Ταξίδια-Εξωτερικό Οι Δρομοι της Μοτοσυκλετας - Κεντρικη Ευρωπη 2011

[Maggellanos 1.549]

Ισως το να ανεβασω την πρωτη φωτογραφια,να είναι μια καλη αρχη και να συνεχισω να γραφω…

Gerlos Alpenstrasse/Austria

Αλλο ενα ταξιδι εφτασε στο τελος του.Οι εικονες πολλες και ανακατεμενες στο μυαλο.

Δυσκολεύομαι ομως με το συγκεκριμένο ταξιδιωτικό.

Είναι λιγος ακομα ο καιρος που εχω γυρισει,και ειπα να κατσω να γραψω δυο αραδες λεξεις,

να ανεβασω και μερικες φωτογραφιες,τωρα που ειναι νωρις,πριν αρχισουν τα συναισθηματα να ξεθωριαζουν.

Δεν γινεται ομως...απλα δεν βγαινει νοημα......γραφω,σβηνω,ξαναγραφω,αλλα τιποτα....

Αφηνω και περνανε οι μερες να ξεμπλοκαρω μπας και κατεβει καμμια λεξη στο κεφαλι...

ελα μωρε λεω...εχουν περασει πολλοι απο αυτα τα μερη...ριξε μια ματια...δες τι γραφουν οι αλλοι,και θα παρεις καμμια ιδεα....παλι τιποτα...ειχα πεισμωσει ομως...επρεπε να γραψω κατι ασχετα εαν

για καποια απο αυτα τα μερη εχετε σιγουρα ξαναδιαβασει...

Ξερετε γιατι?γιατι απο την πολυ μικρη εμπειρια που εχω,καταλαβα πλεον,οτι δεν ειναι οι περιοχες που επισκεφτηκε καποιος,

ουτε οι φωτογραφιες που εβγαλε...ειναι η μοναδικη οπτικη που τα βλεπει ο καθενας μας ολα αυτα.

Με βαση λοιπον το παραπανω,αυτο που μπορω να σας υποσχεθω ειναι πως στις επομενες γραμμες θα διαβασετε ενα ταξιδιωτικο

που θα μοιαζει με πολλα αλλα,και θα αναφερεται σε μερη και προορισμους που σιγουρα εχετε ξαναδιαβασει.

Να ειστε ομως βεβαιοι πως παλι μεσα απο αυτες τις γραμμες,θα καταλαβετε πως αυτο το ταξιδι

ειχε μεσα και κατι που δεν εχουν επισης πολλα αλλα.Τι ειναι αυτο?

Ματια και ψυχισμο.

Τον δικο μου ψυχισμο.

Black Forest/Germany

Ειμαι απο αυτους που πιστευουν πως ενα ταξιδι ξεκιναει απο την προετοιμασια του.Θεωρω επισης πως απο το ποσο σωστα εχει γινει αυτη,εξαρταται και κατα ποσο καλα θα περασεις μετα,οποτε ξεκινησα περιπου πριν απο 8 μηνες να το ετοιμαζω...Το google maps και το via michelin ειχαν παρει φωτια...

Κατεβασε χαρτες,βγαλε διαδρομες,μετρα αποστασεις,κοιτα διανυκτερευσεις,συγκεντρωσε πληροφοριες,κοιτα ωρες για τα καραβια,και τοσα αλλα που μου φαινονται σαν χτες...

Δεν θα σας κρυψω πως οσο ετοιμαζα το συγκεκριμμενο ταξιδι,πολλες φορες εκανα σκεψεις ασχημες και αποκαρδιωτικες....

και εαν παθει κατι η μηχανη?και εαν τα χιλιομετρα ειναι πολλα?εβλεπα την διαδρομη και μου κοβοταν τα ποδια...πολυ βουνο ρε παιδια!και εκει πανω,στον Μελανα Δρυμο,στην Γερμανια...πολυ ερημια ρε παιδια!!

Οποιος εχει πει πως ενω ετοιμαζεται για μεγαλο roadtrip δεν εχει κανει τις παραπανω σκεψεις...ειναι μεγαλος ψευτης...

Μετα απο μια πολυμηνη αναμονη ειχε ερθει πλεον η ωρα...

Εγιναν καποιοι τελευταιοι ελεγχοι στην μοτοσυκλετα και στον εξοπλισμο,ενα αποχαιρετηστηριο ποτακι το προηγουμενο βραδυ με μερικους φιλους,και δωσαμε ραντεβου 18 ημερες αργοτερα στο ιδιο μερος....Σημερα το βραδυ θα σαλπαραμε με το παπορο της ΑΝΕΚ

απο Πατρα για Βενετια...

Επιτελους!

Το ταξιδι μου αρχιζει!!

[Messer 3.982]

:_thumbsup:

[Maggellanos 1.549]

1η ημερα.

Αθηνα>Ξυλοκαστρο>Πατρα

Χιλ:200

Ο κλασσικος επικινδυνος δρομος γεματος ακομα περισσοτερα εργα,για τον οποιο πλεον ειμαι πεπεισμενος πως πρεπει να εχεις σοβαρο λογο για να τον περασεις(καλη ωρα)ειδαλλως καλυτερα να κατσεις στα αυγα σου.

Εμεις θα καναμε μια σταση στο Ξυλοκαστρο να παρουμε το ζευγαρι που θα συνταξιδευαμε,τον Γιαννη και την Ελενη οι οποιοι βρισκονταν εκει απο την προηγουμενη.Αφου βρεθηκαμε με τα παιδια ξεκινησαμε,και λιγο αργοτερα βρισκομασταν στο πολυποθητο λιμανι της Πατρας οπου και κατα τις 23.00 επιβιβαστηκαμε στο καραβι.

