παλια πολη ηταν πραγματικα ενα κοσμημα.

Στο φως της ημερας εδειχνε ακομα πιο ομορφη και γραφικη απ' οτι χθες το βραδυ και θυμιζε ακομα πιο εντονα την αγαπημενη ανω πολη της Θεσαλονικης, εκει που ειχα περασει χρονια βολταροντας σε μια αλλη ζωη, καπως, καπου, καποτε...

[Ταξιδευτής 6.945]

Στενα πλακοστρωτα σοκκακια, καθαροι δρομοι, χρωματα, μικρα σπιτακια ντανιασμενα το ενα πανω στ' αλλο -μερικα παλια εγκατελλειμενα, μερικα νεα φροντισμενα με μερακι και αγαπη- περιποιημενοι κηποι και λουλουδιασμενες αυλες, μικρες γωνιες ξεκουρασης τοσο μα τοσο μακρυα απο την βαρετη γκριζα ομοιομορφια των πολεων και ολα παντα με φοντο την απεραντη λιμνη.

Οποιος δεν ερχεται εδω απο φοβο η προκαταληψεις απλα δεν ξερει τι χανει, σκεφτηκα.

[Ταξιδευτής 6.945]

Φτασαμε την πανω κεντρικη πυλη της πολης και συνεχισαμε στο ανηφορικο καλντεριμι προς το φρουριο του τσαρου Σαμουηλ, ενα αναπαλαιωμενο μεσαιωνικο καστρο χτισμενο στη κορυφη του λοφου το οποιο με τα τειχη του αγκαλιαζε ενα μεγαλο κομματι της παλιας πολης και αποτελουσε σημαντικο τουριστικο αξιοθεατο της περιοχης.

Το ματι και ο φωτογραφικος φακος πασχιζαν να συλλαβουν ολες τις ομορφες μικρες λεπτομερειες γυρω. Θα μπορουσα να κατσω εδω ενα μηνα φωτογραφιζοντας και να μην καταφερω να τα δω ολα.

 

Το μερος αυτο δεν ειχε καμια σχεση με αυτο που ειχα στο μυαλο μου πριν ερθω εδω, αλλα ακομα μεγαλυτερη αποκαλυψη ηταν οι ανθρωποι: ευγενικοι, προσχαροι, χαμογελαστοι και ολοι προθυμοι να δωσουν οδηγιες, συμβουλες η μια καλημερα σε εναν ξενο.

[Ταξιδευτής 6.945]

Λιγο πριν φτασουμε στην εισοδο του φρουριου μου κινησε την προσοχη ενα γραφικοτατο μικρο καφε που ηταν γατζωμενο στο πλαι του λοφου και με ενα τραπεζακι ολα τα λεφτα. Κατω απο τη σκια ενος μεγαλου πευκου και με μια απεριγραπτη θεα προς τη λιμνη ηταν λες και ειχε το ονομα μου επανω!

Πραγματικα δεν θα μπορουσα να ειχα ζητησει καλυτερο μερος στη πολη για να πιω τον πρωινο καφε μου. Δεν χρειαζεται πολλα ο ανθρωπος για να νοιωσει ευτυχια -τετοια μικρα διαμαντια υπηρχαν παντου στο κοσμο και το μονο που σου ζητουσαν ηταν να εχεις τα ματια σου ανοιχτα για να τα βλεπεις και τη διαθεση για να μην τα προσπερασεις.

[Ταξιδευτής 6.945]

Κατσαμε εκει ωρα πολυ παροτι ειχαμε ταξιδι μπροστα μας βγαζοντας τη γλωσσα στην βιασυνη -ποιος ο λογος στην τελικη; Δεν μας περιμενε κανεις, δεν περιμεναμε κανεναν. Ολα τα ενδεχομενα ηταν ανοιχτα και η εξερευνηση αυτοσκοπος.

Τελικα συνεχισαμε προς τα πανω και μπηκαμε στο φρουριο πληρωνοντας ενα αμελητεο ποσο στην εισοδο.

Ομολογουμενως το μεσα δεν ηταν εξισου εντυπωσιακο με το εξω -μερικες ανασκαφες αρχαιων θαλαμων, μικρα δωματια σκαλισμενα στα τειχη και αρκετο χωμα- αλλα ο επισκεπτης αποζημιωνοταν απο αυτο που αντικρυζε ανεβαινοντας ψηλα πανω στα τειχη.

