Αναζήτηση στην κοινότητα

* ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΡΟΧΗΣ, Η ΒΟΛΤΑ ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 2/12/18 Την Κυριακή 25/11 , αν πάρει μπρος το χρέπι κι αν ο Στελάρας έχει δεήσει να μου το έχει έτοιμο από το σέρβις, λέω να εκδράμω προς τον Νομό Κορινθίας. Ο καιρός δεν έχω βγάλει άκρη ακόμα για το πως θα είναι καθώς μερικά site δίνουν βρόχες, άλλα ηλιοφάνεια κι άλλα βρίσκονται στην φάση του flipcoin οπότε αναμένω να προχωρήσει λίγο η εβδομάδα για να έχω καλύτερη εικόνα. Σε περίπτωση βροχής η βόλτα ακυρώνεται ενώ πραγματοποιείται κανονικά αν υπάρχει πιθανότητα βροχής προς τις βραδινές ώρες. Αναλυτικά το πρόγραμμα: 1) Αναχώρηση στις 08:00 από το Περίπτερο του Χαϊδαρίου https://goo.gl/maps/nW8mYq4zFPM2. Το αν θα είμαι νωρίτερα για καφέ εκεί εξαρτάται από τις τρέλες του Σαββάτου 2) Μέσω παλιάς Ε.Ο κατευθύνομαι προς Κόρινθο όπου θα συναντήσω τον @kouler στις 09:00 εδώ : https://goo.gl/maps/b9AFnMDqnMr 3) Αναχώρηση μέσω παλιάς Ε.Ο και άφιξη στο Ξυλόκαστρο όπου θα πραγματοποιηθεί στάση για καφέ 4) Αφήνουμε το Ξυλόκαστρο και ξεκινάμε την ανάβαση προς τα Τρίκαλα Κορινθίας. Παίρνουμε κατεύθυνση προς το χωριό Ρέθι διασσχίζοντας κατά σειρά τα χωριά Σοφιάνα , Σπαρτιναίικα και Λαγκαδαίικα. Στο ακραίο σενάριο που και τα δύο μηχανάκια δουλεύουν ακόμα, τα βάζουμε σε βατό χωματόδρομο * προς το όρος Μαυροβούνι όπου και φτάνουμε στον πρώτο προορισμό της ημέρας, το Βουδιστικό Κέντρο Κάρμα Μπέρτσεν. https://goo.gl/maps/hAA9WvuMncM2 <<Το βουδιστικό κέντρο Κάρμα Μπέρτσεν δεν είναι ευρέως γνωστό στο κοινό. Η ιδέα της κατασκευής του γεννήθηκε το 1987 όταν ο Λάμα Όλε Νύνταλ επισκέφτηκε την περιοχή και συνεπαρμένος από την μοναδικότητα της αποφάσισε να αγοράσει ένα κομμάτι γης με σκοπό την δημιουργία κέντρου διαλογισμού. Δύο δεκαετίες μετά, τον Αύγουστο του 2010 εγκαινιάστηκε η Καλατσάκρα Στούπα που ανήκει στα βουδιστικά κέντρα του διαμαντένιου δρόμου της γενεαλογίας Κάρμα Κάγκιου. Τι είναι όμως η Στούπα; Οι κατασκευές αυτές σύμφωνα με τον βουδισμό εμπνέουν τον άνθρωπο να ασχοληθεί με την ανάπτυξη του πνεύματος και τις απεριόριστες δυνατότητες του, δείχνουν την αρμονία του σύμπαντος, είναι ένα «βοήθημα» για διαλογισμό. Η τοποθεσία είναι μαγευτική, έχει θέα τον Κορινθιακό κόλπο και τις πλαγιές του Μαύρου όρους, ο χώρος είναι περιποιημένος και σου δίνει την αίσθηση πως βρίσκεσαι κάπου στο Θιβέτ. >> Κοινώς θα κλάσουμε στα γέλια ξέρω γω 5) Επόμενος προορισμός η Παναγία του Βράχου η αλλιώς << τα Μετέωρα της Πελοποννήσου >> ( γελάει μέχρι και το ποντίκι του pc ). Εδώ έχουμε δύο επιλογές. Είτε παίρνουμε τον δρόμο προς Ευρωστίνα https://goo.gl/maps/BNFXJDRm1Bs είτε γυρίζουμε πίσω και πάμε μέσω Καρυάς https://goo.gl/maps/YrMiQcdynaL2. Θα προτιμηθεί η πρώτη διαδρομή αρκεί να βεβαιωθούμε πως δεν θα συναντήσουμε κακό ή/και παρατεταμένο χωματόδρομο **. Όπως και να έχει, λίγο έξω από τον Κάτω Ταρσό, θα περάσουμε έναν επίσης βατό χωματόδρομο μήκους τριών χιλιομέτρων που θα μας οδηγήσει στην Μονή. 6) Από την Μονή των Βράχων συνεχίζουμε προς Αρχαία Φενεό και λίμνη Δόξα όπου και θα επισκευτούμε το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου στο κέντρο της λίμνης προκειμένου να προσευχηθούμε μπας και γυρίσουμε μια φορά χωρίς να τα φορτώσουμε. Στην συνέχεια θα τσιμπήσουμε κάτι σε λόκαλ ταβερνίο και θα πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Ενδέχεται να μας πιάσει βράδυ στην επιστροφή οπότε φροντίστε να παραμερίσετε για λίγο το κλαρινογαμπριλίκι και να έρθετε με τις διάφανες ζελατίνες. https://goo.gl/maps/XGbgsYreZBR2. Η επιστροφή αναλόγως χρόνου και διάθεσης μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσω Νέας Ε.