Τακτοποιηθηκαμε γρηγορα-γρηγορα στις καμπινες μας και στις 24.00 το παπορο ξεκινησε με τελικο προορισμο την Βενετια.

2η ημερα.

στο πλοιο για Βενετια

Xιλ:-

Η επομενη ημερα μας βρηκε οπως ηταν φυσικο μεσα στο πλοιο,και κυλησε μεταξυ ανοιγοκλεισιματος χαρτων,κουβεντουλας,καφε και φαγητου ωστε να περασουν οι υπολοιπες ωρες και να βρεθουμε στην Βενετια.

[Maggellanos 1.549]

3η ημερα.

Venice Italy > Como Italy + εκδρομη στην νοτια πλευρα της λιμνης

Χιλ:420.

Στις 08.00 το πρωι της επομενης θα φταναμε Βενετια.Αρκετη ωρα νωριτερα ειχα προσπαθησει να βρω μια καλη θεση στο καταστρωμα ωστε να φωτογραφισω καποια σημεια απο εκει που θα περναγε το καραβι.Oταν βρεθηκα εξω ειδα τον ουρανο,καταλαβα πως αργοτερα θα τρωγαμε πολυ νερο.Απο την άλλη,δεν ηταν και κατι που με απασχολουσε ιδιαιτερα…

Χαλαλι του και ο καιρος...ετσι οπως ηταν φορτωμενος,εδινε τα καλυτερα χρωματα....

Ετσι και αλλιως ειναι ομορφη....τα μαζεμενα συννεφα στον ουρανο της ομως,την ομορφαιναν ακομα περισσοτερο....

Ρωσος μεγιστανας με τεραστιο κοτερο…..σωστα μαντεψατε…

Στο βαθος οι Αλπεις φαινονταν πεντακαθαρες…

Ξενοδοχεια πολλων αστερων,ετοιμα να ταξιδεψουν σε ολοκληρο τον κοσμο…

[Apisteftos 7.893]

well done Δημήτρη, πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου, όμορφα χρώματα, όμορφα μέρη!

περιμένουμε και τις επόμενες!

+1

[George_® 3.317]

καιρο ειχαμε να διαβασουμε καλο ταξιδιωτικο,αρχισες τελεια παμε δυνατα για την συνεχεια...

[Maggellanos 1.549]

Λιγο αργοτερα αποβιβαστηκαμε,και μετα απο μια βαρετη γεματη φορτηγα διαδρομη,και με μια ελαφρια ψιχαλα να μας κανει συντροφια ισα-ισα για να βρεξουμε τις κορντουρες μας,βρισκομασταν εξω από το Μιλανο,και αλλαζαμε κομβους λες και ειχαμε ξαναπερασει απο εκει καμμια 50αρια φορες.

Λιγο μετα το Μιλανο,αφησαμε τον Α5,και μεσω ενος επαρχιακου,του SS16 νομιζω,φτασαμε στο ξενοδοχειο μας,στο Ibis Como.

Καναμε check in,τακτοποιηθηκαμε στα δωματια μας,και λιγο αργοτερα ξεκινησαμε για μια εκδρομη στην νοτια πλευρα της λιμνης.

Με το που περασαμε την πολη του Como αρχισε μια διαδρομη απιστευτης ομορφιας που απο την μια πλευρα εβλεπες την λιμνη,και απο την αλλη τα καταπρασινα τοπια στους προποδες των Αλπεων.

Ειχα περιπου ένα χρονο να οδηγησω στην Ιταλικη υπαιθρο,και κοντευα να ξεχασω την απολαυση που προσφερει.Για να καταλαβετε για τι οδηγικο ντελιριο μιλαμε,φανταστειτε τα τοπια που ανεφερα παραπανω,με μια ασφαλτο γυαλοχαρτο,και με διαφορα Ιταλικα δικυλινδρα να σε περνανε απο δεξια και αριστερα,πανω και κατω.Η χαρα του παιδιου λεμε!

Υστερα απο λιγο,φτασαμε στο Bellagio,ένα ομορφο χωριο χτισμενο πανω σε μια από τις΄΄μυτες΄΄της λιμνης.Παρκαραμε τις μοτοσυκλετες καπου ώστε να μην ενοχλουν,και ξεχυθηκαμε στους δρομους του γραφικου αυτου χωριου,φωτογραφιζοντας κατα ριπας οτιδηποτε μας εκανε εντυπωση.

Περπατωντας μεσα στα σοκακια του χωριου,βρεθηκαμε μεσα σε ένα παρκο.Ολα ηταν τοσο ησυχα εκει.Εβλεπες αλλον να διαβαζει,αλλον να κανει ηλιοθεραπεια,και αλλους απλα να συζητανε.Μηπως τελικα αυτες είναι οι αξιες που κοντευουν να χαθουν στην χωρα μας?

Η ωρα ειχε αρχισει να περναει και ηξερα πως το εργοστασιο της Moto Guzzi δεν υπηρχε περιπτωση να το βρουμε ανοιχτο.Δεν πειραζει...εμεις θα το βλεπαμε εστω και κλειστο...για μια φωτογραφια!!Μηπως ολα για αυτό δεν γινονται τελικα?