Απο κατω μας απλωνοταν ολη η πολη της Οχριδας απ τη μια ακρη ως την αλλη, αγκαλιαζοντας τη μεγαλοπρεπη λιμνη που ελαμπε καταγαλανη μεχρι τον οριζοντα κατω απ' το εκτυφλωτικο φως της μερας. Μας ειχαν πει οτι αυτο ειναι το καλυτερο σημειο για να δει καποιος τη πολη και ειχαν απολυτο δικιο: το θεαμα ηταν απλα μαγευτικο!

Mπροστα σε αυτο το μεγαλειο της φυσης οι διχονοιες των ανθρωπων εμοιαζαν τοσο μικρες και ανουσιες.

Μικρε ανοητε ανθρωπε εγω θα βρισκομαι ακομα εδω σε εκατο χιλιαδες χρονια απο τωρα οταν εσυ δεν θα εισαι παρα μια ελαχιστη υποσημειωση στο βιβλιο του πλανητη...

[Ταξιδευτής 6.945]

Με τη πολη κυριολεκτικα στα ποδια μας ηταν καιρος να μαθουμε λιγο περισσοτερα πραγματα γι' αυτην.

Η Οχριδα ηταν γνωστη στην αρχαιοτητα ως Λυχνιδα (γενικη του Λυχνος, λιχναρι) παιρνοντας το ονομα της απο την ομωνυμη λιμνη, της οποιας τα γαλανα και εξαιρετικα καθαρα νερα την εκαναν να μοιαζει με "λυχνο που σκορπιζει το φως".

Ιδρυθηκε την εποχη του Χαλκου απο τον πριγκηπα Καδμο των Φοινικων, ο οποιος εξορισμενος απ' τη Θηβα ηρθε εδω και ιδρυσε τη πολη του στις οχθες της λιμνης, επεκτεινοντας ουσιαστικα τον οικισμο των Δεξαρων, μιας αρχαιας φυλης της Ηπειρου που ειχε εγκατασταθει εδω ηδη απο τον 6ο αιωνα π.Χ.

Προκειται για μια απο τις αρχαιοτερες Ελληνικες πολεις και μαλιστα κατα τους ιστορικους αποτελεσε τη Βορειο Ακροπολη του Ελληνισμου.

Κατα τη Βυζαντινη εποχη η Οχριδα εγινε σημαντικο επισκοπικο κεντρο και αποτελεσε μια σημαντικη εστια για τη διαδοση της χριστιανικης και ελληνικης παιδειας στους σλαβικους πληθυσμους της περιοχης. Μαλιστα η πολη ειναι ξακουστη για το οτι καποτε ειχε 365 εκκλησιες -μια για καθε μερα του χρονου- και αναφεροταν απο πολλους ως η Ιερουσαλημ των Βαλκανιων, με τα μοναστηρια που σωζονται μεχρι και σημερα να αποτελουν σημαντικα μνημεια πολιτιστικης κληρονομιας.

Με την Οθωμανικη κατοχη ο χριστιανικος πληθυσμος της πολης μειωθηκε δραματικα και προς τα τελη του 19ου αιωνα το 45% των κατοικων ηταν μουσουλμανοι, ενω οι υπολοιποι παρεμειναν ρωμαιοκαθολικοι και ορθοδοξοι χριστιανοι.

Αξιοσημειωτο και ελαχιστα γνωστο στην Ελλαδα ειναι επισης το γεγονος οτι οι κατοικοι της πολης συμμετειχαν ενεργα στην επανασταση του 1821 με σημαντικοτερους αγωνιστες τον Σωτηριο Σγαλη που πολεμησε στο σωμα του Φαβιερου και τον Τσαλη που βρεθηκε στην πολιορκια του Μεσολογγιου.

Το συγχρονο ονομα Ohrid δωθηκε απο τους κατοικους περι τον 10ο αιωνα μ.Χ., πιθανοτατα απο τη Σλαβικη λεξη vo hrid που σημαινε "πανω στο λοφο", καθως η αρχαια πολη βρισκοταν χτισμενη αμφιθεατρικα στο λοφο. Η πολη ειναι γεματη γραφικα πετροχτιστα σπιτια και αξιοθεατα ενω το 1979 τοσο η Οχριδα οσο και η λιμνη εγιναν δεκτες απο την UNESCO ως μνημεια παγκοσμιας πολιτιστικης και φυσικης ομορφιας.

