Αναζήτηση στην κοινότητα

Πολλή νέκρα έπεσε ρε παιδιά στα ταξιδιωτικά. Πάμε να το αναθερμάνουμε λίγο. Έψαχνα βουνό που να βγαίνει με πεζοπορία 2ήμερο. Στα Βόρεια, λίγο πολύ γνωστά και περπατημένα. Στα Νότια όμως δεν έχω δει σχεδόν τίποτα. Η Γκιώνα είναι το 5ο ψηλότερο βουνό και σε συνδυασμό με την εύκολη προσβασιμότητα την έκαναν την καλύτερη επιλογή. Προφανώς και για να φτάσω μέχρι εκεί επέλεξα τον Μπράλο. Μετά την Παύλιανη συνεχίζεις μέχρι Καλοσκοπή και κάπου εκεί ξεκινάει χωματόδρομος που ανεβάζει ψηλότερα. Κάπου εδώ άφησα τον κουβά μιας και ξεκινάει το μονοπάτι. Το υψόμετρο εδώ είναι γύρω στα 1600μ. Το μονοπάτι λοιπόν ξεκινάει σε δασωμένο κομμάτι αλλά αρκετά γρήγορα βγαίνει σε υποαλπικά τοπία. Ξεπροβάλλει η επιβλητική Πυραμίδα. Χιονούρες παντού! 3 διαδοχικές έπρεπε να περάσω μέσα σε 10'. Συνεχίζοντας. Βγαίνω πλέον στα Αλπικά λιβάδια. Εδώ υπάρχει και τρεχούμενο νερό. Τι ψάχνεις όταν θέλεις να στήσεις σκηνή στο βουνό; Επίπεδο έδαφος με βλάστηση για να είναι μαλακό, κάλυψη από τον άερα, και θέα. Όλα αυτά τα προσφέρει η Βαθιά Λάκκα: Προφανώς και θα την έστηνα με τέτοιο τρόπο ώστε πριν πάω για ύπνο και όταν ξυπνήσω να βλέπω τον πανέμορφο αυτό όγκο. Τακτοποιήθηκα, άφησα και το σακίδιο και έβαλα μπρος για την ψηλότερη κορυφή της Γκιώνας, την Πυραμίδα, στα 2510μ. Την προσεγγίζεις μέσω μιας ημικυκλικής διαδρομής από τα αριστερά. Ανεβαίνοντας, η θέα στην Λάκκα. Άνετα σκιάρεις ακόμα εδώ πάνω. Ένα ακόμα αλπικό λιβάδι πριν πιάσουμε τα βράχια. Από εδώ και πάνω οι χιονούρες είναι πιο έντονες. Μια από αυτές βρίσκεται πάνω στο μονοπάτι, στο μοναδικό σημείο χωρίς βράχια. Αναγκαστικά θα πρέπει να πάρω τον δύσβατο δρόμο απο τα δεξιά. Ζόρικη κλίση. Βγαίνοντας στην ράχη, η κορυφή απέχει 3'. Κορυφή Πυραμίδα με θέα τον Μαλιακό! Και τον Κορινθιακό. Πιάτο η Νότια Πίνδος. Εδώ βρίσκεται και ένα μικρό μνήμα αλλά δεν μπόρεσα να βρω περισσότερες πληροφορίες. Επιστροφή στην σκηνή για αραχτική και φαγητό. Τι παράθυρο! (πατουσάκηδες τον νου σας) Φανταστικά χρώματα όταν έπεφτε ο ήλιος. Ανεφοδιασμός σε νερό με λιώσιμο χιονιού. Ο τόπος συνέχισε να μου χαρίζει φοβερά χρώματα ακόμα και την νύχτα. Ο καιρός το βράδυ ήταν ιδανικός με άπνοια και χωρίς υγρασία. Ό,τι πρέπει για ξεκούραση δηλαδή. Το επόμενο πρωί με γεμάτες μπαταρίες τα μάζεψα νωρίς και πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άξιζε τον κόπο μερικές φωτό ακόμα, αυτή την φορά με το φως του ηλίου στο ξημέρωμα. Βρείτε τον κουβά! Αυτά. Πάρτε τα βουνά τώρα που είναι Μάιος και είναι στα καλύτερα τους.

Λοιπόν Σάββατο πρωί και η συνάντηση με τον φίλο Λευτέρη LEFT στα Mc Donalds. Σε λίγο εμφανίζεται και ο Λευτέρης με τον Woody του Ξεκινάμε λοιπόν σφεράτοι για την Γραβιά όπου θα κάναμε και την πρώτη στάση. Εδώ στο Χάνι της Γραβιάς Εδώ ο Woody ετοιμάζεται να τραβήξει βίντεο την διαδρομή απο Γραβιά στη Βάργιανη ( στο βίντεο φαίνεται έντονα το ράμφος του) Εδώ φτάνοντας στην πλατεία της Βάργιανης. Εδώ το καφέ που κάτσαμε ( πρώην σχολείο) Εδω το καφέ μέσα με αναμμένο το τζάκι και πολύ ζέστη μιας και έξω είχε αρκετή ψύχρα. Εμείς όμως προτιμήσαμε να κάτσουμε έξω στον ήλιο. Ενώ πιο δίπλα μας περίμεναν υπομονετικά οι καλές μας. Εδώ το μουσείο του χωριού Και κάποιες φωτό απο μέσα Φεύγοντας λοιπόν απ΄το μουσείο Εδώ το "όπλο" απ΄το παληκάρι στο καφέ Φεύγοντας λοιπόν απ΄την Βάργιανη τραβήξαμε κάποιες φωτογραφίες απο ψηλά μιας και η Βάργιανη είναι σε αρκετά μεγάλο υψόμετρο. Έτσι λοιπόν φύγαμε απ΄την Βάργιανη και μέσω Άμφισσας φτάσαμε στην Ιτέα όπου ήταν και η επόμενη στάση μας για καφέ.