Η διαδρομη μεχρι εκει ακομα πιο καταπληκτικη...ορεινος φιδισιος δρομος,με την ιδια ασφαλτο γυαλοχαρτο.Η χαρα του μοτοσυκλετιστη...Αληθεια παιδια...δεν υπερβαλλω καθολου...Γενικα αργοτερα θα καταλαβαινα ότι ολο το Como θα με εξεπληττε ευχαριστα...και ειχε ηδη ξεκινησει.

Λιγη ωρα αργοτερα,μπαιναμε στο Maddello del Lario και κατευθυνθηκαμε καρφι στο σιγουρα πλεον κλειστο εργοστασιο.Βγαλαμε απλα μερικες αναμνηστικες φωτογραφιες,

και λιγο αργοτερα πηραμε τον δρομο της επιστροφης,μιας και ηδη ειχε πεσει το σουρουπο.

Το βραδακι μας βρηκε σε καποιο μαγαζι στα σοκακια του Como να δοκιμαζουμε την γνησια Ιταλικη pizza.

[Maggellanos 1.549]

4η ημερα

Βολτα στην λιμνη.

Xιλ:0.

Την επομενη ημερα κατεβηκαμε νωρις το πρωι στην τραπεζαρια του ξενοδοχειου,και παιρναμε το πρωινο μας,μιας και σημερα ειχαμε σκοπο να αφιερωσουμε ολοκληρη την υπολοιπη ημερα στην εξερευνηση της λιμνης.Απο το νερο ομως.

Φτασαμε στην αποβαθρα και αφου κοιταξαμε τι επιλογες ειχαμε,βγαλαμε εισιτηρια με 24ε το ενα,το οποιο μεσα στην τιμη περιλαμβανε και την εισοδο στην βιλα Καρλοτα,ενα παλιο αρχοντικο με διαφορα εργα τεχνης,και φανταστικους κηπους.

Το καραβακι μεχρι εκει θα εκανε περιπου δυο ωρες,οποτε εαν υπολογιζαμε αλλο ενα διωρο που θα τρωγαμε σιγουρα εκει,συν ακομα δυο ωρες για την επιστροφη,θα ξοδευαμε ολοκληρη την ημερα μας.Ωστοσο αποφασισαμε πως αυτο ηταν που θελαμε,οποτε τα υπολοιπα ηταν απλα μια τυπικη διαδικασια.Λιγο αργοτερα λοιπον,σαλπαραμε για λιμανια ξενα.

Το δρομολογιο που εκανε το καραβακι,περναγε απο καποια πολυ ομορφα σημεια,τα οποια ηταν η χλιδατα ξενοδοχεια,η παλατια,η σπιτια καποιων αστερων του Hollywood.

Μετα απο ακριβως δυο ωρες,φτασαμε στην βιλλα.

Η θεα στην απεναντι πλευρα της λιμνης…

Η Βίλα Καρλότα, η οποία βρίσκεται στο Τρεμέτσο, κατασκευάστηκε γύρω στο 1690 από ένα τραπεζίτη από το Μιλάνο, το Τζόρτζο Κλέριτσι. Η κυριότητα πέρασε, με τον καιρό, σε διάφορους ιδιοκτήτες, μεταξύ των οποίων και η Πριγκήπισσα Μαρίνα του Νασάου, σύζυγος του Αλμπέρτο της Ρωσίας. Εκείνη τη δώρισε στην κόρη της Καρλότα όταν αυτή παντρεύτηκε τον Πρίγκηπα της Σαξονίας Μεϊνίνγκεν.

Η Βίλα από τότε εμπλουτίστηκε και πλαισιώθηκε από έναν εξαιρετικό κήπο αγγλικού στιλ. Σήμερα αποτελεί ιδιοκτησία του Ιταλικού Κράτους που τη διαχειρίζεται μέσω ενός ιδρύματος με την ονομασία ''Σύλλογος Βίλα Καρλότα''.

Φωτογραφιες απο το εσωτερικο απαγορευοταν να παρεις,αλλα αυτο ηταν ενα εμποδιο απο αυτα που ενας Ελληνας οφειλει να ξεπερναει…

Οι οροφες των δωματιων,ηταν πραγματικα εργα τεχνης…

[dimkorinthos 10]

Εκεί το έχω και το έψαχνα ?! :sweatdrop: Θα πάω να το πάρω αύριο πουρνό πουρνό

Τρομερές φωτογραφίες φίλος. Εκπληκτικό ταξίδι.

[Maggellanos 1.549]

Αργοτερα περασαμε και στους κηπους....

Η Βίλα Καρλότα είναι διάσημη για το μαγευτικό ανθόκηπό της από ανοιξιάτικα λουλούδια αζαλέας και ροδόδεντρα, τα οποία αποτελούν μέρος της συλλογής της που ξεπερνά τα 500 είδη λουλουδιών και φυτών.

Παντως ο κηπουρος που δουλευε εκει πρεπει να ειχε πραγματικα παρα πολύ δουλεια…

Απλα ολα πανεμορφα,και φροντισμενα στην εντελεια....

Καποια στιγμη τελειωσαμε την επισκεψη μας στο αρχοντικο,και πηραμε το ιδιο καραβακι για να επιστρεψουμε εκει οπου ειχαμε ξεκινησει,λιγες ωρες νωριτερα.

Φτανοντας στο Como πηγαμε προς το κεντρο του,με σκοπο να το εξερευνησουμε απο πρωτο χερι.

Ολο το μερος με ειχε εκπληξει εξαρχης με την ομορφια του και συνεχιζε ακομα να το κανει.