Και δεν θα μπορουσε να ειναι και αλλιως, καθως ειδικα η μαγευτικη λιμνη αποτελουσε ενα μοναδικο φυσικο οικοσυστημα απο την αρχαιοτητα ακομα.

Ειναι μια απο τις βαθυτερες και παλαιοτερες λιμνες στην Ευρωπη με μεγιστο βαθος τα 288 μετρα και καλυπτει μια επιφανεια 358 τετραγωνικων χιλιομετρων περιεχοντας περιπου 55.4 κυβικα χιλιομετρα νερου. Εχει μηκος 30 χιλιομετρα με πλατος 14.8 και η ακτογραμη της φτανει σχεδον τα 88 χιλιομετρα.

Εχει ηλικια που φτανει σχεδον τα 5 εκατομμυρια χρονια (!) και ειναι μια απο τις λιγες τοσο παλιες λιμνες στο κοσμο που δεν εχει αποξηρανθει ποτε στην ιστορια της, μαζι με τη λιμνη της Βαικαλης και της Tanganyika.

Ειναι μαλιστα χαρακτηριστικο οτι περα απο την αναγνωριση της σημασιας της ως οικοσυστημα απο την UNESCO με πανω απο 200 ενδημικα ειδη ζωης, το 2010 η NASA αποφασισε να δωσει το ονομα της λιμνης σε μια απο τις λιμνες του Τιτανα, του μεγαλυτερου δορυφορου του Κρονου.

[Ταξιδευτής 6.945]

Ηταν καιρος λοιπον να παρουμε το δρομο προς τη περιφημη αυτη λιμνη ακολουθωντας το μικρο μονοπατι μεσα στο δασος για να επισκεφτουμε τα δυο πιο διασημα Ορθοδοξα μνημεια της πολης: το μοναστηρι του Αγιου Παντελεημονα και την εκκλησια του Αγιου Ιωαννη του Θεολογου στη ακρωτηρι Kaneo, ενα μικρο βραχο ακριβως πανω στη λιμνη.

Το μοναστηρι του Αγιου Παντελεημονα -η αλλιως Свети Пантелеjмон- πιστευεται οτι χτιστηκε απο τον Αγιο Κλημεντιο οταν αυτος εφτασε στη πολη κατοπιν παρακλησης του τσαρου Boris του 1ου της Βουλγαριας και αναπαλαιωσε μια παλια εκκλησια. Πηγες αναφερουν οτι ο Κλημεντιος δεν ηταν ικανοποιημενος με το μεγεθος της εκκλησιας και ετσι εχτισε μια νεα πανω απο την παλια και ορισε τον Αγιο Παντελεημονα ως προστατη της.

Το νεο μοναστηρι χρησιμοποιηθηκε ως χωρος λειτουργιας και ως σχολειο εκμαθησης του Κυριλλικου αλφαβητου. Ο Κλημεντιος εφτιαξε προσωπικα μια κρυπτη μεσα στο μοναστηρι, στην οποια ταφηκε το 916, και η οποια φαινεται ακομα και σημερα κατω απο μια γυαλινη προθηκη στο δαπεδο του ναου.

Ηταν πραγματικα ενα μοναστηρι-κοσμημα της ορθοδοξιας που εντυπωσιαζε με τη λεπτοδουλεια που ειχε πανω στη πετρα και τις δεκαδες μικρες γωνιες και κεραμοσκεπες της.

[Ταξιδευτής 6.945]

Το μονοπατι συνεχισε μεσα στο δασος και μας εβγαλε στην ακρη του βραχου ακριβως πανω απο τη λιμνη, με τα γαλαζοπρασινα νερα της να ξεπροβαλλουν μεσα απο τα δεντρα σε μια εικονα σκετη οπτασια για τα ματια, "good for the eyes" οπως θα ελεγε ο αγαπημενος μου φιλος Παναγιωτης...

Ομως η μεγαλυτερη οπτασια μας περιμενε λιγο παραδιπλα στο διασημοτερο και πιο πολυφωτογραφημενο σημειο της Οχριδας: το περιφημο εκκλησακι του Kaneo.

Ηταν μια εικονα βγαλμενη κατευθειαν απο παραμυθι. Ενα παμπαλαιο και ομορφο πετρινο εκκλησακι πανω σ' ενα μικροσκοπικο βραχο με ενα απιθανο ανθισμενο κηπο, και ολο αυτο τριγυρισμενο απο την πανταχου παρουσα πανεμορφη λιμνη.