Καιρό την είχα δίπλα μου την Υλίκη και έχω περάσει αρκετές φορές σε διάφορες βόλτες απ'έξω αλλά ποτέ δεν την επισκέφτηκα "επισήμως". Σχόλασμα λοιπόν απ'τη δουλειά και τις υποχρεώσεις, ντύσιμο και φύγαμε. Η σημερινή διαδρομή ήταν: Λουκίσσια, Μουρίκι και μετά από ένα μεγάααααλο πέρασμα γύρω-γύρω απ'την Υλίκη (με καουμπόικες διαδρομές σε χωματόδρομους και αρκετά αδιέξοδα) ένα γρήγορο πέρασμα από την Θήβα, κατέβασμα από τη Ριτσώνα και πίσω στην βάση. Τα υπόλοιπα στις φωτογραφίες...

Διαδρομη http://g.co/maps/bv26t Χλμ 640 6 ωρες (ανοδος απο παλια και καθοδος απο εθνικη) 55 ευρω βενζινη 300 γρ λαδι, επειδη το ξεκωλιασα απο την εθνικη Ωραιος καιρος για βολτα και ειχα σκοπο να κανω τον κυκλο απο Προυσο-Θερμο-Δεσφινα αλλα δεν με επαιρναν οι ωρες λογω δουλειας. Πολυ μεγαλο στροφιλικι απο κει παιδια.

Κανονισμένο από καιρό, αλλά με πολλές αναβολές λόγω κολλήματος της κοπελιάς, ανυπαρξίας κεφαλαίου, ενδεχόμενης χρεωκοπίας, φόβων (καταστροφής μιας και πλησιάζει το 2012), του θανάτου του MJ και άλλων αιτιών, ήρθε επιτέλους η μέρα (Δευτέρα 24/10) για το πολυπόθητο ταξίδι παρέα με τον LaVey του φόρουμ (και φίλο από τα παλιά για 'μένα). το σχέδιο ήταν: Ξεκινάμε ξημερώματα, για να δούμε την ανατολή καθ'οδόν. Πάμε όσο γίνεται από επαρχιακές οδούς για να ευχαριστηθούμε (γουστάρουμε!) τη διαδρομή. Μπαίνουμε Χαλκίδα και από εκεί και πέρα αποφασίζουμε ποιον δρόμο θα ακολουθήσουμε. Έχουμε μαζί μας εργαλεία γιατι ο ένας από τους 2 καβαλάει ένα χρέπι (δεν λέω ποιος!!!! ) Συναντιόμαστε λοιπόν στην Ελευσίνα στις 5:30 χονδρικά. Κανονίζουμε κάποια σινιάλα και σήματα που μπορεί να χρειαστούμε. Με χαλαρούς ρυθμούς λοιπόν ανεβαίνουμε την επαρχιακή οδό Ελευσίνας - Θήβας (παλιά εθνική Αθηνών - Θηβών). Ευχάριστη διαδρομή με ήπιες στοφούλες, ανηφόρες και σχεδόν καθόλου κίνηση. Κάνουμε την πρώτη στάση για φωτογραφίες.... Καλά δεν έγινε για φωτογραφίες αλλα για την ανάγκη μου!!!! Βλέπετε πολύ κρύο... Τέλος πάντων μετά το πέρας της αποστολής συνεχίζουμε. Ο LaVey με ενημέρωσε για ένα καλό σημείο όπου φαίνεται η Ευβοια από ψηλά και κανονίζουμε να σταματήσουμε για φωτογραφίες. Δεν έχει όμως αρκετό φως και αποφασίζουμε να τραβήξουμε άλλες στο γυρισμό. Φτάνουμε λοιπόν Χαλκίδα (Από την παλιά, μικρή γέφυρα): Εκεί λέμε να πιούμε ένα καφεδάκι, και να αποφασίσουμε που να πάμε μετά. Είχε και προσφορά μαζί με τον καφέ κουλουρι!! Κανονίζουμε λοιπον να πάμε Προς Βόρεια Εύβοια αλλά πρώτα μία μικρή επίσκεψη Στο κάστρο της Χαλκίδας (Ξηρόβρυση) Το κάστρο, αν και παλιό φυλασσόταν καλά: Εγώ βλέποντας την θάλασσα τόσο όμορφη, Νόμιζα πως ήταν από κάτω μου και είπα να κάνω μία βουτιά αλλά ο φίλος LaVey Μου θύμισε πως είμαστε ψηλά στο κάστρο και από κάτω έχει απλά βράχια, και μου είπε να αφήσω τις και να βγάλουμε καμία καλη φωτογραφία. εγώ τον άκουσα και θαύμασα το μέρος Φύγαμε λοιπόν από εκεί και πήραμε το δρόμο για Όσιο Ιωάννη Ρώσο. Μία διαδρομή εκπληκτική με πολλές απανωτές στροφές με πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους. Εκεί παίξαμε λίγο σαν παιδάκια.... αλλά κάτι το κρύο όπως είπαμε, κάτι ο καφές, χρειάστηκε πάλι να σταματήσουμε για.... να βγάλουμε φωτογραφίες! Έλα όμως που το ΛΑΜΟΓΙΟ με έβγαζε και εμένα στιγμές που δεν έπρεπε!!