Είναι ομορφο να χανεσαι στις μικρες γειτονιες…

Όταν αρχισε να νυχτωνει,ολο το μερος απεπνεε έναν ρομαντισμο…

Ειχε πλεον νυχτωσει για τα καλα όταν καταληξαμε σε ενα εστιατοριο να δινουμε μαχη μεχρις τελικης πτωσεως με κατι καρμποναρες.

Αμεσως μετα στα κρεββατια μας,γιατι αυριο θα ειχαμε μια καταπληκτικη διαδρομη,αλλα με αρκετα ορεινα χιλιομετρα.

[Maggellanos 1.549]

5η ημερα.

Como Italy > Combloux France

Xιλ.:420.

Η σημερινη ημερα θα ηταν μια ταξιδιωτικη εμπειρια.Σκοπος μας ηταν να περιπλανηθουμε ολη την ημερα στις Γαλλικες Αλπεις,και απλα καποια στιγμη το απογευμα να ειμαστε στο ξενοδοχειο μας στο Combloux,ενα Γαλλικο χωριουδακι,λιγο πριν το Chamonix.

Ξεκινησαμε νωρις το πρωι γιατι ειχαμε σκοπο να κατεβουμε νοτια λιγο μετα το Torino και να περασουμε τα συνορα απο την πολη Susa.Βεβαια το λογικο και το νορμαλ θα ηταν να παμε από την κοιλαδα Aosta,και να μην κανουμε ολο αυτον τον κυκλο,αλλα ειπαμε....ταξιδιωτικη εμπειρια....Και θα δειτε πως τελικα αξιζε τον κοπο....

Οταν φτασαμε στην Susa καναμε μια σταση για ξεκουραση και ανεφοδιασμο,μιας και απο εκει και για αρκετα χιλιομετρα μετα,το να βρεις βενζινη δεν ειναι και το ευκολοτερο πραγμα στον κοσμο.

Αμεσως μετα ξεκινησαμε να σκαρφαλωνουμε εναν επαρχιακο,τον D902,και λιγο αργοτερα κατακτουσαμε ένα ακομα καστρο στην μοτοσυκλετιστικη μας καριερα.

Συνεχιζοντας,δεν αργησε να φανει μπροστα και το πρωτο μας πασσο επι Γαλλικου πλεον εδαφους,το col de Mt Cenis.

Αρκετα πιο πριν,οταν περναγαμε στην Γαλλια,αυτο που προσεξα ειναι πως αφησαμε πισω μας τις Αλπεις,τουλαχιστον ετσι οπως τις ξεραμε μεχρι εκεινη την στιγμη,με τους καλοστρωμενους δρομους και τις γεματες δεντρα πλαγιες,και μπηκαμε σε ένα τοπιο πολυ πιο αγριο,με πολλες αλπικες λιμνες,εντελως φαλακρο,με αρκετα στενους δρομους,και χωρις προστατευτικες μπαρες στην ακρη του δρομου...

Ειχε ομως μια απαραμιλλη και εντελως ξεχωριστη ομορφια....

Μεσα σε μια τετοια διαδρομη οδηγουσαμε για πολλα χιλιομετρα,μεχρι να καταφερουμε να συναντησουμε μπροστα μας,τον δρομο που θα μας οδηγουσε στο ψηλοτερο πασσο των Γαλλικων Αλπεων,το περιφημο Col del Isseran στα 2772m.

Ξεκινωντας την αναβαση το κρυο αρχισε να γινεται ιδιαιτερα αισθητο,ο δρομος αρχισε να στενευει,και υπηρχαν καποια σημεια που οταν συναντιοντουσαν δυο αυτοκινητα επρεπε να κοψουν αρκετα και να αρχισουν να περνανε σιγα-σιγα και πολυ προσεκτικα γιατι αλλιως υπηρχε μεγαλος κινδυνος για αυτον που βρισκοταν απο την εξω μερια...Σε ολη την διαδρομη βεβαιως γινοταν ανονικο΄΄προσκυνημα΄’…

Φτανοντας στην κορυφη του.....

Λιγο παραπερα απο τον πολυ τον κοσμο,πιστευες οτι εισαι σε εναν πλανητη ολο δικο σου..... Αγριος τοπος,αγρια ομορφια...Ξερετε,πολλοι ειναι αυτοι που υποστηριζουν πως αυτο ειναι το ψηλοτερο passo στην Ευρωπη και οχι το passo Stelvio οπως πολλοι πιστευουν,μιας και το πρωτο,ειναι 12 μετρα ψηλοτερο...Τα συμπερασματα δικα σας.....

Στο κατεβασμα καταλαβα πως ολα αρχιζαν σιγα-σιγα να φτιαχνουν...ο δρομος αρχισε να γινεται καλυτερος,το τοπιο πιο πρασινο,και γενικα ολα εδειχναν πως σιγα-σιγα μπαιναμε στην κοιλαδα του Isere.

Ετσι οπως φαινεται το χωριο Val d'Isere απο ψηλα....

[Maggellanos 1.549]

Συνεχιζοντας,και αρκετα χιλιομετρα μετα αντικρισαμε για πρωτη φορα μπροστα μας,το Mont Blanc ετσι οπως φαινεται απο την πισω πλευρα του.Αρχικα στην θεα του,σαστιζεις.Λογικο θα μου πεις,4.800 μετρα ειναι αυτα.

Παρακατω καναμε μαι συντομη σταση για ξεκουραση και ένα καφεδακι…

Αμεσως μετα συνεχισαμε να ανεβαινουμε τον La route des Grandes Alps.