Τροποποιήθηκε Ιανουάριος 26 , 2014 από τον Ταξιδευτής

[Ταξιδευτής 6.945]

Η χρονολογια κατασκευης της εκκλησιας αυτης παραμενει αγνωστη, αλλα κειμενα που αναφερονται σ' αυτην εκτιμουν οτι χτιστηκε πριν το 1447, πιθανοτατα καπου στον 13ο αιωνα. Οι ερευνητες αναφερουν οτι ο αγνωστος αρχιτεκτονας επηρρεαστηκε σημαντικα απο τις ορθοδοξες εκκλησιες της Αρμενιας και εσωτερικο του δεσποζει ενα ξυλογλυπτο τεμπλο και εικονογραφιες αγιων τοσο στους τοιχους οσο και στον τρουλο του ναου.

Στα παγκακια του κηπου γυρω απ' την εκκλησια βρισκονταν καθισμενοι πολλοι τουριστες αλλα και ντοπιοι που απολαμβαναν τη θεα της λιμνης απο το μικροσκοπικο αυτο ακρωτηρι...

Τροποποιήθηκε Ιανουάριος 26 , 2014 από τον Ταξιδευτής

[Ταξιδευτής 6.945]

Κατεβηκαμε απο το πλαι της εκκλησιας προς το επιπεδο της λιμνης και με εκπληξη αντικρυσαμε οτι ακριβως κατω απ' το εκκλησακι υπηρχε ενα αλλο μικροτερο χτισμενο μεσα στο βραχο!

Ακριβως απ' εξω κατω απο τη σκια των δεντρων δυο ηλικιωμενες κυριες και ενας καλογερος ετρωγαν ενα λιτο πρωινο και μας χαιρετησαν χαμογελωντας εγκαρδια.

Μια αυλη πνιγμενη στα λουλουδια, με την υπεροχη δροσια που χαριζαν τα ψηλα δεντρα που ορθωνονταν πλαι απ' το βραχο, οι χαμογελαστοι γεροντες, ενα παλιο σκαλιστο συντριβανι, μια μικρη ψαροβαρκα -ολα τα ομορφα ηταν εδω...

...και ακριβως διπλα η παραλια Kaneo με ανθρωπους ολων των ηλικιων να απολαμβανουν στιγμες χαλαρωσης, αλλοι ξαπλωμενοι στα βραχακια διπλα στο νερο και αλλοι να κολυμπανε στα απολυτως ηρεμα νερα της λιμνης...

Το σκηνικο ηταν ειδυλιακο και εμοιαζε ετη φωτος απο τα τρεντομαγαζα που ειχαν κατακλυσει τις δικες μας ακτογραμμες με τους κλαρινογαμπρους, τους freddo, τις ρακετες και τις "ξαπλωστρες-5-ευρω"...

Και να σκεφτει κανεις οτι η συγκεκριμενη παραλια ηταν η διασημοτερη της πολης και αποτελουσε πολο ελξης για ολη την ευρυτερη περιοχη και παρ'ολα αυτα επικρατουσε ηρεμια και ο σεβασμος στο περιβαλλον και τον συνανθρωπο ως κατι το φυσικο και επακολουθο...

[Ταξιδευτής 6.945]

Συνεχισαμε κατα μηκος της παραλιας πλεον αναμεσα σε τουριστικα εστιατορια και μικρες καφετεριες μεχρι που βρεθηκαμε ξανα στην μεγαλη πλατεια της παραλιακης οδου  που ειχαμε δει χθες το βραδυ.

Ειχαμε ολοκληρωσει το κυκλο της πολης και ηταν καιρος πλεον να πηγαινουμε.

Γυρισαμε στον τρελο ξενωνα, μαζεψαμε τα πραγματα χωρις ιδιαιτερο αγχος και τσιμπησαμε κατι για το δρομο.

Αυτα τα μικρα κουζινακια ειναι παντα το κομβικο σημειο σε τετοιους ξενωνες οπου μπορεις να γνωρισεις απιθανους χαρακτηρες οπως τον Robert -εναν θεοπαλαβο, γελαστο και ηλιοκαμμενο Αμερικανο χιπυ γυρω στα 50- που εμενε στον ξενωνα εδω και μηνες αναγκαστικα, καθως προσπαθουσε να παει στην Ελλαδα χωρις επιτυχια και εψαχνε συμβουλες για το ποια συνορα μας ηταν λιγοτερο αυστηρα.