Ο. *** Η βόλτα απ όσο καταλάβατε θα περιλαμβάνει και κομμάτια χωματόδρομου. Όλες οι πηγές που έχω βρει, όλες οι αναφορές αλλά και όλες οι συζητήσεις με άτομα που έχουν πάει, καταλήγουν στο ότι πρόκεται για πανεύκολα κομμάτια τα οποία τα ανεβαίνουν από fjr και busa μέχρι ss και scooter. Επειδή όμως δεν τα έχω δει με τα μάτια μου, κρατάω μια πισινή για την κατάσταση στην οποία θα βρίσκονται. Δεν έχω καμία όρεξη ούτε να ταλαιπωρήσω τα λάστιχά μου ούτε φυσικά και τον Νίκο που θα είναι με το triple. Απλά επειδή δεν τα έχω δει με τα μάτια μου τα κομμάτια, το γράφω κι εδώ για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. ΥΓ: Σ _ _ τ_ _τ_ _ _ ν _ _

Πως μπορεί κάποιος να κάνει την ημέρα του εξαιρετική; Απλά να την περάσει με φίλους σε καταπληκτικά μέρη οδηγώντας την αγαπημένη του μηχανή. Έτσι και εγώ το Σάββατο που πέρασε. Η ιδέα λοιπόν ήταν του φίλου Λευτέρη LEFT που μετά το ατύχημα που είχε τον τραυματισμό του ( όχι σοβαρά ευτυχώς) και την πλήρη καταστροφή της μηχανής του έφτασε η ώρα να κάνει το επόμενο βήμα του. Έτσι λοιπόν το Σάββατο και μετά την αγορά της νέας του μοτοσυκλέτας ήρθε η ώρα να κάνουμε την πρώτη μας βόλτα. λοιπόν και πάμε. Η διαδρομή που αποφασίστηκε ήταν ΑΥΤΗ. Έτσι κατά τις 9:30 το πρωί βρισκόμαστε στο σημείο συνάντησης όπου συναντήσαμε τυχαία τους φίλους Alarm και Naftilo που πήγαιναν σε άλλη βόλτα. Καλορίζικο το ΚΤΜ Στέφανε. Σου εύχομαι να είναι καλοτάξιδο και να το καταευχαριστηθείς. και ο Θωμάς με το ζωντανό του Μετά απο λίγο ήρθε και ο Λευτέρης με το νέο του απόκτημα. Τον SUZUKI V STROM 1000. Kαλορίζικο και καλοτάξιδο φίλε μου. Εδώ τα παιδιά φωτογραφίζονται με τον ΓΟΥΝΤΥ Εδώ η καλή μου που διακριτικά βλέπει τις 1000άρες Η διαδρομή λοιπόν απο παλιά εθνική περνάει την Κόρινθο και απο εκεί στρίβουμε για Σολωμό, Χιλιομόδι, Νεμέα και αφού περνάμε το Ψάρι φτάνουμε στην Στυμφαλία και περνώντας τη κάνουμε στάση στο Καρτέρι για καφέ. Ο καιρός πολύ βαρύς αλλά η πρόγνωση έλεγε ότι δεν θα βρέξει άλλο. Εδώ στο ζεστό καφέ. λοιπόν με την διαδρομή να περνάει απο Καστανιά και να καταλήγουμε στην λίμνη της Δόξας Συνεχίζεται.....

...ωραια γουστα βγηκανε στο Μωριά!532χλμ στο κοκπιτ διαβαζα... Πεταχτηκαμε μεχρι την Παναγιά τη Μαλεβή για κερι αλλά με καλη παρεα και ομορφα χιλιομετρα. Δεν ειχα ξαναπαει εκει.Η διαδρομη γυρω απο Αχλαδοκαμπο και Κολοσουρτη ειναι απιστευτα στριφτερη και ωραια...καραγουσταρα! Εβλεπες στο βαθος την ομιχλη να δινει ειδυλλιακο χρωμα και τα χωριουδακια να κρεμονται στις πλαγιες πανεμορφα,πνιγμενα στο πρασινο... βρεγμενο κατα τοπους πρασινο και τα τζακια να καινε καπνιζοντας την ατμοσφαιρα μυριζες καμμενο ξυλο στο τζακι σε συνδιασμο με το βρεγμενο πρασινο και ελεγες "Εξοχή"...και γουστα ομορφα,κλασσικα Επαρχιακη Ελλαδα το Φθινοπωρο... ...και μαλιστα η νεροποντη αναμεσα Αγιο Πετρο-Καρυες δεν με αφησε να χαρω και φωτογραφικα τον πανεμορφο Παρνωνα...καλυτερα ομως γιατι σιγουρα βρηκα την δικαιολογια να ξαναπαω...χεχε Παμε παλι στο δρομο και βουρ με το κοριτσι για πανω... Παναγια Μαλεβη.Μεγαλη η Χαρη της... αναψαμε το κερακι να μας εχει καλα σε ζωη και χιλιομετρα... και παμε παλι να ταξιδεψουμε...