Ο δρομος των Μεγαλων Αλπεων πρωτοανοιχθηκε από τον Ναπολεωντα,ξεκιναει από την Γαλλικη Ριβιερα,και αφου διασχιζει τις ψηλοτερες κορυφες των Γαλλικων Αλπεων,καταληγει στην Γενευη.Στον χαρτη θα τον βρειτε σαν D902.

Αργα το απογευμα φτασαμε στο Combloux και αφου τακτοποιηθηκαμε στα δωματια που ειχαμε κλεισει απο την Ελλαδα,τσιμπησαμε κατι στο εστιατοριο το οποιο βρισκοταν ακριβως απο κατω…

Αργοτερα,αφου πρωτα προμηθευτηκαμε ενα μπουκαλι Γαλλικο κρασι,κατσαμε στο δωματιο πινωντας,γελωντας,και σχεδιαζοντας την επομενη ημερα μας.

[Maggellanos 1.549]

6η Ημερα

Combloux France > Chamonix France

Xιλ:65

Τι ομορφα που ειναι να ξυπνας σε καποιο μικρο χωριουδακι των Γαλλικων Αλπεων και το πρωτο πραγμα που βλεπεις με το που ανοιγεις τα ματια σου να ειναι κατι τετοιο....

“Ωστε σημερα ειναι η μεγαλη ημερα"...σκεφτηκα..."για να δουμε λοιπον,πως φαινονται τα πραγματα απο τα 3.800m"

Μετα απο λιγη ωρα ειχαμε βρεθει με τον Γιαννη και την Ελενη στην τραπεζαρια του ξενοδοχειου και παιρναμε το πρωινο μας.Ειναι απαραβατος κανονας καθε φορα που ειμαστε σε ταξιδι μακρινο,να τρωμε ενα πολύ πλουσιο πρωινο,και να ετοιμαζουμε ενα-δυο σαντουιτσακια τα οποια τα παιρνουμε μαζι μας και τα τρωμε το μεσημερακι.Με αυτον τον τροπο το επομενο γευμα μας το κανουμε κατα τις 19.00 το απογευμα,και ετσι ειμαστε ολη την ημερα χωρις να πειναμε καθολου.Ακουστε με και καντε το εαν βρεθειτε σε παρομοια φαση.Στην αρχη μπορει να ντραπειτε,αλλα πιστεψτε με ειναι κατι που εφαρμοζεται απο πολυ κοσμο στο εξωτερικο.

Με αυτα και τα αλλα ξεκινησαμε για το Chamonix με σκοπο να παρουμε το τελεφερικ το οποιο μετα απο μια διαδρομη 20-25περιπου λεπτων θα μας ανεβαζε στα 3.810m.

Δεν σας κρυβω πως ειχα ενθουσιαστει με την ολη ιδεα....και πιστεψτε με οσο μεγαλωνεις ειναι ολο και λιγοτερα τα πραγματα που σε ενθουσιαζουν.Απλα οταν αυτο συμβει,συνηθως ειναι πιο καλης ποιοτητας απο οτι στο παρελθον.

Τεσπα...μεχρι το Chamonix λοιπον ειχαμε καποια λιγα χιλιομετρα,τα οποια ομως περνανε απο μερικες πανεμορφες περιοχες.

Φτασαμε στον χωρο σταθμευσης του σταθμου,και αφου ασφαλισαμε τις μοτοσυκλετες,ξεκινησαμε για τον χωρο που θα βγαζαμε τα εισιτηρια μας.

[Maggellanos 1.549]

Φτανοντας εκει,και υστερα απο μια μικρη αναμονη,πληρωσαμε 45euro εκαστος και μας ενημερωσαν πως το δικο μας βαγονι θα αναχωρουσε περιπου σε μια με μιαμισι ωρα.

Ηταν οτι επρεπε...

Ο καιρος ηταν καλος και ετσι θα μπορουσαμε να ριξουμε μια προχειρη ματια στην γυρω περιοχη,μιας και ειχαμε σκοπο όταν θα κατεβαιναμε απο το βουνο,να εξερευνουσαμε το Chamonix οσο καλυτερα μπορουσαμε.

Το παλιο και το νέο…

Οι γυρω χαμηλοτερες πλαγιες,ηταν και αυτές κατηλειμμενες…

Υστερα απο μια ωριτσα και κατι,μπηκαμε ξανα στον σταθμο και περασαμε στον χωρο απο τον οποιο θα μπαιναμε στο τελεφερικ.Βεβαια λεγοντας τελεφερικ δεν πρεπει καποιος να σκεφτεται σαν αυτα που εχουμε εδω γυρω τυπου Παρνηθας ετσι?Μιλαμε για βαγονια με δικο τους φυσικα χειριστη,τα οποια επαιρναν ακριβως 66 ατομα και ειχαν ωφελιμο βαρος περιπου τους πεντε τονους!

Αντιλαμβανεστε λοιπον για τι μιλαμε.

Για να ειμαι ειλικρινης στην αρχη ολα αυτα μου φανηκαν λιγο υπερβολικα….."μα καλα που θα παμε?στο διαστημα?"ελεγα μεσα μου...Απο την αλλη σκεφτομουν πως επρεπε με καποιο τροπο και αυτοι εδω οι ανθρωποι να δικαιολογησουν και τα 45 euro που χρεωναν ανα κεφαλι.