Ο ανθρωπος αυτος ζουσε για πολλα χρονια στο εξωτερικο σε διαφορες χωρες και πριν μερικους μηνες αποφασισε να παει στην Ελλαδα για να εγκατασταθει μονιμα και να εργαστει. Νοικιασε ενα μικρο διαμερισμα, βρηκε δουλεια, ομως μερικους μηνες αργοτερα οι αρχες τον συνελαβαν και τον απελασαν λογω του οτι οντας εκτος Σενγκεν δεν μπορουσε να παραμεινει για περισσοτερο απο ενα τριμηνο στην χωρα.

Ετσι κατεληξε στην Οχριδα χωρις να γνωριζει κανεναν και αναγκαστηκε να μενει στα παγκακια ουσιαστικα αστεγος, ανεργος και χωρις χρηματα... Τελικα μετα απο αρκετες περιπετειες καταφερε να βρει απασχοληση στο ξενωνα εδω και αφου παρηλθε το προβλεπομενο διαστημα που ειχαν ορισει οι Ελληνικες αρχες προσπαθησε να ξαναμπει στη χωρα, ταξιδευοντας μεσω Αλβανιας με λεωφορεια, ποδια (!) και οτοστοπ.

Οταν ομως εφτασε εκει τον περιμενε μια νεα δυσαρεστη εκπληξη: οι συνοριακοι υπαλληλοι του ζητουσαν 600 ευρω ως προστιμο γιατι ειχε συγκεκριμενη διορια να προσελθει στον ελεγχο και εκεινος αργησε κατα 4 ωρες...

Μη εχοντας τα λεφτα αυτα γυρισε απραγος πισω και τωρα μαζευε χρηματα για να επιστρεψει ξανα! Δεν το εβαζε κατω με τιποτα.

Οταν τον ρωτησα γιατι επεμενε τοσο να ερθει στη χωρα μας μου απαντησε με ενα μεγαλο χαμογελο και φυσικοτητα: "Μα αφου η χωρα σας ειναι το λικνο του πολιτισμου φιλε!"

Τι να του ελεγα τωρα...

Τον χαιρετησα και του ευχηθηκα ολοψυχα καλη τυχη και οτι αν τελικα καταφερει να μπει στη χωρα να ερθει να με βρει -τετοιοι ανθρωποι που παρα τις αντιξοοτητες συνεχιζουν να ελπιζουν ειναι πολυτιμοι σε ενα κοσμο που οσο παει τρελλαινεται ολο και περισσοτερο...

[Ταξιδευτής 6.945]

Κουβαλησαμε τα πραγματα στα χερια μεσα στα στενα δρομακια μεχρι τη μηχανη με τη αφορητη ζεστη να κανει τη ζωη μας για αλλη μια φορα πολυ δυσκολη -ποσο μαλλον οταν μπροστα σου εχεις 400 χιλιομετρα διαδρομης...

Εκει, σ' ενα ερημο παρκινγκ εξω απο τη κεντρικη πυλη του φρουριου του Σαμουηλ, με την Annika να με περιμενει υπομονετικα να τακτοποιησω βαλιτσες, πραγματα και τις απαραιτητες προμηθειες νερου, εκει ακριβως ηταν που εμοιωσα οτι ειμαι οντως στο δρομο, σε ταξιδι και για πρωτη φορα μεχρι τωρα η σκεψη μου εδινε εκεινη τη παλια γνωριμη χαρα.

Η πολη ομως μας επιφυλασσε μια ακομα μικρη εκπληξη για το τελος...

Κατεβηκαμε στη κεντρικη πλατεια της πολης και εκανα μια μικρη σταση για να βαλω τη διαδρομη στο GPS, οταν ξαφνικα απο το αντιθετο ρευμα ενα παλικαρι γυρω στα 25 παω σε ενα σκουτερ αρχισε να μας χαιρετα μανιασμενα φωναζοντας.

Τι στο καλο; Ενοχλουσαμε τη κινηση; Αφου ειχα ξακρισει τη μηχανη επιτηδες για να μην ενοχλει. Τι ηθελε αυτος τωρα;

Ο τυπακος αφου εκανε μια επικη αναστροφη στη λεωφορο ηρθε διπλα μας και αρχισε να πεταει τις λεξεις με ρυθμο πολυβολου:

- Φιλε μου! Θα αναγνωριζα αυτο τον ηχο οπουδηποτε! Ακουσα τον ηχο του V4 και ειπα δεν μπορει, αυτο ειναι ενα VFR!