Βεδουίνος speaking... και παρεα συνοδοιποροι εκλεκτοι και ανετοι... Το θηριακι στα καλυτερα του... Και απο τα παλια θηρια...Cagiva Red Bull ΚΟΥΚΛΑΡΑ λεμε... Αδιαβροχα καθ'οδον στο τσακ και σιγα μη μασηξουμε...αφου αλλωστε η σταση δεν ηταν μακρυα.Παρκαρουμε τ'αλογα να ξαποστασουν και βουρ για μεσα... Καρυες...με τετοια παρεα λιγο νερο ηταν για να συμπληρωσει η ομορφια του Δασικου παρνωνα. Τι εχουμε τωρα;...Χαλαρωση και απαγγελια του ποιηματος "Μενου ημερας" για την παρεα...Δεν μιλαει κανείς μονο ακουμε... επιλογη αναμεσα σε σαγανακι ψητο να λεμονιζει και να αφριζει... μολις ακουσα στο μενου "Γιδα Βραστη" ωπ ωπ παληκαρι...εδω ειμαι...βροχουλα-χωριο και...γιδα λεμονατη-αλατισμενη και ...χωρις λογια...τελος οι φωτο χαχα απολαυση τωρα... Παλι μαζι μου στη σελα της Γερμανιδας, η Desert Girl μου που ξαναμπηκε στα ταξιδια μου... Και...ολα ησαν οπως τα θες σε μια βολτα...μοτοσυκλετα-καλη παρεα-και ομορφα χιλιομετρα...Για παμε σιγα-σιγα εκεινο το τραγουδακι "επερασαμ'ομορφαααα ομορφαααα ομορφαααα..." Τα λεμε

Ενα διημερο, απο τα ωραια.. Αυτα που περιμενεις να περασουν οι ημερες να ξεχυθεις στους δρομους. Ο προορισμος γνωστος στην παρεα.. Εγινε προπερσι, εγινε περυσι, εγινε και φετος. Τελος κατοχυρωθηκε!!! Αλλα και φετος η διαδρομη ηταν διαφορετικη. Μεχρι το Κιατο, εθνικη και απο εκει και μετα μονο επαρχιακο... Αυτο που παντα θελει η παρεα ( ευτυχως) Προορισμος και διανυκτερευση στον ποταμο Νεδα. 5 μοτοσοσακα (cbf600, fazer 600 s2, hyper 1100s, multi 1000ds ,gs1200adv) και 1 αυτοκινητο.. Copilot στο starletακι ο Alarm.. Εμεις με σορτσακι σαγιοναρα-αθλητικο και οι αλλοι αστακοι.. χαρτης διαδρομης Πρωτη σταση η λιμνη Δοξας. Αφου περασουμε την λιμνη Στυμφαλιας (εχει ενα ωραιο μουσειο εκει, να πατε...) ο δρομος οδηγει στην λιμνη Δοξας. Μετα απο 8 χλμ χωματοδρομου φτασαμε εκει. Πρωτη σταση για τους μηχανοβιους της παρεας Ζηταμε την κατανοηση σας.. οι φωτο ειναι απο το κινητο.. Ο Gee και η μυτη του :vv:

καλημερα στην παρεα και απο εμενα !!!!!! το διωρθωσα !!! ειμαι ιδιοκτητησ ενοσ tdm 900 ασπρου του 07 στο τελοσ του μηνα θα κανω το πρωτο μου ταξιδι με τη μηχανη με προορισμο τα κυθηρα και θα ηθελα να ρωτησω τους ποιο εμεπιρουσ σχετικα με τι πρεπει να προσεξω στο δρομο , στο φορτωμα της μηχανης και μερικεσ πληροφορειεσ σχετικα με το οδικο δικτυο της πελοποννησου !!!!! Ευχαριστω εκ των προτερων και ειμαι πολυ χαρουμενοσ που ειμαι στην παρεα σας

Είχαμε κανονίσει για σήμερα με 2 φίλους (ο Stefanos_V είναι ο ένας) για μία μακρινή βόλτα για τα δεδομένα μου (λόγω xt και προβλήματος της μέσης δεν είμαι και για πολλά) με προορισμό την Επίδαυρο αν κι είχαν πέσει ιδέες και για πιο μακριά αλλά δεν ψηνόμουν.. Κατά τις 9 λοιπόν ξεκινήσαμε σιγά σιγά,κάναμε και μία στάση για κατούρημα και φώτο: Αφού φτάσαμε σε μία κλασσική εστιατοριοκαφετέρια στην Επίδαυρο και λέγαμε για την βόλτα,αναφέρθηκε πως "κοντά ήταν τελικά..." και λέγοντας κι εγώ πως ο αδερφός μου θα πήγαινε με το αμάξι στο Ναύπλιο σήμερα,δεν αργήσαμε να ψηθούμε για να συνεχίσουμε προς το Ναύπλιο.. Έτσι κι έγινε λοιπόν.. Και λίγο αργότερα.. Μόνο η εθνική με χάλασε για κάποιες στιγμές που άνοιγαν κι ήταν κουραστικό να τους φτάσω,κατά τα άλλα γούσταρα πάρα πολύ και δεν το περίμενα να πω την αλήθεια.. Ειδικά η χαρά που πήρα όταν πάρκαρα τη μηχανή κι είδα το λάστιχο,δεν περιγράφεται.. Το είχα πατήσει λίγο παραπάνω (απ'την προηγούμενη φορά) και χαιρόμουν μόνος μου ενώ την κλείδωνα .Τραβήξαμε και βίντεο,κάαααποια στιγμή θα κάτσω να τα μοντάρω και θα το ποστάρω κι αυτό!