Αυτες τις σκεψεις ειχα στο μυαλο μου,όταν αρχισαμε να ανεβαινουμε.Ξεχασα να σας πω πως μας ειχαν ενημερωσει πως το συγκεκριμμενο βαγονι θα μας πηγαινε μεχρι τα 2.350m και εκει θα μας αφηνε σε μια ραμπα,οπου θα μας φορτωνε ενα αλλο τελεφερικ το οποιο σε λιγα λεπτα θα μας ανεβαζε στα 3.810m.

Ανεβαινοντας…

[Maggellanos 1.549]

Εδω ειμαστε πλεον στα 2.350m και περιμενουμε το επομενο βαγονι να μας ανεβασει στην κορυφη....

Μεχρι εδω καταφερα να φωτογραφισω...μετα απλα ποναγε το χερι μου απο το σφιξιμο που του ειχε κανει η γυναικα μου...

Υστερα απο καποιες καλες λαβες ζιου-ζιτσου φτασαμε στην κορυφη σωοι(σχεδον),και στην εξοδο ενα ψηφιακο θερμομετρο μας ενημερωνε πως η θερμοκρασια ηταν στους 3C αυτη την στιγμη,ενω δυο ευγενεστατοι κατα τα αλλα νεολαιοι,μας ενημερωναν πως το βαγονι το οποιο θα μας κατεβαζε στην Γη,θα εφευγε στις 16.35.

"Μα ειναι δυνατον?"σκεφτηκα..."θελουμε ακομα περιπου 4 ωρες μεχρι τοτε"..."τι θα κανουμε εδω πανω 4 ωρες?"...

Αυτες τις σκεψεις δεν τις εκανα μονο εγω απο οτι καταλαβα,αλλα και οι υπολοιποι της παρεας.

"Δυστυχως κυριε,δεν γινεται τιποτα.Ολα τα βαγονια λειρουργουν σαν ρεζερβε.Επρεπε να κανετε κρατηση στο ταμειο οταν βγαζατε τα εισιτηρια και να λεγατε πως εμεις θελουμε την ταδε ωρα να ειμαστε κατω"....Αυτη ηταν η απαντηση του τυπου που ηταν υπευθυνος εκει πανω για την καθοδο του κοσμου....ο οποιος κοσμος παρεπιμπτοντως δεν σταματαγε να ανεβοκατεβαινει...

Ε τωρα τι να τους ελεγα και εγω λοιπον?Πως δεν το ειχα διαβασει σε κανενα μοτοταξιδιωτικο στο διαδικτυο αυτο??

Οποτε ολοι εσεις που διαβαζετε αυτες τις γραμμες,να ξερετε πως στην περιπτωση που κουβαλατε τα ιδια μυαλα με εμας,και θελετε να πατε να κανετε τους ορειβατες στην Γαλλια,το εισιτηριο της καθοδου να το κλεισετε ΠΡΙΝ ανεβειτε.

Τρελη αντιφαση ετσι?Ορειβατες και εισιτηριο καθοδου....

Απο την αλλη πλευρα το θετικο της υποθεσης ειναι πως ο καιρος εδειχνε να ειναι καλος προς το παρον,οποτε θα βγαζαμε αρκετες φωτογραφιες.Μην σας ακουγεται καπως.Ο καιρος σε αυτα τα υψομετρα ειναι τοσο ευμεταβλητος ωστε να εχουμε παραδειγματα,και πολλα μαλιστα,απο ανθρωπους που ξοδεψαν χρονο,χρημα και κουραση για να βρεθουν εκει,και τελευταια στιγμη αλλοι δεν καταφεραν να βγαλουν ουτε μια φωτογραφια,και καποιοι λιγοτεροι ουτε καν να ανεβουν,μιας και επιασε τετοια κακοκαιρια που διακοπηκαν τα δρομολογια και απλα κατεβαζαν τον κοσμο απο εκει πανω.Δεν ανεβαζαν παντως κανεναν.

Τωρα τερμα τα πολλα τα λογια,ο καιρος αρκετα καλος,ορεξη τρελλη εχουμε,καιρος να παρει η φωτογραφικη φωτια.

Δειτε και εσεις λοιπον τι ειδαν τα δικα μου ματια εκει πανω....Στο "Μπαλκονι της Ευρωπης".

[Maggellanos 1.549]

Αυτά που θα δειτε παρακατω είναι πολύ μικρα κουβουκλια,τα οποια χωρουν με το ζορι τεσσερα ατομα,και σε μεταφερουν από τις Γαλλικες Αλπεις στις Ιταλικες και παλι πισω.

Αλπινιστες…

Αντε…παρτε και μια δικη μου,να γουσταρετε…

Μετα απο περιπου μια ωρα και κατι σε αυτό το υψομετρο,η ελλειψη οξυγονου ειχε αρχισει να γινεται αντιληπτη σε ολους μας.

Προσωπικα την καταλαβα οταν ανεβηκα 6-7 σκαλια και μετα ενιωσα ενα λαχανιασμα.

Για ολους εμας ηταν ηδη αρκετη η ωρα που ειχαμε κατσει σε τετοιο υψος και οι κοπελες ειχαν ηδη αρχισει να ψιλοζαλιζονται.

Κατευθυνθηκαμε προς το καταστημα με τα σουβενιρ ωστε να αγορασουμε ενα αναμνηστικο για τους δικους μας ανθρωπους.Οχι τιποτα ιδιαιτερο,απλα ετσι,κατι σαν ενθυμιο.Θελαμε να ροκανισουμε και λιγακι τον χρονο μας ρε γαμωτο!Μα για σκεψου το...να εισαι φυλακισμενος στα 4.000 μετρα!Φυλακη μεσα στα συννεφα...Τελοσπαντων...