- Εεεεε......

- Απο που ειστε;

- Απο Ελλαδα.

- Ωωωω Ελληνες! Μπραβο μπραβο! Και με VFR! Εχω και εγω ενα, λιγο πιο παλιο αλλα του εχω κανει μετατροπες με νεα fairings και αλλη εξατμιση, τροχους κλπ κλπ. Να, κατσε να σου δειξω!

Εβγαλε το κινητο του και στη μικρη οθονιτσα εμφανιστηκε ενα ...καναρινι κατασκευασμα κατι αναμεσα σε VFR και το διαστημοπλοιο Enterprise. Το θεαμα μπορει να ηταν οδυνηρο αισθητικα αλλα γουσταρα τοσο πολυ την ολη τρελη και εγκαρδια φαση που δεν μπορουσα παρα να ανταποδωσω τα χαμογελα και να του δωσω συγχαρητηρια για τη δουλεια του. Αμεσως κορδωθηκε σαν το παγωνι, μας ευχηθηκε καλο δρομο και εξαφανιστηκε οσο γρηγορα ειχε εμφανιστει.

Κουμπωσα πρωτη στο κιβωτιο περηφανος για τη κουκλα μου και φυγαμε για τα συνορα της Σερβιας και τη γνωριμη Nis που θα μας φιλοξενουσε το βραδυ.

[ksino1100 13.264]

Θα παρακαλούσα να αφήσουμε τον Νικόλα να συνεχίσει ανεπηρέαστος να μας χαρίζει απλόχερα τις όμορφες στιγμές από τα ταξίδια του!

Δε νομίζω πως είναι το κατάλληλο thread για οποιαδήποτε συζήτηση off topic.

Αφενός οφείλουμε όλοι μας να προστατέψουμε τέτοια θέματα, αφετέρου να σεβαστούμε την επιθυμία και προσπάθεια του Νικόλα να μας ταξιδεύει.

Διέγραψα 3 μηνύματα που θα μας οδηγούσαν σε λανθασμένη πορεία.

Ελπίζω στην κατανόησή σας, επιτρέψτε μου να βοηθήσω «στον υπολογισμό νέας διαδρομής» για να φθάσουμε ασφαλείς στον προορισμό μας!

Ευχαριστώ προκαταβολικά

Νικόλα, η κουβέντα περνά στα χέρια σου :D

[agnostos_xxx 101]

Διαφωνω.

Που και ποτε θα πουμε την γνωμη μας δηλαδη?Στο τελος της αφηγησης η ποτε?

Μιλησα με απολυτη ευγενεια χωρις ιχνος ειρωνιας η κακης κριτικης.

Το να σβησεις κατι σημαινει H εχει παραβει τους κανονες του φορουμ Η επικροτεις την αποψη-προσωπικη σου γνωμη-πως πρεπει οι Ελληνες να αναφερονται στην FYROM σαν makedonia.Που ειδες εσυ κατι τετοιο να συμβαινει εδω?

Κριμα παντως για το forum που εχει μελη απο ολοκληρη την Ελλαδα να σβηνει ετσι απαντησεις που ισως δεν αφορουν κατοικους νοτιων περιοχων η τους δινει το δικαιωμα να συμπεριφερονται με ελαφρα την καρδια για ευαισθητα θεματα για μερικους.

Τροποποιήθηκε Ιανουάριος 26 , 2014 από τον agnostos_xxx

[MentalRay 2.839]

Ανοίξτε ένα καινούριο θέμα, με παραπομπή στο εδώ θέμα, και εκφράστε την άποψη σας και τους προβληματισμούς σας.

Πίστεψε με, θα έχει και περισσότερη συμμετοχή και δεν θα χαλάμε το θέμα του Νίκου, που αφιερώνει μεγάλο ποσοστό απο τον ελεύθερο του χρόνο, για να μας αφηγηθεί το ταξίδι του.

Επίσης πιστεύω οτι είναι λάθος η επίθεση που κάνεις στον moderator και πιστεύω οτι ήταν ξεκάθαροι οι λόγοι που απέκρυψε/διέγραψε τα θέματα.

EDIT : Και όχι, δεν θα είναι επίθεση σε εσένα ούτε σε εμένα τώρα που θα μπεί κάποιος mod, και θα μας διαγράψει και των 2 μας τα posts.

EDIT 2 :

Τροποποιήθηκε Ιανουάριος 26 , 2014 από τον MentalRay