5 μηχανες 6 φιλοι ξεκινησαμε αν και με συννεφια και με ρισκο βροχης (που μετα την αναχωρηση μας απο Στυμφαλια φαγαμε κατι ψιχαλες) κατα λιμνη Δοξας και λιμνη Στυμφαλιας. Τουλαχιστον ειχαμε παρει τα καταλληλα μετρα. Ετσι λοιπον ο Βαγγελης (εκτος φορουμ και φιλος συντροχου συμφορουμιτη), ο Γιαννης (Chopperas) ο Θωμας (naftilos) και ο Αργυρης (Rgiris7) με το ετερον ημισυ (η σειρα ειναι αμα τη αφιξη στο σημειο συναντησης) ξεκινησαμε απο τα διοδια της Ελευσινας και μεσω της Νεμεας με μια πολυ καλη διαδρομη φτασαμε στο μυστικο (για μερικους) καφενεδακι το οποιο δυστυχως επηρεασμενο απο τα δεινα του μνημονιου και της καταστασης μαθαμε οτι δεν ανοιξε καθολου το χειμωνα ισως ομως να ανοιξει το καλοκαιρι. Προσωπικα λυπηθηκα γιατι ηταν απο τις πρωτες πρωτες βολτες με την CBF παρεα με τον Γιωργη (xx1100) που ειχε την υπομονη να με ανεχθει σε μια απο τις πρωτες μου βολτες με μια μηχανη μεγαλου κυβισμου (ο,τι συνεπαγεται αυτο) και τον ευχαριστω για ακομα μια φορα για ολες του τις συμβουλες. Ελπιζω το καλοκαιρι να ανοιξει για να ξανα κανουμε ακομα μια καταδρομικη! Κατα την αφιξη στο "μυστικο καφενεδακι" Μετα βεβαιως κατηφορισαμε προς το Καρτερι οπου ηπιαμε το καφεδακι μας και βουρ για μασαμπουκα στη Στυμφαλια στην γνωστη ταβερνα του Τριανταφυλλου. Οι φωτος της ταβερνας ανηκουν στον Γιαννη Θελω να ευχαριστησω ολους τους φιλους και συντροχους για την παρεα και για το κεφι τους. Πολυ γελιο αδερφε μου λεμεεε.... Και εις αλλα με υγεια

Στυμφαλια,Φενεος,Κλειτορια,Λεβιδι. 470 χιλ WildBilly,ibar132,George_® απιθανα μερη,λιμνες,βουνα,καφεδακια με γλυκο του κουταλιου,ποταμια,στροφες,πανσετες χοιρινες κ εσπρεσσο βλαχικος!! οι φωτο ελαχιστες,ετσι για ξεκαρφωμα 3-4,που μυαλο για τετοια...οταν οι ροδες γυριζουν σωστα ολα τ'αλλα ερχονται δευτερα! αντε κ στα επομενα,καλους δρομους σε ολους! (αμα ηξερα να τραβαω καλες φωτο θα ειχα μια πολυκατοικια σημερα...)

Σάββατο πρωί και μιας που η Άνοιξη μπήκε και ο καιρός βελτιώθηκε αποφάσισα να κάνω μια ωραία βόλτα σε μέρη που μου αρέσουν και ήθελα πολύ να πάω. Μαζί μου ο φίλος Μάρκος V που κι αυτός θέλησε να με ακολουθήσει στη βόλτα αυτή. Η διαδρομή ΑΥΤΗ . Η συνάντηση δώθηκε στην Ελευσίνα πριν τα διόδια και αφού ακολουθήσαμε την παλιά εθνική φτάσαμε στην Κόρινθο και απο εκεί πήραμε τον δρόμο για Επίδαυρο και Κρανίδι. Ο ρυθμός σβέλτος μας έδωσε την δυνατότητα να είμαστε αρκετά γρήγορα στην Επίδαυρο. Εδώ σε μια στάση μας μετά την Επίδαυρο ανεβαίνοντας το βουνό προς Κρανίδι και Πόρτο Χέλι. Ο Μάρκος με φόντο την Επίδαυρο... Και εγώ: Εδώ κομμάτι της διαδρομής: Η συνέχεια μας βρίσκει να κατευθυνόμαστε στο Κρανίδι όπου κάναμε μια μικρή στάση: Και μετά αναχωρούμε για το όπου αράζουμε στην παραλία Εδώ ο Μάρκος τσεκάρει την θάλασσα. Η συνέχεια μας βρίσκει να κατευθυνόμαστε στην... όπου φωτογραφηθήκαμε με φόντο τις Σπέτσες.. Συνεχίζεται...

ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ!!! Με μια χωμάτινη εκδρομή, ονοφφάδα με τα όλα της! Υπέροχη παρέα, πολλά και γευστικά φαγητά, καλό κρασί, ωραία τοπία, χώμα, πέτρες, βουνά, δάση, κοιλάδες, θάλασσα, μαθήματα σέρβις, και στο τέλος για να ολοκληρωθεί το πακέτο του γνήσιου εκδρομέα... τι άλλο... βροχή!!! Μετά από πάνω από ένα χρόνο αποφάσισα να βγω παλι χωματάδα. Και αν δεν ήταν οι πουροντουροί το περισσότερο χώμα που θα έβλεπα θα ήταν στις γλάστρες στο μπαλκόνι μου! Συναντιέμαι με xarisaek και οδεύουμε προς το περίπτερο Χαιδαρίου, όπου με το ζόρι θυμόμουν που να στρίψω! Στο περίπτερο ο Konkost ώς κλασικός καπετάν-πλοηγός περίμενε πρώτος-πρώτος. Δίπλα του ο Motoris με το χάσκι του (όχι το τακουνάτο... το άλλο με τη γλώσσα που κρέμεται) ήρθε για καφεδάκι! (photo by motoris) Χαιρετούρες, συστάσεις και μετά από λίγο... μπουυυυυυυ... Kαλέ τι γυρεύουν τα φαντάσματα πρωινιάτικα τόσες ώρες μετά το ξημέρωμα? Ποιος είναι αυτός? καλέ... o Billanti... χρόνια και ζαμάνια! Αδυνατισμένος, φρέσκος, φρέσκος, μοντελάκι λέμε! Οι "επίσημοι προσκεκλημένοι" της βόλτας έφταναν ένας-ένας όλοι χαμογελαστοί και ορεξάτοι! Τελευταίος αριβάρει ο Γάτος... μετά από μακρύ ξενύχτι. Ετσι είναι η νεολαία... παρτάρει μέχρι το πρωί και μετά κατευθείαν βόλτα! Αχ να χαν κι άλλοι τα νιάτα του!!! Η Ειρήνη (dirtgirl) η συν-πλοηγός που μαζί με τον Konkost θα μας ξεναγούσαν στο βουνό άργησε να σηκωθεί και μας συνάντησε αργότερα κατά τη διαδρομή. (photo by motoris) Με πλειοψηφία λοιπόν τα Transalp ξεκινήσαμε 7 μηχανάκια. Η συμμορία των εφτά ένα πράγμα!

Έχοντας στο νου ενα ομαδικό on-off ΣΚ, 1 μήνα πριν το κάνουμε είχαμε κλείσει την ημερομηνία. Το concept ήταν να δούμε αρκετά πράγματα που δεν τα είχαμε δει απο συμβατικούς δρόμους, χρησιμοποιόντας άσφαλτο για να καλύψουμε – γλυτώσουμε – κερδίσουμε άσκοπά χιλιόμετρα χωρίς ομορφιά και χρόνο εαν τον χρειαζόμασταν, καθώς θα φεύγαμε Σάββατο μεσημέρι (λόγω εργασίας) και θα γυρνούσαμε Κυριακή απόγευμα. Έτσι βγάλαμε 2-3 εναλλακτικά σχέδια με βασικό σκελετο το Πάτρα – Λαπαναγοί – Καλάβρυτα – Λίμνη Τσιβλού – Λίμνη Δόξας – Κορινθία – Παναγία των βράχων. Το πως θα τα καταφέρναμε δεν το γνωρίζαμε, έμελε να το μάθουμε.. Διανυκτέρευση στη Ζαρούχλα. Για τους ανυπόμονους..εδώ είναι μια μικρή ιδέα.. (η μεγάλη στο τέλος..) Βουρ λοιπον το μεσημέρι γεμάτοι όρεξη, και λίγο μετά την Πάτρα, τσουπ, κλειστός ο δρόμος που είχαμε επιλέξει. Αναλαμβάνει ο hardcore KTMάς που είχαμε στην παρέα, ανοίγει , περνάμε και καταλήγουμε σιγά σιγά απο ελαφρύ χώμα σε άσφαλτο για να βγούμε στη Μοίρα – Γολέμι και να περάσουμε από Λεόντιο κερδίζοντας χρόνο καθώς δεν είχε κάτι ενδιαφέρον οπτικά να δούμε και είχαμε υπολογίζει να ήμασταν στο σούρουπο πάνω από την Τσιβλού (απο χώμα), για ευνόητους λόγους. Είχαμε κλείσει να μείνουμε στην Ζαρούχλα έτσι ώστε να ήμασταν κοντά για το θέμα της 2ης ημέρας. Αρχίζουμε λοιπον σιγά σιγά πριν από το Λεόντιο να μπαίνουμε και πάλι σε πετρώδες τερραίν , με πολύ σκόνη. Συνεχίζοντας, φτάνουμε στους Λαπαναγούς όπου γίνεται και η πρώτη ολιγόλεπτη σταση για λίγο νεράκι και τσεκ με όλους οτι είμαστε καλα, ο ρυθμός κλπ. Συνεχίζουμε στον ίδιο ρυθμό περώντας από αρκετά πετρώδες περιβάλλον με τις μηχανές να πηγαίνουν πάνω κάτω. Μια μικρή στάση για φωτό και λίγο νεράκι και φτάνουμε στις Κορφές (χωριό) , αποφασίζουμε μιας και είχαμε χρόνο να κατέβουμε προς το χωριό Πλατανιώτισσα για έναν καφε-αναψυκτικό στα γρήγορα, μιας κ αι η κούραση από την εργασία το πρωί είχε κάνει την εμφάνισή της. Το θέμα ήταν πως θα έπρεπε να ήμασταν πολύ γρήγοροι