Το σημαντικο ηταν πως απο την αλλη πλευρα ειχαμε φανει πολυ τυχεροι.Με το που μπηκαμε στο καταστημα με τα αναμνηστικα,ο καιρος αρχισε να χαλαει πολυ.Ολο το βουνο ειχε τυλιχτει σε ενα τεραστιο συννεφο,και κατευθειαν απαγορευτηκε η κυκλοφορια στους εξωτερικους χωρους.Τα καλα που λεγαμε πιο πριν...θυμαστε?Αρχισε μια βροχη η οποια εδειχνε οτι δεν προκειται να

σταματησει γρηγορα.Εβλεπα ολους αυτους που εξακολουθουσαν να ανεβαινουν,σκεφτομουνα την ηττα που θα ετρωγαν,και ετρεμα στην ιδεα πως θα μπορουσαμε να ειμαστε εμεις στην θεση τους.

Εμεις παρολα αυτα ειχαμε καταφερει να χωθουμε στην καφετερια που υπηρχε εκει πανω,και να βολευτουμε σε ενα ωραιο τραπεζακι πινοντας ενα ζεστο καπουτσινο.Απο οτι μαθαιναμε στο Chamonix εριχνε καρεκλες.Δεν πειραζει,Ειχαμε πολυ χρονο ακομα.

Οσο περναγε η ωρα,τοσο περισσοτερο ενιωθα να βρισκομαι σε μια μονιμη ζαλη.Πλεον δεν ειχα ορεξη για τιποτα αλλο.

Ηθελα απλα να κατεβω.Οταν εφτασε η στιγμη και ο πινακας εδειξε το νουμερο 34,το οποιο ηταν το δικο μας βαγονι,πραγματικα λυτρωθηκα.Και μονο που μπηκαμε στην διαδικασια του να ξεκινησουμε να κατεβαινουμε,ειχα αρχισει να νιωθω καλυτερα.Και απο οτι καταλαβα οχι μονο εγω.Πολλοι τελικα βρισκομασταν στην ιδια κατασταση.

[AlexOne 445]

[Maggellanos 1.549]

Το κατεβασμα τελικα αποδειχτηκε λιγο δυσκολοτερο απο το ανεβασμα.

Ο λογος ηταν η ταχυτητα.

Κατεβαινε πολυ πιο γρηγορα απο οταν ανεβαινε.Ολη η καταβαση συνοδευοταν απο διαφορα επιφωνηματα τυπου"ωωωωωωω"η καποια αλλα τυπου"ααααααααα",και διαφορες εκφρασεις.

Η αληθεια ειναι πως μεχρι ενος σημειου ολα αυτα ηταν δικαιολογημενα.

Ειχε τετοια ταχυτητα,που ειχες την αισθηση πως ησουν μεσα σε ενα αεροπλανο το οποιο ηταν μονιμα μεσα σε ενα κενο αερα.

Οταν καποια στιγμη πατησαμε στερεο εδαφος,ειμαι σιγουρος πως ολοι νιωσαμε αρκετα καλυτερα.

Ηταν ηδη καλο απογευμα οταν βρεθηκαμε ξανα στην Γη.Επρεπε να βρουμε κατι να τσιμπησουμε και να κανουμε μια βολτα στο Chamonix,ωστε να δουμε και περι τινος προκειται.

Κατσαμε σε μια πιτσαρια που βρηκαμε στο κεντρο,και αφου φαγαμε ξεχυθηκαμε στον κεντρικο πεζοδρομο του χωριου.

Καποια στιγμη περπατωντας στο χωριο,συναντηθηκαμε με δυο ζευγαρια Ελληνων,οι οποιοι βρισκοταν εκει ηδη ενα τριημερο,και την επομενη ημερα θα συνεχιζαν για Ελβετια.

Ειναι πραγματι ωραιο να βρισκεσαι τοσο μακρια απο την χωρα σου και να συναντιεσαι με ανθρωπους απο την πατριδα σου.Τα ειπαμε για λιγο,ανταλλαξαμε πληροφοριες,ευχηθηκαμε ο ενας στον αλλο "καλο δρομο",και χωρισαμε.

Ειχε ηδη βραδιασει οταν αποφασισαμε να ξεκινησουμε για το μικρο χωριουδακι μας.Οτι ειχαμε να δουμε,το ειδαμε.

Πλεον το μονο που χρειαζομασταν,ηταν ενας καλος υπνος,και ξεκουραση.

Αυριο θα ειχαμε πολλα χιλιομετρα να κανουμε και μεσα απο δυσκολους δρομους,οποτε θα επρεπε να ξεκινησουμε αρκετα νωρις.

Παιδες δυστυχως ειναι αργα και το πρωι δουλευω.

Η συνεχεια αυριο

[Attreidis 766]

Μπράβο ρε Δημήτρη!!!

μας ταξίδεψες υπέροχα μέχρι τώρα...

ανυπομονώ για το υπόλοιπο..

καλό σου βράδυ :_thumbsup:

[Whatevier 1.310]

Κακο μας εκανες βραδιατικα, αντε να κοιμηθουμε τωρα

Το εχω δει το ονειρο, χασκυ σε touring αποστολη..

Ειχα παει και Chamonix πριν 2 χρονια ααααχχ

[KirosYMH 116]

Ονειρο ζωης φιλε μου θα δουλευα 10χρονια για να κανω οτι εκανες ...

Συγγνωμη για την απορια αλλα τι μοτοσικλετα οδηγατε δεν εχω καταλαβει...