προκειμένου να μην χάσουμε το φώς στο δρόμο προς Τσιβλού που ήταν και το high-light της 1ης (κουτσουρεμένης) ημέρας. Το τερραίν ήταν ακόμα πολύ χωμάτινο , γλυστερό με πολύυυυυυυ σκόνη ! Ο έλεγχος στις μοτοσυκλέτες ήταν ανεκτός, χωρίς πολλά περιθώρια για λάθη, λόγω της ολισθηρότητας. Φτάνουμε λοιπον στην Πλατανιώτισσα, γρήγορα στάση στο μοναδικό καφενείο που υπήρχε (πέσαμε σε κοκορομαχία παπούδων για τα πολιτικά !! χαμος, πολλά γέλια) πορτοκαλαδίτσα και βουρ για πάνω. Στους χάρτες είχαμε δει οτι θα μπορούσαμε εύκολα απο εκεί να βγούμε στον παράλληλο δρόμο με αυτόν της ασφάλτου που οδηγεί στα Καλάβρυτα, αλλά μέχρι να βγούμε εκεί, προφανώς κάτι χάσαμε και χαθήκαμε σε πολλάαααα χωράφια στο πουθενά !! Κάνοντας γύρω γύρω καταφέραμε να χάσουμε εύκολα 30-40 λεπτά, αλλά είχε το γέλιο του. Στη μέση του πουθενά τελικά πήραμε πληροφορίες για το πως θα βγούμε και βγήκαμε στον δρόμο προς Ζαρούχλα, όπου υπήρχε ελαφριά κροκάλα, με πολλές διαθέσεις για παιχνίδι. Όλη η διαδρομή από Λαπαναγούς έως και την Πλατανιώτισσα ήταν καλή, όμορφη για το μάτι καθώς σε περνάει από 1 ποταμάκι, έχει κάποια κλειστά κομμάτια πολύ ωραία, μακάρι να υπήρχε χρόνος για φωτογραφίες σε κάθε τέτοιο θέμα.. Συνεχίζουμε λοιπον, περνάμε απο Ζαχλωρού, και αυτό που βλέπουμε συνεχώς ομορφαίνει, βγαίνουμε στον κεντρικό, κάνουμε δεξιά και μετά από λίγο στρίβουμε αριστερά προς Σούβαρδο. Ο ήλιος αρχίζει και πέφτει και ανεβαίνοντας τα φιδάκια τον έχουμε είτε ακριβώς μπροστά μας, είτε ακριβώς πίσω μας.. δεν μπορώ να περιγράψω αυτά που βλέπουμε, μιλάμε για πολύ όμορφες καταστάσεις (έως τις επόμενες).. Ανεβαίνουμε από άσφαλτο, και στη συνέχεια, το τεραίν αφού περάσουμε από το πετρώδες, πολύ πετρώδες κομμάτι (αυτό που όταν σταματήσεις νομίζεις οτι δούλευες κομπρεσερ για 3 ώρες) γίνεται κοκκινόχωμα, έτοιμο για παιχνίδι.. Σε ένα άνοιγμα, υποχρεωτική στάση για ξεκούραση, νεράκι και φωτογραφίες καθώς το τοπίο γίνεται επικύνδινα όμορφο !! Από εδώ και μετά ξεκινάει άααααλλο κομμάτι.. παίζουμε με το δρόμο, μέσα στα Έλατα , φοβερό σκηνικό. Φτάνουμε σε ένα καταφύγιο κυνηγών όπου μας λένε για να βγούμε στη λίμνη, είτε θα πρέπει να πάμε από άσφαλτο συνεχίζοντας ευθεία, είτε πίσω 1 χλμ, και να «κόψουμε» δεξιά, και να κατέβουμε από χώμα. Αυτό ήταν που θέλαμε να κάνουμε καθώς κοιτώντας τον χάρτη, βλέπεις οτι είσαι στην κορυφογραμή καταλήγοντας στη συνέχεια στην Λίμνη. Εννοείται οτι πήγαμε πίσω, με τον ήλιο σιγά σιγά να μας εγκαταλείπει αλλά δεν μας χάλαγε.. Ήμασταν στην κορυφογραμμή, στο βουνό, και από τα κενά σημεία βλέπαμε την πορτοκαλί- ροζ ατμόσφαιρα, έως και την θάλασσα !!! ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΑΜΑ ! Σου δίνει να καταλάβεις τι μπορεί να σου προσφέρει η Ελλάδα αρχικά, και στη συνέχεια η μοτοσυκλέτα.. Το τεραιν είναι αφρός, σούπα, χώμα, κατηφορικό, με τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας να γίνεται σε μερικά σημεία από τύχη, ενώ παράλληλα ο ήλιος μας έχει εγκαταλείψει για τα καλά, και ίσα που βλέπουμε με φυσικό φώς.. Μετά από πολύ αγώνα (πραγματικά) και 2 μικροπτώσεις με 5 χλμ καταφέρνουμε και φτάνουμε βράδυ στη λίμνη. Και φυσικά μας έρχεται η ιδέα να πάμε να δούμε τη λίμνη, και φυσικά (με τόση κούραση και τόσο λίγο φως) σε μια διασταύρωση στη λίμνη που έχουμε περάσει πάνω από 5-6 φορές τα προηγούμενα χρόνια επιλέγουμε ΛΑΘΟΣ δρόμο με αποτέλεσμα να κατέβουμε εναν τρελο κατσικόδρομο που ήταν λες και είχε μόλις περάσει ρέμα, οι μοτό να κολλήσουν και να εκκινήσουμε το concept “βοήθα με να σε βοηθώ». !! Άλλα γελιά εκεί. Με τα πολλά καταφέραμε και ξεκολλήσαμε , και φύγαμε από άσφαλτο για Ζαρούχλα. Η θερμοκρασία πλέον στους 12 βαθμούς, θυμίζει σκηνικό πιο κοντά στον χειμώνα. Φτάνουμε ξενοδοχείο, μπανάκι, και βουρ για φαγητό καθώς οι κοιλιές έκαναν πάρτυ.. Φαγητάκι, κουβεντούλα, ωραία πράγματα τελικά !! Ξενοδοχείο και καληνύστα μας.. To ξενοδοχείο ήταν πολύ καλό, ο ιδιοκτήτης εκλπηκτικός, να σου πιάσει την κουβέντα , να σε βοηθήσει. Για περισσότερες πληροφορίες εδω : ΣΤΥΓΑ RESORT. Η τιμή, εξαιρετική, τσάμπα γι’αυτά που προσφέρει το ξενοδοχείο. Όποιος θέλει πιο πολλές λεπτοιμέρειες, μπορεί να μου το πει, καθώς είχαμε και μια άλλου είδους επαφή. ΗΜΕΡΑ 2 Η 2η ημέρα είχε βάρος στην ομορφιά του τοπίου, Το concept ήταν λίμνη Δόξας, Μεσινο, να ανέβουμε το βουνό Ζήρεια, να κάνουμε ένα μέρος του, και στη συνέχεια να κατέβουμε για να πάμε προς Παναγία των Βράχων. Αφού φάγαμε ένα πρωινο σουπερ, και πραγματικά φεύγοντας με βαριά καρδιά αφου το σκηνικό εκεί είναι πραγματικά φανταστικό στο ξενοδοχείο καθώς ο τύπος έχει την αίθουσα του πρωινου να κοιτάζει το βουνό, και την ανατολή του Ήλιου πίσω από αυτό.. Ετοιμαζόμαστε λοιπόν, και κατευθείαν μετά την Ζαρούχλα υπάρχει δεξιά δρόμος που καταλήγει στην λίμνη Δόξας.. Ο δρόμος είναι εξαιρετικός, μιλάμε για κλειστό, μέσα στα Έλατα, λες και είσαι τελείως αλλού, Σταματάς να αναπνεύσεις και χαίρεσαι πραγματικά. Το τερραίν είναι χωμάτινο, με πολλύ πουδρα και σκόνη. Πάρα πολύ όμως !!! Το ΚΤΜ πετάει και παίζει σε έναν άλλο κόσμο, εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε. Περνάμε καλά όμως, πολύ καλά !! Στάση στη μέση του δρόμου για να απολαύσουμε το τοπίο και να αδράξουμε το μέρος.. Συνέχεια προς λίμνη , το σκηνικό είναι έτσι, και κοντά στη λίμνη κατεβαίνοντας προσθέτουμε και λίγες πέτρες στην εξίσωση. Ώρα για παιχνίδι και πάλι, και φτάνουμε στη λίμη όπου κάνουμε μια στάση, επίσης για να την απολαύσουμε (αυτός δεν είναι άλλωστε ο σκοπός μας ;; ) Φεύγουμε από εκεί και πάμε από το χωριό Μεσινο, κόβουμε αριστερά μέσα και μέσα από ενα δύσκολο και πετρώδες περιβάλλον ανεβαίνουμε προς Ζήρεια. Δεν ήταν εύκολο, αλλά χωρίς απώλειες ανεβαίνουμε και συνεχίζουμε. Το τερραιν εδώ είναι πετρώδες, πολύ πετρώδες έως το σημείο που βγαίνουμε στον κεντρικό χωματόδρομο που περνάει από όλο το βουνό και κόβουμε αριστερά. Και εδώ μιλάμε για πέτρες κλπ, αλλά σε πιο λογικά πλαίσια. Προορισμός μας ήταν να περάσουμε το καταφύγειο και στη συνέχεια να κατέβουμε προς τα κάτω, απένταντι προς Παναγία των Βράχων, αλλά κάνουμε ένα λαθάκι και κατεβαίνουμε πιο νωρίς κόκοντας αριστερά. Μετά από ένα δύσκολο κομμάτι κατηφορικό, στενό με πολύ πέτρα και μέτριο οπτικό ενδιαφέρον κατα βάση, φτάνουμε στο χωριό Στενό, όπου και απολαμβάνουμε τον καφέ μας στη μικρή πλατεία του χωριού. Παράλληλα έχει ξεκινήσει μια φωτιά στο απέναντι βουνό , στα Έλατα, και υπάρχει μια σχετική αναστάτωση. Αφου πίνουμε τον καφέ μας και ξεκουραζόμαστε συνεχίζουμε σε λίγη άσφαλτο έως το κόψιμο αριστερά για Ταρσό, και στη συνέχεια Παναγία των Βράχων. Το σκηνικό γίνεται πολύ όμορφο καθώς το χώμα είναι πατημένο και έχει μερικά σημεία που χρειάζεται μεγάλη προσοχή, αλλά σε αφήνει να παίξεις εαν θέλεις, ή να κοιτάξεις το τοπίο, καθώς έχεις ανέβει σε υψόμετρο, τα βράχια είναι τεράστια μπροστά σου, σου δείχνουν πόσο μικρός είσαι.. Το κομμάτι εκεί λέγεται και τα «Μετέωρα της Κορινθίας» καθώς οι βράχοι είναι λές και μεταφέρθηκαν από εκεί.. Προσθέστε σε αυτό το καφέ-πορτοκαλί που έχει υπάρξει σε όλη την ατμόσφαιρα καθώς οι καπνοί από την φωτια΄πέφτουν ακριβώς μπροστά από τον Ήλιο, και φανταστείτε τι γίνεται.. Χάνεσαι, χαζέυεις. Το να παίξεις με τη