[wildbilly 1.471]

suscribed!!!

[Maggellanos 1.549]

................

.................

..................

.....................

..........

.................

..................

..................

..............

Παιδες σας ευχαριστω ολους πολυ για τα καλα σας λογια....

:cheers:

Λιγο αργοτερα θα ανεβει και το υπολοιπο...

[Terathlios 469]

Ονειρο ζωης φιλε μου θα δουλευα 10χρονια για να κανω οτι εκανες ...

Συγγνωμη για την απορια αλλα τι μοτοσικλετα οδηγατε δεν εχω καταλαβει...

Καβαλάνε Yamaha FJR1300 :)

Πάντα τέτοια!!! Και εις άλλα με υγεία... άντε να 'ρθει κι η σειρά μας...

[Maggellanos 1.549]

7η Ημερα.

Combloux France > Gailingen Germany

Χιλ:524

Αυτο το πρωινο μας βρηκε νωρις το πρωι στον δρομο,να προσπαθουμε να ''φαμε'' τα πρωτα χιλιομετρα γρηγορα,με σκοπο να περασουμε στην Ελβετια νωρις.Σε αυτο το σημειο κατα την γνωμη μου ειχα κανει και το μοναδικο ισως "λαθος"σε οτι αφορουσε την

οργανωση του ταξιδιου.Ειχα βαλει την πιο δυσκολη ισως διαδρομη του ταξιδιου ημερα Κυριακη.Καθε Κυριακη σε ολες αυτες τις περιοχες ειναι ημερες που καλυτερα ειναι να καθεσαι μεσα η να κανεις μικρες τοπικες εκδρομουλες.

Ο λογος ειναι πως τις αργιες,ειδικα οταν εχει καλο καιρο,ξεχυνονται στους δρομους πραγματικα ολοι.Αυτοκινητα,μοτοσυκλετες,ποδηλατα,τροχοσπιτα,με οτι μεσον εχει ο καθενας βγαινει στον δρομο με σκοπο να κανει μια συντομη βολτα,η μια εκδρομη.Αυτο δυστυχως το καταλαβα απο νωρις οταν ειδα πως ενω ειχα υπολογισει να ειμαστε στην περιοχη του Martigny σε μια ωρα και κατι και ενω ειμασταν ηδη στον δρομο κανα διωρο,το Martigny ακομα δεν το βλεπαμε.Οκ,ηταν κατι που απλα επρεπε να το παρουμε αποφαση,και δεν επρεπε να το αφησουμε να μας χαλασει.Εντωμεταξυ τα μερη που περναγαμε συνεχιζαν να ειναι πανεμορφα.

Περνωντας τα συνορα με Ελβετια,σταματησαμε για να αγορασουμε βινιετα.Η βινιετα ειναι ενα αυτοκολλητο το οποιο το κολλας σε ενα εμφανες σημειο στο οχημα που οδηγεις,και σημαινει πως μπορεις να κυκλοφορεις νομιμα στους αυτοκινητοδρομους της χωρας για εναν ολοκληρο χρονο χωρις να πληρωνεις διοδια.Σε αυτο το θεμα βεβαια η Ελβετια συγκεκριμμενα ειναι λιγο "αδικη"

γιατι σε περιπτωσεις οπως η δικια μας,που θα καναμε ελαχιστη χρηση εθνικης οδου,και μονο για μια ημερα,επρεπε να αγορασουμε βινιετα για ολο τον χρονο η οποια κοστιζε 35 euro.Ιδιαιτερα πολλα για ενα μονο περασμα.

Σε πολλες αλλες χωρες,(Αυστρια,Σλοβενια,κ.α.)εκτος του οτι η ετησια βινιετα εχει λιγοτερο απο 15 euro,δινει την δυνατοτητα σε τουριστες οπως του λογου μας,να αγορασουν βινιετα για μια εβδομαδα η οποια συνηθως κοστιζει 4-5 euro.Σωστοτερο δεν ακουγεται?

Καποια στιγμη αφου πλεον ειχαμε αφησει το Martiny πισω μας,συναντησαμε το Aigle,και σε αυτο το σημειο στριψαμε σε ενα στενο επαρχιακο.Αυτη ακριβως η διαδρομη απο το Aigle μεχρι το Gstaad,ηταν απο τους ομορφοτερους δρομους που εχω οδηγησει!

Πραγματικα σας μιλαω.Σκαρφαλωναμε τις αποτομες πλαγιες της Ελβετικης εξοχης,και το μονο που ακουγοταν ηταν ο ηχος απο τα δυο θηριωδη τετρακυλινδρα.Ολη εκεινη την ωρα στο μυαλο μου παιζοταν ενα περιεργο παιχνιδι οπτικης και συναισθηματων,το οποιο με την σειρα του οδηγουσε σε ενα ξεφρενο γλεντι μοναδικης ομορφιας και οδηγικης απολαυσης.

Η διαδρομη για τους επομενους ταξιδιωτες που θα ηθελαν να περασουν απο εκεινα τα μερη ειναι η παρακατω.

Ειχαμε συμφφωνησει με το που φταναμε στο Gstaad να καναμε μια σταση για ξεμουδιασμα.Φτασαμε,αφησαμε τις μοτοσυκλετες στον κεντρικο πεζοδρομο,και καναμε μια συντομη βολτα προς το κεντρο του χωριου,ετσι μπας και ξεμουδιασουμε λιγακι μετα από ενα τετραωρο πανω στις μοτοσυκλετες.