μοτοσυκλέτα προσωπικά το βρήκα λίγο μπροστά σε αυτό που έβλεπα, και απλώς ακολουθούσα τον δρόμο.. Φτάνουμε στην Παναγία των βράχων, ενα επιβλητικό μικρό εκκλησάκι, σε ένα σαθρό τεράστιο βράχο, οπου αν διαβάσετε την ιστορία, θα σας βάλει ακόμα πιο πολύ στο πνεύμα. Για να μην πολυλογώ, ανεβήκαμε, μπήκαμε μέσα, ανεβήκαμε πάνω από το εκκλησάκι και μείναμε με ανοιχτό το στόμα.. Το τι βλέπεις, πόση ηρεμία υπάρχει είναι κατι το μοναδικό ! Μόνο και μόνο το ποσο μικρό είναι το εκκλησάκι, το πόσο μικρά είναι τα 3 δωμάτια που έχει, και απο που βγαίνεις στην κορυφή σου κόβει την ανάσα.. . http://www.motoraid....ept_2013_35.jpg http://www.motoraid....ept_2013_36.jpg Καθήσαμε λίγο εκεί να απολαύσουμε και φύγαμε.. Η συνέχεια ήταν να πάμε από κροκάλα στο χωριό Ταρσός και απο εκεί μέσω μιας πολύ ωραίας ανοιχτης ελαφρώς πετρώδους διαδρομής , με σημεία ανάμεσα σε όμορφα δέντρα, στο χωριό Σαραντάπηχο, όπου και κάναμε μια γρήγορη στάση, πριν κατεβούμε για καφέ από άσφαλτο πλέον στην Εβροστίνα. http://www.motoraid....ept_2013_42.jpg http://www.motoraid....ept_2013_41.jpg Φάγαμε, ήπιαμε, και γυρίσαμε πίσω γεμάτοι από εικόνες, εμπειρίες, γέλια, τοπία και πολλά άλλα. Είναι πολύ ωραίο να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε σε λίγες ώρες αν έχουμε καλή παρέα, προγραμματισμό και διάθεση.. εν μπορώ να αποτυπώσω εδώ όλα αυτά που έγιναν, αυτά μένουν στο μυαλό και στην κουβέντα με τα παιδιά που ήμασταν μαζί.. Ήταν πρακτικά γύρω στις 30 ώρες όλο αυτό, αλλά μπορούμε να μιλάμε για αρκετές ώρες πριν το εξαντλήσουμε.. Θα πρέπει να βγαίνουμε πολύ συχνά στους δρόμους και σε τέτοια πράγματα, μας γεμίζουν μπαταρίες, ωραίες εικόνες και αισιοδοξία Εν συντομία.. (ένας mod να δεί λίγο τις τελευταίες εικόνες, γιατί στην προεπισκόπηση ήταν οκ) :)

Αποφάσισα κι εγω με τη σειρα μου να ποσταρω φωτο απο τις βολτες του τελευταιου μηνα(δηλαδη απο 6/10 εως 10/11).Δεν ειμαι και ο ιδανικος για φωτογραφιες η αναλυση.Με λιγα λογια οι βολτες-της ζωης μου-ειναι αμετρητες,αλλα οι φωτογραφιες ελαχιστες. Παμε λοιπον, Ξεκιναμε με την γνωστη βολτα ''ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ'' η οποιο περιλαμβανει Κορινθο-Θηβα-Λειβαδια-Αραχωβα(η δεσφινα)-Ιτεα-Γαλαξιδι-Ναυπακτος-Αντιριο-Ριο-Κορινθος. Αυτη τη βολτα την ξεναεκανα τον ιουνιο με την παρεα του βολου-πηλιου(φωτο δεν βγαλαμε). Δελφοι... Δελφοι ξανα... Ναυπακτος-γριμποβο-το γνωστο σημειο για φαγητο(οι παλιοι ξερουν). Τελειωσαμε λοιπον με το γυρο του κορινθιακου και μεταφερομαστε 12/13-11-2013 στο βολο και στο γυρο του πηλιου. Αφετηρια η κορινθος-βολος-πηλιο-κορινθος.Αλλη βολτα,αλλη παρεα. Παμε λοιπον Βολος,λιμανι,πρωινος καφες πριν την αναβαση στο πηλιο Βολος-λιμανι-τα εργαλεια σε παραταξη... Βολος-μινερβα-παστα φουρνου(για οσους ξερουν.Αυτοι που δεν ξερουν να σπευσουν να μαθουν.Αξιζει) Πηλιο-μακρυνιτσα-κεντρικη πλατεια(οσοι πανε να δοκιμασουν μηλοπιτα.ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ) Κατεβαινοντας απο τα χάνια στη διασταυρωση για ζαγορα-χορευτο-τσαγκαραδα. Εδω τελειωνει το διημερο στο βολο-πηλιο. Μεταφερομαστε λοιπον στις 10-11-2013. Αφετηρια κορινθος.Προορισμος λεβιδι-βυτινα-τριποταμα-καλαβρυτα-κορινθος. Στα τριποταμα εχει μια ταβερνα πανω στον ερυμανθο ποταμο που μπορειτε και πρεπει να φατε πεστροφες. Η διαδρομη τριποταμα-καλαβρυτα δεν παιζεται. Ξανα εδω με διαφορετικη παρεα Παμε ξανα... Τριποταμα-ερυμανθος ποταμος-ταβερνα για πεστροφες-εργαλεια σε παραταξη... Εδω φαινεται πιο καθαρα ο ερυμανθοε ποταμος.Η φωτογραφια ειναι απο το parking της ταβερνας. Αυτα για την ωρα...προσδοκωντας στα επομενα